۴۱ / 49 فاطمه یعنی بزرگ ماسوی نور او باشد ، گرفته هر کجا فاطمه یعنی که تقدیر و قضا همّه چیز در دست او بعد از بَدا چیزهایی بین او هست و خدا من هُوَ الاِدراکها الاّ خدا فاطمه از هر بدی گشته جدا حجت است خود بهر اهل انّما شد رضایت زو رضایت از خدا نور او دارد بدان حتما رضا فاطمه یعنی به عرشی روحِ ها او ابد با مادرش شد روبه‌را فاطمه یعنی علمدار خدا پشت در آمد بماند تا هدا فاطمه یعنی که حیدر شد فدا شد سپر بهر علی نور خدا 🔆اشعار سید عرشی