eitaa logo
تا انتهای افق
9.8هزار دنبال‌کننده
728 عکس
310 ویدیو
1 فایل
مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک ایرانی از هلند و فرانسه برای تحقق آرمان بر حقت، جهانی بیندیش! ارتباط با نویسنده کانال: @N313mohajer
مشاهده در ایتا
دانلود
ناگهان باز دلم یاد تو افتاد و شکست... خیلی‌ها به نیابت از شما گام بر می‌داشتند، ما؛ می‌دانم الان در دم و دستگاه اباعبدالله سخت مشغولی و موثرتر از سال گذشته به زوارش خدمت می‌کنی... می‌دانم شهادتت از نوع آخرالزمانی و زمینه‌ساز ظهور است و می‌دانم با سپاهی از شهیدان بازخوانی گشت... دعا کن برای ما... ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
11.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این ویدئو را ببینید تا حال مردم غربی را درک کنید... شما نمی‌دانید اگر داستان بذل و بخشش و مهر و لطف و رحمت را مردم دنیا بفهمند چگونه فوج فوج جذب می‌شوند... از این جهت است که اخبار اربعین در غرب و شرق، بایکوت خبری است... ما که تجربه زندگی در خارج را داریم می‌دانیم و همه آن‌ها که تجربه دارند می‌دانند که واژه ، چقدر برای خارجی‌ها جذاب است... در بسیاری از کنفرانس‌ها با جدیت اعلام می‌شد که در نهایت پذیرایی هست تا از این طریق، شرکت کنندگان را بیشتر کنند... حالا هر لطف و محبت و کمک رایگان ما مسلمانان، یعنی بدون چشم‌داشت، همان که ما می‌گوییم صلواتی یا برای رضای خدا، چنین تاثیری از نگاه خارجی‌ها دارد... چون واقعا فرهنگی است که در خارج وجود ندارد و انسان‌ها را متحیر و شگفت زده می‌کند... که مفهوم انسانیت چیزی است که در نقاط زیادی از دنیا گمشده است و در بین مسلمانان به وفور پیدا می‌شود. این تبلیغ عملی حقیقت ارزش‌های ماندگار اسلام است و اینگونه است که فرهنگ اربعین، گام به گام، مردم جهان را، به سمت حرکت می‌دهد... ✍ یادداشت‌های یک 🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
5.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سینی برایش سنگین بود، اما اصرار داشت خودش سینی را نگه دارد و برادر آب‌ها را پخش کند... حتی کفش نپوشیده بود و به سختی حرکت می‌کرد، اما لبخند را رو به زوار حفظ کرده بود... این چه فرهنگی از ادب و لطف است که نسل به نسل منتقل کردی، اباعبدالله... این چه عشقی است که بذرش را در دل صغیر و کبیر کاشتی آقا... اگرچه کوچک و کم سن و سال است ولیکن در عمل، سردار عشق است... ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
این موکب، عمود ۸۰ واقعا نمونه بود. خدام مخلص و صبور، منظم، مدیریت دقیق، نظافت عالی و... دست مریزاد. یک نفر مسئول معرفی جا. یک نفر مسئول آب. یک نفر مسئول سرویس بهداشتی. یک نفر مسئول درب ورودی. و جابجا می‌شدند. هیچ پستی خالی نمیشد و هرکس می‌دانست برای هر کار به چه کسی مراجعه کند. وقتی خواستم از موکب خارج شوم و به خادم مسئول مقابل در خداقوت و خسته نباشید گفتم؛ حدود یک دقیقه انواع دعای خیر را نثارم کرد. بهترین دعاها را. چه حال خوبی داریم اینجا. چه روابط انسانی الهی شیرینی. چقدر همه چی رنگ خدایی گرفته. خداوند خیرکثیر روزی ایشان کند و به تعداد کسانی که پا در این موکب گذاشتند اجر و نور زیارت اباعبدالله نصیبشان کند. ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
چه تصویری... چه امتدادی در تاریخ.... از کودکانی که برای حماسهٔ حفظِ دین، فدا شدند تا کودکانی که برای روز موعودِ استقرار دین خدا در جهان، آموزش می‌بینند، هویت می‌یابند و تربیت می‌شوند... خیلی جدی و بزرگانه نشسته بودند و انگار جلسه گذاشته باشند، با هم صحبت می‌کردند... ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
14.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
