🟣 در خطاب به کسی که گفت: چرا ولخرجی می کنید؟ 🙂🤔 ● در ادبیات ما گرده های گل که زَرد هستند به زَر و طلا تشبیه شده است. حافظ می گوید: اگر سرمایه ای داری آن را هزینه شادی و عشرت خود کن؛ زیرا قارون را سودای اندوختن زر به راه خطا بُرد. چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی ● تا من صاحب سرمایه ای نباشم و آن را خرج نکنم، هرگز مانند گل نمی توانم روی خوش پیدا کرده و شادی کنم. تا مرا چون گل زری نبود به دست همچو گل خندان بنتوانم نشست #خطاب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● حقیقتی انکارناپذیر وجود دارد که انسان به هر چیزی دل خود بسپارد، تکه ای از روان او نیز جدا می شود. و اگر قطع تعلق کند، تکیه های مفقود شده بازمی گردند. و این همان معنایی است که گفته اند: اگر کسی توبه کند، تکه های عقل و روح هایی که از او جدا شده است، به جان برمی گردند. چون به هر فکری که دل خواهی سپرد از تو چیزی در نهان خواهند برد ● انسان هر چیزی را که تحصیل کند، افکار اینکه ممکن است دزدی آن را برباید، او را همواره آزار خواهد داد. هرچه تحصیلی کنی ای معتنی می در آید دزد از آن سو کایمنی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● ما برای تماشا آمده ایم؛ برخلاف دیگران که به قصد یغما آمده اند. ما چنان سعدی هستیم که گفت: مردِ تماشای باغِ حسن تو سعدیست دستْ فرومایگان برند به یغما ● البته در این جهان تنها کسانی اجازه دارند مشغول تماشا نشوند که ادب داشته باشند. و اما فقط در این حد که مودبانه حلاوت و شکلاتی برداریم و برویم! عشق ما را پی کاری به جهان آورده است ادب این است که مشغول تماشا نشویم ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● اگر انسان مرگ نداشت، سزاوار بود که در جهان منزل کند و تا ابد برای آن کار کند. گر نبودی مرگ را بر خلق دست لایق افتادی درین منزل نشست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ای که کامِ دو جَهان را زِ خُدا می‌طَلَبی! هَر دو موقوف به یک آهِ سَحَرگاه بُوَد #سحرگاهی #صائب ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

👇👇

🟣 ● تار و پود این عالم با همه ی گسستگی ها، به هم پیوسته و در حکم یک پیکر است و با اندک لطفی مثل بخشش دانه ای به یک گنجشک، تمام جهان از آن اثر می پذیرد. تار و پود عالم امکان به هم پیوسته است عالمی را شاد کرد کسی که یک دل را شاد کرد ● هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________