🔹مگر شما برای چه درس می خوانید؟🔹 آیةالله حاج سیّدمحمّدصادق حسینی طهرانی مدّظلّه العالی ▪️مرحوم علّامه والد رضوان الله علیه نسبت به اوّل وقت نمازخواندن به شاگردان خود دستور أکید مى دادند و تخلّف از آن را در هیچ حالى روا نمى دانستند. ▪️یک بار حقیر در قم در حجره بودم و ایشان به حجره ما تشریف آورده بودند. صداى اذان بلند شد و حقیر مشغول مطالعه مکاسب بودم، فرمودند: وقت نماز است. عرض کردم: چشم، خطّ آخر است الآن بلند مى شوم. ▪️فرمودند: نه آن یک خطّ را بعداً بخوانید، مگر شما براى چه درس مى خوانید؟ همه این درس ها جهت اقامه نماز است. ما درس را براى خدا و یاد خدا مى خوانیم. اگر براى خداست پس الآن که وقت نماز و یاد خدا رسیده دیگر جاى تأمّل نیست. 📚 «نور مجرّد» ج ۲ ص ۳۱۶ 🆔 @nooremojarrad_com

▪️بلند آوازه در ملکوت▪️ حضرت امام صادق علیه السلام 🔹منْ تَعَلَّمَ الْعِلْمَ وَ عَمِلَ بِهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِيَ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ عَظِيماً فَقِيلَ تَعَلَّمَ لِلَّهِ وَ عَمِلَ لِلَّهِ وَ عَلَّمَ لِلَّه‏ 💠 هر کس برای خدا علم آموزد و به علم خویش عمل کند و به دیگران بیاموزد، در ملکوت آسمانها بزرگش خوانند و گویند: او برای خدا فراگرفت و برای خدا عمل کرد و برای خدا به دیگران آموخت. 📚 «کافی» ج ۱ ص ۳۵ 🆔 @nooremojarrad_com

🔹علمی که مختصّ شیعیان حقیقی است 🆔 @nooremojarrad_com

🔹هنگام ذکر «الله أکبر» این حال را داشته باش...🔹 سیّد رضی الدین علی بن طاوس رضوان الله علیه ▪️وقتی «الله أکبر» می گویی، باید این حقیقت که چیزی بزرگتر از خداوند جلّ جلاله که تکبیر او را می گویی وجود ندارد، بر ظاهر و باطنت تأثیر بگذارد؛ ▪️پس در این حال قلب خود را به هیچ امر کوچک یا بزرگی جز این حقیقت مشغول نگردان. 📚 «الإقبال بالأعمال الحسنة» ج ۲ ص ۷۱ 🆔 @nooremojarrad_com

▪️خطر غفلت از نقش سخن گفتن در میان اعمال▪️ رسول خدا صلّی الله علیه وآله 🔹منْ لَمْ يَحْسُبْ كَلَامَهُ مِنْ عَمَلِهِ كَثُرَتْ خَطَايَاهُ وَ حَضَرَ عَذَابُه‏ ♦️ هر کس کلام خود را جزء اعمال خویش به حساب نیاورد، گناهانیش بسیار و عذابش حاضر می شود. 📚«کافی» ج ۲ ص ۱۱۵ 🆔 @nooremojarrad_com

🔸تنها عامل آرامش دل 🆔 @nooremojarrad_com

🔹شیرین ترین زندگی برای کیست؟🔹 علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه الشریف 🔸زندگی هیچ کس به شیرینی زندگی عاشق و محبّ خدا نیست. 🔸اگر انسان لباس و مسکن و خوراک نداشته باشد، و بالجمله برکنار از زخارف دنیا باشد ولی دل او از عشق و محبّت پروردگار گرم و روشن باشد، احدی در عالم در خوشی و سرور و شادمانی به پای او نمی رسد. 📚 «جذبۀ عشق» ص ۹۷ 🆔 @nooremojarrad_com

▪️فلسفۀ خوش رفتاری با دیگران▪️ رسول خدا صلّی الله علیه وآله 🔹اصْطَنِعِ الْمَعْرُوفَ إِلَى أَهْلِهِ وَ إِلَى غَيْرِ أَهْلِهِ فَإِنْ كَانَ أَهْلَهُ فَهُوَ أَهْلُهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلَهُ فَأَنْتَ أَهْلُهُ 💠به کسانی که لیاقتش را دارند و ندارند خوبی کن؛ 💠اگر لیاقتش را دارند که جا دارد؛ و اگر ندارند خودت شایستۀ خوب رفتار کردن هستی. 📚«عیون أخبار الرضا علیه السلام» ج ۲ ص ۶۹ 🆔 @nooremojarrad_com

