در روایات معصومین علیهم السلام و فقه اسلامی، تحت عنوان «آداب خوردن و آشامیدن» به چگونه خوردن غذا پرداخته که به آنها اشاره می کنیم:
1. شستن دست ها قبل از غذا و خشک نکردن با حوله؛ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «شستن دستها، پیش از غذا شفای تن است. ». (تهذیب الاحکام، ج9، ص97، ح423: کافی، ج6، ص290، ح1)
2. درآوردن کفش ها از پا هنگام غذا خوردن؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «چون غذا نهاده شد، کفشهایتان را درآورید، چرا که هم رفتاری است زیبا و هم موجب آسایش بیشتر پاهایتان می شود». (سایت دانشنامه اسلامی اهل البیت علیهم السلام).
3. نام خدا بردن و بسم الله گفتن، امام علی علیه السلام فرمود: «برای کسی که برای غذای خود نام خدا را ببرد، ضمانت می کنم که از آن غذا به هیچ درد و رنجی گرفتار نشود». (همان).
4. بعد از گذاشتن نان در سفره منتظر چیز دیگری نماند.
5. شروع غذا با دعا و شکر الهی.
6 . آغازکردن غذا با نمک.
7. با دست راست خوردن، با سه انگشت یا بیشتر و با دو انگشت نخورد.
8 . پاره نکردن نان با کارد و نگذاشتن نان زیر ظروف غذا .
9. آغاز کردن از سبکترین غذاها، مانند، سوپ ، سالاد و…
10. زیاد نشستن سر سفره و طول دادن غذا خوردن .
11. خوردن غذای گرم قبل از سرد شدن.
12. پرهیز از خوردن غذای داغ.
13. پرهیز از فوت کردن در غذاها و نوشیدنی ها.
14. کراهت پاک کردن کامل گوشت استخوان.
15. پرهیز از خوردن غذا در حال جنابت.
16. برداشتن لقمه کوچک و جویدن کامل آن.
17. دست کشیدن از غذا قبل از سیر شدن کامل.
18. پرهیز از خوردن در حال سیری.
19. پایان بردن غذا با نمک.
20. خوردن از قسمت جلوی خود.
21. نگاه نکردن به صورت دیگران در موقع غذا خوردن.
22. دعاکردن پس از غذا.
23. به پشت دراز کشیدن پس از غذا و پای راست را روی پای چپ گذاشتن.
24. نخوابیدن بلافاصله پس از خوردن غذا.
25. خلال یا مسواک زدن پس از غذا.
26. غسل نکردن با آب سرد پس از خوردن ماهی.
27. خوردن چند خرما یا مقداری عسل (یا چیز گرم) پس از خوردن ماهی قبل از خواب.
28. شستن گوشت قبل از پختن.
29. نخوابیدن بلافاصله پس از خوردن ماهی تازه.
30. شستن میوه با آب.
31. خوردن میوه در فصل خود.
32. خوردن میوه با پوست (برخی میوه ها).
33. دور نیاختن میوه پیش از خوردن کامل آن. (اخلاق در قرآن، محمدحسین اسکندری، ج2).
چند حديث:
1 ـ امام كاظم در سال هائى كه زندانى بود به على بن سويد سائى نوشت: و اما پرسيده بودى كه علوم دين را از چه كسى ياد بگيريم، علوم دين را از غير شيعيان ما ياد نگير زيرا اگر از ديگران ياد بگيرى دينت را از كسانى گرفته اى كه به خدا و رسول خدا(صلى الله عليه وآله) خيانت ورزيده اند و به قرآن كه كتاب خداوند و امانتى در پيش شان بوده خيانت كرده معانى آن را تحريف كرده اند…
2 ـ امام هادى در پاسخ نامه احمد بن ماهويه و برادرش كه نوشته بودند دين مان را از چه كسى ياد بگيريم، نوشت: در يادگرفتن دين تان به افرادى كه ثابت قدم هستند در محبت شما، و ورزيده (كار كشته)اند در آئين ما، رجوع كنيد زيرا آنان براى شما كافى اند ان شاء الله.
توضيح: مراد از «محبت شما» يعنى آنان نيز در ارتباط قلبى كه شما با ما داريد ثابت قدم باشند، اين جمله تقريبا حالت يك اصطلاح را در تولّى و تبرّى «الحبّ فى الله و البغض فى الله» دارد.
3 ـ امام صادق(عليه السلام) فرمود: كَذِبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مِنْ شيعَتِنا وَ هُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُرْوَةِ غَيْرِنا: دروغ مى گويد كسى كه ادعا مى كند ما را مى شناسد و در عين حال به ريسمان ديگران چنگ زده باشد.
4 ـ امير المؤمنين فرمود: اى شيعيان ما و گرد آمدگان به محور محبت ما، دور باشيد از آنان كه افكار خودشان را به حساب دين مى گذارند.
5 ـ امام باقر(عليه السلام) به سلمه بن كهيل و حكم بن عتيبه فرمود: شَرِّقا و غَرِّبا لَن تَجِدا عِلماً صَحیحاً إلاّ شَیئاً یَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَیتِ: خودتان را به مشرق و مغرب بزنيد علم صحيح پيدا نمى كنيد مگر چيزى كه از پيش ما اهل بيت صادر شود.
6 ـ امام باقر(عليه السلام) فرمود: كسى كه تعليمات دينى خود را از افراد غير صادق دريافت كند خدا او را تا روز قيامت دچار آوارگى فكرى مى كند.
ام أبیها فاطِمَةُ الزَّهراء (س)
چند حديث: 1 ـ امام كاظم در سال هائى كه زندانى بود به على بن سويد سائى نوشت: و اما پرسيده بودى كه عل
ارزش علم طب، در واقع کمتر از علم دین نیست!
علم طب، سپردن سلامت روح و روان به درمانگر است.
بهترین و کاملترین درمانگران هم محمد و آل محمد هستند.
❤️ #پيامبر_خدا صلى الله عليه و آله:
♻️ لا يَكونُ الرّجُلُ مِن المُتَّقينَ حتّى يُحاسِبَ نَفسَهُ أشدَّ مِن مُحاسَبَةِ الشَّريكِ شَريكَهُ، فَيعْلَمَ مِنْ أينَ مَطْعَمُهُ، ومِن أينَ مَشْرَبُهُ، ومِن أينَ مَلْبَسُهُ، أمِن حِلٍّ أمْ مِن حَرام؟
🍃 آدمى در زمره تقواپيشگان نخواهد بود، مگر آن گاه كه سخت تر از حسابرسىِ شريك از شريكش، از خود حساب بكشد تا بداند كه از كجا خورده است و از كجا آشاميده است و از كجا پوشيده است؛ از حلال يا از حرام
📚 مكارم الأخلاق جلد2 صفحه375
اگرهر طور دلت خواست بگردی و بپوشی، خدا اصلا نگاهت نمی کند
کسی که تقوای لباس پوشیدن و خوردن و مرکب سوار شدن و ....را نداشته باشد، تا دم مرگش، خدا به او نگاه هم نمیکند.
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) میفرماید: «مَنْ أَكَلَ مَا یَشْتَهِی وَ لَبِسَ مَا یَشْتَهِی وَ رَكِبَ مَا یَشْتَهِی لَمْ یَنْظُرِ اللَّهُ إِلَیْهِ حَتَّى یَنْزِعَ أَوْ یَتْرُك= هر كس هر گونه خوراكى كه دلش مىخواهد بخورد، و هر گونه جامهاى كه دلش مىخواهد بپوشد، و هر گونه مركبى كه دلش مىخواهد سوار شود، خداوند به او نگاه نمىكند، مگر آنگاه كه روش خود را تغییر دهد و از آن روش دست بردارد».
این که میفرماید:«هر کس هر چه دلش بخواهد بخورد»، یعنی تقوا و عفت شکم نداشته باشد. هر چه دلش خواست میپوشد یعنی برایش مهم نیست که آیا لباسش مسلمانی است یا نه. یا هر چه دلش خواست سوار میشود، یعنی هوس میکند امروز این مرکب را سوار شود، دو ماه دیگر آن را عوض میکند. چون خوشش نیامده. پس ماشین دیگری را میخرد. هدفش از سوار شدن مرکب، گذران روند سالم زندگی نیست؛ بلکه هدف، تفاخر، کلاس گذاشتن و دیده شدن است. این همان جهنمی است که حضرت میفرماید: « اگر شما با بند کفش تان هم فخر بفروشید، امکان ندارد به بهشت راه پیدا کنید». کسی که هر چه بخواهد سوار میشود، در مرکب سوار شدن تقوا ندارد و به خاطر چشم هم چشمی و پز دادن به باجناق، جاری، خاله، پسر خاله و دیگران این کار را میکند.
وقتی خدا خواست یوسف را از زندان
نجات دهد ...
صاعقهای نفرستاد
تا درِ زندان را از جای بکند
بلکه در آرامش شب در حالیکه
پادشاه خواب بود رؤیایی
بسوے او روانه کرد
پس بـه خدایت اطمینان
داشته باش
اِنّ مع العسْرِ یسْراً
همانا پس از سختی آسانی است
🌟پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
💎ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَة قَطُّ ، فأعطُوا و لا تَجبُنوا .
💎هيچ گاه مالى بر اثر صدقه دادن كم نشده است. پس عطا كنيد و نترسيد.
📚بحار الأنوار : 96 / 131 / 62.