نباید راضی شد زیبا آرام پر رمز راز جلوه یار است آسمان همین امروز است دستِ ردِّ دوست است می بوسمش اما نمی شود راضی شد فصل باران است نمی شود دلخوش شد آخر فصل باران است... #خط خطی های بی مخاطب @oasisnaghde_film

براستی که جهان آفرینش انسان چنان هولناک است که هوش از سر هستی می برد و مگر نه این که رخدادهای عظیم مورد تفاسیر سو ء واقع می شوند.... @oasisnaghde_film

امروز که جهان بس سبک و پرهیجان است، جان ها سخت تهی و پریشان و دمدمی مزاج شده ... همهمه غوغا می کند ... عمل زدگی بر رویای آمریکایی می دمد ... کتاب را که در کنجی باز می کنی و می کوشی که دل بسپاری به خطوط، ورقش بزنی، از بالا به پایین، از این صفحه به آن صفحه، همچون عبور از دالانی است که نوری در انتهایش در برف و بوران این شب تاریک سو سو می زند و آنگاه بر درِ گِل گرفته تفکر، کوبیدن با دست هایی یخ زده در سوز سرمای بی خانمانی ... #سُها #گوشه @oasisnaghde_film

سلام با عرض شرمندگی فراوان بنده جلسه نقد فردا رو نیستم حال کنید اینقدر دیر خبر دادم

در این نوشته از رویای آمریکایی صحبت شد American dream یک جریان قرن ۱۹ و ۲۰ در آمریکا که خودتون برید درباره اش بخونید خیلی به آمریکا و آمریکایی بودن مربوطه با توجه به گفت گو هایی که ذیل عنوان آمریکا و جهان امروز در کانال سها گذاشته می شود. 🛸یک رمان در این رابطه: Great Gatsby گتسبی بزرگ هست 🛸فیلمش هم ساخته شده اصطلاح گتسبی کردن هم بعد از این رمان مشهور شد که در فضا مجازی خیلی به کار می رود. @oasisnaghde_film

سلام وقت بخیر توجه داشته باشید که فیلم boccaccio '70 یک فیلم چند اپیزودی است که اپیزود سوم اش رو ویسکونتی ساخته و مدنظر ماست زیرنویس هم داره

🎥 سرود جالب و کودکانه دختران و پسران لبنانی در مدارس محل اسکان آوارگان 🔹هل من ناصر حسینی، لبیک یا خمینی(ره) ☫به جمع سربازان گمنام بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/3617980416C11748e2114

