گلزاده که خود را خلع لباس نمود و 4 فرزندش که همگی در سال 60 اعدام شدند.
@nofoz_shenasi
سرانجام در قضایای مبارزه‌ی مسلحانه‌ی منافقین در سال 60، دو پسر او به نامهای محمدکاظم و محمدصادق اعدام شدند و پسر دیگرش هادی، دستگیر و زندانی شد. پس از این اتفاق، او لباس روحانیت را کنار گذاشته، گوشه گیری را برگزید و از شرکت در جلسات مجلس امتناع کرد.
@nofoz_shenasi
حسام‌الدین آشنا به عنوان یکی از دانش آموختگان مدرسه‌ی علوی تا بدین حد نسبت به مراد خود(و البته سایر بانیان این مدرسه)، غلظت و تعصب دارد که کنار رفتن گلزاده از صحنه‌ی عمومی را «به حاشیه رانده‌شدن او توسط انقلابیون» و «مجازات کردن جامعه توسط او!» تفسیر می‌کند و دهن‌کجی او به انقلاب اسلامی را این‌گونه تطهیر می‌نماید:
@nofoz_shenasi
گلزاده در دی 1388 درگذشت و #مریم_رجوی در طی بیانیه‌ای ضمن تجلیل از وی به خاطر ایستادگی در مقابل انقلاب اسلامی درگذشت او را تسلیت گفت. (سایت رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران، 12/10/88)
@nofoz_shenasi
دقت کنید که روی دیوار چه موجودی یادگاری نوشته شده است.
⛔️⛔️⛔️⛔️⛔️⛔️⛔️
2. اسلام اجتماعی، محور سیاست‌های اعلامی و اعمالی دولت یازدهم و دوازدهم در حوزه‌ی فرهنگ
@nofoz_shenasi
تاکنون بسیاری از اظهارات رئیس جمهوری و دیگر مشاوران او، دقیقاً بر اساس همین تئوری فرهنگی بیان شده‌است. تأکید بر اسلام اجتماعی، علاوه بر سیاست‌های «اعلامی» دولتمردان #دولت_بنفش، بروزات و خروجیهای عینی و عملی گسترده‌ای در پی داشته است که البته برخی از آن‌ها راهبردی و برخی تاکتیکی محسوب می‌شوند.
@nofoz_shenasi
یکی از جنجالی‌ترین گفته‌های روحانی یعنی سخنانش در بیستمین همایش سراسری فرماندهان ناجا مبنی بر اینکه :
«پلیس موظف به اجرای اسلام نیست، هیچ پلیسی نمی‌تواند بگوید که چون این را خداوند گفته و یا روایتی است که پیغمبر فرموده است، خود را مسئول اجرای اسلام بداند. بی‌خود، خود را به مخمصه نیندازیم و مردم را گرفتار نکنیم، وظیفه‌ی پلیس، اجرای قانون است؛ به هر حال برخی از احکام شرع در قانون آمده و برخی هم مجلس مطابق با شرع تصویب می‌کند. (4/2/94)»
دقیقاً بر اساس همین تئوری اسلام اجتماعی بیان شده‌است. اظهاراتی که به صراحت به تفکیک هدفمندی از اجرای دستورات اسلامی در ساحت اجتماعی و ساحت سیاسی می‌پردازد و پلیس را صرفاً نماینده‌ی اسلام سیاسی می‌داند و نه اسلام اجتماعی. طبق اعتقاد او، پلیس نماینده‌ی اسلام سیاسی است و نه اسلام اجتماعی! یا به تعبیر دقیق‌تر، نماینده‌ی حکومت است و نه اسلام! و نظارت او نظارتی حکومتی است و نه اسلامی!
@nofoz_shenasi
بدیهی است هدف اصلی و غایت چنین تفکری، در پس شعار پر زرق و برق چندصدایی وتکثر، بازشدن پای عناصر مسئله‌دار فرهنگی به برنامههای دولت و چندصدایی به نفع ضد انقلابیون و دور نگه‌داشتن افراد انقلابی از ساحت فرهنگ و هنر است.
از همین‌جاست که علت نگرانی‌های رهبر انقلاب از سیاست‌های فرهنگی دولت و انتقادات مکرر مراجع عظام تقلید، توده‌های مردمی و دلسوزان انقلاب درک و دریافت می‌شود.
با توجه به این شرایط است که باید بار دیگر این کلام ژرف حضرت امام(ره) را که نه در زمان اوج فعالیت انجمن حجتیه، بلکه پس از پنج سال از تعطیلی رسمی این انجمن خطاب به شورای نگهبان گفته‌اند؛ در شرایطی که همه فکر می‌کردند انجمن به تاریخ پیوسته است، پس از سی سال دوباره یادآور شویم: «حواستان را جمع کنید. نکند یک‌باره متوجه شوید که انجمن حجتیه‌ای‌ها همه چیزتان را نابود کرده‌اند.»
(صحیفه‌ی امام خمینی(ره)، بخش ضمیمه، ص ۵۷۹)
@nofoz_shenasi
«گلزاده که سالیانی چند از فرهیختگان دینی سیاست اندیش در فهم ظرایف چالشهای حقوقی و فرهنگی حکومت دینی پیش بود، در سیل حوادث پس از انقلاب اسلامی از مشارکت در تدوین قانون اساسی به تدریج به نقد قوانین و روالهای جاری کشیده شد. ابتدا به بحث طلبگی و انتقادهای رسمی روی آورد و زمانی که آن روی دیگر را دید نمایندگی مجلس را از یک‌سو و عنوان «پدر گلزاده غفوری» را از سوی دیگر وانهاد و به خانه پناه برد. او نیز در سکوت، ردا از تن و عمامه از سر برگرفت و به بازاندیشی در نوشته های گذشته بسنده کرد.
اگر چه او از موفق‌ترین محققان/مبلغان اسلامی معاصر بوده است ولی در کشاکش حوادث پس از انقلاب اسلامی به حاشیه رانده شد. او با رفتن و نشستن در خانه، جامعه‌ی خود را به مدت بیست و هشت سال به صورت دائم مجازات کرد و با این سکوت خود فریاد اعتراض بر کشید. من فریاد او را به خوبی می‌شنوم که به عنوان اولین مجتهد دارای دکترای حقوق به نقد لایحه‌ی قصاصی پرداخت که دستاورد نزدیک‌ترین یار قدیمی ولی غیرحقوقدان خود او بود.»
(وبلاگ دکتر حسام‌الدین آشنا،17 دی 88)
@nofoz_shenasi