دیدم که رییسی ات برازنده نبود من خلعت خادمی تو را بخشیدم

دست او در آسمان دست شهادت را گرفت بال در بال شهادت مزد خدمت را گرفت دیشب از هرجا خبر می آمد از پرواز او رفته رفته این خبر‌ رنگ حقیقت را گرفت می‌توانست او نباشد در میان کوه و دشت آسمان اما صدایش کرد، دعوت را گرفت چشم‌هایش را تماشا کردم و بغضم گرفت چشم‌هایی‌ را که از آن‌ خواب راحت گرفت کار کرد و کار کرد و‌ کار کرد و کار کرد این دویدن‌ها مسیر بی نهایت را گرفت از علی بن ابی طالب (ع) نشان مِهر را از حسین بن علی (ع) مُهر سیادت را گرفت او دلش تنگ امام مهربان خویش بود در شب میلاد او اذن زیارت را گرفت محمد رسولی

(شهر عشق) هر کس ز زلف یار یکی حلقه وا کند ایزد هزار حاجت او را روا کند صدها فرشته بوسه بر آن دست میزنند کز کار خلق یک گره بسته وا کند اصلاح کار خلق نه در حد ما و توست از دست ما چه کار برآید ، خدا کند کشتی شکست و ساحل امّید ناپدید کو یک دل شکسته که ما را دعا کند ما میهمان خوان عنایات ایزدیم مهمان خطاست این‌همه چون و چرا کند یارب! مرا هزار زبان ده که هر زبان روزی هزار مرتبه ، شکر تو را کند آشفته کرد زلف خود و روزگار من با زلف خود چه کرد که در حق ما کند در شهر عشق، بوسه شفابخش دردهاست کو دلبری که درد (ریاضی) دوا کند "ریاضی یزدی"

علیرضا قزوه در ما قیامت کن قیامت سید ابراهیم ای صاحب جود و کرامت سید ابراهیم ما را خبر از خویش بی خود کرده اما تو اما تو راحت باش راحت سید ابراهیم تو شاد از دیدار با ما مردم دلتنگ ما خسته از دنیای غربت سید ابراهیم از ابتدا هم تو شهید زنده ای بودی سهم تو شد آخر شهادت سید ابراهیم دیدار با تو بار دیگر آرزوی ماست دیدار ما روز قیامت سید ابراهیم

سعید بیابانکی «خیال می‌کنم این بغض ناگهان شعر است همین یقین فروخفته در گمان شعر است همین که اشک مرا و تو را درآورده‌است همین، همین دو سه تا تکه استخوان شعر است همین که می‌رود از دست شهر، دست به دست همین شقایق بی‌نام و بی‌نشان شعر است

حامد عسکری خدا صبور کند در مصیبتش ما را…»

سیدمهدی بنی‌هاشمی این صبح بهاری نه، زمستانی بود چشم همه خیس اشک و بارانی بود جنس غم ما ز داغ این مرد بزرگ از جنس غم کوچ سلیمانی بود

عبدالرحیم سعیدی‌راد صدای بی صدایی بودی ای مرد بزرگ و کربلایی بودی ای مرد همه گفتند هنگام شهادت: همانند رجایی بودی ای مرد نه اهل میز و نه پست ریاست نه مثل دیگران اهل حسادت چه چیزی بهتر از اینکه تو داری شهادت در شهادت در شهادت

حسین اسرافیلی حق خواست که درخیمه توحید بمانید شایسته و بایسته تمجید بمانید تصویر شما بود درآیینه خورشید تقدیر شما بود که"جاوید" بمانید

محمدرضا طهماسبی به آسمان زد و چون نور بی‌نهایت شد پرنده پر زد از این خاکدان و راحت شد کسی که پاک و شهیدانه زندگی می‌کرد عجیب نیست اگر لایق شهادت شد همیشه نام تو سبز است سیّدابراهیم هر آن کجا ز جهاد آیه‌ای تلاوت شد همیشه نام تو چون شهد بر زبان جاری‌ست به هر کجا ز تلاش و جهاد صحبت شد فقیه، جامۀ سربازی وطن، تن کرد و مست جام میِ طاعت و اطاعت شد شهید راه وطن گشت سیّدابراهیم جهاد کرد و در آخر شهید خدمت شد غلام بارگه آستان قدس رضا شب ولادت او راهی زیارت شد شهادت آمد و دستش گرفت و با خود برد دعای خادم خوان رضا اجابت شد

🎥 آن مرد با عمامۀ خاکی نیامد 🔹شعرخوانی محمد رسولی در مراسم تشییع رئیس‌جمهور @Farsna