عنه عليه السلام : خيرُ الإخْوانِ مَن لا يُحْوِجُ إخْوانَهُ إلى سِواهُ .
امام على عليه السلام : بهترين برادر آن است كه برادران خويش را نيازمند ديگرى نسازد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أحبُّ إخْواني إليَّ مَن أهْدَى عُيُوبي إلَيَّ .
امام صادق عليه السلام : دوست داشتنى ترين برادرانم كسى است كه عيبهايم را به من هديه كند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : شَرُّ الإخْوانِ مَن تُكُلِّفَ لَهُ .
امام على عليه السلام : بدترين برادر آن است كه مايه رنج و زحمت آدمى باشد.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئل: أيُّ صاحبٍ شرٌّ ؟ ـ : المُزَيِّنُ لكَ مَعصيةَ اللّه ِ .
امام على عليه السلام ـ وقتى از وى پرسيده شد: بدترين همنشين كدام است؟ ـ فرمود : آن كه معصيت خدا را در نظرت زيبا جلوه دهد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا رأيتَ مِن أخيكَ ثلاثَ خِصالٍ فارْجُهُ : الحياءُ ، والأمانةُ ، والصِّدقُ. وإذا لم تَرَها فلا تَرْجُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر سه خصلت در برادر خود ديدى بدو اميد ببند : حيا، امانتدارى و راستى. اگر اين سه را نديدى به او اميد مبند.
الإمام عليٌّ عليه السلام : مَنِ اتّخَذَ أخا بعدَ حُسْنِ الاختِبارِ دامَتْ صُحْبَتُهُ وتأكّدَتْ مَودّتُهُ . مَنِ اتّخَذَ أخاَ مِن غيرِ اختِبارٍ ألْجَأهُ الاضْطِـرارُ إلى مُرافَقَـةِ الأشرارِ .
امام على عليه السلام : هر كس پس از آزمايش درست ، برادرى را انتخاب كند، رفاقتش مى پايد و دوستى اش استوار مى گردد. هر كه بدون آزمايش، برادرى را انتخاب كند به ناچار به همنشينى با بدان دچار خواهد شد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اختبِرُوا إخْوانَكُم بخَصلَتَينِ؛ فإنْ كانَتا فيهِم وإلّا فاعْزُبْ ثمّ اعزُبْ ثمّ اعزُبْ : محافظةٌ علَى الصّلواتِ في مَواقِيتِها ، والبِرُّ بالإخْوانِ في العُسْر واليُسرِ .
امام صادق عليه السلام : برادران خود را به دو خصلت بيازماييد. اگر آن دو خصلت را داشتند با آنها دوستى كنيد و گرنه از ايشان دورى كن، دورى كن ، دورى كن. [آن دو خصلت اينهاست]: پايبندى به خواندن نماز در وقت خود، و نيكى كردن به برادران در سختى و آسايش.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : المؤمنُ مِرآةٌ لأخيهِ المؤمنِ ، يَنْصَحُهُ إذا غابَ عنه، ويُمِيطُ عنه ما يَكْرهُ إذا شَهِدَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مؤمن آينه برادر مؤمن خويش است. در غيابش براى او خيرخواهى مى كند و در حضورش، ناخوشايندى ها را از او دور مى گرداند.
الإمام عليٌّ عليه السلام : مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، ومَن وعَظَهُ عَلانِيَةً فَقَد شانَهُ .
امام على عليه السلام : هر كه برادر خود را پنهانى اندرز دهد او را آراسته و هر كه آشكارا پندش دهد او را تباه كرده است.