eitaa logo
نشست معارفی
1.6هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
453 ویدیو
121 فایل
🔸ارتباط با ادمین: @seyedmohammadtabasi110
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴دارد دل ما راه نجاتی دیگر 🏴در مشهد و در قم عتباتی دیگر 🏴بر بانوی با کرامت قم صلوات 🏴بر شاه خراسان صلواتی دیگر. (سید حمید رضا برقعی) 🏴رحلت شهادت گونه حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها را تسلیت عرض می‌نماییم. 🏴 ✅بانویی معظمه، شهبانویی مکرمه، مهین دخت هفتمین خورشید فلک امامت، حضرت باب الکرم، باب الحوائج موسی بن جعفر علیه السلام، بانویی که معدن نور است و پیوسته پرتو افشانی می‌کند. عابده است و زاهده، کامله است و مخدره، او فاطمه معصومه است سلام الله علیها. 🤲امید است که لایق یک نگاه کریمانه او باشیم. https://eitaa.com/neshaste_maarefi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کوثر کویر قم شمارهء دو ✴️❇️✴️ شفاعت پیامبرانه 📌بالاترین جایگاه شفاعت ، از آن رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله است که در قرآن کریم، از آن به "مقام محمود" تعبیر شده است ! همین طور دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله شفاعت گسترده ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می‌تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد. 🌹این دو بانوی عالی قدر ، صدیقه اطهر ، حضرت فاطمه زهراعلیها السلام و شفیعه روز جزا و حضرت فاطمه معصومه علیها السلام هستند. در مورد شفاعت گسترده حضرت زهراعلیها السلام همین بس که شفاعت ، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج ، پیک وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد که در آن جمله: خداوند مهریه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهکاران از امّت محمد صلی الله علیه و آله قرار داد. این حدیث از طریق اهل سنّت نیز نقل شده است. ✅پس از فاطمه زهراعلیها السلام از جهت جایگاه شفاعت، هیچ بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه علیها السلام نمی رسد. بر همین اساس است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: «با شفاعت او، همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند.» (1) ---------- 📚(1)بحار الانوار ، ج 57، ص 228. https://eitaa.com/neshaste_maarefi
🏴انا لله و انا الیه راجعون🏴 کانال نشست معارفی، شهادت دانشمند هسته ای کشورمان شهید دکتر محسن فخری زاده را تسلیت عرض می‌نماید.
ای محور داستان هستی.... 📢معارف جویان گرامی📢 شناخت جایگاه و موقعیت حجت الهی در نظام آفرینش، از بحثهای مهم و کلیدی است که غفلت از آن، عده زیادی را به ورطه هلاکت کشانده است، ✍لذا بر آن شدیم در مجالی که موجود است، فصلهایی از دفتر معارف را درباره این امر مهم، اختصاص دهیم تا با معرفت افزایی خود و هم چنین انتقال معارف آموخته شده به دیگران، ✴️قدمی در راستای خیر دنیوی و اخروی خویش برداریم.
✴️❇️✴️ گر فیض تو یک لحظه به عالم نرسد... قُلُوبُنا اوعِیهٌ لِمَشیَة الله دلهای ما اهل بیت ، ظرف های مشیت و ارادهء پروردگارند... خداوند به وسیله امام نعمت های خود را بر انسان‌ها ارزانی داشته و تمام این جهان به برکت آنها دوام و بقاء دارد، به واسطه آنها به خلق روزی می‌رسد و آسمان و زمین استوار مانده. این همان اعتقاد درونی ماست. 📚 تفسیر نورالثقلین ، ج5 ، ص486 ✴️❇️✴️ خلیفهء الهی اگر مردم زمین تنها دو نفر باشد قطعاً یکی از آن دو امام است. سپس فرمود: آخرین کسی که بمیرد امام است، تا کسی بر خدای عزوجّل اعتراض نکند که او را بدون حجّت و امام واگذاشته است. 📚 اصول الکافی ، کتاب الحجه ص180
✴️❇️✴️ معنای "عصمت" در کلام امام سجاد علیه السلام ❤️ امام سجّاد علیه‌السلام در حدیثی فرمود: از ما خاندان جز معصوم شخص دیگری نمی‌تواند امام باشد و عصمت صفتی نیست که در ظاهر بدن باشد ، تا به چشم دیده شده و شناخته گردد ، و به همین دلیل ، امکان ندارد به معصوم بودن کسی پی بُرد ، مگر آنکه خدا به وسیله پیغمبرش آن را صریحاً فرموده باشد. 🗣شخصی عرض کرد: ای فرزند رسول خدا! معنی معصوم چیست؟ فرمود: 《معصوم کسی است که به ریسمان الهی که همان قرآن است چنگ زند؛ آن دو (قرآن و امام معصوم) تا روز قیامت از یکدیگر جدا نگردند و تا رستاخیز ، امام به قرآن هدایت می‌کند و قرآن به امام و این است فرموده خداوند : «إِنَّ هذَا القرآن یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَم [اسراء/9] : همانا این قرآن مردم را به راست‌ترین و استوارترین طریقه هدایت می‌کند.》 📚 معانی الاخبار ، ص 132
🔅🔅🔅 پرسشی است که در فکر آدمی پرسه میزند و چون خاری در ذهن میخلد : ⁉️آیا خداوند ، با آن قدرت بی انتهایش چگونه انسانهای پاک (= حجج الهی ) را مجرای فیض و واسطهء رحمت و نعمتهای خود ساخته است؟ آیا همان رحمت و قدرت بیکرانش ما را و جهانیان را بس نبود؟!!⁉️ ✳️ پاسخ : 💢موجودات عالم ، از مهر و ماه گرفته تا آب و خاک ، همه برای سعادتمندی و خوشْ زیستی آدمیان و جنّیان آفریده شده اند ؛ و این آدمیزاد و جنّ است که میهمان سفرهء خلقت است و ما بقی همه میزبان آنهایند ! 🛑پروردگار عزوجل ، برای ایجاد بستری مناسب جهت کسب معرفت این دو موجود ِ شایسته ، الگوهایی را ، جهت رشد و تعالی شان آفرید که از جنس خودشان هستند و زبان گویای خداوند ؛ در رفتار و گفتار ، نمادی از رحمت سرشار خداوندی اند ؛ و راه سازندگی جامعهء آرمانی را در بیان و کردار آنها می جویند. ✅آری ! اگر این حجت های نازنین جایی در زمین نداشتند ، میهمانان ، از سفرهء معرفت بی بهره میماندند ! ❇️از امام علیه السلام دربارهء این آیهء شریفه پرسیدند : 《وما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون》 "ومن ، جن و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا عبادت کنند. ✳️حضرت فرمودند: عبادت در این آیه بمعنی : معرفت است! یعنی ...تا مرا خوب بشناسند! بنابراین ، شناخت خداوند ، مقدمهء عبادت اوست! انسان تا کسی را نشناسد چگونه میتواند به او ارادت قلبی پیدا کند؟! واینک ... با شناخت حجت خداوند ، مقدمهء پرستش و هدف آفرینش محقّق می گردد...
✴️❇️✴️ تنها دستی که می ستاند و خدایش می ستاید ... امام صادق علیه السلام فرمودند : کسی که ادعا کند امام علیه السلام نیازمند اموال مردم است ، کافر می باشد (یعنی : به فضیلت جایگاه امام معرفت ندارد) بلکه این مردمانند که نیازمندند که امام ، ( حقوق شرعی از ) اموالشان را بپذیرد! خدای عزّ وجلّ می فرماید : "خذ من اموالهم صدقه تطهرهم و تزکیهم بها" توبه/103 《ای پیامبر ! صدقات اموال ایشان را بستان که ( قلب ) آنها را پاک گردانی و نفس شان را رشد و تکامل بخشی !...》 📚 الکافی ، ج 1 ص 537 https://eitaa.com/neshaste_maarefi
✴️❇️✴️ اگر جایگاه این دو سبط را بدانی... ✳ سال پنجاه هجری در برخوردی که جابر با امام حسن و امام حسین سلام الله علیهما در کوچه های مدینه داشت ، جابر از روی علاقه و محبت ، به دست و پای آن دو امام افتاد و بر آنها بوسه زد. 💥 یکی از مروانیان که شاهد این صحنه بود، جابر را ملامت کرد که 《 تو از اصحاب قدیمی پیامبر و از جنگ آوران بدری و با این سنّ و سالی که داری ، این گونه رفتار می کنی؟ 》 🌟جابر با معرفت و بصیرتی که داشت ، به او گفت: 《دور شو، اگر تو قدر و فضیلت و جایگاه والای آن دو را می دانستی ، خاک زیر پای آنان را می بوسیدی!》 🛑سپس حدیثی را از قول پیامبر صلی الله علیه و آله در فضیلت خاندان وحی و سبط پیامبر نقل کرد ؛ به این مضمون که "مهدی آخرالزّمان ، از نسل حسین بن علی علیه السلام خواهد بود و خوشا به حال آن که این دو نواده والامقام و پدر و مادرشان را دوست بدارد." 📚 بحارالانوار، ج 22، ص 110 و ج 37، ص 44.