https://abzarek.ir/service-p/msg/951149 _حرفی سخنی .. می‌شنویم!👤🙂 -نظراتتون در رابطه با کانالمون😊🌻

همسایه هامون حمایت ⁦^⁠_⁠^⁩✨ @itsbabooneh @asheghan_parvaz @shahidomidakbari

کسایی که واسمون پیام‌ گذاشته بودن برن و جواب پیامشونو ببینن😍

خدایا.. هوای قلبامونُ بیشتر داشته باش ؛ دورت بگردم :)❤️‍🩹

🕊: ‌ا ﷽ ا إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ. به راستی ڪه من براے به ڪمال رساندن مڪارم اخلاق مبعوث شده‌ام. بحار، ج ۱۶، ص ۲۱۰ 📚 ‌#مبعث #عید_مبعث ‌#صبح_بخیر 🍃🌸🍃🌼🍃🌸🍃

❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️ 🍃❤️🍃❤️🍃❤️ ❤️🍃❤️🍃❤️ 🍃❤️🍃❤️ ❤️🍃❤️ 🍃❤️ ❤️ #جاݩ_شیعــہ_اهݪ‌سنٺ #عاشقانه_مذهبی #قسمت_چهل_و_هفتم آوای آواز پرندگان در حیاط پیچیده بود که صدای باز شدن در حیاط هم اضافه شد و مژده آمدن مجید را آورد. مثل اینکه مشتاق حضورم باشد، تا قدم به حیاط گذاشت، نگاهش به دنبالم به سمت بالکن آمد، همانطور که من مشتاق رسیدنش چشم به در دوخته بودم. با دیدنم، صورتش به خنده‌ای دلگشا باز شد و سعی می‌کرد با حرکت لب‌هایش چیزی بگوید و من نمی‌فهمیدم چه می‌گوید که سراسیمه به اتاق بازگشته و به استقبالش به سمت در رفتم، ولی او زودتر از من پله‌ها را طی کرده و پشت در رسیده بود. در را گشودم و با دیدن صورت مهربانش، همه غم‌های دوری و تنهایی‌ام را از یاد بُردم. چشمان کشیده و جذابش زیر پرده‌ای از خواب و خستگی خمیازه می‌کشید، اما می‌خواست با خوش‌رویی و خوش‌زبانی پنهانش کند که فقط به رویم می‌خندید و با لحنی گرم و عاشقانه به فدایم می‌رفت. خواستم برایش چای بریزم که مانعم شد و گفت: _قربون دستت الهه جان! چایی نمی‌خوام! زود آماده شو بریم بیرون! با تعجب پرسیدم: _مگه صبحونه نمی‌خوری؟ کیفش را کنار اتاق گذاشت و با مهربانی پاسخ داد: _چرا عزیزم! می‌خورم! برای همین میگم زود آماده شو بریم! میخوام امروز صبحونه رو لب دریا بخوریم. نگاهی به آشپزخانه کردم و پرسیدم : _خُب چی آماده کنم؟ که خندید و گفت: _اینهمه مغازه آش و حلیم، شما چرا زحمت بکشی؟ و من تازه متوجه طرح زیبا و رؤیایی صبحگاهی‌اش شده بودم که به سرعت لباسم را عوض کردم، چادرم را برداشتم و با هم از اتاق خارج شدیم. همچنانکه از پله‌ها پایین می‌‌رفتیم، چادرم را هم سر کردم و بی‌سر و صدا از ساختمان خارج شدیم. پاورچین پاورچین، سنگفرش حیاط را طی کرده و طوری که پدر و مادر بیدار نشوند، از خانه بیرون آمدیم. در طول کوچه شانه به شانه هم می‌رفتیم که نگاهم کرد و گفت: _الهه جان! ببخشید دیشب تنهات گذاشتم! لبخندی زدم و او با لحنی رنجیده ادامه داد: _دیشب به من که خیلی سخت گذشت! صبح که مسئول بخش اومد بهش گفتم بابا من دیگه متأهلم! به ارواح خاک امواتت دیگه برای من شیفت شب نذار! از حرفش خندیدم و با زیرکی پاسخ دادم: _اتفاقاً بگو حتماً بعضی شب‌ها برات شیفت شب بذاره تا قدر منو بدونی! بلکه بر احساس دلتنگی خودم سرپوش بگذارم که شیطنت را از صدایم خواند و تمنا کرد: _بخدا من همینجوری هم قدر تو رو می‌دونم الهه جان! احتیاجی به این کارهای سخت نیس! و صدای خنده شاد و شیرین‌مان سکوت صبحگاهی محله را شکست. به قدری غرق دریای حرف و خنده و خاطره شده بودیم که طول مسیر خانه تا ساحل را حس نکردیم تا زمانی که نسیم معطر دریا به صورت‌مان دست کشید و سخاوتمندانه سلام کرد. صدای مرغان دریایی، آرامش دریا را می‌درید و خلوت صبح ساحل را پُر می‌کرد. روی نیمکتی نشستم و مجید برای خرید آش بندری به سمت مغازه آن سوی بلوار ساحلی رفت. احساس می‌کردم خلیج فارس هم ملیح‌تر از هر زمان دیگری به رویم لبخند می‌زند و حس خوش زندگی را به یادم می‌آورد. انگار دریا هم با همه عظمتش از همراهی عاشقانه من و مجید به وجد آمده و بیش از روزهای دیگر موج می‌زد. با چشمانی سرشار از شور زندگی، محو زیبایی بی‌نظیر دریا شده بودم که مجید بازگشت. کاسه را که به دستم داد، تشکر کردم و با خنده تذکر دادم: _مجید جان! آش بندری خیلی تنده! مطمئنی تحمل خوردنش رو داری؟ کنارم روی نیمکت نشست و با اطمینان پاسخ داد: _بله! تو این چند ماه چند بار صابون غذاهای بندری به تنم خورده! سپس همچنانکه با قاشق آش را هم می‌زد تا خنک شود، با شیطنتی عاشقانه ادامه داد: _دیگه هر چی سخت باشه، از تحمل دوریِ تو که سخت‌تر نیس! به چشمانش نگاه کردم که در پرتو آفتاب، روشن‌تر از همیشه به نظر می‌آمد و البته عاشق‌تر! متوجه نگاه خیره‌ام شد که خندید و گفت: _باور کن راست میگم! آش بندری که هیچ، حاضرم هر کاری بکنم ولی دیگه شبی مثل دیشب برام تکرار نشه! از لحن درمانده‌اش خندیدم و به روی خودم نیاوردم که من هم دیگر تحمل سپری کردن شبی مثل دیشب را ندارم. دلم می‌خواست که همچون او می‌توانستم بی‌پروا از احساساتم بگویم، از دلتنگی‌ها و بی‌قراری‌های دیشب، از اشتیاق و انتظار صبح، اما شاید این غرور زنانه‌ام بود که زبانم را بند می‌زد و تنها مشتاق شنیدن بود! به خانه که رسیدیم، صدای آب و شست‌وشوی حیاط می‌آمد. در را که باز کردیم، مادر میان حیاط ایستاده و مشغول شستن حوض بود. سلام کردیم و او با اخمی لبریز از محبت، اعتراض کرد: _علیکِ سلام! نمی‌گید من دلم شور می‌افته! نمی‌گید دلم هزار راه میره که اینا کجا رفتن! #به‌قلم‌توانمند‌فاطمه‌ولی‌نژاد #کپی_بدون_نام_نویسنده_پیگرد_دارد ❤ 🍃❤ ❤🍃❤ 🍃❤🍃❤ ❤🍃❤🍃❤ 🍃❤🍃❤🍃❤ ❤🍃❤🍃❤🍃❤

❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️ 🍃❤️🍃❤️🍃❤️ ❤️🍃❤️🍃❤️ 🍃❤️🍃❤️ ❤️🍃❤️ 🍃❤️ ❤️ #جاݩ_شیعــہ_اهݪ‌سنٺ #عاشقانه_مذهبی #قسمت_چهل_و_هشتم در برابر نگاه پرسشگر ما، شلنگ را در حوض رها کرد و رو به مجید ادامه داد: _صبح اومدم بالا ببینم الهه چطوره، دیدم خونه نیس! هر چی هم زنگ می‌زدم هیچ کدوم جواب نمی‌دادید! دلم هزار راه رفت! تازه متوجه شدم موبایلم را در خانه جا گذاشته‌ام که مجید خجالت زده سرش را پایین انداخت و گفت: _شرمنده مامان! گوشیم سایلنت بود. به سمتش رفتم، رویش را بوسیدم و با خوشرویی عذرخواهی کردم: _ببخشید مامان! یواش رفتیم که بیدار نشید! از عذری که آورده بودم، داغ دلش تازه شد و باز اعتراض کرد: _از خواب بیدار می‌شدم بهتر بود! همین که از خواب بیدار شدم گفتم دیشب تنها بودی بیام بهت سر بزنم! دیدم خونه نیستی! گفتم خدایا چی شده؟ این دختره کجا رفته؟ شرمنده از عذابی که به مادرم داده بودم، سرم را پایین انداختم که مجید چند قدمی جلو آمد و گفت: _تقصیر من شد! من از الهه خواستم بریم بیرون! فکر نمی‌کردم انقدر نگران بشید! سپس شلنگ را برداشت و با مهربانی ادامه داد: _مامان شما برید، بقیه حیاط رو من می‌شورم. مادر خواست تعارف کند که مجید دست به کار شد و من دست مادر را گرفتم و گفتم: _حالا بیاید بریم بالا یه چایی بخوریم! سری جنباند و گفت: _نه مادرجون! الآن ابراهیم زنگ زده داره میاد اینجا، تو بیا بریم. به شوق دیدن ابراهیم، پیشنهاد مادر را پذیرفتم و همراهش رفتم. داخل اتاق که شدیم، پرسیدم: _مگه امروز نرفته انبار پیش بابا؟ و همه ماجرا همین بود که مادر آهی کشید و پاسخ داد: _چی بگم؟ یه نیم ساعت پیش زنگ زد و کلی غُر زد! از دست بابات خیلی شاکی بود! گفت میام تعریف می‌کنم. سپس زیر سماور را روشن کرد و با دلخوری ادامه داد: _این پدر و پسر رو که میشناسی، همیشه مثل کارد و پنیر می‌مونن! تصور اینکه ابراهیم بخواهد مقابل مجید از پدر بدگویی کند، ناراحتم می‌کرد، اما مجید مشغول شستن حیاط بود و نمی‌توانستم به هیچ بهانه‌ای بخواهم که به اتاق خودمان برود و دقایقی نگذشته بود که ابراهیم آمد. حسابی از دست پدر دلخور بود و ظاهراً برای شکایت نزد مادر آمده بود. خدا خدا می‌کردم تا مجید در حیاط است، حرفش را بزند و بحث را تمام کند و همین که چای را مقابلش گذاشتم، شروع کرد: _ببین مامان! درسته که از این باغ و انبار چیزی رسماً به اسم من و محمد نیس، ولی ما داریم تو این نخلستون‌ها جون می‌کَنیم! مادر نگاهش کرد و با مهربانی پرسید: _باز چی شده مادرجون؟ و پیش از آنکه جوابی بدهد، مجید وارد اتاق شد و ابراهیم بدون توجه به حضور او، سر به شکایت گذاشت: _بابا داره با همه مشتری‌های قبلی به هم می‌زنه! قراردادش رو با حاج صفی و حاج آقا ملکی به هم زده! منم تا حرف می‌زنم میگه به تو هیچ ربطی نداره! ولی وقتی محصول نخلستون تلف بشه، خب من و محمد هم ضرر میدیم! مجید سرش را پایین انداخته و سکوت کرده بود که مادر اشاره کرد تا برایش چای بیاورم و همزمان از ابراهیم پرسید: _خُب مادرجون! حتماً مشتری بهتری پیدا کرده! و این حرف مادر، ابراهیم را عصبانی‌تر کرد: _مشتری بهتر کدومه؟!!! چند تا تاجر عرب مهاجرن که معلوم نیس از کجا اومدن و دارن با هزار کلک و وعده و وعید، سهم خرمای نخلستون‌ها رو یه جا پیش خرید می‌کنن! چای را که به مجید تعارف کردم، نگاهم کرد و طوری که ابراهیم و مادر متوجه نشوند، گفت: _الهه جان! من خسته‌ام، میرم بالا. شاید از نگاهم فهمیده بود که حضورش در این بحث خانوادگی اذیتم می‌کند و شاید هم خودش معذب بود که بی‌معطلی از جا بلند شد و با عذرخواهی از مادر و ابراهیم رفت. کنار ابراهیم نشستم و پرسیدم: _محمد چی میگه؟ لبی پیچ داد و گفت: _اونم ناراحته! فقط جرأت نمی‌کنه چیزی بگه! مادر مثل اینکه باز دل دردش شروع شده باشد، با دست سطح شکمش را فشار می‌داد، ولی گلایه‌های ابراهیم تمام نمی‌شد که از شدت درد صورت در هم کشید و با ناراحتی رو به ابراهیم کرد: _ابراهیم جان! تو که میدونی بابات وقتی یه تصمیمی بگیره، دیگه من و تو حریفش نمی‌شیم! و ابراهیم خواست باز اعتراض کند که به میان حرفش آمدم و گفتم: _ابراهیم! مامان حالش خوب نیس! حرص که می‌خوره، دلش درد میگیره... ولی به قدری عصبی بود که حرفم را قطع کرد و فریاد کشید: _دل دردِ مامان خوب میشه! ولی پول و سرمایه وقتی رفت دیگه بر نمی‌گرده! و با عصبانیت از جا بلند شد و همچنانکه بد و بیراه می‌گفت، از خانه بیرون رفت. #به‌قلم‌توانمند‌فاطمه‌ولی‌نژاد #کپی_بدون_نام_نویسنده_پیگرد_دارد ❤ 🍃❤ ❤🍃❤ 🍃❤🍃❤ ❤🍃❤🍃❤ 🍃❤🍃❤🍃❤ ❤🍃❤🍃❤🍃❤

🛑📸 اعمال عبادی روز مبعث

من‌همونم‌که‌تولیست‌زائرا اسمش‌نیست.. هرکی‌امام‌حسینُ‌دید‌بهش‌بگه.. این‌رَسمِش‌نیست:))) جامانده‌‌ایم‌حوصله‌شرح‌قصه‌نیست💔

+پیشنهاد دانلود

-

گرفڪر‌رهایی‌زغم‌وراه‌نجاتی دراین‌شب‌پرفیض‌توخواهی‌ثمراتی باید‌که‌به‌ڪوری‌دو‌چشمان‌حسودان براحمدو‌آلش‌بفرستی‌صلواتۍ♥️🎉 #عیدتون‌مبارک :))

اۍ‌یار‌سلام‌علیک دلدار‌سلام‌علیک😌🌱 - عیدتون‌مبارک‌باشہ :))♥️

شد نام دلربای رسول وِرد زبان روح‌الامین😍 #عید_مبعث 🎊 🖇💌

برای خودش در قرآن ضمیر خصوصی داشت: « کَ » همین « طو »‌یِ خودمان... خدا محمد صداش نمی‌کرد. دو‌ سه‌ جا بیشتر اسمش را نیاورد. آن‌هم وقتی بود که داشت با مردم راجع بهش حرف می‌زد. وقتی حرف‌ها بین خودشان بود همیشه همین « کَ » را می‌گفت: وَإِنَّكَ لَعَلَیٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(قلم/٤) این ضمیر مال هیچ کس نبود، غیر خودش... #پیامبر_مهربانی‌ها #عید_مبعث 🎊 -سید یاس 🖇💌

💢تلنگر💢 همونطورڪه‌س! سلام‌نمی‌شه!!! خ خوبم‌نمی‌شه!!! (ع)علیه‌السلام‌نیست! (عج)‌عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف‌نیست! (س)‌سلام‌الله‌علیھانیست! دررعایت‌حرمت‌بزرگان‌وائمه‌اطھار‌ علیھم‌السلام دقت‌ڪنیم✅ تنبلی‌درنوشتارراڪناربگذاریم

‹ به قول استادعلیرضاپناهیان‌ که میگفت؛ شیطان‌یه‌دعای‌ِجوشن‌ِکبیر‌داره‌, ولی‌‌همش‌دو‌‌کلمه‌اس! همیشه‌به‌‌نوچه‌هاش‌‌میگه‌تکرار‌کنین: +یا‌مایوس‌و‌یا‌مغرور! -مواظب‌باشیم! شیطان‌یامارو‌مایوس‌میکنه‌یامغرور!› ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌👆👆

📲 عید مبعث بر همگی مبارک