شرمندتونم. این روزا یکم سرم شلوغه و فکرم مشغول. پس تقدیمیا رو یکم یکم می‌دم :) اگه دوست داشتید دیگه پیام تقدیمی رو پاک کنید.

بخش اول تقدیمیا:

https://eitaa.com/zedgde دردها هم تمام خواهند شد. به همان سرعتی که خوشی‌ها گذشتند. همانگونه که خاطرات ثبت شدند و همانطور که زندگی در گذران است..

https://eitaa.com/my_hypophrenia ما را چه به غم؟ ما برای داشته‌هایمان شادی می‌کنیم و به خود برای نداشته‌هایمان می‌خندیم. بیخود که نگفته‌اند! خنده بر هر درد بی درمان دواست.

https://eitaa.com/Chocolate2005 اگر به میزان کتاب‌هایی که خوانده‌ای شخصیتت را ارتقاء ندهی، غرور بر تو حاکم می‌شود؛ و آنگاه تو بلایی هستی بر سر مردمی که تو را پیروی می‌کنند!

https://eitaa.com/insane_mr بودنت دشوار است و نبودنت دشواتر. تو بگو چه کنم که نه بودنت آسان است و نه نبودت قابل تحمل؟

https://eitaa.com/dornaaaaa2005 زندگی گاه کسالت بار و گاه شور انگیز است و چیزی که این میان تغییری نمی‌کند، رقت انگیز بودن آن است.

https://eitaa.com/barayash بیا برویم. کنجی بنشینیم و بگوییم. همان گفتنی‌هایی را که سالها منتظر شنیدنشان بوده‌ایم.

اگر نوشته‌ها با عکس‌هایی که تقدیمتون شدن مطابقت یا ارتباطی نداشتن، به خاطر این بوده که دو وایب جدا از هم از کانالتون دریافت می‌کردم و اینکه من خودم متنفرم از اینکه تیکه تیکه تقدیمیا رو بدم یا بدن. چون هی هر سری باید بگردی دنبال تقدیمیت. ولی واقعا شرمندتونم. اگه قرار بود همه رو با هم بدم خیلی دیر می‌شد :)

نکته‌ی دیگه اینکه تقدیمیا رو به چشم نصیحت، یا اندرز در نظر نگیرید. صرفا به چشم یه جمله بهشون نگاه کنید که از طرف من بهتون تعلق گرفتن..

اینا رو دیدم دلم خواست سیگاری بودم می‌خریدمشون. (زر می‌زنم.)