"او خسته بود، اما نوشتن برایش شبیه پلی میان خودش و جهان بود؛ هر کلمهای که مینوشت، زخمهایش را آشکار میکرد، اما همین آشکار شدن، بخشی از شفا بود. یالوم میگوید: 'درد، وقتی به اشتراک گذاشته شود، سبکتر میشود.' شاید خودش نمیدانست، اما این کلمات راهی بودند تا سنگینی رنجش را اندکی زمین بگذارد.
در دل ِاین تاریکی، او هنوز مینوشت، و این یعنی بخشی از وجودش هنوز به زندگی آری میگفت. یالوم باور دارد که معنا را حتی در سختترین لحظات میتوان یافت، و شاید او در حال ساختن همان معنا، در میان زخمهایش بود..."
ـ برای ِاو که در سکوت هم، شنیده و دیده میشود.. دلمون برات تنگ شده :)
اُردی بهشت .
فرسودگی ِروانی ..
فرسودگی خیلی مهمتر از چیزی هست که فکر میکنید. فرسودگیِ روانی؛ حواستون به این باشه. یادتون بمونه «مخصوصا» توی روزهایی که فکر میکنید ظرفیت روانیِ کمتری دارید، بیشتر مواظب خودتون باشید.. شادی های کوچکی متعلق به خودتون رو پیدا کنید و هر روز بهشون فکر کنید و انجامشون بدید. به توان روانیتون اهمیت بدید.
هدایت شده از - ژیپسوفیلا '
و گمان میکنی که همه چیز رو به پایان است، سپس خداوند همه چیز را درست میکند.
اگر خوب تا کردید نشد،
مچاله کنید بندازید دور...
اعصابتون، آرامشتون، روح و روانتون
خیلی مهمتره.. :)
حضرت مولانا توی یکی از داستانهای مثنوی میگه که:
"اگر دانه ای رو کاشتی، به هیچکس راجع بهش نگو چون حتی اگه یه کلاغ جای اونو یاد بگیره ثمرهی کارتو از دست میدی چه برسه اینکه آدما ازش با خبر بشن"
یه تجربهای که از لحاظ علمی هم ثابت شده :)
هر ایده، هدف، تفکر، برنامه ای تو ذهنتون هست تا زمان به ثمر نشستنش به کسی چیزی نگید...✨
اگه به یه آدم بگی
فوق العاده ایی،
فوق العاده تر از قبل میشه.
اگه یه آدمو برای تلاشش تحسین کنی،
بیشتر تلاش میکنه.
اگه به یکی بگی که چقدر قشنگ میخندی،
قشنگ تر میخنده.
اگه به یکی بگی چقدر خوشگل شدی،
واقعا خوشگلتر میشه،
و از همه مهم تر اگه تو مهربون بمونی،
مهربونیِ این دنیا ته نمیکِشه… :))
من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی :)
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی ؟..
«آدما درک نمیکنن که چقدر نیرو و پشتکار لازمه برای اینکه خودت رو از لحاظ روحی و روانی از یه جای تاریک بکشی بیرون؛ پس اگه امروز یا هر روز دیگهای از پس این کار براومدی، من بهت افتخار میکنم.🤍»