تیم ملی فوتبال ایران قبل از اعزام به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه @nostalzhi60

کعبه در سال ۱۸۸۵ @nostalzhi60

🔹بعضی صداها را دوست داشتم... 🔻صدای گشتن دنبال خودکار توو شلوغی جامدادی. بازو بسته کردن لیوان حلقه ای از جلو نظام، صدای ناظم. 🔻صدای گریه هایم... سر خوردن روی نرده های راه پله شکاندن گچ پای تخته ی سیاه. 🔻آقا اجازه ما نوشتیم... دیکته های معلمی که لهجه داشت. صدای معاون وقتی که می گفت یک کلاس دو کلاس. 🔻پچ پچ های هنگام تقلب؛ فریاد بیرون دویدن از مدرسه صدای نگاه دختری که همکلاسی خواهرم بود. 🔻صدای سلام کردنش با چِشم. صدای زنگ خانه مان . صدای کلید انداختن پدرم . صدای باز کردن شکلات هایی که می آورد... 🔻صدای موج های رادیو.. صدای آژیر خطر؛ شنوندگان عزیز توجه فرمایید. توجه فرمایید 🔻صدای دکتر ارنست بیگلی بیگلی؛ سوت های داخل سینما. صدای ماشین دستی ِ سر و چهار راه وسط کله. صدای خنده های از ته دل... 🔻چقدر صدای این روزها را دوست ندارم چقدر گوشم گناه دارد. چقدر ناخواسته بزرگ شدم. چقدر آن روزها زندگی در هم و برهم اما شنیدنی بود...❤️ @nostalzhi60

کارتون مورد علاقه تون رو پیدا کنید...! @nostalzhi60

این ماژیڪا رو یادتونه !؟ خشڪ میشدن زبون میزدیم باز رنگ میداد @nostalzhi60

قدیما تلویزیون تا ساعت 12شب برنامه داشت و در آخر سرود ملی پخش میشد بعدش این آرم میومد و درِ صداوسیما را می‌بستند و همه می‌رفتن می‌خوابیدن 😄 @nostalzhi60

نگین که اینکارو نکردین! @nostalzhi60

یه بخش از کارتون نوستالژیک مسافر کوچولو رو با خاطرات کودکی تون مرور کنین کیا این کارتون رو دیده بودن؟ کدوم قسمتش رو پررنگ تر خاطرتون هست؟ ‌@nostalzhi60

سلامتی مادر بزرگه که قیافه اش شبیه قاتلای زنجیره ای بود و مطمئن بودم یه روز همه شونو میکشه و میخوره ولی یادمون داد نباید از رو ظاهر قضاوت کنیم @nostalzhi60

همیشه برام سوال بود که چه اتفاقی میوفتاد که هیچکس اینارو نمیدزدید. @nostalzhi60