و وقتی گنبد طلایی‌ا‌ش را دیدیم... ساعت ۲ نیمه شب و خیابان مملو از جمعیت... خوشا راهی که پایانش تو باشی خوشا دردی که درمانش تو باشی خوشا چشمی که رخسار تو بیند خوشا ملکی که سلطانش تو باشی خوشا آن دل که دلدارش تو گردی خوشا جانی که جانانش تو باشی خوشی و خرمی و کامرانی کسی دارد که خواهانش تو باشی چه خوش باشد دل امیدواری که امید دل و جانش تو باشی همه شادی و عشرت باشد ای دوست در آن خانه که مهمانش تو باشی گل و گلزار خوش آید کسی را که گلزار و گلستانش تو باشی چه باک آید ز کس آن را که او را نگهدار و نگهبانش تو باشی مشو پنهان از آن عاشق که پیوست همه پیدا و پنهانش تو باشی... ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance
احترام روی چه حسابی؟ یادم هست یکبار رستورانی رفتیم که در نوع خودش خاص به حساب می‌آمد. به نوعی لاکچری محسوب می‌شد و قیمت غذاها بالا بود. پیش از ورود اطلاعی از وضعیت داخل رستوران و قیمت‌ها نداشتیم و فقط می‌خواستیم با این رستوران جدید آشنا شویم. به محض ورود ما دو خدمه رستوران با شتاب به سمتمان آمدند. زمستان بود و هر دو کاپشن داشتیم. کاپشن‌ها را گرفتند و با احترام روی چوب لباسی گذاشتند و گفتند جایی آویزان می‌کنند که ما راحت باشیم. بعد دو نفر دیگر آمدند و ما را به سمت میزی که باید می‌نشستیم راهنمایی کردند. کمی سریعتر حرکت کردند و صندلی ما را عقب کشیدند تا بنشینیم. وقتی نشستیم میز را مرتب کردند و شمع روشن کردند و... در طول صرف غذا هم بارها سراغمان آمدند که اگر کم و کسری هست اطلاع دهیم. حتی کشیک ایستاده بودند و وقتی لیوان نوشیدنی ما خالی می‌شد خودشان می‌آمدند و پر می‌کردند (که چه حس بدی داشت...) صرف غذا تمام شد. در نهایت یک رقم سنگین پرداخت کردیم و با کمال احترام کاپشن‌های ما را تحویل دادند و ما به آن‌ها لبخند زدیم، آن‌ها به ما لبخند زدند و از آن رستوران ویژه خارج شدیم. آن روز تمام شد، اما حسم خیلی حس بدی بود. یک حزن خاصی داشتم و پکر بودم. اصلا بهم خوش نگذشته بود انگار و از آن همه تحویلی که گرفته بودند، حس خوشایند و حال خوب نداشتم. چرا؟! با خودم فکر می‌کردم... چون تمام آن احترام‌ها بخاطر پول بود! چون ما پول داشتیم. چون ما پول پرداخت کردیم. اگر پول نداشتیم اصلا راهمان می‌دادند؟ اگر راهمان می‌دادند، اینطور تحویلمان می‌گرفتند؟ این حس آزاردهنده همیشه با من بوده است. (در تمام این سبک تجربه‌ها. مثل سی‌آی‌پی فرودگاه‌ها) که کسی به شأن و شخصیت من کاری ندارد. مهم این است که پول داشته باشم... اما برای شما بگویم از اربعین و مسیر نجف تا کربلا... حتما زیاد شنیده‌اید یا تجربه کرده‌اید. از کسانی که ما را رها نمی‌کردند و اصرار و التماس که خانه ما هست! لطفا بیایید برای استراحت! پذیرایی عالی و سفره‌های آنچنانی، شستن لباس‌ها، نگرفتن هزینه راه، در اختیار قرار دادن کل خونه با وسایل آن و نهایت عزت و احترام. نهایت عزت و احترام... بی‌منت، بی‌چشم‌داشت... چرا؟ چون ما انسانیم. و یک عشق مشترک داریم. عشقِ مردی از تبار انسانیتِ متعالی، که برای حفظ دین و مکتب و آیینی که این آداب و رسوم را به انسان بیاموزاند، جان خود و خاندانش را نثار کرده‌است و همه ما دوست داریم شبیهش شویم... ، داستانش این است. نمایش معیارهایی که انسان جدا شده از مکتب الهی، عموم آن‌ها را از دست داده است... آشنا کردن مردم دنیا با شاخص‌هایی که انسانیت را بر نفسانیت غلبه می‌دهد و آرامش و تعالی و صلح و سلامت روان و افکار بلند را به بشریت هدیه می‌دهد. و آموزش ملاک‌ها و دلایل احترام به انسان و بشریت که با سبک و سیاق دنیای حساب و کتابی امروز زمین تا آسمان متفاوت است و فطرت همهٔ انسان‌ها به آن کشش دارد... و همه خواه ناخواه به سمت این رشد در حرکت هستند و پیشتاز این حرکت جهانی است... همان‌هایی که زمینه سازان ظهور قائم این خاندان و این فرهنگ هستند... ✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، ، ایران و @ninfrance