🔸زندگی اجتماعی معرکه ی نشان دادن صفات درونی است...!!! 🔹در انزوا می‌توان ادعای فضائل کرد !!! لکن در جامعه است که صفات ایمان، ایثار، سخاوت، شجاعت، صداقت، استقامت، محبت، حمیت حقیقت می یابد . 🔸در ارتباط با مردم است که این صفات بوجود می‌آید و #رشد می‌کند و از انسان، #انسان می‌سازد. 🔹خداوند انسان را موجودی منزوی نیافریده است . 🔸انسان موجودی است که در جامعه رشد می‌کند برای همین است که #اکثریت احکام اسلام، احکام اجتماعی است. 🔹کسی که سرنوشت خانوده‌اش ، مردم و کشورش برایش مهم نیست، انسانی که خدا می‌خواهد #نیست، انسانی که اهل بیت (ع) می‌خواهند #نیست. 🔻اگر بی‌تفاوتی مطلوب بود ، حسین بن علی (ع) #کربلا را انتخاب نمی‌کرد. 🔹اگر می‌خواهیم راه حسین (ع) را برویم باید احکام دین مخصوصا اجتماعیات آن را به خوبی یاد بگیریم تا در عرصه‌های مختلف اجتماعی #وظیفه خود را تشخیص دهیم و الا پیروی حسین بن علی (ع)، میسر نخواهد شد و #حسین_زمان_تنها_خواهد_ماند. @ostadgholami

📽 #ببینید | حکومت از #حجاب چه سودی می‌برد؟ ⭕️ افشای نامه #محرمانه شاه ایران به پادشاه عربستان درباره مدرن شدن ایران ⭕️ عبرت گرفتن از تجربه و شکست کشورهای غربی! ⭕️ سود یا ضرر در برهنگی برای حکومت؟! ⭕️ ۴۰۰‌‌هزار بطری مصرف روزانه آب جو تهران! ⭕️ ایران، در رتبه ۴ کاباره برتر دنیا! 🔰 #حجت‌_الاسلام_راجی @rustaei110

🔸برای دوستان اهل بیت (ع) وعده‌هایی داده شده، من جمله : فرموده‌اند آنجا که تشخیص #حق و #باطل سخت می‌شود ، خداوند راه را باز می‌کند و نمی‌گذارد #طالب_حق سردرگم بماند. 🔹آنهایی که با خدا #زندگی می‌کنند ، خدا را وارد زندگی می‌کنند. 🔸قرآن را فقط برای سر طاقچه و سر سفره عقد یا قرائت کنار قبر مردگان نمی‌خواهند !!! بلکه آن را وارد زندگی می‌کنند. 🔹آنهایی که اهل بیت (ع) را فقط در مراسم عزاداری شب شهادت نمی‌بینند !!! بلکه در همه عرصه‌های زندگی می‌بینند ، اینها #دوستان اهل بیت (ع) هستند و راه را گم نمیکنند. 📚در روایات از امام صادق (ع) این مضمون نقل شده که: 🔺امامِ شما سالهاى متمادى غائب میشود ، و شما #آزمايش مي‌شويد ، تا جايى كه عده‌ای گویند او مرده است!!! 🔻ديدگان مؤمنين در فراق او اشک میريزد. كار شما به جایى مي‌رسد كه مانند كشتى در امواج دريا هر لحظه به اين طرف و آن طرف می‌روید و مضطرب و منقلب شويد ، و #تشخیص حق و باطل بسیار سخت می‌شود و بسیاری #گمراه می‌شوند . 🔸در اینجا راوی گریه‌اش می‌گیرد !!! 🔹حضرت می‌پرسد براى چه گريه ميكنى؟؟؟ 🔸می‌گوید چرا گريه نكنم، با اينكه شما مي‌فرمائيد حق را تشخيص نمي‌دهید؛ با اين توصیف #ما_چه_كنيم؟ 🔹حضرت نگاهی کرد به نور آفتابی که داخل ایوان افتاده بود و فرمود: اين‏ آفتاب را می‏بينى؟؟؟ عرض كرد آرى!!! فرموند: 🔅بخدا قسم مطلب از اين آفتاب #روشنتر است🔅 @ostadgholami

📖 قرآن کریم می‌فرماید: 🔅 قل ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ🔅 🔹یعنی اگر #دعای_شما نباشد، خداوند اعتنایی به شما نمیکند. 🔸 حقیقت دعا #عرض_نیاز به درگاه #بی_نیاز است. 🔹 یعنی انسان در هرچیزی خود را نیازمند خدا بداند مغز دعا همین است نه اینکه طلبکار او باشیم! 🔸 اما این حقیقت وقتی محقق می‌شود که خود و خدا را #درست_بشناسیم والا دعاهای ما #مغز ندارد. 📚 از امام صادق (ع) پرسیدند： 🔹 مگر نه اینکه در قرآن وعده داده شده که ادعونی استجب لکم!!! پس چرا دعاهای ما مستجاب نمی‌شود؟ 🔅فرمودند: لانکم تدعون من لا تعرفونه 🔹یعنی چون شما کسی را می‌خوانید که او را #نمی‌_شناسید . 🔸یعنی در حقیقت کس دیگری غیر از خدا را می‌خوانید. پس #شناخت_خداوند از هرچیزی مهم تر است. 🔹اینکه بعضی سرگرم گناه می‌شوند و می‌گویند ما که جهنمی هستیم پس اقلاً دنیا را از دست ندهیم، یا عده‌ای دیگر به گناه می‌افتند به هوای اینکه خدا کریم است و بخشنده، ریشه آن این است که #خدا_را_نمی‌_شناسند، بهشت و جهنم را هم درست نشناخته‌اند و این مانع اجابت دعاست. 🔸آنکه خدا را درست بشناسد ، هم به رحمت او امیدوار می‌شود و هم از قهر و دوری او ترسان، و این #امید و #ترس مانند دو بال کبوتر او را از گناه دور می‌کند و به آسمان الهی پرواز می‌دهد. @ostadgholami

بسم الله الرحمن الرحیم 📄بررسی بعضی از ریشه ها و علل ناراحتی ها: وابستگی غرور تعصب حسادت و.... 📛 وابستگی: وابستگی به غیرخدا باعث غصه و وابستگی به خدا باعث رشد و تعالی است. هر صفتی را که به آن محل بگذارید، تقویت و دایمی می‌شود و اگر به آن بها ندهید تضعیف می‌شود. وابستگی ⬅️ غصه ⬅️ تخریب و فرسایش منشاء وابستگی از تو خالی بودنِ من است. و تغذیه ی این من از منبع غیرالهی وابستگی میاورد و همین منشاء ناراحتی است. 📛 غرور و توقع: شکر خدا و توقع نداشتن باعث شادی و نشاط انسان می‌شود. چرا که من در آن حذف شده. کسی که منِ خود را بزرگ کند, با کوچکترین عواملِ ناراحتی اذیت می‌شود و احساس حقارت می‌کند. مثل سوزنی که به بادکنکی بزنیم باعث ترکیدن منیت او می‌شود و ناراحتش می‌کند چرا که فرض می‌کند خیلی بزرگ است ولی در اصل بزرگ نیست. با هریک از این عوامل که حس بزرگی‌اش تامین نمی‌شود به هم می‌ریزد. درحالیکه بزرگی انسان به تواضع و حذف این من است. وقتی این من را از بین بردیم دیگر چیزی را متعلق به خود نمی‌دانیم و همه را از جانب خدا می‌دانیم. زیبایی, ثروت, فرزند, علم و.... همه را از جانب خدا می‌دانیم. بنابراین از مدح و تعریف دیگران خوشحال و مغرور نمی‌شویم. چرا که آن را اصلا متعلق به خود نمی‌دانیم بلکه می‌دانیم صاحب اصلی آن خداست و خدا آن را به من داده است. حال می‌بینیم که ریشه‌ی غرور به نعمتها در نشناختن صاحب نعمتها یعنی خداست. پس ریشه ی اصلی غرور در بی‌ایمانی یا ضعف ایمان است. دعای امام سجاد علیه السلام است که: اللهم لا تواخذنی بما یقولون و اجعلنی احسن مما یظنون. خدایا مرا به آنچه که می‌گویند (از من تعریف می‌کنند) مواخذه نکن و مرا از آنچه درمورد من فکر می‌کنند بهتر قرار بده. 📛‌ تعصب: تعصب از عصب به معنای بندی است که چیزی را به چیزی گره می‌زند و متصل می‌کند, و شامل هرچیز که من را به آن گره بزند می‌شود یعنی نسبت به آن احساس تعلق پیدا می‌کنم. و از آن دفاع کنم چون به من تعلق دارد. خانواده من, نژاد من, کشور من، شهر من و حتی دین من! پیامبر(ص) فرمودند "جای تعصب در آتش است." تعصب داشتن به هر چیزی جلوی رشد انسان را می‌گیرد. 📛 حسادت: حسادت یعنی طلب زوالِ نعمت از غیر. از نداشتن دیگری, از خسارت دیگری خوشحال شدن.(غبطه طلب زوال نعمت از دیگران نیست بلکه خواهش آن نعمت از خداست. ولی حتی غبطه هم در مراحل بالای خودسازی و سیر و سلوک از بین می‌رود. شدت ایمان و توکل به خدا و رضایتمندی از خدا غبطه را از بین می‌برد. بنده باید به جایی برسد که حالی غیر از آنچه که دارد از خدا نخواهد.) انسان حسود چون خودش را کم می‌بیند و احساس حقارت دارد, نمی‌تواند داشتن دیگران را تحمل کند. ❗️صفات رذیله مثل کبر و حسد, حماقت و جهالت می آورد. پس در بررسی ریشه های ناراحتی در انسان می‌بینیم که تمامی این عوامل در صورت تقویت شدن, منجر به جهل و حماقت شده و مانع رشد و خودسازی انسان می‌شود. ⚠️بنابراین باید این ریشه ها را در وجودمان ریشه کن کنیم.⚠️ @ostadgholami

🔴 (وابستگی) خودخواهی ⬅️ دلبستگی ⬅️ وابستگی ⛔️ غصه ➡️ غیر خدا ⬆️ *وابستگی* ⬇️ خدا ⬅️ رشد و تعالی ✅ جنگیدن در جبهه‌ی گناه خیلی تاثیری ندارد! تا زمانی که منشا آن گناهان یعنی صفات و حس‌های بد را از بین نبریم. بهترین راه این است که سراغ منشا صفات بد برویم یعنی سراغ وابستگی‌ها برویم. اگر وابستگی‌ها را از بین ببریم به صورت ریشه‌ای عمل کرده‌ایم و موفق‌تر هستیم. ریشه‌ی وابستگی‌ها هم یکسری خلا‌های درونی ماست. اگر آن خلاها پر شود وابستگی‌ها هم درمان می‌شود. معایب وابستگی: ۱_ توقع: انسان وابسته, متوقع می‌شود. توقع را هرچقدر اعمال کنی یک آجر روی دیوار وابستگی‌هایت گذاشته‌ای. ۲_ نارضایتی: انسان وابسته هیچ وقت سیر و راضی نمی‌شود. ۳_ انفعال: شخص وابسته تحث تاثیر دیگران و محیط قرار میگیرد و به دنبال تغییر وضعیت نیست. ۴_ پایین آوردن اعتماد به نفس، تواناییها و حس ارزشمندی ۵_ سخاوت را از انسان می‌گیرد ۶_ زودرنجی: آدم وابسته زود ناراحت می‌شود و بعد به فکر تلافی و... می‌افتد. ۷_ از دست دادن شجاعت و شهامت اقدام راه درمان وابستگی: در یک کلمه درمان در خداباوری، رابطه با او و جلب محبت اوست.. 💥رجوع مکرر به خدا به ما کمک میکند تا رابطه با او برقرار شود و با چشیدن این معنا خلا‌ها را پر می‌کنیم. وقتی خلاها پر شود، حضور قلب به وجود می‌آید.💥 @ostadgholami

🔴بندگی حقیقی 🔹ادعای بندگی راه به جایی ندارد، بنای عالَم بر خالص شدن است، خیلی‎ها وجود خدا را قبول دارند اما صرف اعتقاد به وجود خدا محدودتی در زندگی ایجاد نمیکند. انسان میتواند هرکاری دلش خواست بکند در عین حال اعتقاد به خدا هم داشته باشد برای همین است که بعضی به مسیحیت یا زرتشت گرایش پیدا میکنند چون خدای زرتشت یا مسیحیت قوانین اجتماعی یا سیاسی یا خانوادگی ندارد، خب معلوم است بندگی چنین خدایی هزینه ندارد، وقتی قوانین اجتماعی سیاسی بیان میشود حسادت‎ها برانگیخته میشود و طرفداران کمتر میشوند وقتی خداوند امر میکند به سجده آدم خالص و ناخالص که در کنار هم بودند جدا میشوند، و اگر این آدم کشنده دشمنان خدا باشد هرچند پدران و برادران باشند، کینه‎ها هم به حسادت‎ها اضافه میشود و باز هم بسیاری جدا شده از صف بندگی خارج میشوند، برای همین است که پیامبرص به علی ع فرمود مومن و منافق با وجود تو شناخته میشوند... و این سیر ادامه دارد و همواره این خط ولایت مردم را خالص میکند و حسودان و کینه ورزان و ناخالصان را جدا میکند... @ostadgholami

✅راهی برای مقابله با گناه 🔹🔸 شیطان حیله می‌کند تا نفس ما سیاه شود، ما هم باید حیله کنیم تا نفس آزاد شود، مثلا آنها که معتاد می‌شوند می‌گویند امروز مصرف می‌کنم از فردا ترک می‌کنم، همین باعث می‌شود در اعتیاد باقی بمانند باید برعکس عمل کنیم باید بگوییم امروز گناه نمی‌کنم فردا انجامش می‌دهم، به او وعده فردا بده تا امروز با تو نجنگد، یک روز هم یک روز است، به مرور رام می‌شود. @ostadgholami

سوال: آیا این که بین مردم معروف است که شکم گرسنه دین و ایمان نداره درسته؟ آیا روایتی در این موضوع داریم؟ جواب: به نظر ما این حرف درستی نیست؛ البته یک روایت در این موضوع هست اما غلط ترجمه شده و هم غلط تفسیر شده. قبل از اینکه خود روایت را برایتان بخوانم از شما میپرسم کسی که گرسنه است یا فقیر است باید چه کارهایی انجام دهد تا حالش خوب شود؟ فرض میکنیم این شخص گرسنه نمیخواهد دین داشته باشد و از دینداری زده شده یا اصلا از اول دین نداشت، بهرحال کاری به دینش نداریم، با این فرض شما بفرمایید چه کار کنیم که حال این انسان فقیر یا گرسنه خوب شود؟ پیشنهاد دهید و با هم مرور کنیم: مثلا اگه بتونید بهش کمک مالی میکنید یا کمکش میکنید یک کار مناسب پیدا کنه تا حداقل دستش جلوی کسی دراز نباشه یا یک مشاور اقتصادی خوب به او معرفی میکنید یا با او همدردی میکنید تا فشار روحی او کمتر بشه، کمکش میکنید روحیه‌اش رو قویتر کنه تا با مشکلاتش بهتر کنار بیاد و احساس ضعف و نا امیدی نکنه یا پیشنهاد میدید با دوستان خوب معاشرت کنه هم برای روحیه‌اش بهتره هم زمینه‌ای میشه برای پیدا کردن کار و هم کمکهای دوستانه دیگر و یا هر توصیه دیگری که هم معقول باشه هم تا حدودی مشکلش رو حل کنه یا حداقل حالش رو بهتر کنه، البته بحث من الان بررسی راهکارهای اقتصادی نیست، میخوام بگم هر مشورت معقول و منطقی که به او بدهید که تا حدودی مشکل او را کم کند یا موجب آرامش او شود یا باعث رشد او گردد اینها یعنی دینداری، دینداری یعنی همین چیزها و در حقیقت این شخص دارد به دین پناه میبرد بدون اینکه خود متوجه باشد پس در واقع آن کسی که میگوید بی پولی انسان را بی دین میکند، دین را نمیشناسد چون در ذهن خود میپندارد که دین فقط یک سری نمادهای مذهبی است در حالی که دین همینهایی است که عقل میگوید و رعایت آنها حال آدم را خوب میکند پس نمیشود بگوییم هر که فقیر میشود دین ندارد، گاهی ما از نام دین فرار میکنیم نه خود دین، ما تعریفمان را از دین باید اصلاح کنیم، چون اگر کسی حقیقت دین را بشناسد خواهد دید که اگر بخواهد زندگی سالم و با آرامشی داشته باشد نمیتواند از دین فرار کند چون به اعتقاد ما دین مجموعه‌ای از همه خوبیهایی است که موجب آرامش و رشد انسان است، خداوند آرامش انسان را میخواهد رشد و تکامل انسان را میخواهد، عقل را خدا به انسان داده و هرچیزی که توصیه عقل سلیم باشد توصیه دین است و توصیه خداست، کسی که بخواهد از دین و خدا جدا شود باید از عقل جدا شود و کسی که راه دیگری را انتخاب کند نه آرامش خواهد داشت و نه رشد انسانی پیدا میکند بله ممکن است آرامش کاذب که ناشی از غفلت است را با آرامش حقیقی اشتباه بگیرد مانند کسی که آرامش ناشی از مواد مخدر را با آرامش ناشی از سلامتی معاوضه کند که البته چنین کسی سرش کلاه رفته و برای همین قرآن به چنین کسی میگوید سفیه یعنی کسی که بخاطر بی فکری آخرت را به دنیا میفروشد و بهرحال قرآن میگوید کسی که فکر سالم داشته باشد بخاطر فقر اقتصادی خدا را کنار نمیزند. واما آن روایتی که داریم اینست که: کادَ الفَقرُ أن یَکون کُفرا؛ یعنی فقر به کفر نزدیک است، خب در این روایت اولا باید معلوم شود منظور پیامبر از فقر چیست؟ ثانیا معلوم شود نزدیک بودن فقر با کفر به چه معناست و ثالثا معلوم شود مخاطب این کلام کیست و اصلا چرا رسول خدا این فرمایش را کرده؟ اما سوال اول که فقر به چه معناست؟ چنانکه در روایات هم به آن اشاره شده فقر اقسامی دارد، یک قسم همان فقر مالی است، اما فقر علمی هم فقر است، فقر عقلی و فکری هم فقر است، فقر دینی، ایمانی و اخلاقی هم فقر است، فقر فرهنگی هم فقر است (البته فقر فرهنگی معجونی است از همه این اقسام فقر که در فضای جامعه تنفس میشود)، حالا از بین این اقسام کدام یک منظور آن حدیث است؟ به چه دلیل بگوییم فقر مالی منظور است و اقسام دیگر منظور نیست؟ اگر کسی یا جامعه ای در اقسام دیگر غنی بود یعنی هم علم دارد هم عقل دارد هم فرهنگ و اخلاق و دین و ایمان قوی دارد و فقط از نظر مالی فقیر است، آیا میتوان گفت چنین کسی حتما و لزوما کافر خواهد شد؟!! آیا میتوان گفت آنها که در شعب ابیطالب در محاصره بودند کافر بودند؟ آیا بیشتر کسانی که در جبهه های حق شرکت کردند و جانشان را تقدیم خدا کردند از فقراء نبودند؟ و بالعکس اگر کسی فقر مالی نداشت ولی از جهات فکری، علمی، فرهنگی و ایمانی فقیر بود میتواند دیندار باشد؟ چنین کسی انگیزه خرج مالش را در راه خدا را دارد؟ آیا قرار است همه دنیای انسان فراهم باشد و هیچ مشکلی نداشته باشیم تا خدا را بخواهیم؟ اصلا آن کسی که بخاطر مال دنیا حاضر است دین و خدایش را بفروشد، دینداری او ارزشی دارد؟! @ostadgholami

🖊ادامه سوال بالا 🔸بارها گفته ایم که آیات و روایات را باید با هم دید آیات قرآن و روایات معصومین یکدیگر را تفسیر میکند، در قرآن کریم آمده است: وَ مَن یَرغَبُ عَن مِلۀِ إِبراهیم إِلّا مَن سَفِهَ نَفسَه؛ یعنی کیست که از آئین توحیدی روی بگرداند مگر اینکه سفیه باشد (یعنی فقر فکری داشته باشد)، در روایت دیگری رسول خدا ص فرموده اند: لا غِنیً أشَدُّ مِنَ العَقل وَ لا فَقرَ أشَدُّ مِن الجَهل؛ یعنی هیچ ثروتی والاتر از عقل (و تفکر صحیح) نیست و هیچ فقری بدتر از جهل (و تفکر غلط) نیست؛ معلوم میشود جهالت و فقر فکری هم فقر است بلکه از هر فقری بدتر است چون کسی که تفکر صحیح ندارد در تصمیمات مهم زندگی اش دچار خطا میشود و مسیر زندگی اش به بیراهه منحرف میگردد و از جهات مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، تربیتی، خانوادگی و غیره به خطا میرد. 🔹در حدیث دیگری آمده است که از رسول اکرم ص سوال شد فایّ فقر أشدّ؟ چه فقری شدیدتر است؟ حضرت پاسخ دادند: الکفر بعد الایمان: در این حدیث خود کفر، یعنی فقر ایمانی، نوعی فقر بلکه بدترین نوع فقر دانسته شده است. اینها را که کنار هم میگذاریم درمی¬یابیم که اگر کسی از نظر عقلی، فکری و علمی فقیر نباشد و صرفا فقر او از جهت مالی باشد هرگز به بی دینی روی نمیآورد و هرگز فقر مادی او را کافر نمیکند. پس چرا روایت میگوید فقر به کفر نزدیک است؟ 🔸مسئله این است که غالب افراد و جوامع از جهات عقلی، علمی، فرهنگی و اخلاقی ضعیف هستند و دینداری آنها بیشتر جنبه ظاهری دارد و از دین به نمادهای مذهبی و پوسته رویین آن اکتفا شده است خب نتیجه¬اش معلوم است که وقتی مشکلات زندگی فشار میآورد گرفتار معاصی میشوند در حالی که آنهایی که علاوه بر ظواهر دینی تلاش میکنند تا مغز دین را هم تحصیل کنند، مشکلات زندگی نه تنها آن ها را بی دین نمیکند بلکه باعث تقویت و استقامت آنها هم میشود مانند همه کسانی که مال و جان خود را فدای دینشان کردند مانند خدیجه کبری علیهاالسلام که همه مال و اعتبار خود را فدای رشد و ظهور اسلام کرد. 🔹و اما این سوال که پس مخاطب و مقصود اصلی از بیان این حدیث چیست؟ پاسخ اینکه اولا معلوم شد که این حدیث یک زنهار و هشدار است به اینکه اگر مراقب فقرهای نامبرده نباشید به مرور گرفتار معاصی و سپس کفر خواهید شد پس تلاش کنید که در تمام جهات فقر غنی شوید هم در فقر عقلی، علمی، ایمانی و غیره. 🔹ثانیا این حدیث در حقیقت یک توصیه است به همه کسانی که مسئولیتی دارند مانند پدر یک خانوده یا مسئولین جامعه که تلاش کنند تا پدر نسبت به خانواده¬اش و مسئولین مملکتی نسبت به مردم و جوانان جامعه در انواع فقر فرور نروند تا خانواده و جامعه از لحاظ علمی، عقلی، اقتصادی، فرهنگی و سبک زندگی دینی، غنی باشد تا در برابر تحریمها و شیطنتهای شیاطین از خود ضعف نشان ندهند، آنگاه بندگی خدا در این جامعه موج میزند و برکت الهی از زمین و آسمان فراگیر میشود و دشمنان دین منزوی و نا امید میگردند. @ostadgholami

🏴ویژه فاطمیه 📹رهبرانقلاب:امیرالمؤمنین این روزها با سینه پراز غم با عزیزه خودوداع میکند ⚠️دل او پرازغم است اما اراده‌اش ‌کم نشده ⛔️غمهایی که کوهها را میشکند،انسان مؤمن رانمیتواندبشکند ☑️ @Khamenei_ir