درباره‌ی مقام امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، زبانهای نوع بشر و قدرت تصویر و ترسیم انسانها، عاجز از ارائه‌ی کُنه و حقیقت مطلبند؛ بلکه عاجز از تصور آن مقام شامخ و کُنه عظمت آن بزرگوارند. ما با قیاس به معلومات خودمان میتوانیم چیزی را بشناسیم و بفهمیم. امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام) از مقیاسهای ما خارج است. او را با ذرع و پیمانه‌یی که برای سنجیدن انسانها و فضیلتها و محسّنات و زیباییها در اختیار ماست، نمیشود سنجید و اندازه گرفت؛ او بالاتر از این حرفهاست. آنچه که ما میبینیم، درخشش آن بزرگوار است که به چشم هر انسانی - حتّی دشمنان و مخالفان - می‌آید؛ چه برسد به دوستداران و یا شیعیان؛ همچنان که از روات اهل سنت روایت شده که رسول خدا(صلّیاللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم) فرمود: «علی بن ‌ابی طالب یزهر فیالجنّة ککوکب الصّبح لاهل الدّنیا»؛ (۱) درخشش امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در بهشت، مثل درخشش ستاره‌ی صبح برای مردم دنیاست؛ نور را میبینند، درخشش را میبینند؛ اما ابعاد و جزییات را نمیتوانند درک کنند و ببینند.  رابطه‌ی ملت ما با امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، یک رابطه‌ی عاشقانه است؛ مسأله، بالاتر از اعتقاد به ولایت و امامت آن بزرگوار است. اعتقاد به ولایت و امامت وجود دارد و جزو جان ماست؛ جزو اولین آموخته‌های ما در گاهواره است و ان‌شاءاللَّه تا گور با ما همراه خواهد بود؛ اما عنصر دیگر در رابطه‌ی ملت ما و امیرالمؤمنین (علیه‌الصّلاةوالسّلام)، رابطه‌ی محبت و عشق است.  آن‌قدر زیباییها و جلوه‌ها و جاذبه‌ها در آن بزرگوار بسیار است، که دلی که با این جاذبه‌ها آشنا شود، نمیتواند نسبت به آن بزرگوار بیتفاوت بماند. هر کس او را به قدری که در همین روایات هست، شناخت، دلباخته‌ی او شد. حتّی آن کسانی که امامت آن بزرگوار و ولایت آن حضرت را هم مانند ما قبول نداشته و عقیده‌ی ما را نداشته باشند، این فضایل و مناقب را که در کتب فریقین آمده است، میبینند - مخصوص شیعه نیست؛ علمای بزرگ اهل سنت هم این فضایل را آورده‌اند؛ و اینها را که میبینید، در همه‌ی آفاق منتشر شده است - دلباخته و مجذوب امیرالمؤمنین میشوند. پس مسأله‌ی ما، مسأله‌ی شناخت حقیقت نورانی و عِلوی امیرالمؤمنین نیست، که او را نه میتوانیم بفهمیم، نه میتوانیم تصور کنیم، نه راهی داریم برای این‌که او را درک کنیم؛ مگر کسانی که دلشان به نور هدایت و معرفت الهی در آن ابعاد روشن شده باشد؛ اما این مسأله‌ی محبت، مسأله‌ی مهمی است. این ارتباط دوستی و عشق و رابطه‌ی با امیرالمؤمنین(علیه‌السّلام)، یک حقیقت درخشان است. از این حقیقتِ درخشان، ما باید مانند معراجی استفاده کنیم و عروج کنیم؛ و این میشود. با نردبان محبت میشود به بالاترین درجات معرفت هم رسید. اصل کار، محبت است.  برادران و خواهران! این عمر کوتاه است. این دنیا برای ما و برای هر نفس بشری کوچک است و زود میگذرد. باید فرصتها را مغتنم شمرد و با تعارف و با چیزهایی که ما را به پیش نمی‌برد، نباید مشغول شد. این محبت باید ما را به معراج ببرد و رشد بدهد. این چه وقت خواهد شد؟ این محبت، چه وقت چنین اکسیر اثری را نشان خواهد داد؟ آن وقتی که ما به پیوند محبت‌آمیز بین خودمان و امیرالمؤمنین و اولیای دین، به چشم جدی نگاه کنیم. چگونه؟ جدی نگاه کردن به محبت، این است که ما تلاش کنیم در راهی که به آن بزرگوار میرسد، حرکت کنیم؛ والّا اگر به آن راه پشت کنیم و خدای نکرده با هر عملی، با هر اقدامی و با هر سخنی، خودمان را یک قدم از آن بزرگوار دور کنیم، این محبت هم بتدریج کمرنگ و بیعمق و سطحی و صوری خواهد شد.  محبت واقعی داریم و محبت صوری. محبت واقعی شما، محبت شما به فرزندتان است. هیچ گرفتارییی، شما را از بیماری فرزند، از خطری که او را تهدید میکند، از نگرانیهای او فارغ نمیکند؛ این محبت حقیقی است. یک محبت هم محبت زبانی است و در مواقع حساس و مراکز حساس، انسان را رها میکند. اگر ما خدای نخواسته از امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام) دور بشویم، این‌طور خواهد شد؛ محبت، زبانی و ادعایی خواهد شد؛ دست ما را در وقتی که به آن احتیاج داریم، نخواهد گرفت. اما اگر ما آن راهی را که به امیرالمؤمنین میرسد، دنبال کنیم، هرچه پیش برویم، این محبت عمیقتر خواهد شد. ۱۳۷۰/۱۰/۲۹ @oasisnaghde_film

سلام شب بخیر با عرض معذرت جلسه نقد فردا با نیم ساعت تاخیر و انشاالله ساعت دو برگزار میشود

سلام و شب بخیر و خدا قوت اولا هنوز تصمیمم بابت برگمان قطعی نیست دوما در هر صورت هفته ی بعد جلسه برگزار نمیشود

کاش ما را یارای آن بود تا در تاریکی شب بی چراغ به انتظار صبح بنشینیم ... @oasisnaghde_film