✅ولی مطلق فقیه در تصمیمات خود هیچ‌گاه اشتباه نمی‌کند... ✔️مرحوم محمد یزدی: ♦️ولی مطلق فقیه در تصمیمات خود هیچ‌گاه اشتباه نمی‌کند؛ چراکه اگر بخواهد تصمیمی بگیرد و این تصمیم صد در صد به ضرر امت اسلام باشد، وظیفه لطف امامتی امام زمان‌(عج) ایجاب می‌کند که به هر نوعی وی را ارشاد کند. 🔹نکته: ایشان با این نگاه، عضو جامعه مدرسین و مجلس خبرگان بوده اند بالخصوص از ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ ریاست مجلس خبرگان رهبری را به عهده داشتند. 🌐خبرآنلاین، عصر ایران و...

رئیس فعلی مجلس خبرگان: "نظر عده زیادى از اعضاى خبرگان بر این بود که باید هیأت تحقیق در نهادهاى زیر نظر مقام معظم رهبرى تحقیق و بررسى کند که آیا درست اداره مى شود یا نه؟ … نظر اکثریت بر این بود. تا این که موضوع را با مقام معظم رهبرى در میان گذاشتیم. چندین جلسه صحبت شد، ایشان با این نظر موافق نبودند.” ... “در مورد نیروهاى مسلح فرمودند: اصلاً حرفش را نزنید، براى این که در نیروهاى مسلّح امکان این که کسى تحقیق و سؤال کند، نیست. نیروهاى مسلّح جاى این حرفها نیست. ... به هر حال طى دو ـ سه جلسه اى که با ایشان داشتیم و بحث هاى زیادى شد، با این موضوع مخالفت کردند.” مجله حکومت اسلامی، پائیز ۱۳۸۵، شماره ۴۱، ص ۵۵ تا ۵۷.

رئیس اسبق مجلس خبرگان: “مجلس خبرگان فرضش بر این بود که هر چیزى که به رهبرى مربوط مى شود را پیگیرى کند، مثل مجمع تشخیص مصلحت نظام، صدا و سیما، نیروهاى مسلح و هر چه که تحت امر رهبرى است. اینها به مجلس خبرگان فراخوانده شوند و گزارش کارهاى خودشان را به خبرگان بدهند و خبرگان هم سؤال کنند و آنها هم توضیح بدهند و احیاناً اگر اشکال و ایرادى هم بود، در همان جلسه مطرح شود تا همه در جریان قرار بگیرند، این به صورت قانون درآمد. اما وقتى بعضى از این نهادها دعوت شدند که در جلسه خبرگان حضور پیدا کنند تا گزارش عملکردهاى خودشان را بدهند، دفتر رهبرى مانع حضور آنها در خبرگان شد و اظهار داشتند که رهبرى نظرشان این است که این موضوع جزء وظایف خبرگان نیست!” مجله حکومت اسلامی، تابستان ۱۳۸۵، شماره ۴۰، ص ۳۶

شیخ صادق لاریجانی: در قانون اساسی چیزی به نام نظارت بر رهبری نداریم. مطابق اصول 107، 108،109،110 و 111 قانون اساسی شرایط، صفات و ویژگی های رهبری در نظام جمهوری اسلامی، تشخیص دارا بودن شرایط رهبری یا فقدان این شرایط بر عهده خبرگان رهبری است و طبیعی است که مقوله تشخیص از نظارت جداست و این دو تلازمی با هم ندارد. متاسفانه گاهی از قول برخی افراد و شخصیت‌ها چنین حرف ها و چنین توقعاتی را می نویسند و مطرح می کنند؛ که انتظارش نمی‌رود چون علی‌القاعده باید به نص قانون اساسی واقف باشند. نظارت مجلس خبرگان بر رهبری مانند این است که بگوییم که افراد در مقام تقلید از مراجع، چون باید شرایطی همچون (اعلم بودن یا مجتهد مطلق بودن) یا عدالت را در مرجع تقلید احراز کنند، پس بر وی نظارت دارند! سخنی که بطلان آن روشن است. چون وظیفه مقلد تشخیص ویژگی ها و صفات مرجعیت است. خلاصه آنکه آنچه در قانون اساسی آمده است «تشخیص» صفاتی خاص یا فقدان آن در رهبری است و تشخیص، تلازمی با نظارت ندارد. سال 1394

شما این مطلب رو شاید به شوخی گفتید ولی بنظرم کاملا قابل تامل هست، هم در رهبر هم در مرجع تقلیدی که مرجع تقلید عمده و تام مردم میشه، در هر دو صورت اگه خدا بزاره هرکسی رهبر یا مرجع تقلید تام بشه، یه جوری تسبیب و اغراء لازم میاد. مثل همین برهان رو در انحصار اعجاز برای پیامبران می کنند. فکر می کنم درجه پایین‌اش برای مراجع تامّه مثل آقای بروجردی و رهبر جامعه شیعه مثل مرحوم امام و رهبر انقلاب قابل اثبات باشه

آقای وافی یعنی شما معتقدید ولی فقیه حاکم، یعنی مقام معظم رهبری، عصمت اعطایی دارند؟ خیلی ادعای بزرگی است. این یعنی عصمت‌شون شبیه عصمت انبیا و ائمه علیهم السلام است.

یکی از اساتید ما میگفت جریان کلی شیعه بالاخره تحت هدایت حضرت هست و خود حضرت نمی گذارند که شیعه از اصل و اساس منحرف شود حتی ایشان میگفت من به نظرم میرسد اینکه چه کسی مرجعیت عام شود نیز به هدایت باطنی و تکوینی حضرت هست. بله اسباب دنیوی اش علم بیشتر و تقوا و ... هست اما اصل کار همان هدایت باطنی حضرت هست. مگر حضرت می گذارد کسی که مرجعیت عامی پیدا کرد؛ حرف هایی بزند که شیعه از اصل و اساس منحرف شود؟ بله حالا یک وقت فتوای اشتباهی در یک فرع فقهی هست؛ آن طوری نیست لطمه ای به اساس تشیع نمیزند نهایت این است بگوییم حالا بخاطر فلان فتوای اشتباه افرادی روز آخر ماه مبارک را به تصور عید خورده اند یا روز عید را به گمان ماه مبارک روزه بوده اند. یا افرادی بجای سه بار تسبیحات یک بار گفته اند و امثال اینا اما حضرت نمی گذارد جریان کلی شیعه دچار انحرافات کلان و اساسی شود

بالاخره یا امام خمینی اشتباه کرد یا آقای شریعتمدار، و یا رهبری اشتباه کرد یا آقای منتظری، و هکذا یا مرحوم آخوند خراسانی اشتباه کرد یا مرحوم صاحب عروه؛ همه‌شون مرجع بودند یا هستند. قاعده لطف حتی درباره انبیا هم برهان عقلی نیست، چه رسد به مرجعیت و رهبری البته با دلیل نقلی تمام میشه، اما درباره خصوص نبوت، یا منصوب به وحی.