استاد عالی:
در مسیر بندگی 722
چندان که زدم لاف کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلام ـ مِن دُعائهِ في مَكارِمِ الأخلاقِ : و أعِزَّني و لا تَبتَلِيَنّي بِالكِبرِ ··· و لا تَرفَعْني في النّاسِ دَرَجَةً إلاّ حَطَطتَني عِندَ نَفسي مِثلَها ، و لا تُحدِثْ لي عِزّا ظاهِرا إلاّ أحدَثتَ لي ذِلّةً باطِنَةً عِندَ نَفسي بِقَدرِها .
امام زين العابدين عليه السلام : پروردگارا
مرا عزّت بخش و به كبر و غرور مبتلايم مفرما··· و مرا در نزد مردم درجه اى بالا مبر، جز اين كه به همان اندازه در نظر خودم فرودم آورى و هيچ عزّت آشكارى برايم پديد مياور مگر اين كه به همان اندازه ذلّتى درونى در نظر خودم پديد آورى.
(الصحيفة السجّاديّة : الدعاء 20)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 723
هست از ملال گرچه بري ذات ذوالجلال
او در دلست و هيچ دلي نيست بي ملال
ترسم جزاي قاتل او چون رقم زنند
يک باره بر جريده رحمت قلم زنند
امام على عليه السّلام :
اِنَّ اللّهَ ... اِخْتارَ لَنا شيعَةً يَنْصُرُونَنا وَ يَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا.
خداوند براى ما، شيعيان پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.
(غررالحكم ، ج 1، ص 235)
(شاعر:محتشم کاشانی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 724
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عرض و مال و دل و دین در سر مغروری کرد
امام علی علیه السلام:
وَ اسْتَعِيذُوا بِاللَّهِ مِنْ لَوَاقِحِ الْكِبْرِ كَمَا تَسْتَعِيذُونَهُ مِنْ طَوَارِقِ الدَّهْرِ فَلَوْ رَخَّصَ اللَّهُ فِي الْكِبْرِ لأَِحَدٍ مِنْ عِبَادِهِ لَرَخَّصَ فِيهِ لِخَاصَّهِ أَنْبِيَائِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ وَ لَكِنَّهُ سُبْحَانَهُ كَرَّهَ إِلَيْهِمُ التَّكَابُرَ وَ رَضِيَ لَهُمُ التَّوَاضُعَ
و به خدا پناه بريد از كبر كه(در سينه ها) زايد، چنانكه بدو پناه مي بريد از بلاهاي روزگار كه پيش آيد. اگر خدا رخصت كبر ورزيدن را به يكي از بندگان ميداد، به يقين چنين منتي را بر پيامبران گزيده و دوستانش مي نهاد، ليكن خداي سبحان بزرگ منشي را بر آنان ناپسند ديد و فروتني شان را پسنديد.
(نهج البلاغه خطبه 192)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 724
منت خدای را که من از یاوران شدم
از سالکان درگه پیر مغان شدم
از کوفه تا به عزم وصالت روان شدم
(هرچند پیر و خسته دل و ناتوان شدم)
(اکنون که یاد تو روی تو کردم جوان شدم)
نامه امام حسین علیه السلام به حبیب بن مظاهر:
مـن الـحـسین بن علی بن ابی طالب الى الرجل الفقیه حبیب بن مظاهر اما بعد: یاحبیب، فانت تـعـلـم قـرابتنا من رسول اللّه صلی الله علیه و آله و انت اعرف بنا من غیرك، و انت ذوشیمة و غیرة فلا تبخل علینا بنفسك، یجازیك رسول اللّه صلی الله علیه و آله یوم القیامة.
از حسین بن على به مرد فهمیده، حبیب بن مظاهر. اى حبیب! قرابت ما را با پیامبر صلی الله علیه و آله مىدانى و تو بهتر از دیگران ما را مىشناسى و شخص آزادمرد و غیرتمندى هستى. از جان خود بر ما مضایقه مكن، رسول خدا صلی الله علیه و آله در قیامت پاداش آن را به تو خواهد داد.
(معالى السبطین، 1/228)
(شاعر: مرحوم تقوی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 725
آمدم اینجا دوباره...لشگرت یادش بخیر
قاسم و عون و زهیر و جعفرت یادش بخیر
اولین باری که اینجا آمدم یادت که هست؟
شد رکابم ساقی آب آورت یادش بخیر
اولین باری که اینجا پهن شد سجاده ام
با اذان دلربای اکبرت یادش بخیر
حال، من برگشته ام اما نه مثل بار قبل
قامت مانند سرو خواهرت یادش بخیر
از امانتداری ام دارم خجالت می کشم
بچه های من فدای دخترت... یادش بخیر
فضیلت زیارت اربعین امام حسین (علیه السلام)
در كتاب «إقبال»، سيّد بن طاووس با إسنادش به أبيجعفر طوسي، و او با إسنادش به امام حسن عسكري عليه السّلام روايت ميكند كه آن حضرت فرمودند:
عَلاماتُ المؤمنِ خَمسٌ: صَلَواتُ إحدي و خَمسينَ، و زيارةُ الأربعينَ، و التَّخَتُّم بِاليَمينِ، و تَعفيرُ الجَبينِِ، و الجَهْرُ بِبسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ.
«نشانههاي مؤمن پنج چيز است: اوّل: نماز پنجاه و يك ركعت (واجب و نافله در طول شبانه روز). دوّم: زيارة اربعين حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام. سوّم: انگشتر در دست راست نمودن. چهارم: پيشاني بر خاك گذاردن. پنجم: بلند گفتن بسم الله الرّحمن الرّحيم در نمازهاي جهريّه (صبح، مغرب و عشاء)
(شاعر:مهدی نظری)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 726
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه میگردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
امام رضا علیه السلام فرمودند كه پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
تُوضَعُ يَومَ القِيامَةِ مَنابِرُ حَولَ العَرشِ لِشِيعَتِي و شِيعَةِ أهلِ بَيتِي المُخلِصِينَ في وَلايَتِنا ، و يقولُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : هَلُمُّوا يا عبادِي إلَيَّ لأَنشُرَنَّ علَيكُم كَرامَتي؛ فقد اُوذِيتُم في الدُّنيا
روز قيامت منبرهايي براي شيعۀ من و شيعۀ اهل بيتم، آنان كه در ولايت ما اخلاص دارند، اطراف عرش الهي قرار داده ميشود و خداي عزوجل ميفرمايد: اي بندگان من، به سوي من بشتابيد تا كرامتم را بر شما نشر دهم، زيرا شما در دنيا رنج و آزار ديديد.
(عیون اخبار الرضا، جلد 2، صفحه 98)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 727
خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی
اول ورا نوازند با سوز و اشک و آهی
دریای عفو جوشد از اشک دردمندی
اوراق جرم سوزد از آه صبح گاهی
اینجا گناه بخشند کوهی به کاه بخشند
بیچاره من که با خود ناورده پر کاهی
امام رضا عليه السّلام فرمودند:
مَنْ زَارَنِي عَلَى بُعْدِ دَارِي أَتَيْتُهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي ثَلاَثِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَايَرَتِ اَلْكُتُبُ يَمِيناً وَ شِمَالاً وَ عِنْدَ اَلصِّرَاطِ وَ عِنْدَ اَلْمِيزَانِ
هر كس مرا با دورى راه زيارت كند و از راه دور به زيارت من آيد در روز قيامت در سه موقف به يارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتي هاى آن حال نجات دهم. اوّل: در آن هنگام كه نامههاى اعمال پخش مىشود از جانب راست و از جانب چپ كه « فَأَمّٰا مَنْ أُوتِيَ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ فَسَوْفَ يُحٰاسَبُ حِسٰاباً يَسِيراً» هر كس كه نامۀ عملش بدست راستش داده شود با نرمى و سهولت بحساب او رسند؛ « وَ أَمّٰا مَنْ أُوتِيَ كِتٰابَهُ بِشِمٰالِهِ فَيَقُولُ: يٰا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتٰابِيَهْ وَ لَمْ أَدْرِ مٰا حِسٰابِيَهْ »(و امّا آنكه كتابش را بدست چپش دهند خواهد گفت كه اى كاش نامهاش را بدو نمىدادند،و بحسابش نمىرسيدند) دوم: در آن هنگام كه از صراط مي گذرد. سوم: در آن وقت كه به پاى ميزان عمل مي رسد و عمل او را بررسى كرده مىسنجند.
(عیون الأخبار/ترجمه مستفید و غفاری؛جلد 2,ص 626)
(شاعر: حاج فیروز زیرک کار)
@ostad_aali
زیارت.mp3
2.08M
در مسیر بندگی 727
#امام_علی_علیه_السلام
#امام_رضا_علیه_السلام
#حدیث
#شفاعت
#نامه_اعمال
#صراط
#میزان
@ostad_aali
استاد عالی:
در مسیر بندگی 728
خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت
دل را تهی زخون دل چند ساله کرد
نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش
ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ كِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فى سَبيلِ اللّهِ.
نَفَس كسى كه بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.
امالى شيخ مفيد، ص 338
(شاعر: وصال شیرازی)
@Ostad_aali
در مسیر بندگی 729
ماه فروماند از جمال محمد
سرو نباشد به اعتدال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ﻃﻪ(١) مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ(2)إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ(3)
طه.ﻣﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﻜﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﻘﺖ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻓﺘﻲ.[ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻳﻢ] ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﺪ،ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻱﺑﺎﺷﺪ.
@ostad_aali
در مسیر بندگی 730
ای رهنمای گم شدگان اهدنا الصراط
وی چشم راه روان اهدنا الصراط
در دوزخ هوا و هوس ماندهایم زار
گم کردهایم راه جنان اهدنا الصراط
امام الهادی علیه السلام:
و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم ….
… کسی که به شما (ائمه معصومین علیهم السلام) تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.
«مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره»
(شاعر: فیض کاشانی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 731
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله می فرمایند:
يا علِيُّ! أنتَ العَلَمُ لِهذِهِ الاُمَّةِ مَن اَحَبَّكَ فازَ و مَن أبغَضَكَ هَلَكَ ؛
اى على ! تو نشان هدايت اين امّتى ؛ هر كه تو را دوست بدارد ، رستگار شود و هر كه تو را دشمن بدارد ، به هلاك افتد.
(بشارة المصطفى،صفحه 180)
(شاعر: شهریار)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 732
از درس و بحث مدرسهام حاصلی نشد
کی میتوان رسید به دریا ازین سراب؟
هرچه فرا گرفتم و، هرچه ورق زدم
چیزی نبود غیر حجابی پس از حجاب
این جاهِلان که دعوی ارشاد میکنند!
در خرقهشان بغیر «منم» تحفهای میاب
امام کاظم علیه السلام
الزَّرعَ يَنبُتُ فِى السَّهلِ وَلايَنبُتُ فِى الصَّفا فَكَذلِكَ الحِكمَةُ تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَواضِعِ وَلا تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَكَبِّرِ الجَبّارِ، لأِنَّ اللّه جَعَلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ وَجَعَلَ التَّكَبُّرَ مِن آلَةِ الجَهلِ؛
زراعت در زمين هموار مى رويد، نه بر سنگ سخت و چنين است كه حكمت، در دل هاى متواضع جاى مى گيرد نه در دل هاى متكبر. خداوند متعال، تواضع را وسيله عقل و تكبر را وسيله جهل قرار داده است.
تحف العقول، صفحه 396
(شاعر: امام خمینی (ره))
@ostad_aali
در مسیر بندگی 733
ای دل اندربند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
قرآن کریم سوره مبارکه طلاق
وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا(2)وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا(3)
ﻭﻫﺮ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﺪ،ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺭﺍﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪﻥ(ﺍﺯﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻭ ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎ ﺭﺍ)ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﺪ.
ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰﺑﺮﺩ ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻰﺩﻫﺪ،ﻭﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﺪﺍﺗﻮﻛﻞ کند،ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻛﺎﻓﻰﺍﺳﺖ،ﻭ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ(ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ)ﻣﻰﺭﺳﺎﻧﺪ؛ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
(شاعر: حافظ)
@Ostad_aali