در مسیر بندگی 858
به جان پیر خرابات و حق صحبت او
که نیست در سر من جز هوای خدمت او
بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است
بیار باده که مستظهرم به همت او
بیا که دوش به مستی سروش عالم غیب
نوید داد که عام است فیض رحمت او
قُلْ یا عِبادِی الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ
بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مىآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است
(سوره زمر آیه ۵۳)
(حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 859
خلق را سر به سر در آن صحرا
ذکر یا زینب است و یا زهرا
لب خود تا به خطبه وا کردی
بـااللَّه اعجـازِ مرتضـی کردی
کوفـه شـد کربلای دیگر تو
شام را هم تـو کربلا کردی
تو به یک خطبه، حقّ و باطل را
تـا قیـامت ز هـم جـدا کردی
مثـل مـادر برای یاری دین
بارهـا خـویش را فــدا کردی
إنّ اللّه عزّ و جلّ غضب على الشيعة فخيّرني نفسي أو هم، فوقيتهم و اللّه بنفسي
حضرت امام کاظم علیه السلام فرمودند: خداوند متعال بر شیعه غضب کرد؛ و مرا بین جان خودم و آنان مخیّر فرمود؛ پس به خدا قسم من با جان خودم شیعیان را حفظ کردم.
(کافی ج ۱ ص ۲۶۰)
(غلامرضا سازگار)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 860
از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است
دیده هرجا باز می گردد دچار رحمت است
خواه ظلمت‌کن تصور خواه نور آگاه باش
هرچه اندیشی نهان و آشکار رحمت است
لَیْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَى کَیْفَ نَجَى، وَ اِنَّما الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَکَ کَیْفَ هَلَکَ مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللهِ؟!
امام سجاد علیه السلام: عجب نیست از کسانى که نجات مى یابند که چگونه نجات یافته اند، عجب از کسانى است که هلاک (و گمراه) مى شوند چگونه با وسعت رحمت خداوند هلاک شده اند؟!
(سفینة البحار، جلد 1، صفحه 517)
(بیدل دهلوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 861
سلسـله مـوی دوست حلـقه دام و بلاست هرکه در این حلقه نیست فارغ ازاین ماجراست
گربرود جان ما در طلب وصل دوست حـیف نباشد که دوست دوسـت تر ازجان ماست
گر بزنندم به تیغ در نظـرش بی دریغ دیدن او یک نظـر صد چـو منش خـون بهاست
مالک مـلک وجـود حـاکم رد و قبول هر چـه کـند جـرم نیـست ور تو بنـالی جفاست
هر که به جرم رفیق یا به جفای حبیب عـهـد فــرامــوش کـنـد مــدعـی بـی وفـاسـت
وَ رُوِيَ أَنَّ فِرْعَوْنَ اِسْتَغَاثَ بِمُوسَى وَ لَمْ يَسْتَغِثْ بِاللَّهِ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِ: يَا مُوسَى، لَمْ تُغِثْ فِرْعَوْنَ لِأَنَّكَ لَمْ تَخْلُقْهُ، وَ لَوِ اِسْتَغَاثَ بِي لَأَغَثْتُهُ
احمد بن فهد گفته: كه فرعون هنگام غرق شدن به موسى عليه السلام استغاثه كرد، به خداوند استغاثه ننمود. وحى آمد: اى موسى، به فرعون پناه مده و يارى مكن. زيرا تو او را نيافريده‌اى. اگر به من استغاثه مى‌كرد من او را نجات مى‌دادم
(کلیات حدیث قدسی ؛ ج 1 , ص 147)
(سعدی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 862
عشق جوشد بحر را مانند دیگ
عشق ساید کوه را مانند ریگ
عشق بشکافد فلک را صد شکاف
عشق لرزاند زمین را از گزاف
لَو تَعلَمُونَ قَدْرَ رحمَةِ اللّه ِ تعالى لاَتَّكَلتُمْ علَيها
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر اندازه رحمت خداوند متعال را مى دانستيد، حتما به آن تكيه مى كرديد.
(كنز العمّال : 10387 )
(مولوى)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 863
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
لایکونُ الْعَبْدُ مُؤمِناً حَتَّی یعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الاَئِمَّةَ کلَّهُمْ وَ اِمامَ زَمانِهِ وَ یرُدَّ اِلَیهِ وَ یسَلِّمَ لَهُ
امام باقرعلیه السلام: بنده، مؤمن نمی شود تا این که خدا و رسول او و همه ائمه (دوازده گانه و به ویژه) امام زمانش را بشناسد و در همه کارهایش به او مراجعه کند و تسلیم فرامینش باشد
(اصول کافی، ج 1، کتاب الحجة، باب »معرفة الامام و الرد الیه«، ص 180)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 864
همّتِ عالى زِ فلك بگذرد مرد به همّت ز مَلَك بگذرد
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَی قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَ صِدْقُهُ عَلَی قَدْرِ مُرُوءَتِهِ، وَ شَجَاعَتُهُ عَلَی قَدْرِ أَنَفَتِهِ، وَ عِفَّتُهُ عَلی قَدْرِ غَیرَتِهِ
امام علیه السلام فرمود: ارزش هر کس به اندازه همت او و راستگویی و صداقتِ هر کس به اندازه شخصیت اوست و شجاعت هر کس به اندازه بی اعتنایی وی (به ارزش های مادی) است و عفت هر کس به اندازه غیرت اوست
(نهج البلاغه، حکمت 47)
«شاعر: خواجوی کرمانی»
@ostad_aali
در مسیر بندگی 865
هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز
تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز
به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم
که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز
امام رضا علیه السلام:
<...غَرَّقَ اَللَّهُ فِرْعَوْنَ، وَ هِيَ أَنَّهُ اِسْتَغَاثَ بِمُوسَى حِينَ أَدْرَكَهُ اَلْغَرَقُ وَ لَمْ يَسْتَغِثْ بِاللَّهِ، فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَى مُوسَى، يَا مُوسَى، إِنَّكَ مَا أَغَثْتَ فِرْعَوْنَ لِأَنَّكَ لَمْ تَخْلُقْهُ، وَ لَوِ اِسْتَغَاثَ بِي لَأَغَثْتُهُ>
علت اینکه خدا فرعون را غرق کرد اين بود كه فرعون هنگام غرق شدن از موسى كمك خواست نه از خداوند؛ پس خداوند به موسى وحى فرمود: اى موسى، تو نمى‌توانى به او كمك كنى چون تو او را خلق نكردى ولى اگر فرعون از من يارى مى‌خواست من او را نجات مى‌دادم
(کلیات حدیث قدسی , جلد 1 , صفحه 131)
(شاعر: استاد غلامرضا سازگار)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 866
آفتاب رحمتش در خاک ما درتافته ست
ذره های خاک خود را پیش او رقصان کنیم
ذره های تیره را در نور او روشن کنیم
چشم های خیره را در روی او تابان کنیم
خداوند به پیامبر اکرم (ص) فرمود:
...يا اَحمد اِنَّما كَنَّيْتُكَ اَبَاالقاسِم لِاَنَّكَ تُقَسِّمُ الرَّحْمَة مِنِّي بَيْنَ عِبادِي يَومَ الْقِيامَة
«ای احمد، تو را بدین سبب ابوالقاسم نامیدم که در روز قیامت، تو رحمت مرا بین بندگانم تقسیم خواهی کرد»
(بحارالانوار،جلد18،صفحه 314)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 867
یونس به بحر بی‌امان محبوس بطن ماهیی
او را چو گوهر سوی خود از قعر دریا می‌کشی
در پیش سرمستان دل، در مجلس پنهان دل
خوان ملایک می‌نهی، نزل مسیحا می‌کشی
قرآن کریم:
وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ ﴿۸۸﴾
و ذوالنون را [ياد كن] آنگاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم تا در [دل] تاريكيها ندا درداد كه معبودى جز تو نيست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم(87)
پس [دعاى] او را برآورده كرديم و او را از اندوه رهانيديم و مؤمنان را [نيز] چنين نجات مى دهيم (۸۸)
(سوره انبیا، آیه 87 و 88)
(شاعر: مولوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 868
خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
امام صادق علیه السلام:
الصَّبْرُ مِنَ الْإِیمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ فَإِذَا ذَهَبَ الرَّأْسُ ذَهَبَ الْجَسَدُ كَذَلِكَ إِذَا ذَهَبَ الصَّبْرُ ذَهَبَ الْإِیمَانُ
صبر نسبت به ایمان مانند سر است نسبت به تن، که چون سر برود تن هم می رود همچنین اگر صبر برود ایمان می رود
(اصول کافی جلد 3 صفحه 140 روایت 2)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 869
عقل می‌خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
اِلهی مَنْ کانَتْ مَحاسِنُهُ مَساوِیَ فَکَیْفَ لا تَکُونُ مَساویهِ مَساوِیَ وَمَنْ کانَتْ حَقایِقُهُ دَعاوِیَ فَکَیْفَ لا تَکُونُ دَعاویهِ دَعاوِیَ
امام حسین علیه السلام: خدایا کسی که زیباییهایش زشتی بوده، پس چگونه زشتیهایش زشتی نباشد، و کسی که حقیقت گوییهایش ادعای خالی بوده، چگونه ادعاهایش ادعا نباشد؟
(دعای عرفه)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 870
ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت
این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت
امام علی علیه السلام:
...آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ
آه از توشه اندك، و درازى راه، و دورى منزل، و عظمت روز قيامت
(حکمت 77 نهج البلاغه)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali