یکی از سنگرهای دشمن برای تسلّط بر کشور ما، عبارت بود از تزریق بی‌اعتقادی به خود، بی‌اعتمادی به خود، نداشتن اعتمادبه‌نفس ملّی. مقام معظم رهبری 1 فروردین 95

🔇 دلیل دشمنی غرب با ما چیست؟ ❇️رهبر انقلاب : واقعیت قابل توجه این است که جمهوری اسلامی حرکت پر شتابی را که از انتهای قافله آغاز کرده بود ادامه داده و امروز به نزدیکی‌های جلوی قافله رسیده است. #جهاد_تبیین #پیشرفت

یلداتون پر از دعاهای قشنگ برای ظهور امام زمان و برای عاقبت بخیری همدیگه 😍🤲🌺 https://eitaa.com/joinchat/440270952Cbbebfbe249

🌱 • دورهمی جمعی از دختران هیئت شهید گمنام در خوابگاه ۱۴۰۱/۰۹/۳۰ 📖 پاییز خداحافظی ات تلخ ترین خاطره‌ی عمرم بود که‌اگر آمده‌ای‌وقت‌کم‌است‌بایدرفت ای کاش در این وقت کمی برگردد ای کاش که تا دور همیم برگردد یلداتون مبارک 🌙 🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ هیئت شهید گمنام سرای راهبردی نورهان ‌

جهادگران ارجمند، متون آگاهی بخش و تلنگرانه در اختیار شما قرار می‌گیرد تا تکثیر شده، روزانه یک مورد در سطح محله‌های خود طی ایام فاطمیه به روش پخش تبلیغ به در خانه‌ها گذاشته شود (فایل پیوستی نوشته های آماده چاپ هستند): __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که شعارش "اول همسایه" بود؛ همسایه عزیز دعایت می‌کنم تا زندگی پر آرامشی داشته باشی. __________________ در مکتب زنی قد کشیده‌ایم که دیدنش غم عالم را از دل همسرش می‌برد؛ همسایه عزیز لبخند کم هزینه‌ترین محبت است. دریغ نفرمایید. __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که پدرش فدایش می‌شد؛ همسایه عزیز دخترها رحمت خدای رحیم هستند. قدر می‌دانی؟ __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که مادر عالم است؛ همسایه عزیز مادرانه‌های دلنشینت امنیت بخش است. __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که سختی از همسرش نخواست؛ همسایه عزیز در سختی‌های اقتصادی این روزها حواست به همسرت هست؟ __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که محبوب و همراز همسرش بود؛ همسایه عزیز همسرت را محبوب و همراز لحظه لحظه‌ات قرار دادی؟ __________________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که برای پدرش مادری می‌کرد؛ همسایه عزیز چقدر پدرت را مادرانه غرق محبت کرده‌ای؟ ____________ در مکتب زنی قد کشیده ایم که محبت بی تعصب خانواده را معنی کرد؛ همسایه عزیز چه تدبیری برای تحکیم خانواده ات کرده‌ای؟ https://eitaa.com/joinchat/440270952Cbbebfbe249

📚 "عاشقانه خدا و انسان...محبت و اشتیاق" 🎤 خانم دکتر زهرا دلاوری‌ پاریزی 🏷 اول دی‌ماه ۱۴۰۱‌ 🎛 تهیه و انتشار: سرای راهبردی نورهان |@noorhan_strategic_house|

دعای ندبه برای سلامتی اقا امام زمان و براورده شدن حاجات التماس دعا🌷🤲 @noorhan_strategic_house

دعای ندبه @noorhan_strategic_house

سلام و درود.. خواستم تولد یه موجود جدید رو اول به شما عزیزانم اطلاع بدم که در چهار، ده سالگی و نود و شش ماهگی خودم متولد شد..😅☺️😅 یعنی در ۱۴۰۱/۱۰/۱ از این به بعد تدریس های مجازی و صوت های مختلف و پرسش و پاسخ ها رو اینجا بارگذاری خواهم کرد .. که اگر تمایل داشتین راحت بهش دست پیدا کنین .. 🎂🎂🎂🎂 عاشقانه های کلامی من در کانال: @Dr_zdp53_Theology تقدیم با عشق 🌹🌹🌹

🔻انفعال در مسجد، اغتشاش در محله (۱): مسجدی که نمازخانه شد! 🖊 مهدی جمشیدی ۱. اینک که غبارها فرونشسته‌اند، می‌توان دربارۀ "بازسازیِ انقلابیِ ساختار فرهنگ" سخن گفت و به "کم‌کاری‌های معرفتی" و "بی‌عملی‌های فرهنگی" اشاره کرد. ریشۀ اصلیِ اغتشاش، خطای ما در غفلت از "جهاد تبیین" و "روشنگری" و "روایت‌گری" و "گفتمان‌سازی" بود و همۀ لایه‌های دیگری، فرع بر این امر بودند. مُشت، نمونۀ خروار است؛ می‌خواهم در این مجال مختصر، چند سطر دربارۀ یک "تجربۀ تلخ" بنویسم و گذشته را به کمک فهم و تحلیل امروز، فرابخوانم. تجربۀ "مسجد جامع نارمک". ۲. چند بار و از جمله یک سال پیش، جمعی از "جوانانِ مؤمنِ انقلابی"، در برابر امام جماعت این مسجد شوریدند و پرچم تحوّل‌خواهی را برافراشتند، امّا هر بار، با لطایف‌الحیل، به حاشیه رانده شدند. سخن جوانانِ ناراضی این بود که: اوّلاً، "امامت جماعت" در این مسجد، به "پیش‌نمازی" فروکاهیده شده است و "مسئولیّت‌های اسلامی و انقلابی"، رها شده‌اند و به‌این‌ترتیب، "مسجد" نیز به "نمازخانه" تبدیل شده است. ثانیاً با وجود این‌که ظرفیّت‌های انسانی و مالیِ در این مسجد، گسترده هستند، امّا از این توانمندی‌ها برای فعّالیّت فرهنگی استفاده نمی‌شود و بخش‌های مختلف مسجد، دچار "توقف" یا "کم‌کاریِ محسوس" شده‌اند. ثالثاً، امام جماعت – بخوانید پیش‌نماز – نه اهل "کار فرهنگی در محله" است و از "برنامه‌ریزیِ فرهنگی" خبر دارد و نه "میدان واقعی" در اختیار جوانِ مؤمنِ انقلابی قرار می‌دهد و نه دو دهه‌ "تذکّر" و "امربه‎معروف" نسبت به ایشان اثری داشته است. یک مسجد با "امکان‌ها و قوّه‌های فراوان" از یک سو، و یک محلۀ "تشنه" و "رهاشده" از سوی دیگر. ۳. ما انتقاد خویش را به نزد "نهادهای فرهنگی" بردیم و گزارش دادیم که در این مسجد، چه می‌گذرد، از جمله به "مرکز رسیدگی به امور مساجد" مراجعه کردیم و ماجرای تلخِ "رهاشدگیِ فرهنگیِ محله" را شرح دادیم. رئیس این مرکز با گزارش جمعیِ ما در این مرحله و مراحل بعد، دریافت که امام جماعت این مسجد، سخت گرفتار "سستی" و "بی‌عملی" و "بی‌برنامه‌گی" است و ازاین‌رو، نتوانست از وی دفاع کند و وعدۀ تغییر داد، اما نتوانست به وعدۀ خود عمل کند. بعدها استدلال شد که چنانچه به مطالبۀ شما پاسخ مثبت بدهیم، "موجِ مطالبه‌گری" در مساجد دیگر نیز به راه خواهد افتاد، چنان‌که هم‌اکنون نیز در برخی از مساجد محله، جوانانِ انقلابی، برانگیخته و منتقد شده‌اند و خواهان "تحوّل" هستند. به‌هر‌حال، کار به اینجا رسید که بعد از یک‌سال مبارزه و مطالبه و تحوّل‌خواهیِ جوانانِ انقلابی، دادستان محله، ما را به مسجد فراخواند و جلسه‌ای با حضور دو طرف تشکیل داد و محترمانه و ملایم، جوانان را تهدید کرد که چنانچه به مطالبه‌گریِ خویش در مسجد ادامه بدهید، ناچارم که با شما "برخورد" کنم. در نهایت، جمع ما فروپاشید و پرچم به زمین افتاد. ۴. اغتشاش‌های اخیر، افزون بر سطح‌های خارجی و ملّی، "بافت محلی" نیز داشت و بر فریب‌خوردگیِ عدّه‌ای از "نوجوانان" و "جوانان" تکیه داشت. حال‌آن‌که چنانچه "مساجد"، بافت محله‌ها را در اختیار خویش گرفته بودند و بر محله، تسلّط داشتند و در اثر کار فرهنگیِ در طول دهه‌های گذشته، "هویّت‌سازی" و "مصون‌سازی" کرده بودند، هیچ‌گاه به این حجم از کار امنیتی و نظامی و ... حاجت نبود. اغتشاش اخیر، حاکی از "عفونت‌های فرهنگی" بود که در پیکر محله‌ها، نشست کرده بود. این عفونت‌ها، ریشه‌ در"کم‌کاری و رهاشدگیِ مساجد" نیز دارد. ما "مسجد" را باخته‌ایم و در امتداد آن، "محله" و "مدرسه" و "گروه‌های خودجوشِ فرهنگی" را. مسجد، "قطبِ فرهنگیِ محله" بود و اینک، "نمازخانه" است. و "امام جماعت" نیز "پیش‌نماز". "امام جماعتِ غیرمیدانی"، هرچه که انقلاب به ما داده بود را یک‌جا از ما گرفت. ما دیروز این دردها را دریافتیم و برخاستیم و هشدار دادیم، امّا ملامت و طرد شدیم، و امروز، "دُمل‌های چرکین"، سر بر افراشته‌اند. یک طرف، گیسوپراکنی است و سوی دیگر، عمامه‌پرانی. آن "اهمال‌کاری‌ها" و "سستی‌ها" و "محافظه‌کاری‌ها"، این "ریزش‌ها" و "هنجارشکنی‌ها" و "ارزش‌ستیزی‌ها" را به دنبال داشت. ۵. اغتشاش، تمام شد. آن پیش‌نماز نیز، همچنان در مسجد جامعِ نارمک حضور دارد. نشان داد که قدرتِ سیاسی‌اش از جوانانِ مؤمنِ انقلابی، بسیار بیشتر است و با تکیه بر پشتوانه‌های نامرئیِ خویش، ماندنی‌ست. در عین حال، مسجد جامعِ نارمک نیز همچنان "منفعل" و "بریده از میدان محله" و "غافل از صحنۀ جنگ نرم" است. جالب است بدانید که ایشان در شهرداری تهران در هر سه دورۀ مدیریّت قالیباف و حناچی و زاکانی حضور داشته و اینک نیز رئیس مرکز فعالیّت‌های دینی در آنجاست که بودجه‌های میلیاردی دارد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi