برای اینکه کودک و نوجوانی مستقل داشته باشیم؛ ضمن تلاش برای دور نگه داشتن آنها از یاس و ناامیدی، باید روح امید و کوشش و خیال پردازی را در آنها بپرورانیم و به جای سرکوب و تحقیر فرزندانمان از تحقق رویاهایشان حمایت کنیم. 💠 کودک: می خوام وقتی بزرگ شدم خلبان بشم ❌ مادر: با این نمرات ریاضی دورش رو خط بکش. ✅ پدر: البته که اگر تلاشتو بکنی تو میتونی. کانال تربیتی نوردیده @nooredideh

آن چه که در کودکان ما یا در باورهای ما راجع به کودکان باعث می شود که بچه ها دیدن یعنی "عمیق دیدن" را یاد نگیرند، این است که بچه های ما هدایت می شوند به سمت دیده شدن "مورد توجه دیگران قرارگرفتن" دیده شدن، حجاب دیدن است. هرجایی که بخواهیم دیده شویم، از دیدن محروم می شویم. و هرجا که دیده نشویم، آن موقع است که قدرت دیدن پیدا می کنیم. بحث دیدن را من از دو سال پیش که با دوستی که دست اندرکار آموزش و پرورش بودند و با بچه ها سروکار داشتند راجع به خلاقیت صحبت می کردم، دنبال کردم. ایشان عقیده داشتند که بچه های ما اصلاً خلاق نخواهند شد! چون بچه های ما خلاق دیدن را بلد نیستند. و تا وقتی که نتوانند خلاق ببینند، محال است که خلاقیت پیدا کنند. کلاس و آموزش هیچ کسی را خلاق نمی کند مگر این که نگاه خلاق بین داشته باشیم. بچه های ما خلاق نگاه نمی کنند چون خود ما هم این نگاه را بلد نیستیم. خلاقیت جزء بُعد عمیق دیدن است. خلاقیت در سطح نیست بلکه در عمق است. چون نمی توانیم عمیق ببینیم، نمی توانیم خلاق شویم. مشکل بچه های ما و خود ما این است که نگاه عمیق نداریم. پس چه کنیم که دیدن را یاد بگیریم....(ادامه دارد) #شخصیت {قسمت22} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

چند خط زندگی... @nooredideh

❌وقتی بانهایت توان سر کودک خود داد می‌زنیم. ❌باجملات وکلمات نامناسب به او توهین می‌کنیم ❌ و یا به او آسیب جسمی می‌رسانیم ☝️در حال تربیت او نیستیم بلکه خشم خود را تخلیه می‌کنیم.❗️ ❓از خودمان بپرسیم آیا هدف ما از بچه دارشدن آوردن موجودی به این دنیا بود تا تمام خشم های فروخورده ی مان را بر سر او تخلیه کنیم؟ ❓بپرسیم از خود که آیا برای ما لذت بخش است فردی مارا به منزلش دعوت کند ومدام مارا مورد بی احترامی تحقیر توهین وخشم خود قرار دهد؟ 👈این همان کاری است که بیشتر مابا کودکمان انجام می‌دهیم. @nooredideh

پاسخ کامل داد😁 تازه فهمیدم چرا هرچی از خدا میخوام بهم نمیده😁 @nooredideh

🔅نماز فرزندان🔅 ❇️ وقتی دیدی یک روز صبح، فرزندت خودش بیدار شد و بدون این که کسی به او بگوید، وضو گرفت و در گوشه خلوتی نماز خواند، بدان که نماز، فرزندت را گرفت، سجده شکر به جا بیاور. مبادا از آن پس او را برای نماز خواندن تحریک کنی.🚫 جوانان این زمان، تحریک را دوست ندارند. 🔻نمی‌خواهد آن‌ها را خیلی امر به معروف و نهی از منکر کنید، آن‌ها فطرتاً در راه هستند. با اخلاق و صفات شایسته و با نیت خوب و دعای خیر در حق آن‌ها کار کنید و آن‌ها را به سمت کمالات ببرید. آن‌ها را باید با نماز دوست کنید، نه این‌که فقط نمازخوان کنید. ✅ کار بعضی‌ها، بی‌نماز کردن مردم است. آن‌ها با امر و نهی زیاد و مردم‌آزاری، جوان‌ها را تارک‌الصلاة می‌کنند. مقدس‌مآب‌ها و افراد سخت گیر کارها را خراب‌تر می‌کنند. ✨مرحوم حاج اسماعیل دولابی ‌@nooredideh

نه تنها کودکان رفتار را می توانند از طریق مشاهده یاد بگیرند بلکه واکنشهای هیجانی مانند ترس، غم ، خشم و شادی را نیز از طریق مشاهده یاد خواهند گرفت و این اتفاق در فرایند زندگی رخ میدهد @nooredideh

🛑 امیرالمومنان علیه السلام: مدارا کردن, پسندیده ترین خصلت است میزان الحکمه جلد۴ @nooredideh

ما اکنون بچه هایمان را به سمت دیده شدن می بریم. بچه ها مرکز توجه هستند و توجه گرفتن را تمرین می کنند نه توجه کردن را. ما توجه لازم داریم چون جسم داریم، هویت داریم، فردیت داریم و شخصیت داریم. این عوامل باید دیده شوند و منظور اصلاً دیده نشدن نیست بلکه باید به گونه ای دیده شویم که به دیدن هدایت شویم نه به دیده شدن. دیده شدن باید هماهنگ با دیدن باشد. دیده شدنی که منتهی شود به دیدن نه دیده شدنی که منتهی شود به نیاز به دیده شدن و نه منتهی شود به گدایی توجه از دیگران. باید به گونه ای به بچه ها توجه کنیم که بچه ها به سمت دیدن هدایت شوند وقتی به دیدن هدایت می شویم به سمت بالا و معنویت و معصومیت می رویم. و وقتی دنبال دیده شدن (توجه،تعریف وتمجید دیگران) می رویم به سمت پایین که منیت است می آییم. منیت فقط این نیست که تکبر و زیبایی و مقام و برجستگی و غیره باشد، حقارت هم یک نوع منیت است. و این یک سرفصل بزرگ در روانشناسی است (ادامه دارد) #شخصیت {قسمت23} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

🔸اثر دعای والدین @masoudaali_ir

پدر و‌ مادر خوب نمی تونی تا ابد کنار فرزندت باشی، پس او را برای ایستادن روی پای خودش آماده کن، می تونی ازش قهرمان بسازی یا یک فرد ناتوان... انتخاب با خودته! Join @nooredideh

اگر وارد ذهن پدران و مادران امروز شویم، می‌بینیم که یکی از دغدغه‌هایی که بر ذهن آنان حک شده این چنین است: چه کنم؟ تا کی می‌توانم فرزندم را در خانه نگه‌دارم؟ مگر می‌شود او را زندانی کرد؟ نه، نمی‌شود؛ اما وقتی از خانه بیرون می‌رود، دلم هزار راه می‌‌رود. چگونه می‌توانم فرزندم را در برابر این همه دامی که در مقابلش پهن شده حفظ کنم؟ من که نمی‌توانم هر کجا که می‌رود دنبالش بروم. اگر هم بتوانم مگر تا کی این کار، ممکن است؟ وقتی که دانشگاه رفت چه کنم؟ همۀ دانش‌جویان که در شهر خودشان درس نمی‌خوانند. اگر در یک شهر دیگر قبول شد چه کنم؟ دغدغه‌هایی از این دست، بسیار به جا و درست است؛ اما فراموش نکنید که محبت عاملی است که برای تأثیرگذاری، نه زمان می‌شناسد و نه مکان. اگر رابطۀ والدین و فرزندان، صمیمی و عاشقانه باشد، پدر و مادر می‌توانند در هر سنّی و در هر جایی روی فرزندان‌شان اثر بگذارند. فرزندانی که با دور شدن از پدر و مادر، خود را متعهد به آنچه پدر و مادر یاد داده‌اند نمی‌دانند، بیش‌تر از کسانی هستند که پدر و مادرشان در رابطۀ عاطفی با آن‌ها موفق نبوده‌اند. @nooredideh