⭕️ پزشکینه شدن کودکی یکی از دوستانم چند روز پیش تماس گرفته بود و می‌گفت که کودک یک سال و دو ماهه‌شان به حرف گوش نمی‌دهد، خیلی لجباز است و خوب هم غذا نمی‌خورد و به قول او با آب زنده است! پیش پزشک کودکان رفته بودند و پزشک پس از معاینه‌ی جزئی کودک به آن‌ها گفته بود غذاهایتان خوشمزه نیست و باید غذاهای خوب و خوشمزه درست کنید! در یکی از کلاس‌ها نیز مادری پیش من آمد و گفت فرزند 4 ساله‌شان بیش‌فعال است، یعنی بیش‌فعال بوده و نزد پزشک کودکان رفته‌اند و پزشک مدت یک سال به کودک قرص می‌داده است! الآن هم حدوداً 6 ماه است قرص نمی‌خورد و بهتر شده است. و همین طور مادر دیگری که کودکش را پیش هر دکتری برده‌ بود یک چیز گفته بودند! یکی گفته بود این بچه اوتیسم دارد، یکی گفته بود اوتیسم خفیف دارد! دیگری گفته بود سالم است! و یکی دیگر گفته بود دیستروفی دارد و ... سوای از پاسخ به سوالات بالا، سوال اصلی این است که اساساً پیش پزشک کودکان رفتن در این مسائل چه معنی‌ای می‌دهد؟! واقعاً تشخیص استرس، بیش‌فعالی، اوتیسم و ... با پزشک کودکان است که برای بیماری‌های عمومی جسم کودک به او مراجعه می‌کنیم؟! یکی از مشکلات عصر حاضر که با شروع مدرنیته هم شدت گرفته است، پزشکینه کردن مسائل با سرعت خیلی بالاست! جالب اینجاست که این منطق از سوی خانواده‌ها نیز کاملاً پذیرفته شده و حتی به کودکان نیز منتقل شده است. امروزه با هر کودک 7-8 ساله‌ای صحبت کنید، در مورد افسردگی، استرس، اضطراب، ضربه‌ی عاطفی و ... چیزهایی می‌داند که قطعاً کودک 7-8 ساله‌ی 20 سال پیش نمی‌دانست. جالب‌تر این است که تقریباً اکثر کودکان ادعا می‌کنند این حالات روانی را تجربه کرده‌اند!! امروزه حتی کشمکش‌های هیجانی کودکان نیز پزشکینه شده‌اند. یعنی کودکان طوری آموزش دیده‌اند که تجربه‌های دشوار زندگی را هم به‌منزله‌ی بیماری نگاه کنند؛ بیماری‌ای که باید برای آن به پزشک مراجعه کنند. دقت کنیم زمانی که اضطرابی طبیعی یا مشکلی هیجانی همچون وضعیتی روانشناختی دیده شود، کودک ما کمتر این توانایی را پیدا می‌کند تا در مقابله با سختی‌ها و درد و رنج‌ها از خودش مقاومت نشان دهد. در حالی که این‌ها طبیعت زندگی یک  کودک و حتی بزرگسال را تشکیل می‌دهند. در اکثر این مشکلات - البته اگر واقعاً مشکلی در کار باشد - نظر فرد متخصص این موارد بسیار دقیق‌تر از نظر پزشک کودکان است. شاید گفتنش سخت باشد اما در پاره‌ای از موارد مدیر یک مهدکودک، مشاور امور خانواده، مشاور کودکان و ... شاید جایگزین مناسبی باشند. مقصود این نوشته فقط طرح مسئله بود، نه ارائه راه‌حل و در این باره حرف بسیار است. باقی‌اش بماند برای زمانی دیگر ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

ارتباط چشمی برقرار کردن کمک شایانی به رشد مغز کودک خود می کند. احساس، نخستین چیزی است که کودک به واسطه آن با دیگران ارتباط برقرار می کند. نوزادان از سه یا چهار ماهگی حالت های مختلف چهره والدین خود را تشخیص می دهند. توانایی تشخیص حالت های مختلف چهره اطرافیان، شالوده مهارت های ارتباطی غیر کلامی است. این مهارت کودک را برای کارگروهی بهتر، کمتر مبارزه کردن و ایجاد ارتباطات طولانی تر همچون بزرگسالان پرورش می دهد. join @nooredideh

مادر اخم می کند😡وپدر لبخند می زند😊 این فرمانده دستور حمله می دهد و آن یکی دستور عقب نشینی بااین وضعیت طفل معصوم هیچوقت نمی فهمد چه کاری خوب است و چه کاری بد این تعارض سم مهلکی برای شخصیت کودک است

احساس مربوط به روح انسان است. ما نیازهای روحی داریم. احساسات، نیازها و وضعیت روح را منعکس می کنند. در روانشناسی کلاسیک و علومی که از غرب می آیند به احساسات اصالت داده می شود ولی در جهان بینی ما و در علوم ما به روح اصالت داده می شود. احساس نیازها و وضعیت روح را بازتاب می دهد. اگر من نیاز به نوازش دارم، روح من نیاز به نوازش دارد؛ اگر دریافت کردم در سیستم احساسی منعکس می شود و اگر دریافت نکردم اعلام وضعیت می کند. تمامی احساساتی که ما داریم برای وضعیت حالت روحی ما هستند. علاوه بر احساسات حس ها نیز در بازتاب وضعیت روح دخیل هستند مثل زمانی که اگر قسمتی از بدن ما درد بگیرد ما هم درد را حس می کنیم و هم به خاطر این درد ناراحت می شویم یعنی روحمان هم آسیب می بیند پس احساس و حس هر دو در اعلام وضعیت روح دخیل هستند. عکس این حالت نیز صادق است. زمانی که روح ما تحت فشار قرار می گیرد، جسم ما نیز آزار می بیند؛ بیماری های صعب العلاج امروزی ناشی از فشاری است که روی روح انسان وجود دارد نه روی سیستم عصبی. آزردگی روح برروی جسم تأثیر مستقیم می گذارد. احساسات هم مانند حس ها قابل توصیف هستند. ما می توانیم احساساتمان را برای یکدیگر بازگو کنیم چون در احساسات هم مشترکیم. ما حالت های روحی و احساسات را می توانیم توصیف و منتقل کنیم مانند: من عصبانی هستم، ناراحتم، غم دارم. #احساس {قسمت3} [مباحث کودک متعادل] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده

چگونه به فرزندم بياموزم از خود دفاع كند! معمولا كودكان حدود دو سالگي در زمان بازي يكديگر را هول مي دهند، گاز ميگيرند و يا كتك ميزنند. آنها به شدت از رفتار همسالان خود خشمگين ميشوند زيرا هنوز رابطه برابر را نياموخته اند. كتك زدن در سن ٣ سالگي يا بعد از آن طبيعي نيست و نياز به بررسي دارد. 🔺آيا والدين بايد دخالت كنند؟ اين وظيفه كودكان در اين محدوده سني نيست كه از خود مراقبت كنند. آنها نياز دارند شخص بزرگسالي كنار آنها باشد تا اگر كودكي اقدام به زدن يا هول دادن ديگري كرد، فرد بزرگسال بدون داد زدن يا دعوا كردن او را متوقف كنند. اين جمله "اگر زد تو هم بزن"، آسيب فراواني به كودك ما خواهد زد. تمام آموخته هاي فرزندتان را زير سوال خواهد رفت و اين سوال پيش مي آيد پس اگر كسي كار بدي كرد من هم ميتوانم آنرا تكرار كنم؟ كودكي كه مي زند درونش لبريز از حس بد به خود و ديگران است. در حقيقت كودكي كه كتك مي زند از كودكي كه كتك ميخورد بيشتر آسيب ميخورد و احساسات منفي بيشتري را درون خود احساس ميكند. به علاوه او را در خطر آسيب فيزيكي بعضا جبران ناپذير قرار ميدهيد و به كودكان خشم، مجازات و كينه ورزي را آموزش خواهد داد. 🔻پس چه رفتاري داشته باشيم؟ بايد بدانید زماني كه كار به برخورد فيزيكي رسيد، به فرزندتون بياموزيد بهتر است دست خود را بالا بياورد و بگويد نزن. با آموزش اين رفتار به فرزند خود، شما به او مي آموزيد كه در رابطه با ديگران ميتواند حد و مرز مشخصي قرار دهد و از خود دفاع كند. اگر طرف مقابل به كار خود ادامه داد، فرزند شما بايد محيط را ترك كند. با اين كار به فرزندتان مياموزيد كه انسانهايي در زندگي سر راه ما قرار خواهند گرفت كه دچار اختلالات رفتاري هستند، و عاقلانه ترين واكنش اين است كه با اين افراد درگير نشويم. ترك كردن محيط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دليل بر بي عرضگي او مي باشد، تنها نشان ميدهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را ميداند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

برخی فکر می کنند مقایسه کودک با همسالانش باعث پیشرفت والگو برداری کودک میشود این کار فقط احساس خودکم بینی را به کودک می دهد واین حس را به کودک می دهد که از نظر والدینش دوست داشتنی نیست @nooredideh

با چشمان کودک دنیا را ببینید کودکان عمدا کارهایی نمی کنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهای بدشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمی کنند. اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود. روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید. یک کودک 2 ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت می کند می خواهد ببیند چه می شود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد. وقتی خود را جای او بگذارید محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن بخندید. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

والدین امروزی خیلی بیش از نسل قبل برای فرزندان خود هزینه میکنند وبخش اعظمی از این هزینه صرف رشوه دادن به آنها میشود سعی کنید از طریق درونی کردن عادات خوب، فرزندتان را به انجام دادن کارهای خوب تشویق کنید.

اگر فریاد بزنی؛ به صدایت گوش می دهند... و اگر آرام بگویی؛ به حرفت گوش می دهند... پس قدرت کلماتت را بالا ببر. نه صدایت را...! Join @nooredideh

برای داشتن کودکی شاد از هر اشتباهی، فرصتی برای آموختن بیافریند. مچ آنها را نگیرید، مگر زمانی که در حال انجام کار خوبی هستند. به فرزندتان اجازه بدهید با خلاقیت خود چیزی تولید کند یا تغییری در خانه ایجاد کند. قدرشناسی را به او یاد دهید و همواره قدرشناس کارهای هرچند کوچکش باشید. در برخورد با او شوخ طبعی داشته باشید و گاهی با او هم بازی شوید #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

به جای متهم کردن فرزندتان بهتر است نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ بدون شک فرزندتان از ابتدا این‌گونه نبوده و اشتباه‌های رفتاری شما از او یک کودک نق‌نقو ساخته است. یادتان نرود محیط بر کوچک‌ترین رفتارها و عادات فرزندتان اثر می‌گذارد و هر رفتار یا واکنش کوچکی از سوی شما می‌تواند رفتارهایی را در فرزندتان ماندگار کند که تغییر دادن‌شان کار ساده‌ای نیست. شاید در گذشته زمانی‌که حال‌تان خوب بوده یا حوصله نق زدن‌های فرزندتان را نداشتید به خواسته‌های او گوش دادید و اکنون او یاد گرفته می‌تواند با نق زدن به خواسته‌اش برسد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

⭕ گشت پنجه‌ای و کودک، چند نکته و چند سوال! شاید شما هم از طرفداران پر و پا قرص کارتون سگ‌های نگهبان باشید، چون احتمالا کودکتان پیگیر جدی آن است و خودتان هم با دیدن گشت پنجه‌ایِ همیشه قهرمان احساس خوبی دارید. راستش سگ‌های نگهبان از بهترین و فنی‌ترین انیمیشن‌هایی است که در این سال‌ها برای بچه‌های زیر ۷ سال ساخته شده. این کارتون حُسن‌های متعددی دارد که به این راحتی‌ها آن را در سایر کارتون‌ها نمی‌توان پیدا کرد. چند تا از مهم‌هایش این‌ها هستند: 1⃣ کار گروهی سگ‌ها و دیدن محسنات کار گروهی، یکی از گمشده‌های امروز ایران! 2⃣ فرمان‌پذیری از یک فرمانده عاقل. رایدر مدیر فوق‌العاده‌ای است و سگ‌ها هم کاملاً گوش به حرفند. 3⃣ سریالی بودن مجموعه که حس ماجراجویی کودک را ارضا می‌کند. 4⃣ سگ‌ها بدون هیچ مزدی در حال امدادرسانی و کمک به دیگران هستند. 5⃣ تنوع رنگ و نوع سگ‌ها. بسیار هم با یکدیگر زندگی خوب و مسالمت‌آمیزی دارند. 6⃣ احترام به حیوانات در سگ‌های نگهبان کاملاً مشهود است. اما چند نکته 👇👇 ▪در این سریال تنها حیواناتی که صحبت می‌کند، سگ‌ها هستند. ▪وقتی همه ناامید می‌شوند این گشت پنجه‌ای است که حلّال مشکلات است. به این دیالوگ فرمانده رایدر وقتی دیگران را مستأصل می‌بیند دقت کنید: «نگران نباشید، کاری نیست که گشت پنجه‌ای از عهده‌اش برنیاد.» ▪هر چه در سریال پیش می‌رویم مأموریت‌های سگ‌ها خاص‌تر می‌شود. این اواخر پای شَبَه هم به سریال باز شده بود. در بیشتر داستان‌ها هیجان خاصی وجود دارد که گاهاً با ترس همراه است و البته سگ‌ها در آن همیشه موفق هستند. ▪سگ‌ها بسیار بامزه هستند و در واقع بی‌خود نیست که میل به نگهداری سگ خیلی زیاد شده. در واقع سگ‌ها جزو متکامل‌ترین حیوانات در برقراری ارتباط هستند، چیزی که در گشت پنجه‌ای هم کاملاً محسوس است. ▪فرمانده رایدر پدر و مادری ندارد و با سگ‌ها زندگی می‌کند! ✅ و چند سوال ⬅ آیا کودکتان هر روز مشتاق به دیدن کارتون سگ‌های نگهبان نیست؟! ⬅ آیا در این چند وقت از شما تقاضای خرید سگ نکرده است؟ ⬅ آیا می‌دانید زیر ۷ سال جایی است تا ۹۰ درصد شخصیت کودک شکل می‌گیرد و ... ⬅ آیا چیزی در مورد ضمیر ناخودآگاه و مهندسی علایق کودکان می‌دانید؟ در قسمت بعد نقد «گشت پنجه‌ای» را بخوانید ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir