✅هنگام ورود مسلم به کوفه، حاکم این شهر نعمان بن بشیر بود که منابع تاریخی او را فردی نرم خو و صلح طلب معرفی کرده‌اند.
بر اساس برخی روایات نعمان دل خوشی از یزید نداشت.
هنگامی که خبر بیعت مردم با مسلم بن عقیل در کوفه پیچید، نعمان بن بشیر، مردم را جمع کرد و آنان را به دوری از تفرقه توصیه کرد، اما گفت تا کسی با من پیکار نکند، با او نخواهم جنگید.
هنگامی که طرفداران حکومت اموی به این روش نعمان اعتراض کردند و او را ضعیف خواندند، او گفت برای من این خوشتر از آن است که قوی باشم اما از فرمان خدا سرپیچی کنم.
طرفداران و عاملان یزید، از جمله عمر بن سعد بن ابی وقاص و محمد بن اشعث کندی نامه‌ای به یزید نوشتند و به او گزارش دادند که اگر کوفه را می‌خواهی، شتاب کن که حاکم فعلی کوفه، نعمان بن بشیر، ضعیف است یا خود را به ناتوانی زده است.
به همین جهت یزید، عبیدالله بن زیاد را که در آن هنگام حاکم بصره بود، به حکومت کوفه نیز منصوب کرد.
بنا بر قول مورخین معاویه ضمن وصیتی که نزد غلام او بود و بعدها به یزید داده شد، ابن زیاد را برای مقابله با شورش احتمالی تعیین کرده بود.
عبیدالله بن زیاد و نیز پدرش زیاد بن ابیه سابقه خشنی نزد مردم داشتند. خلفای پیشین غالبا برای سرکوب برخی شورش‌ها از این خاندان استفاده می‌کردند.
پیش از این عبیدالله شورش خوارج را در بصره به نحو بسیار خشونت بار و شگفت‌آوری سرکوب کرده بود.
با ورود او به کوفه به نظر می‌رسد که اوضاع ناگهان علیه مسلم بن عقیل برگشت و بسیاری از مردم کوفه که قصد قیام علیه حکومت یزید را داشتند، از ترس جان، پراکنده شدند.
عبیدالله پس از ورود به کوفه به جستجوی پیوند یافتگان با مسلم بن عقیل پرداخت و سران قبایل را تهدید کرد که نام و نشان بیعت کنندگان از قبیله خود را در اختیار او قرار دهند و یا متعهد شوند که کسی از قبیله ایشان، مخالفت امویان نخواهد کرد وگرنه خونشان را خواهد ریخت و اموالشان را مصادره خواهد کرد.
با آمدن عبیدالله بن زیاد به کوفه، و پخش خبر تهدیدها و اقدامات او، فضای کوفه نا امن شده بود و مسلم بن عقیل برای حفظ امنیت خود، از خانه مختار خارج شد و به خانه هانی بن عروه از بزرگان کوفه رفت و از او خواست تا به او پناه دهد.
هانی بن عروه با اینکه از خطر پذیرش این مسئولیت نگران بود، به مسلم پناه داد و از آن پس، شیعیان برای دیدار با مسلم به خانه هانی می‌رفتند.
📚منابع :
۱)تاریخ طبری ،ج۵، صص۳۶۹-۳۷۱
۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، صص۵۳-۶۳
@nooralzahra5
✅ارتباط مسلم با شیعیان تا زمانی که در خانه هانی بود، مخفیانه بود، اما عبیدالله بن زیاد با گماردن جاسوسی به نام معقل که خود را از طرفداران مسلم بن عقیل و علاقه‌مند به دیدار او نشان می‌داد از مخفیگاه مسلم، آگاه شد.
بعد از اینکه عبیدالله بن زیاد از مخفیگاه مسلم آگاه شد، هانی بن عروة را به قصر فراخواند و از او خواست مسلم را به وی تحویل دهد. چون هانی زیر بار چنین کاری نرفت بازداشت شد.
هنگامی که خبر دستگیری هانی به مسلم رسید، مسلم از خانه هانی فاصله گرفت و به همراه اصحاب خود شبانه، که جز سى نفر با او كسى نمانده بود، به سمت درهاى كِنده به راه افتاد و وقتى به آن درها رسيد، ده نفر باقى مانده بودند و از مسجد كه خارج شد، توجه کرد، دید ديگر كسى با او نبود.
كسى نبود تا به او راه را نشان دهد و او را به خانه اى ببرد و اگر دشمن بر او حمله كرد، با او همدردى نمايد و از او دفاع كند.
و از طرفی هم راهی برای خروج از کوفه نیافت.
تا اینکه مسلم شبانه بی یار و یاور در کوچه های کوفه مورد تحت تعقیب قرار گرفت.
مسلم خسته و تشنه تکیه بر دیوار خانه ای زد که صاحب خانه، زنی به نام طوعه بود.
آن زن، كنيز اشعث بن قيس بود و چون از او بچّه دار شده بود، او را آزاد كرده بود.
آن گاه اسَيدِ حضرمى، با او ازدواج كرد و فرزندى به نام بلال از او داشت.
بلال به همراه مردم، بيرون رفته بود و مادرش بر در ايستاده بود و انتظارش را مى كشيد.
مسلم بر زن، سلام كرد و زن، جواب داد. مسلم به زن گفت :
بنده خدا! به من، قدرى آب بده.
زن رفت و برايش آب آورد.
مسلم، همان جا نشست.
زن، ظرف آب را بُرد و باز گشت و گفت : مگر آب نخوردى؟
مسلم گفت: چرا!
زن گفت :
▪️《فَاذهَب إلى أهلِكَ!》
پس نزد خانوادهات باز گرد.
مسلم، سكوت كرد. زن، دو مرتبه حرفهايش را تكرار كرد.
باز مسلم، سكوت كرد.
آن گاه زن گفت : به خاطر خدا باز گرد، سبحان الله! اى بنده خدا! خدا، سلامتت بدارد!
نزد خانواده ات باز گرد.
▪️《فَإِنَّهُ لا يَصلُحُ لَكَ الجُلوسُ عَلى بابي، ولا احِلُّهُ لَكَ》
شايسته نيست بر درِ خانه من بنشينى و من، اين كار را روا نمى دارم.
مسلم برخاست و گفت :
اى بنده خدا! من در اين شهر، خانه و خانواده اى ندارم.
آيا مى خواهى پاداشى ببرى و كار نيكى انجام دهى؟
شايد در آينده بتوانم جبران كنم.
زن گفت : اى بنده خدا! جريان چيست؟
مسلم گفت :
▪️《أنَا مُسلِمُ بنُ عَقيلٍ، كَذَبَني هؤُلاءِ القَومُ وغَرّوني》
من، مسلم بن عقيل هستم. اين مردم به من دروغ گفتند و مرا فريفتند.
زن گفت : تو مسلم هستى؟
گفت : آرى!
زن گفت : داخل خانه شو.
و او را داخل اتاقى غير از اتاق نشيمن خود كرد و فرشى برايش انداخت و برايش شام برد.
اما پسر طوعه، صبح روز بعد، مطلع شد که مسلم در خانه مادر اوست.
پس خبر را به عوامل حکومت رساند و ابن زیاد گروهی ۷۰ نفره را به محمد بن اشعث داد که مسلم را دستگیر کند و به قصر بیاورند.
📚منابع :
۱)تاريخ طبری، ج۵، ص۳۷۱
۲)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۵۴
۳)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۰
@nooralzahra5
✅محل اختفای مسلم افشاء شد و خانه طوعه توسط سربازان عبیدالله محاصره شد.
سپاهيان، خانه را سنگباران مى كردند و با نى هاى آتش گرفته، آتش مى افكندند.
مسلم چاره را در جنگ با آنان دید پس آن گاه به زن گفت :
خدا، تو را رحمت كند و به تو پاداش خير دهد! بدان كه من از جانب پسرت، گرفتار شدم.
درِ خانه را بگشا!
زن، در را گشود و مسلم مانند شير خشمگين در برابر سپاهيان، قرار گرفت و با شمشير بر آنان حمله بُرد و گروهى را كُشت.
تا اینکه به او امان دادند و او را دستگیر کردند و به سمت دارالعماره بردند.
در این حین مسلم همواره آیه استرجاع می خواند و می گریست.
عبیدالله سُلَمی با کنایه به او گفت :
کسی که در طلب چیزی مثل آنچه تو به دنبال آن بودی باشد، چنین اتفاقی که بر تو افتاد اگر برایش بیفتد، نباید بگرید!
[از جان خویش می ترسی؟]
مسلم جواب داد :
▪️《وَ اللهِ إنِّي مَا لِنَفْسِي بَكَيْتُ وَ لَا لَهَا مِنَ القَتْلِ أرْثِي وَ إنْ كُنْتُ لَمْ أُحِبُّ لَهَا طَرْفَةَ عَيْنٍ تَلَفاً》
به خدا قسم برای خود نمی گریم و برای جان خودم سوگوار نیستم اگر چه به اندازه چشم به هم زدنی دوست ندارم جانم تلف شود!
▪️《وَ لَكِنِّي أبْكِي لِأَهْلِيَ الْمُقْبِلِينَ، إنِّي أبْكِي لِلْحُسَيْنِ(ع) وَ آلِ الْحُسَيْنِ(ع)》
ولی برای خاندانم می گریم که به این سو می آیند.
من برای حسین(علیه السلام) و برای بچّه های حسین(ع) گریه می‌کنم.
سپس خطاب به محمد بن اشعث گفت :
آیا می توانی مردی را بفرستی که از زبانم پیامی برای حسین(علیه السلام) ببرد و بگوید :
▪️《ارْجِعْ فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي بِأَهْلِ بَيْتِكَ وَ لَا يَغُرُّكَ أَهْلُ الْكُوفَةِ فَإِنَّهُمْ أَصْحَابُ أَبِيكَ الَّذِي كَانَ يَتَمَنَّى فِرَاقَهُمْ بِالْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ إِنَّ أَهْلَ الْكُوفَةِ قَدْ كَذَبُوكَ وَ لَيْسَ لِمَكْذُوبٍ رَأْيٌ》
با اهل بیت خود برگرد!
اهل کوفه تو را نفریبند که آنها همان اصحاب پدر تو هستند که آرزوی مرگ یا شهادت می کرد تا از دست آنها راحت شود.
بدان که اهل کوفه به تو و من دروغ گفتند و کسی که به او دروغ گفته شده رایی ندارد.(۱)
سپس مسلم را کشتند و سر از تنش جدا کردند و سرش را به دمشق نزد یزید فرستادند.
در تاریخ درباره مسلم آمده است که؛
▪️《وَ هَذَا أَوَّلُ قَتِیلِِ صُلِبَت جُثَّتُهُ مِن بَنِیِّ هَاشِمِِ وَ أَوَّلُ رَأسِِ حُمِلَ مِن رُوُوسِهِم اِلَی دِمَشقَ》
مسلم اولین شهیدی بود که جسدش به صلیب کشیده شد و سرش اولین سری بود که از بنی هاشم به دمشق فرستاده شد.(۲)
📚منابع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، صص۵۹-۶۰
۲)مروج الذهب مسعودی، ج۳، ص۶۰
@nooralzahra5
✅شیخ صدوق روایتی در امالی نقل می کند که روزی امیرالمؤمنین(ع)، به حضرت رسول اکرم(ص) عرضه داشت :
▪️《یَا رَسُولَ اللهِ(ص)! إنَّکَ لَتُحِبُّ عَقِیلاً؟》
آیا شما عقیل را دوست دارید؟
حضرت(ص) فرمود :
▪️《اِی وَاللهِ!》
به خدا قسم، عقیل را دوست دارم.
سپس فرمود：
▪️《إنِّی لَاُحِبُّهُ حُبَّینِ، حُبَّاً لَه و حُبَّاً لِحُبِّ أَبِی طَالِبِِ لَه》
من دو محبت به عقیل دارم.
یکی این که؛ خود عقیل را دوست دارم و یکی این که؛ عقیل محبوب پدرش حضرت ابوطالب(ع) بود!
▪️《وَ إنَّ وَلَدَهُ لَمَقتُولٌ فِی مَحَبَّةِ وَلَدِکَ》
علی جان! فرزند عقیل در راه عشق و محبت فرزند تو حسین، شهید می شود.
▪️《فَتَدمَعُ عَلَیهِ عُیُونُ المُؤمِنینَ》
و بر او ،چشم همه ی اهل ایمان اشک می ریزد.
▪️《وَ تُصَلَّی عَلَیهِ المَلائِکةُ المُقَرَّبُونَ》
و فرشتگان مقرب پروردگار، بر فرزند عقیل، مسلم، صلوات و درود می فرستند.
▪️《ثُمُّ بَکَی النَّبیُ(ص) حَتَّی جَرَت دُمُوعُهُ عَلَی صَدرِهِ》
با نام بردن از حضرت مسلم(ع)، پیغمبر اکرم(ص) گریه کردند تا جایی که اشک های مبارک پیغمبر(ص) برای مصیبت مسلم بر صورتشان جاری شد.(۱)
📚منبع：
۱)امالی شیخ صدوق، مجلس ۲۷، ص۱۲۹
@nooralzahra5
🔹هانی بن عروه، رییس طایفه بنی مراد بود، که در کوفه می زیست.
🔹پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، او از دوستداران امام علی(ع) بود.
🔹در سه جنگ امام(جمل، صفین ونهروان) شرکت داشت.
🔹وی همراه حجربن عدی، علیه معاویه قیام کرد. پس از دستگیری، معاویه خواست همراه حجر، عروه را بکشد، ولی با شفاعت زیاد بن ابیه از کشتن هانی صرف نظر و او را آزاد کرد.
🔹مسلم بن عقیل، سفیر امام حسین(ع) در ابتدای ورود به کوفه به منزل مختار ثقفی وارد شد.
🔹پس از ورود عبیدالله به کوفه، مسلم برای ادامه فعالیت هایش، منزل مختار را ترک کرد و وارد منزل هانی شد، هانی هم او را پذیرفت و او را از عبیدالله بن زیاد مخفی نگاه می‌داشت.
🔹عبیدالله پسر زیاد که در آن زمان حاکم بصره و کوفه بود، برای عیادت هانی به خانه‌اش رفت و هانی مسلم را به کشتن عبيدالله ترغیب کرد، اما مسلم نپذیرفت.
ابن زیاد، معقل کوفی را برای جاسوسی به خانه هانی فرستاد.
معقل کوفی محل اختفای مسلم را به ابن زیاد گزارش داد و هانی دستگیر و زندانی شد.
🔹از آنجا که هانی حاضر نشد مسلم بن عقیل را به عبیدالله تسلیم کند، شکنجه شد، به طوری که بینی او را شکستند و وی را در زندان شکنجه کردند.
🔹بعد از شهادت مسلم، به دستور ابن زیاد، هانی را بر بام دارالاماره کوفه گردن زدند.
🔹سر هانی به همراه سر مسلم بدای یزید به شام فرستاده شدند.
🔹خبر شهادت هانی و مسلم در میانهٔ راه کوفه، در منزلی به نام ثعلبیه به امام حسین(ع) رسید.
🔹امام بر مرگ آن دو گریست و آیه استرجاع را خواند و چندین مرتبه از خداوند برای آنان طلب رحمت کرد.
📚منبع：
۱)تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۲
۲)الکامل ابن اثیر ج۴، ص۲۵
۳)منتهی الآمال قمی، ج۱، ص۴۳۵
@nooralzahra5
✅شایعه شهادت هانی در شهر کوفه پیچید، جنگجویان قبیله مذحج به فرماندهی عمرو بن حجّاج، قصر عبیدالله را به محاصره در آوردند.
عبیدالله بن زیاد که وحشت کرده بود، به شریح قاضی گفت :
«برو و هانی بن عروه را ببین و بعد بر بام قصر برو و خبر سلامتی هانی را به آنها بده.»
شریخ نزد هانی آمد، هانی وقتی چشمش به شریح افتاد گفت :
«می بینی که با من چه کرد؟»
شریح گفت:
«تو که زنده ای!»
هانی گفت :
«با این وضع زنده ام! به قوم من بگو اگر بروند مرا می کشد.»
شریح قاضی به مردم که قصر را محاصره کرده بودند، گفت :
«این حماقت چیست؟ مرد زنده است و با امیر گفتگو می کند.»
مردم هم که این سخن را از قاضیِ بزرگ کوفه، شریح شنیدند، پراکنده شدند.
📚منبع：
منتهی الآمال محدث قمی، ج۱، ص۵۷۹
@nooralzahra5
❇️ابن زیاد به مسجد کوفه رفت و اعلان عمومی کرد که همه باید به مسجد بیایند و نماز عشایشان را به امامت من بخوانند!
تاریخ می‌نویسد :
مسجد کوفه مملو از جمعیتی شد که پشت سر ابن زیاد به نماز عشا ایستاده بودند.
چرا چنین شد؟
بنده که نگاه می‌کنم، می‌بینم خواصِ طرفدارِ حق مقصرند و بعضی‌شان در نهایت بدی عمل کردند. مثل چه کسی؟ مثل شریح قاضی.
شریح قاضی که جزو بنی‌امیّه نبود! کسی بود که می‌فهمید حق با کیست. می‌فهمید که اوضاع از چه قرار است. وقتی هانی بن عروه را با سر و روی مجروح به زندان افکندند، سربازان و افراد قبیله‌ی او اطراف قصر عبیداللَّه زیاد را به کنترل خود درآوردند.
ابن زیاد ترسید.
آنها می‌گفتند: شما هانی را کشته‌اید.
ابن زیاد به شریح قاضی گفت :
برو ببین اگر هانی زنده است، به مردمش خبر بده.
شریح دید هانی بن عروه زنده، اما مجروح است.
تا چشم هانی به شریح افتاد، فریاد برآورد : ای مسلمانان!
این چه وضعی است؟!
پس قوم من چه شدند؟! چرا سراغ من نیامدند؟! چرا نمی‌آیند مرا از این‌جا نجات دهند؟! مگر مرده‌اند؟!
شریح قاضی گفت : می‌خواستم حرفهای هانی را به کسانی که دورِ دارالاماره را گرفته بودند، منعکس کنم.
اما افسوس که جاسوس عبیداللَّه آنجا حضور داشت و جرأت نکردم!
جرأت نکردم یعنی چه؟
یعنی همین که ما می‌گوییم ترجیح دنیا بر دین!
شاید اگر شریح همین یک کار را انجام می‌داد، تاریخ عوض می‌شد.
اگر شریح به مردم می‌گفت که هانی زنده است، اما مجروح در زندان افتاده و عبیداللَّه قصد دارد او را بکشد، با توجّه به اینکه عبیداللَّه هنوز قدرت نگرفته بود، آنها می‌ریختند و هانی را نجات می‌دادند.
با نجات هانی هم قدرت پیدا می‌کردند، روحیه می‌یافتند، دارالاماره را محاصره می‌کردند، عبیداللَّه را می‌گرفتند؛ یا می‌کشتند و یا می‌فرستادند می‌رفت.
آن گاه کوفه از آنِ امام حسین(علیه‌السّلام) می‌شد و دیگر واقعه‌ی کربلا اتّفاق نمی‌افتاد!
🎙بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان سپاه
@nooralzahra5
هیئت نورالزهرا(س)
#اعلام_برنامه مراسم پرفیض قرائت دعای عرفه با نوای:سرکارخانم وسیله سه شنبه، 30مرداد ساعت:15 الی 19 ف
⚜ ⚜
✨⚜✨
🌟یک آمادگی متفاوت برای دعای عرفه
چقدر لذت بخش است از زبان اباعبدالله الحسین(ع)با خدا مناجات کنیم.
من همیشه در دعای عرفه گفته ام:خدایا! من نیامده ام دعا بخوانم. آمده ام دعا خواندن امام حسین(ع) را تماشا کنم و با اشک ریختنش،اشک بریزم.
با ناله های او همنوا بشوم. لابد هر عنایتی به حسینت بکنی،به ما هم خواهی داشت.
ان شاءالله یک روز در همین دعای عرفه، آنقدر خدا گناهانمان را ببخشد و بدی هایمان را جبران کند،که برای لحظه ای هم که شده صدای حسین فاطمه(س)را بشنویم، وقتی که دارد با خدا مناجات میکند...
@nooralzahra5
هیئت نورالزهرا(س)
#اعلام_برنامه مراسم پرفیض قرائت دعای عرفه با نوای:سرکارخانم وسیله سه شنبه، 30مرداد ساعت:15 الی 19 ف
بزرگوارانی که فردا قصد شرکت در برنامه ی دعای عرفه را دارند، لطفا به نکات زیر توجه کامل فرمایند:
1⃣🔰
از آوردن پسران بالای ۵سال خودداری فرمایید.
2⃣🔰
لطفا حتما کتاب دعا یا مفاتیح جهت خواندن دعا به همراه داشته باشید.
به هیچ عنوان امکان خواندن دعا با گوشی های همراه نخواهد بود و در طول مراسم از روشن کردن گوشی های همراه جلوگیری خواهد شد.
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
🌸اعمال روز عید قربان ☄
① غسل کردن
② نماز عید قربان
③ خواندن دعای چهل و هشتم صحیفه سجادیه
④ خواندن دعای چهل و ششم صحیفه سجادیه
⑤ خواندن دعای ندبه
⑥ قربانی کردن
⑦ تکبیرات مشهور را پس از نماز ظهر روز عید تا پس از ده نماز (نماز صبح روز دوازدهم) بخواند
🔷 اللّهُ اَکْبَرُ اللّهُ اَکْبَرُ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ اَللّهُ اَکْبَرُ اَللّهُ اَکْبَرُ و لِلّهِ الْحَمْدُ اَللّهُ اَکْبَرُ عَلی ما هَدانا اَللّهُ اَکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهیمَةِ الاْنْعامِ وَالْحَمْدُلِلّهِ عَلی ما اَبْلانا
🔸خداى بزرگتر است خدا بزرگ است نيست معبود حقى جز پروردگار و خداى بزرگ است خدا بزرگتر است و ستايش مخصوص خداست خدا بزرگ است بر آنچه ما را راه نموده خداى بزرگتر است بر آنچه به ما روزى كرده از چهار پايان بى زبان و ستايش خدا راست بر اين آزمایش .
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
@nooralzahra5
✅روایتی است در کتاب عیون اخبارالرضا(ع) شیخ صدوق که فضل بن شاذان می گوید :
از امام رضا(ع) چنین شنیدم كه آن زمان كه خداوند تبارك و تعالى به حضرت ابراهیم(ع) امر فرمود كه بجاى فرزندش اسماعیل، گوسفندى را كه خداوند فرستاده بود ذبح نماید، حضرت ابراهیم(ع) در دل آرزو كرد كه اى كاش فرزندش اسماعیل را به دست خود ذبح می كرد و دستور ذبح گوسفند بجاى ذبح فرزندش به او داده نشده بود، تا به این وسیله احساس پدرى را كه عزیزترین فرزندش را به دست خود ذبح می كند، داشته باشد و در نتیجه شایسته ی رفیع ترین درجات ثواب در صبر بر مصائب شود.
خداوند عزّوجلّ به ابراهیم خلیل وحى فرمود كه :
📜《یَا ابرَاهِیمَ! مَنْ أَحَبُّ خَلْقِي إِلَيْكَ؟
فَقَالَ : يَا رَبِّ! مَا خَلَقْتَ خَلْقاً هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ حَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ(ص)》
♦️اى ابراهیم! محبوبترین خلق من، نزد تو كیست؟!!
ابراهیم گفت : خدایا! مخلوقى خلق نكرده اى كه از حبیبت محمّد(ص) نزد من محبوبتر باشد.
خداوند به او وحى فرمود كه :
📜《فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِلَيْهِ يَا إِبْرَاهِيمُ!
أَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَوْ نَفْسُكَ؟
قَالَ : بَلْ هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي!
قَالَ : فَوَلَدُهُ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَوْ وَلَدُكَ؟
قَالَ بَلْ وَلَدُهُ!
