🍃🍃🍃🍃
قالَ رَسُولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: «اَشرافُ اُمَّتى حَمَلَةُ القُرآنِ وَ اَصْحابُ اللَّيْلِ». حديث
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آلهفرمود: قرآنيان و شب زنده داران، بزرگواران امّت من هستند.
🍃🍃🍃🍃
7.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ترجمه تصویری قرآن کریم صفحه ۲۷۹
#تفسیر
#احادیث_شان_نزول
#ترجمه_تصویری_قران_کریم
https://eitaa.com/noore1
آیه 103 سوره نحل - دانشنامهی اسلامی
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
ابن عباس گوید: مردى در مکه بود به نام بلعام که عرب نبوده است و مشرکین میدیدند که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم نزد این مرد رفت و آمد میکرده لذا شایع کردند که آنچه که پیامبر مى گوید بلعام به او تعلیم میدهد[۲] و برخى سند این حدیث را ضعیف شمرده و آن را بىاساس دانسته اند.[۳]
از طریق حصین از عبدالله بن مسلم الحضرمى نقل شده که گوید ما دو برده داشتیم بنام یسار و جبر و اینان از کسانى بودند که انجیل و تورات را میخواندند و تعلیم میدادند و رسول خدا گاهى که از نزد آنها عبور مینمود. به گفتار آنان گوش فرامیداشت. لذا مشرکین شایع کردند که محمد از این دو نفر تعلیم میگیرد.[۴]
برخى گویند که غلامى از اهل روم ملازم پیامبر مى بود و گاهى از انجیل براى پیامبر سخن مى گفت و اسم او یسار (یا) جبر بوده است. عکرمة گوید: غلام مزبور از بنىعامر بن لوى بود که نام او یعیش بوده است و نیز گویند: اسم او عابس بوده که بعد مسلمان شده بود.
ضحاک گوید: غلام مزبور سلمان فارسى بوده است.[۵] شیخ بزرگوار ما نیز بدون ذکر عنوان شأن و نزول در این باره اشاره مختصرى در تفسیر خود نموده است.[
https://wiki.ahlolbait.com/%D8%A2%DB%8C%D9%87_103_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%86%D8%AD%D9%84
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
احادیث آیه ۱۰۴ از سوره نحل - تفسیر روایی اهل بیت علیهم السلام
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
امام باقر (علیه السلام)- لِسَانُ الَّذِی یُلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ؛ مقصود، زبان ابوفکیهه است که برده و غلام قبیلهی بنی حضرمی بود او زبان غیر عربی داشت و از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پیروی کرده و به او ایمان آورد درحالیکه از اهل کتاب بود. قریش گفتند: «به خدا! این شخص به محمّد (صلی الله علیه و آله) تعلیم میدهد و با زبان خود را به او میآموزد»؛ خداوند فرمود: وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِینٌ.
http://alvahy.com/%D9%86%D8%AD%D9%84/104
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
احادیث آیه ۱۰۵ از سوره نحل - تفسیر روایی اهل بیت علیهم السلام
🍀🍀🍀🍀☘
امام رضا (علیه السلام)- هرکس خداوند را به مخلوقاتش تشبیه نماید، مشرک است و هرکس برای خداوند مکانی را فرضکند، کافر است و هرکس به خداوند آنچه را او از آن نهی فرموده نسبت دهد، دروغگوست. سپس امام (علیه السلام) این آیه را تلاوت فرمود: إِنَّما یَفْتَرِی الْکَذِبَ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِآیاتِ اللهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْکاذِبُونَ.
http://alvahy.com/%D9%86%D8%AD%D9%84/105
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
شأن نزول آیه (106) سوره «نحل»
شأن نزول:
بعضى از مفسران، در شأن این آیه، چنین نقل کرده اند: این آیه در مورد گروهى از مسلمانان نازل گردید که در چنگال مشرکان گرفتار شدند و آنها را مجبور به بازگشت از اسلام و اظهار کلمات کفر و شرک کردند.
آنها «عمّار» و پدرش «یاسر» و مادرش «سمیه» و «صهیب» و «بلال» و «خبّاب» بودند، پدر و مادر «عمّار» در این ماجرا سخت مقاومت کردند و کشته شدند، ولى «عمّار» که جوان بود آنچه را مشرکان مى خواستند به زبان آورد.
این خبر در میان مسلمانان پیچید، بعضى غائبانه «عمّار» را محکوم کرده گفتند: عمّار از اسلام بیرون رفته و کافر شده، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: چنین نیست، «اِنَّ عَمّاراً مُلِىءَ اِیْماناً مِنْ قَرْنِهِ اِلى قَدَمِهِ وَ اخْتَلَطَ الاِیْمانُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ»؛ (چنین نیست [من عمّار را به خوبى مى شناسم] عمّار از فرق تا قدم مملوّ از ایمان است و ایمان با گوشت و خون او آمیخته است [او هرگز دست از ایمان برنخواهد داشت و به مشرکان نخواهد پیوست]).
چیزى نگذشت که «عمّار» گریه کنان به خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: مگر چه شده است؟
عرض کرد: اى پیامبر! بسیار بد شده، دست از سرم بر نداشتند تا نسبت به شما جسارت کردم و بت هاى آنها را به نیکى یاد نمودم!
پیامبر(صلى الله علیه وآله) با دست مبارکش اشک از چشمان عمّار پاک مى فرمود و مى گفت: اگر باز تو را تحت فشار قرار دادند، آنچه مى خواهند بگو (و جان خود را از خطر رهائى بخش).
در این هنگام، آیه: «مَنْ کَفَرَ بِاللّهِ مِنْ بَعْدِ إِیمانِهِ إِلاّ مَنْ أُکْرِهَ...»، نازل گردید و مسائل را در این رابطه روشن ساخت.(1)، (2)
https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=42&lid=0&catid=27457&mid=319933
احادیث آیه ۱۰۹ از سوره نحل - تفسیر روایی اهل بیت علیهم السلام
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) یاران خود را به خدا دعوت میکرد. هرکس که خدا برای او خیر میخواست، کلام او را میشنید و پیام او را درک میکرد و هرکس برای او شرّ میخواست، بر قلبش مُهری زده میشد، کلام او را نمیشنید و درک نمیکرد و این است معنای آیه: أُولَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللهُ عَلَی قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ.
http://alvahy.com/%D9%86%D8%AD%D9%84/109
🍀🍀🍀🍀🍀🍀