🟣 ● هنگامی که کار خیری را در نظر گرفتی، فورا انجام بده و تاخیر مینداز. که گاهی یک عمل نیک موجب رهایی از آتش دوزخ می شود، مثلا بنده ای یک روز گرم و پر حرارت را برای خدا و رسیدن به پاداش اخروی روزه می گیرد و یا صدقه و انفاقی به این نیت انجام می دهد و خدا او را از آتش نجات می دهد. إِذَا أَرَدْتَ شَيْئاً مِنَ الْخَيْرِ فَلَا تُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ الْعَبْدَ لَيَصُومُ الْيَوْمَ الْحَارَّ يُرِيدُ بِهِ مَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُعْتِقُهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ يَتَصَدَّقُ بِالصَّدَقَةِ يُرِيدُ بِهَا وَجْهَ اللَّهِ فَيُعْتِقُهُ اللَّهُ مِنَ النَّار ● در روز رستاخیز، بنده ای را میآورند که حسنه ای ندارد و به او میگویند: «به یاد بیاور که آیا حسنه ای داری؟» میگوید: «ندارم؛ جز اینکه روزی، فلان بنده مومن بر من گذر کرد و از من آب خواست تا وضو بسازد و نماز بخواند و من به او آب دادم.» آن بنده را فرا میخوانند و او می گوید: «آری پروردگارا.» و خدا جلشأنه میفرماید:«من تو را آمرزیدم، بنده مرا به بهشت ببرید.» يُؤْتَى بِعَبْدٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَيْسَتْ لَهُ حَسَنَةٌ فَيُقَالُ لَهُ اذْكُرْ وَ تَذَكَّرْ هَلْ لَكَ حَسَنَةٌ فَيَقُولُ مَا لِي حَسَنَةٌ غَيْرُ أَنَّ فُلَاناً عَبْدَكَ الْمُؤْمِنَ مَرَّ بِي فَسَأَلَنِي مَاءً لِيَتَوَضَّأَ بِهِ فَيُصَلِّيَ فَأَعْطَيْتُهُ فَيُدْعَى بِذَلِكَ الْعَبْدُ فَيَقُولُ نَعَمْ يَا رَبِّ فَيَقُولُ الرَّبُّ جَلَّ ثَنَاؤُهُ قَدْ غَفَرْتُ لَكَ أَدْخِلُوا عَبْدِي جَنَّتِي. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 مومن بارانی...! ● وقتی نیکوکاران با هم رو به رو می شوند، هرچند به زبان اظهار دوستی نکنند، دل هایشان به سرعت درآمیختن باران با آب رودخانه ها، با هم الفت می گیرد. هرگاه بدکاران با هم رو به رو شوند، هرچند به زبان اظهار دوستی کنند، اما دل هایشان از الفت یکدیگر دور است؛ همانند چهارپایان که از مهرورزی به هم دورند، اگرچه روزگاری دراز بر سر یک آخور، علوفه خورده باشند. إن سرعة قلوب الأبرار إذا التقوا و إن لم یظهروا التودد بألسنتهم کسرعة اختلاط ماء السماء بماء الأنهار و إن بعد إئتلاف قلوب الفجار إذا التقوا و إن أظهروا التودد بألسنتهم کبعد البهائم من التعاطف و إن طال اعتلافها علی مذود واحد ● به راستی که خداوند بندگانی دارد که به خوبی و مبارکی زندگی می کنند، و مردم نیز در جوار ایشان به خوبی زیست میکنند، و آنان در میان بندگان او همچون باران می باشند، و همچنین خداوند بندگانی دارد که ملعون و نکبت بارند، نه خود خوب زندگی کنند و نه مردم در کنارشان بهره ای از زندگی دارند؛ و آنان در میان بندگان او همچون ملخها می باشند که بر هیچ چیز نیفتند جز آنکه نیست و نابودش سازند. إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً مَيَامِينَ مَيَاسِيرَ- يَعِيشُونَ وَ يَعِيشُ النَّاسُ فِي أَكْنَافِهِمْ- وَ هُمْ فِي عِبَادِهِ مِثْلُ الْقَطْرِ- وَ لِلَّهِ عِبَادٌ مَلَاعِينُ مَنَاكِيدُ- لَا يَعِيشُونَ وَ لَا يَعِيشُ النَّاسُ فِي أَكْنَافِهِمْ- وَ هُمْ فِي عِبَادِهِ مِثْلُ الْجَرَادِ- لَا يَقَعُونَ عَلَى شَيْ‏ءٍ إِلَّا أَتَوْا عَلَيْهِ‏ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● سه چیز است که تمام مردم به آن محتاجند: امنیّت و عدالت و فراوانی (رفاه). ثَلَاثَةُ أَشْيَاءَ يَحْتَاجُ النَّاسُ طُرّاً إِلَيْهَا الْأَمْنُ وَ الْعَدْلُ وَ الْخِصْبُ‏ ● از نظر نظامی مایه زندگی انسان، سلامتی و امنیت و آن مقدار روزی است که زندگی او را کفایت می کند. تندرستی و ایمنی و کفاف این سه مایه‌ست و آن دگر همه لاف ● و از نظر حافظ، عشق و جوانی و رندی مجموعه ی مراد انسان است. عشق و شباب و رندی مجموعهٔ مراد است چون جمع شد معانی گویِ بیان توان زد ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

عرفا می گویند: رسیدن به خدا آسان است و فقط باید یک قدم بردارید و از خود بگذرید. ولی نمی گویند که اگر این قدم راحت بود، مردم از آن گریزان نبودند! عشق از اول چرا خونی بود؟ تا گریزد آنک بیرونی بود #مولانا

🟣 نمی دونم چرا باید این ساعت از شب یاد این دو بیت بیفتم 😔 بیدل طلبِ هم‌نفسی پیدا کن گر عشق نباشد هوسی پیدا کن تنهایی آب می‌کند زهره‌ی سنگ ای بی‌کسِ جاوید کسی پیدا کن ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 ● در دنیا هر کسی که ثروت بیشتری داشته باشد، ارج و قرب بیشتری خواهد داشت؛ اما در آخرت اعمال آدمی است که اهمیت پیدا می کند. توانگری نه به مال است پیش اهل کمال که مال تا لب گور است و بعد از آن اَعمال ● ارزش و اعتبار مردم در دنیا به اموال و در آخرت به اعمال است. النّاسُ فِي الدّنيا بِالأموالِ و في الآخِرَةِ بِالأعمالِ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________