قَالَ : فَذَبْحُ وَلَدِهِ ظُلْماً عَلَى أَعْدَائِهِ أَوجَعُ لِقَلْبِكَ أَوْ ذَبْحُ وَلَدِكَ بِيَدِكَ فِي طَاعَتِي؟
قَالَ : يَا رَبِّ! بَلْ ذَبْحُهُ عَلَى أَيْدِي أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِي!》
♦️اى ابراهیم! آیا او را بیشتر دوست دارى یا خودت را؟
او گفت : او را بیشتر دوست دارم.
خداوند فرمود : آیا فرزند او را بیشتر دوست دارى یا فرزند خودت را؟
عرض كرد : فرزند او را.
خداوند فرمود : آیا بریده شدن سر فرزند او از روى ظلم، به دست دشمنانش، دل تو را بیشتر به درد می آورد یا بریدن سر فرزندت به دست خودت به خاطر اطاعت از فرمان من؟
او گفت : بریده شدن سر فرزند او به دست دشمنانش دل مرا بیشتر به درد می آورد.
خداوند فرمود :
📜《يَا إِبْرَاهِيمُ! فَإِنَّ طَائِفَةً تَزْعُمُ أَنَّهَا مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ(ص) سَتَقْتُلُ الْحُسَيْنَ(ع) ابْنَهُ مِنْ بَعْدِهِ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ فَيَسْتَوْجِبُونَ بِذَلِكَ سَخَطِي》
♦️ای ابراهیم! گروهى كه خود را از امّت محمّد(ص) می دانند، فرزندش حسین(ع) را به ظلم و ستم به مانند گوسفند ذبح خواهند كرد و با این كار مستوجب خشم و غضب من خواهند شد.
📜《فَجَزِعَ إِبْرَاهِيمُ(ع) لِذَلِكَ وَ تَوَجَّعَ قَلْبُهُ وَ أَقْبَلَ يَبْكِي!
فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَيْهِ :
يَا إِبْرَاهِيمُ! قَدْ فَدَيْتُ جَزَعَكَ عَلَى ابْنِكَ إِسْمَاعِيلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِيَدِكَ بِجَزَعِكَ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ》
♦️پس ابراهیم(ع) بر این مطلب جزع و فزع نموده، دلش به درد آمد و شروع به گریه كرد، خداوند عزّوجلّ هم به او چنین وحى فرمود :
اى ابراهیم! به خاطر این ناراحتى و جزع و فزعت بر حسین(ع) و قتل او، ناراحتى و اندوهت بر اسماعیل را در صورتى كه اگر او را ذبح می کردى پذیرفتم، و رفیعترین درجات ثواب، در صبر بر مصائب را به تو خواهم داد.
📜《فَذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ》
♦️و این همان مطلبى است كه آیه «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» بدان اشاره دارد.(۱)
📚منبع：
۱)عیون اخبار الرضا(ع) شیخ صدوق، ج۱، ص۲۰۹
@nooralzahra5
✅در این روز حضرت امام حسین(علیه السّلام) به منزل اوّل؛ ابطح رسیدند و یزید بن ثبیط بصری و چند نفر از فرزندانش به همراه جمعی از شیعیان به آن حضرت ملحق شدند.
سپس ایشان حرکت نموده به منزل دوّم یعنی «تنعیم» و بعد از آن به منزل سوّم یعنی «صفاح» نزول اجلال فرمودند. (۱)
📚منبع :
۱)الامام الحسین(ع) و اصحابه، ج۱، ص۱۵۵
@nooralzahra5
✨☘✨
امام علی عليه السلام فرمود:
"إنَّ اعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القیامَةِ حَسرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیرِ طاعَةِ اللهِ فوَرِثَهُ رَجُلٌ فانفَقَهُ فی طاعَةِ اللهِ سُبحانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّة وَ دَخَلَ الاوَّلُ بِهِ النّارَ."
روز #قیامت بزرگتـرین افسـوس،ُ
افسوس مردی است که مالی را
به ناروا گـرد آورده به دوزخ رود
و آن مـال را بـرای کسی به ارث گـذارد
که در طاعت خداوند سبحان
خرجـش نمـوده به بهـشت رود.
#نهج البلاغه حکمت ۴۲۹
🌎 @nooralzahra5