وقتی می پرسید؛ چكار كنم بچه زير دوساله م ياد بگيرد منزل ديگران به وسايل دست نزند؟ انگار پرسيديد چكار كنم فرزند شش ماهم حرف زدن را ياد بگيرد! كودكان حدود يكسالگي به بعد وارد مرحله كشف محيط اطراف ميشود و مغز كودك وارد رشد حسي حركتي ميشود. رفتار والدين در اين دوره به كودكشان لجبازي يا همكاري را خواهد آموخت. در مهماني ها با حضور مهربانانه خود مراقب كودكتان باشيد اما انتظار اينكه در اين سن ياد بگيرد به هيچ چيز دست نزند انتظار زياديست. اين دوران گذراست وكودكي وارد مرحله لجبازي نشده به زودي به اطرافش بي توجه خواهد شد و علاقمند به بازي با همسالانش خواهد شد. اين واقعيت را بعنوان مرحله ايي از رشد سالم فرزندتان بپذيريد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

رمز موفقیت در تربیت و فرزندپروری ، رفاقت و برقراری رابطه صمیمانه با فرزندتان است . اگر تلاشی در این راستا نداشته باشید ، دیگران جای خالی شما را پر خواهند کرد . Join @nooredideh

عامل بعدي (سوم) در ايجاد اقتدار، احترام و حرمت و حفظ. حريم هااست. در يك خانواده مقتدر همه اعضا اقتدار دارند و اقتدار صرفا متعلق به پدر و مادر نيست. اگر اقتدار فقط مختص يكي از اعضاء باشد تبديل به خشونت مي شود كه در مبحث خشونت مفصل به آن مي پردازيم. اقتدار خشونت نيست. كودك هم بايد اقتدار داشته باشد. چون كودك هم منزلت و جايگاه كودك بودنش را بايد بشناسد. كودك هم بايد با اصول و ارزش ها آشنا شود. انسان مقتدر هرگز لب به دشنام باز نمي كند، توهين و تحقير نمي كند. اقتدار تند خويي و نعره زدن و حرمت شكني نيست بلكه حرمت گذاشتن است. در زندگي آيت ا... قاضي طباطبايي از عرفاي نجف در حدود 100 سال پيش مي خواندم در جايي بودند كه كودك زياد بوده و دائم در رفت و آمد بودند، هر وقت كودكي وارد مي شده ايشان تمام قد بلند مي شدند و مي ايستادند و سلام مي كردند. اطرافيان و شاگردان اعتراض كردند كه شما بزرگتريد و عالميد و مقام داريد چرا اين كار را مي كنيد؟ ايشان جواب دادند اگر من اين كار را نكنم اين كودكان احترام را از كجا ياد بگيرند؟ چند نفر از ما وقتي فرزندمان وارد مي شود و سلام مي كند به پاي او بلند مي شويم درست مثل زماني كه مهمان وارد مي شود؟ بعد مدعي مي شويم كه چرا فرزندان ما احترام بلد نيستند. يك انسان مقتدر احترام و حرمت دارد و خود نيز حرمت ها را نمي شكند. (ادامه دارد... ) #امنیت {قسمت25} [مباحث کودک متعادل ] Join @nooredideh

اگر قرار است جیغ نزنم، داد نزنم، کتک نزنم، و… پس چکار کنم؟! 💠 انتظارات خود را تعدیل دهید. شادی کودکانه آن ها را فدای نظم و انضباط نکنید. بگذارید کودک درونتان با دیدن آن ها دوباره کودکی کند. در آخر سوال کنید «خب حالا چطور خونه رو به شکل اول برگردونیم؟ 💠به فرزندتان یاد دهید از اشتباهاتش بیاموزد نه آن که به اشتباهاتش بیاویزد، اگر به خاطر هر اشتباه او داد بزنید تهدید کنید یا تنبیه کنید فرزندتان بخشندگی و مهربانی با خود و افراد زندگیش را نمی آموزد. گاهی اجازه دهید اشتباهات بی خطر کند و بعد بدون منت به او بیاموزید چگونه جبران کند. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

تحقيق دكتر دارسيا نارويز بر روي ٦٠٠ بزرگسال نشان داد افرادى كه در كودكى به اندازه كافى در آغوش كشيده شدند در بزرگسالى از سلامت بيشتر روانى بهره مند هستند. همچنين كمتر به افسردگى دچار ميشوند و بيشتر توانايى همدلي و درك متقابل خواهند داشت. اين افراد توانايى بهترى به اضطراب و استرس را در زندگى خود دارند. پس بهتر است بدون نگرانى فرزندتان را در آغوش بگيريد و از بغلي شدنش نترسيد. #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 http://eitaa.com/joinchat/971833344C27493babe0

متاسفانه مطيع بودن در فرهنگ ما حسن اخلاق است. به همين دليل كودك حرف گوش كن و مودب را كودك خوب مى نامند. اما در حقيقت اين كودكان، مضطرب وحشتزده و خجالتی هستند. محتاط بودن، محافظه كار بودن، مودب بودن كودك نشانه نگران بودن كودك است و كودك ياد ميگيرد مثل چشم زندگى كند. يعنى همه را ببيند مراقب همه باشد اما تصورى از وجود خود نداشته باشد. Join @nooredideh

سامرا، از غم تو، جامه ‌دران است هنوز چشم «نرگس» به جمالت، نگران است هنوز پسر حضرت ‌هادی! به فدایت پدرم پدر حضرت مهدی! به فدایت پسرم ◼️ شهادت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت join @nooredideh

⭕️ تربیت کودک و چهارراه اندیشه! اولین بار که به این اصطلاح برخوردم تا مدت‌ها توی هپروت بودم! اما داستان چی بود؟! اکثر انسان‌ها ترجیح میدن که بارشون روی دوش دیگران باشه، یعنی دیگران براشون فکر کنن و اون‌ها فقط مصرف‌کننده باشن چون اینکه انسان بخواد فکر کنه ممکنه به جاهایی برسه که خیلی ترسناک باشه و طبیعیه که اکثر افراد از همچین چیزی فراری باشن! 🥺 یعنی همین که انسان بخواد به هر چیزی خودش برسه هم زحمت داره هم دلهره. دلهره‌ی اینکه نکنه هر چی تا حالا فکر می‌کرده ناحسابی بوده و کلاً مسیر رو اشتباه رفته؟! اما فرق #انسان_اصیل با #بارکشِ_اندیشه_دیگران اینه که انسان اصیل بارش رو خودش به دوش می‌کشه و در عین حال که مسیر سختی داره اما شادکامی رسیدن به مقصد رو با هیچ چیزی عوض نمیکنه. نمی‌دونم تجربه کردید یا نه، وقتی با فکر خودمون به یه چیزی می‌رسیم حظ و بهجت اون لحظه رو با هیچ چیز نمیشه عوض کرد. مرتبه‌ی کوچک‌ترِ لذت یافتم یافتمی که خیلی از اندیشمندان در طول تاریخ تجربه کردند ... اما برگردم به بحث! #چهارراه_اندیشه جایی هست که هر انسانی باید از اون عبور کنه، اون جایی هست که هر کس باید به ریشه‌ای‌ترین سوالات در مورد خودش و زندگیش جواب بده! #سوال_ریشه هم همون سوالیه که دیگه عمیق‌تر از اون نمیشه سوالی پیدا کرد که البته نمی‌خوام بیشتر بهش بپردازم چون اینجا دیگه جاش نیست (اگر کسی دنبالش هست، حداقل می‌تونه چهل صفحه ابتدایی کتاب «تدین، حکومت، توسعه» دکتر #محمد_جواد_لاریجانی رو بخونه 🧐) اما چه ربطی به کودک داره؟! اساساً شکل‌گیری اصول و ارزش‌ها در تربیت با پاسخ‌دهی به سوالات ریشه و عبور از چهارراه اندیشه به وجود میاد. حالا اگه کسی میخواد به ثبات در حرکت برسه و همیشه رو به رشد باشه، چاره‌ای نداره جز اینکه به این مسائل عمیق‌تر فکر کنه. (الباقی‌اش باشه برای جلسات حضوری 😉) اگه برامون مهمه که توی مسیر تربیت کودک‌مون گام‌های محکم و با ثباتی برداریم و ارتباط سالمی باهاش داشته باشیم، باید بدونیم که لازمه‌ی این موضوع کار روی خودمونه! عین کسانی که وارد کار مربی‌گری و کار تربیتی میشن اولین چیزی که بهشون میگن اینه که فکر نکنی تو کاملی و باید بقیه رو درست کنی! اول و بیشتر از همه باید برای خودت وقت بگذاری. اینجا هم همینه، مادر و پدر اول و بیشتر از کودک باید روی خودشون و اصلاح رابطه‌شون با خودشون وقت بگذارن. پی‌نوشت: این موضوع رو اینجا می‌بندم چون فکر می‌کنم شبکه‌های اجتماعی ظرفیت بیش از گفتن رو نداره یا شایدم من باد نیستم اینجا حرفا رو منتقل کنم 😉 #ارتباط #حمید_کثیری 👇👇 @hamidkasiri_ir

پدر و مادر عزیز یادت باشد! با فریاد زدن بر سر کودک اگر چه او را ساکت میکنی … اما درونش را نا آرام و متلاطم می سازی! #کانال_تربیتی_نوردیده 👇 Join @nooredideh

#مادرانه جگر گوشه های من. دلم میخواست برای شما محدوده داشته باشم. محدوده ای به وسعت زمین، بی انتهایی آسمان، به پهنای دریا، به بلندای رود. به سخاوت طبیعت . به تنوع جهان... محدوده ای که کمترین محدودیت را برای شما داشته باشد... محدوده ای که در آن محدود نباشید. آزاد باشید . کودکی کنید . بخندید و هیچوقت نگران تمام شدنش نباشید... دلم میخواست تمام زمین فرش زیر پای شما باشد تا قدم های کودکی تان را در آن راه بروید...‌ تمام آسمان مال شما باشد تا نگاهتان سیر بشود از دیدن بی نهایت ها... دلم میخواست به اندازه یک رود بلند کودکی کنید ...رودی که نهایت به دریا وصل شود... دلم میخواست صدای آن خنده های از ته دل ... از همانهایی که به وقت آزادی از عمق وجودتان برمی خیزد همیشه در گوشم باشد... خدای بزرگ تمام اینها را برای تو مهیا کرده... خدای مهربان تمام دنیا را کریمانه در اختیار رشد تو قرار داده .... تا از زمین درس بزرگی بگیری از آسمان درک بی نهایت بگیری از رود درس جریان و حرکت و رشد بگیری و از طبیعت درس های فراوان... حالا ما براساس قرار گرفتن در مسیر اشتباه. تو را از حق طبیعی ات دور کردیم .. شهرنشین شدیم . خانه هامان تنگ تر و کوچکتر شد. خانواده هامان کوچک و کوچک شد...رابطه هامان کمتر و کمتر شد و اینچنین تورا در حصر کردیم. حالا بجای اینکه تو را به دامان مادر اصلی ات ببریم نشسته ایم در خانه تنگ و با دلی تنگ تر مجبوریم برایت محدوده تعیین کنیم... خدایا کمک کن . کمک کن در مسیر فطرتمان باشیم. پاک و مستقیم . رو به رشد مادری با اشک چشم اینچنین نوشت😭 عاشری تجربه های من و فرزندانم👇 http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9

عامل چهارم در اقتدار والدین، قانونمندي، ثبات و ريتم است. به اين نكته توجه كنيد كه اصل و اصول متعلق به ذهن من نيستند (در قسمت قبل درباره اصل واصول توضیح داده شد) چون اگر كسي مدعي اصل و اصول شود تبديل به استبدادمي شود. اصول و ارزش ها معيارهايي دارند كه در جاي خودش بايد بررسي شوند. ارزش ها و اصول نظر من نيستند اگر نظر شخصي من باشند تبديل به استبداد مي شوند. ارزش ها قانونمندي و ثبات دارند هميشه بودند و هستند و قابل پيش بيني اند. يكي از عواملي كه كودك را ناامن مي كند غير قابل پيش بيني بودن والدين است. خانواده و والدين غيرقابل پيش بيني نا امني ايجاد مي كنند. يك روز داد مي زنيم كه اين كاري كه من ميگم درسته و قانون خونه مااست روز ديگه حالمون بهتره ميگيم اشكال نداره يك روز كه هزار روز نميشه. اين بي ثباتي كودك را ناامن مي كند. اتفاقات براي كودك زير6 سال بايد قابل پيش بيني باشد چون درك انتزاعي ندارد و فقط در اثر تكرار اتفاقات را متوجه مي شود. (ادامه دارد... ) #امنیت {قسمت26} [مباحث کودک متعادل ] Join @nooredideh

اجازه بدهید حسّ کنجکاوی کودکانِ با خراب کردن اسباب‌بازی ها یشان، پاسخ داده شود تا آرام آرام، جذّابیت این کار برای آنها از بین برود. برخی معتقدند باید مراقبت از وسایل شخصی را از همان ابتدا به فرزند یاد داد؛ امّا این دسته از دو نکته غافل‌اند که اوّلاً کودک، بویژه در سنین دو یا سه سالگی و پایین‌تر از آن، مراقبت از اشیای شخصی را در سالم نگه‌داشتن آنها نمی‌داند. او دوست دارد از وسایلش استفاده کند و خراب کردن اسباب‌بازی را هم نوعی استفاده از آن می‌داند ثانیاً کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیک‌تر می‌شوند، حسّ مراقبت از وسایل در درونشان قوی‌تر می‌شود. [کتاب منِ دیگرِ ما] Join @nooredideh