تا فرصت‌ هست کنار خانواده و بچه‌ها باشید. ناگهان چقدر زود، دیر می‌شود. @nooredideh

🔴 انضباط باید نرم و ملایم و به آرامی ایجاد شود. ایجاد انضباط با زور و اهرم فشار، سبب احساس ناامنی، ترس، تسلیم پذیری، طغیان، دروغگویی، چاپلوسی و وسواس خواهد شد. 🔴 کودکانی که با فشار والدین به انضباط وادار میشوند به طور معمول سرکش و مسأله آفرین خواهند بود و در برابر بزرگسالان مقاومت میکنند و به جهت فشارهای دوران کودکی، از آنان انتقام میگیرند. 🔴از دیدگاه روانشناسی امروز، انضباط زوری پاسخ «موقت» میدهد؛ ولی در آینده مشکلات جدی را پدید خواهد آورد. این گونه کودکان در غیاب والدین قوانین را میشکنند؛ پس محدودیتها را باید به نرمی و با مهربانی و عطوفت به کودکان بیاموزید تا با ایمان و از روی اعتقاد، بدانها عمل کنند. ‼️در صورتی که عامل واداشتن کودک به پذیرش محدودیت ها و تن دادن به قانون ، اقتدار والدین یا اقتدار گروه ، مربی و اجتماع باشد، به طور معمول زیر بار نمیرود و اگر هم به جهت اهرم فشار به آن تن دهد، با برداشته شدن فشار، قانون را نقض خواهد کرد؛ اما اگر محدودیت برای کودک، مطلوبیت فردی داشته باشد، حتی در غیاب والدین و بدون اهرم فشار نیز به آن عمل خواهد کرد.

فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته و می خواهید به منزل ببرید. چون این ظرف پر می باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی کنید و آهسته نمی روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد. دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. پس، این نکتۀ مهم را فراموش نکنید که گاهی «تغافل» لازم است، به این معنا که شما از عیوب فرزندانتان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندانتان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می دانید، خوب و به صلاح نیست. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

برای اینکه کودک و نوجوانی مستقل داشته باشیم؛ ضمن تلاش برای دور نگه داشتن آنها از یاس و ناامیدی، باید روح امید و کوشش و خیال پردازی را در آنها بپرورانیم و به جای سرکوب و تحقیر فرزندانمان از تحقق رویاهایشان حمایت کنیم. 💠 کودک: می خوام وقتی بزرگ شدم خلبان بشم ❌ مادر: با این نمرات ریاضی دورش رو خط بکش. ✅ پدر: البته که اگر تلاشتو بکنی تو میتونی. کانال تربیتی نوردیده @nooredideh

شهید مطهری از قول روسو می‌گوید: «بدبخت ‏ترین کودکان، آنهایی هستند که والدینشان، آنها را در ناز و نعمت پرورش می‏ دهند و نمی‏ گذارند سردی و گرمی دنیا را بچشند و پستی ‌و بلندی جهان را لمس کنند. این‌گونه کودکان در مقابل سختی ها حساس می‏ شوند و در مقابل لذّت‌ها بی‏ تفاوت، هم‌چون ساق نازک یک درخت کوچک در مقابل هر نسیمی می‏ لرزند و کوچک‏ترین حادثه سوئی آنان را ناراحت می‏ کند. تا جایی که یک حادثه کوچک، آنان را به فکر خودکشی می‏ اندازد و از آن‌طرف، هر چه موجبات لذّت به آنها داده شود به هیجان نمی‏ آیند و نشاط پیدا نمی‏ کنند.» 📌شهید مطهری رفاه زدگی را از عوامل تربیت فاسد و ایجاد اختلالات در ادراکات یا احساسات می دانند و از نظر ایشان نازپروردگی روح را پرتوقع و در مقابله با حوادث، ناتوان و در نتیجه مأیوس و بدبین و غیر متکی به نفس بار می ‏آورد. @nooredideh

⁉️ تفاوت صحبت كردن با دختر بچه ها و پسر بچه ها: 🔹وقتی با پسرتان صحبت می‌کنید، جملات واضح، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی و حاشیه را انتخاب کنید، چون پسرها از توضيحات اضافی و مكالمات طولانی كلافه شده و شروع به لجبازی ميكنند. 🔹اما وقتي با دخترتان صحبت ميكنيد بيشتر با كلمات بازی كنيد و مكالمه تان را طولاني تر كنيد و از مثالهای زيادی استفاده كنيد و صحبتهايتان را با بازيهای دخترانه همراه كنيد دختر بچه‌ها با صحبتهای طولانی شاد و سرگرم ميشوند. ⬅️ به همين دليل است كه در طول تاريخ ثابت شده كه خانومها بيشتر از آقايان صحبت ميكنند. @nooredideh

از زیاد حرف زدن برای فرزندتان جداً خودداری کنید. اگرچه حرف زدن با بچه ها لازم و مفید است اما زیاد حرف زدن تاثیر سازنده ای ندارد. آنچه را قبلا گفته اید تکرار نکنید! چیزی را که فرزندتان خود می داند، به او نگویید. بیشتر مواقع او از اشتباهش آگاه است، پیامد طبیعی رفتار، خود بهترین آموزگار است! تکرار موجب اختلال در ارتباط سالم، اوقات تلخی، بگو مگو و استیصال می شود! گاهی هنگام خطای فرزندتان سکوت کنید! « زیاده گویی » مقدمه نشنیدن است. @nooredideh

بازی نباید کودک را خسته کند. بازی سازنده به واسطه ویژگی هایی که دارد از سوی ما والدین یک ارتباط کامل و حضور کامل است و از سوی کودک یک تجربه بی بدیل که علاوه بر تخلیه انرژی اضافه و هیجانات او به او فرصت کشف میدهد او روابط بین پدیده ها را کشف می کند. مثلا تصور کنید می خواهید با هم یک املت برای صبحانه درست کنید در این فرآیند کودک روابط زیادی را کشف میکند "شکستن تخم مرغ با ضربه زدن ، روان شدن کره با حرارات دیدن ، پختن تخم مرغ و ..." او در این بین از حمایت شما نه مداخله و ایجاد انسداد برخوردار خواهد بود. و در نهایت همین مواجه و تجربه ناب که در آن علاوه بر درست کردن صبحانه بیش از بیست تعامل گرم با شما را تجربه نموده و یک فرایند را همراه شما طی نموده بخشی از انرژی او تخلیه شده، احساس خوبی پیدا کرده و این احساس هیجانات ناشی از دوست نداشته شدن یا نا امنی از جانب شما را تخلیه کرده یک مهارت خوب "درست کردن املت" را تمرین کرده اگر در روز شما حدود ده بازی لذت بخش این چنین را با فرزندتان انجام دهید و او به شما اعتماد پیدا خواهد کرد و مطمئن باشید آرام تر از آنچه تصور کنید خواهد شد. البته روزهای اول که این مدل رابطه را با کودکان شروع می کنیم چون انرژی و هیجان انباشت شده دارند کار بیشتر میبرد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#مولفه_های_نسل_جدید و راهکارهای ارتباط موثر با آنها #استاد_رضایی_شورکی #جلسه_نوزدهم پنجشنبه۱۲ مهر۱۴۰۳ جهت دریافت کامل #فایل_های_صوتی جلسات از لینک ذیل استفاده کنید. 👇👇👇 https://eitaa.com/m_tamadoni/709 ┄┅─✵🍃🌸🌼🍃✵─┅┄ #معلم_تمدن_ساز محتواهای آموزشی و مهارتی برای معلمان و اساتید

وظیفه والدین 👇 محیط راغنی کنید و اجازه دهید کودک خودش محرک ها را انتخاب کند. چیزی به او تزریق نکنید @nooredideh

زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند #چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟ Join @nooredideh

❌پیش هیچ کس صداتون رو واسه کودکتون بلند نکنید‼️ #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 @nooredideh