🔸لطف شامل الهی در سیر الی الله 🆔 @nooremojarrad_com

🔹دیدگاه شیعه نسبت به صحابه🔹 علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه ▪️شیعه می گوید: ما صحابه را محترم شمرده و می شماریم امّا نه همۀ صحابه را؛ چون طبق آیات قرآن همۀ آنها یکسان نبودند، در میان آنها منافقین بودند، ▪️و علاوه احترام صحابه در صورتی است که از دستورات رسول اکرم پیروی کنند امّا اگر مخالفت ورزند و در دین بدعت بگذارند و زحمات آن حضرت را تباه کنند آیا باز هم باید آنها را محترم شمرد و از آنها اطاعت نمود؟! 📚 «امام شناسی» ج ۳ ص ۱۱۲ 🆔 @nooremojarrad_com

🍃در چه شرائطی #زن می تواند به کمال برسد؟ 🆔 @nooremojarrad_com

▪️کلامی که مایۀ خشنودی حضرت امام صادق علیه السلام شد▪️ علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه 🔹روزى خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض کردند که: عمّار دهنى روزى براى اداء شهادت نزد قاضى کوفه ابن ابى ليلى حاضر شد، قاضى گفت: اى عمّار ما تو را شناخته ايم و چون رافضى هستى شهادتت را نمى پذيريم. 🔹عمّار ناگهان به پا برخاست و بدنش لرزيد و آن قدر گريه کرد که گريه به او مهلت نمى داد. ابن ابى ليلى گفت: اى عمّار تو مردى هستى از اهل علم و حديث، اگر بر تو ناگوار است که به تو رافضى گويند از رافضى بودن بى زارى بجوى، در آن حال از برادران ما هستى و شهادت تو را البتّه خواهيم پذيرفت. 🔹عمّار گفت: اى مرد اشتباه فهميدى نظر من آنچه که تو تصوّر کردى نبود ليکن من هم بر خودم و هم بر تو گريستم، امّا گريه بر خودم به جهت آنکه نسبت شريفى را به من دادى که من اهل آن نيستم، گمان کردى من رافضى هستم، 🔹واى بر تو امام صادق براى من حديث کرد که: اوّلين کسانى که رافضى ناميده شده اند همان ساحرانى بودند که مشاهده معجزه موسى را نموده و عصاى او را نگريستند و به او ايمان آوردند و از او پيروى کردند و امر فرعون را به دور افکندند و تسليم تمام مشکلاتى شدند که بر آنها وارد شد. فرعون آنها را رافضى ناميد، چون دين و آئين او را به دور ريختند. 🔹پس رافضى کسى است که به دور اندازد تمام آن چيزهائى را که بر خدا ناپسند است و به جاى آورد تمام کارهائى را که خدا به او امر کرده است. و کجا مثل چنين کسى در اين زمان پيدا مى شود؟ 🔹و علّت گريه من آن بود که اين اسم شريف را بر خود ببندم و تلقّى به قبول کنم و خداوند که از دل من آگاه است مرا مورد عتاب و مؤاخذه خود قرار دهد و بگويد: اى عمّار آيا تو رفض کننده باطل و بجاآورنده طاعات من هستى که اين لقب را به خود بستى؟ و در اين صورت اگر با من مسامحه کند لا اقلّ از درجات من کم کند و اگر مسامحه نفرمايد مرا مورد عذاب شديد خود قرار دهد مگر آنکه به برکت شفاعت مواليان من مرا به آنها ببخشد. 🔹و امّا جهت گريه من بر تو آن بود که دروغ بزرگى گفتى و مرا به اسمى که سزاوار آن نيستم خواندى، بر تو رحمت آوردم و شفقت نمودم که عذاب خدا به تو برسد که بهترين اسم ها و شريف ترين لقب ها را به پست ترين از بندگان او نهادى، چگونه بدن تو طاقت عذاب اين کلمه تو را دارد! 🔹حضرت صادق عليه السّلام چون اين را شنيدند فرمودند: اگر فرضا عمّار گناهانى را به اندازه آسمانها و زمين مرتکب شده بود هر آينه به پاداش اين کلام حقّ در مقابل اين قاضى جائر محو و نابود مى شد، و آن قدر اين گفتار درجات او را نزد خداى تعالى بالا برد که هر ذرّه به اندازه خردل از طاعات او را چندين هزار برابر دنيا نمود» 📚 «امام شناسی» ج ۳ ص ۱۱۴ 🆔 @nooremojarrad_com