رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا رأيتَ مِن أخيكَ ثلاثَ خِصالٍ فارْجُهُ : الحياءُ ، والأمانةُ ، والصِّدقُ. وإذا لم تَرَها فلا تَرْجُهُ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر سه خصلت در برادر خود ديدى بدو اميد ببند : حيا، امانتدارى و راستى. اگر اين سه را نديدى به او اميد مبند.

الإمام عليٌّ عليه السلام : مَنِ اتّخَذَ أخا بعدَ حُسْنِ الاختِبارِ دامَتْ صُحْبَتُهُ وتأكّدَتْ مَودّتُهُ . مَنِ اتّخَذَ أخاَ مِن غيرِ اختِبارٍ ألْجَأهُ الاضْطِـرارُ إلى مُرافَقَـةِ الأشرارِ . امام على عليه السلام : هر كس پس از آزمايش درست ، برادرى را انتخاب كند، رفاقتش مى پايد و دوستى اش استوار مى گردد. هر كه بدون آزمايش، برادرى را انتخاب كند به ناچار به همنشينى با بدان دچار خواهد شد.

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اختبِرُوا إخْوانَكُم بخَصلَتَينِ؛ فإنْ كانَتا فيهِم وإلّا فاعْزُبْ ثمّ اعزُبْ ثمّ اعزُبْ : محافظةٌ علَى الصّلواتِ في مَواقِيتِها ، والبِرُّ بالإخْوانِ في العُسْر واليُسرِ . امام صادق عليه السلام : برادران خود را به دو خصلت بيازماييد. اگر آن دو خصلت را داشتند با آنها دوستى كنيد و گرنه از ايشان دورى كن، دورى كن ، دورى كن. [آن دو خصلت اينهاست]: پايبندى به خواندن نماز در وقت خود، و نيكى كردن به برادران در سختى و آسايش.

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : المؤمنُ مِرآةٌ لأخيهِ المؤمنِ ، يَنْصَحُهُ إذا غابَ عنه، ويُمِيطُ عنه ما يَكْرهُ إذا شَهِدَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن آينه برادر مؤمن خويش است. در غيابش براى او خيرخواهى مى كند و در حضورش، ناخوشايندى ها را از او دور مى گرداند.

الإمام عليٌّ عليه السلام : مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، ومَن وعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ . امام على عليه السلام : هر كه برادر خود را پنهانى اندرز دهد او را آراسته و هر كه آشكارا پندش دهد او را تباه كرده است.

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن رأى أخاهُ عَلى أمرٍ يَكرَهُهُ فَلم يَرُدَّه عَنهُ وَهُو يَقدِرُ علَيهَ فقد خانَهُ . امام صادق عليه السلام : هر كه در برادر خود امر ناخوشايندى بيند و بتواند او را از آن باز دارد و چنين نكند، به او خيانت كرده است.

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما في اُمّتي عبدٌ ألْطَفَ أخاهُ في اللّه ِ بشيءٍ مِن لُطْفٍ إلّا أخْدَمَهُ اللّه ُ مِن خَدَمِ الجنّةِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بنده اى از امّتم نيست كه به برادر دينى خود مهر و محبتى ورزد مگر آن كه خداوند از خدمتكاران بهشتى به خدمت او درمى آورد.

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن أتاهُ أخوهُ المسلمُ فأكرَمَهُ فإنّما أكرَمَ اللّه َ عزّ وجلّ . امام صادق عليه السلام : كسى كه برادر مسلمانش بر او وارد شود و وى گرامى اش بدارد، در حقيقت خداوند عز و جل را گرامى داشته است.

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يُكلِّفْ أحدُكُم أخاهُ الطَّلَبَ إذا عَرَفَ حاجتَهُ . امام على عليه السلام : هرگاه يكى از شما بداند كه برادرش نيازمند است، زحمت خواهش را از دوش او بردارد [و در برآوردن آن پيشدستى كند].