هدایت شده از محمد
🔸 عملی ساده و مستند و معتبر برای شبهای دهه دوم ماه مبارک رمضان از کتاب فضل القرآن کافی شریف
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ يَاسِينَ الضَّرِيرِ، عَنْ حَرِيزٍ، عَنْ زُرَارَةَ، قَالَ: قَالَ: «تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِي الثُّلُثِ الثَّانِي مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، فَتَنْشُرُهُ، وَ تَضَعُهُ بَيْنَ يَدَيْكَ، وَ تَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِيهِ، وَ فِيهِ اسْمُكَ الْأَعْظَمُ الْأَكْبَرُ، وَ أَسْمَاؤُكَ الْحُسْنى وَ مَا يُخَافُ وَ يُرْجى أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ» وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ مِنْ حَاجَةٍ».
هدایت شده از علی شیاسی
بنده در مورد مسئله نکاح زانی و زانیه هیچ نظری ندارم چون ادله آن را ندیدهام.
اما فرمودید:
این که ادعا کنیم فلان تعبیر، ظهورِ در فلان مطلب دارد، هنر نیست
هنر این است که سِرِّ این که چرا مشهور فقها تعابیری مثل محاش نساء امتی علی رجال امتی حرام و غسل الجمعة واجب، را حملِ بر کراهت و استحباب کرده اند، را کشف کنیم.
باید عرض کنم اینهم هنر نیست، چون در اغلب موارد علت آن تقلید از شهرت است.
اگر در کتب فقها تتبع کنید، به کرات مشاهده میکنیید که تمام ادله مشهور را رد کردهاند و در آخر بدون دلیل از آن تقلید کرده و به آن فتوا میدهند.
پس هنر آن است که فقیه باشی و بعد از استفراغ وسع و لحاظ همه ظرائف و جوانب مسئله، مقلد مشهور نشوی
مرحوم آقای گلپایگانی می فرموده:
مخالفةُ المشهورِ مشکل
و موافقتهم من غیر دلیلٍ، أشکل
هدایت شده از mahdi
شهرت عملی خب واقعا قابل استناده. چون برمبنای عمل قدمای اصحاب به روایتی است که سندش مخدوشه .ولی شهرت فتوایی واقعا مبنایی نداره وازجوابرضعف سندمحسوب نمیشه
هدایت شده از علی شیاسی
البته موافقت با مشهور بی دلیل هم نیست.
دلیل آن این است که حتما آن همه بزرگان چیزی میفهمیدند که ما نمیفهمیم و حتما آنها بهتر از ما میفهمیدهاند.
در موارد زیادی نیز فقیه از همان ابتدا فتوای مشهور را هدف گرفته و طوری ادله را بررسی میکند تا به همان فتوای مشهور منتج شود.
این نوع تقلید از مشهور مخفیانهتر است و هر کسی متوجه آن نمیشود.
یکی از فقها میفرمود جواهر الکلام نمونه بارز این نوع تقلید از مشهور است.
هدایت شده از کتابخانه فضائل
7.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
رَبَّنَا آتِنَا فِیالدُّنْیَا حَسَنَةً
وَ فِیالآخِرَةِ حَسَنَةً
وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
أمیرالمؤمنینصلواتاللهعلیه
الْحَسَنَهًُْ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ
وَ السَّیِّئَهًُْ عَدَاوَتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ
[حسنه]، دوستی ما خانواده
و [سیّئه]، عداوت با ما اهلبیت
(علیهمسلامالله) است.
📚بحارالأنوار، ج۲۴، ص۴۱
در دنیا زدم دنیا علی بود
به عُقبا سر زدم، عقبا علی بود
هدایت شده از کتاب احکام
مباحث ماه مبارک رمضان
با عنوان
🌸 سلامت فقهی 🌸
🎤 صوت
کانال احکام حرم 👇
http://eitaa.com/ahkamharam
📚 متن
کانال کتاب احکام 👇
https://eitaa.com/ketabahkam
خیلی از مترجمین از جمله آقای مکارم، آیا ۷۱ سوره هود را :
وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِنْ وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ
این گونه ترجمه کرده اند:
و همسرش ایستاده بود، (از خوشحالی) خندید؛ پس او را بشارت به اسحاق، و بعد از او یعقوب دادیم.
وقتی هم در روایت امام صادق ضحکت به حاضت تفسیر شده و هم در لغت عرب، ضَحْک به معنای حیض آمده است، چرا در ترجمه هیچ اشاره ای به آن نکنیم؟!؟
https://lib.eshia.ir/86854/5/273/%D9%81%D8%B6%D8%AD%DA%A9%D8%AA
الهی قمشه ای خوب ترجمه کرده:
و زن ابراهیم ایستاده بود که (از فرط شوق) متبسّم (یا حائض) گردید، پس ما آن زن را به فرزندی به نام اسحاق و سپس (فرزندش) یعقوب بشارت دادیم.
شاید بگویید آقای مکارم در ترجمه بنای اختصار داشته است
ولی متاسفانه در تفسیر نمونه هم گفته است:
قابل توجه اينكه بعضى از مفسران اصرار دارند كه" ضحكت" را در اينجا از ماده" ضحك" (بر وزن درك) به معنى عادت زنانه بوده باشد و گفتهاند درست در همين لحظه بود كه ساره در آن سن زياد و بعد از رسيدن به حد ياس، بار ديگر عادت ماهيانه را كه نشانه امكان تولد فرزند بود پيدا كرد و لذا وقتى او را بشارت به تولد اسحاق دادند كاملا توانست اين مساله را باور كند، آنها به اين استدلال كردهاند كه در لغت عرب اين جمله گفته مىشود ضحكت الارانب يعنى" خرگوشها عادت شدند"! ولى اين احتمال از جهات مختلفى بعيد است، زيرا اولا شنيده نشده است كه اين ماده در مورد انسان در لغت عرب به كار رفته باشد، و لذا راغب در كتاب مفردات هنگامى كه اين معنى را ذكر مىكند، صريحا مىگويد كه اين تفسير جمله" فضحكت" نيست آن گونه كه بعضى از مفسران پنداشتهاند، بلكه معنى جمله همان معنى خنديدن است ولى مقارن حالت خنده عادت ماهانه نيز به او دست داد، و اين دو با هم اشتباه شده است.
ثالثا اگر اين جمله به معنى پيدا شدن آن حالت زنانه بوده باشد نبايد ساره بعد از آن از بشارت به اسحاق تعجب كند چرا كه با وجود اين حالت، فرزند آوردن عجيب نيست، در حالى كه از جملههاى بعد در همين آيه استفاده مىشود كه او نه تنها تعجب كرده بلكه صدا زد: واى بر من مگر ممكن است من پير زن فرزند آوردم؟! به هر حال اين احتمال در تفسير آيه بسيار بعيد به نظر مىرسد.
https://lib.eshia.ir/50082/9/171
یعنی ایشان روایت امام صادق علیه السلام را ندیده است که می گوید بعضی از مفسران اصرار دارند!
https://lib.eshia.ir/15257/1/224/%D9%81%D8%B6%D8%AD%DA%A9%D8%AA
و اصلاً کسی حق دارد قبل از دیدن یک دوره روایات تفسیریِ اهل بیت، دست به نوشتنِ تفسیر بزند؟!؟