در مسیر بندگی 921
هـر سـحر آفتاب من مولاست
همه شب ها شهاب من مولاست
از هـر آن چه به عمر دل بستم
بـهـتـرين انتخاب من مولاست
امام باقر یا امام صادق علیه السلام(تردید از راوی):
لایکُونُ الْعَبْدُ مُؤمِناً حَتّی یعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الاَئِمَّةَ کُلَّهُمْ وَ اِمامَ زَمانِهِ وَ یرُدَّ اِلَیهِ وَ یسَلِّمَ لَهُ
بنده، مؤمن نمی‌شود تا این که خدا و رسول او و همه ائمه (دوازده گانه و به ویژه) امام زمانش را بشناسد و در همه کارهایش به او مراجعه کند و تسلیم فرامینش باشد
(الکافي , جلد 1 , صفحه 180)
(شاعر: محدثی خراسانی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 922
مولاي من ولايت تو از ازل شده
با روح و جان شيعه عجين يا ابوتراب
در رستخيز صبح قيامت براي ما
عشق تو است حصن حصين يا ابوتراب
امام رضا علیه السلام در تفسیر آیه فطرت می‌فرمایند:
هُوَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ عَلِيٌّ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَلِيُّ اللهِ إِلَی هَاهُنَا التَّوْحِید
آن [فطرت عبارت است از] لا اله الّاالله، محمّد رسول الله، علی، امیرالمؤمنین ولیّ الله و توحید تا اینجاست
(تفسیر قمی ج 2، ص 155)
(شاعر:یوسف رحیمی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 923
صدا آری صدا جان جهان را زیرو رو می‌کرد
پیمبر در همه عمر آن صدا را جستجو می‌کرد
نفس های خودش بود آن صدای با طمأنینه
صدایی که شب معراج با او گفتگو می‌کرد
امام علی علیه السلام:
مَن تَمَسَّکَ بِنا لَحِقَ، مَن تَخَلَّفَ عَنّا غَرِقَ
هر که به ما چنگ زند به ساحل نجات رسد و هر که رهایمان کند غرق شود
(امالی طوسی، ص654)
(شاعر: حمیدرضا برقعی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 924
لفظ ایمان را هزاران معنی ار بینی بهل
عشق او بگزین که این معنای ایمان است و بس
گوهر مهر وی ار داری به دل رو شاد زی
زانکه در محشر همین گوهر درخشان است و بس
خداوند می فرمایند:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ
اى کسانى که ایمان آورده اید، اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالامر (اوصیاى پیامبر) را.
(قرآن کریم سوره مبارکه نساء آیه 59)
(شاعر: صغیر اصفهانی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 925
آنچه او ریخت به پیمانه‌ی ما، نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است وگر از باده‌ی مست
«...بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْیَا الدَّنِیَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَکَ ذَلِکَ وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ...»
(آنان را برگزیدی)...بعد از آن که بر آنها شرط کردی نسبت به دنیا و زینت و زیورها زهد بورزند، آنان نیز این شرط را پذیرفتند و دانستی که آنان به این شرط وفادارند؛ پس آنها را پذیرفتی
(دعای ندبه)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali