📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 9️⃣1️⃣ چهارده دلیل برای اثبات عدم کفایت بنی‌صدر: ۱۲- نفی قدرت مطلقه از ویژگی‌های انقلاب ما بود، طبعاً جمهوری ما از پذیرش هر قدرت دیگری ابا و امتناع داشت و قانون اساسی ما نیز بر همین پایه، پایه‌ی شکستن قدرت و تقسیم آن میان نهادهای قانونی، شکل گرفته است. آقای بنی‌صدر، درست به‌عکس، همواره جویا و تلاش‌گرِ قدرت مطلقه بود. طبیعی بود که در برابر او مقاومت می‌شود و او این مقاومت را کارشکنی می‌نامید و جای تأسف است که کسانی هنوز هم همان سخن را تکرار می‌کنند و قولاً و عملاً به قدرت‌طلبی و قدرت‌گرایی جنبه‌ی مشروعیت می‌دهند. ایشان بر خلاف صریح قانون اساسی که قوا را از یکدیگر منفک و مستقل می‌شمارد و برخلاف اصول مردم‌گرایی، معتقد بود که مجلس باید هماهنگ با رئیس‌جمهور باشد. این توهینی آشکار به مجلس و نمایندگان مردم بود که بارها از طرف ایشان تکرار می‌شد. دستگاه قضایی را که حاضر نبود آلت دست ایشان شود و کسانی را که ایشان مایلند، به مناصب عالی قضائی بگمارد، بارها متهم به فساد و عدم رعایت قانون و شرع می‌کرد و اعضای شورای عالی قضائی را که همه منتخب امام و از برجستگان روحانی بودند، به قدرت‌طلبی و فسادگرایی، متهم می‌ساخت. حتی برای حفظ قدرت مطلق از تاویل و تفسیر نادرست قانون اساسی هم دریغ نکرد. ایشان در ۱۲ فروردین ۱۳۶۰ اطلاعیه‌ای دادند و استناد کردند به نص صریح قانون اساسی و بند پنج بیانیه‌ی مورخه ۲۵/۱۲/۵۹ رهبر انقلاب که گفته‌اند «مسائل مربوط به دفاع در شورای عالی دفاع مطرح و رسیدگی می‌شود و بعد از تصویب، تصمیم‌گیری با فرمانده کل قواست و بدون این نباید در ارتباط با مسائل دفاعی تصمیمی انجام بگیرد. لازم می‌داند به‌کلیه‌ی ارگان‌ها، وزارتخانه‌ها و نهادها و سازمان‌های مربوطه دولتی و رسمی یادآور شود که کلیه‌ی فعالیت‌های تبلیغاتی، نظرات، پیشنهادها، طرح‌های سیاسی درباره‌ی جنگ تحمیلی و هرگونه اقدامی در این زمینه که به نحوی از انحاء در جهان بازتاب داشته باشد (منظورش سیاست خارجی است)، باید در شورای عالی دفاع طرح تا پس از تصویب به وسیله‌ی فرماندهی کل نیروهای مسلح، ابلاغ و به اجرا گزارده بشود.» این را ایشان به صورت اعلامیه‌ای عنوان می‌کند و استناد می‌کند؛ اولاً به قانون اساسی ثانیاً به فرمان امام. در قانون اساسی راجع به شورای عالی دفاع اصلاً به صورت مستقل بحث نشده است؛ به صورت تَطَفُّلی در ضمن وظایف رهبر اشاره‌ای به شورای عالی دفاع هست که در آن اشاره، شورای عالی دفاع هیچ ‌یک از آن وظایفی را که ایشان ذکر کردند، برعهده ندارد. در فرمان مورخ ۵۹/۱۲/۲۵ امام هم عیناً همین‌طور، یعنی قبلاً امام فرمانی داده بودند که طبق آن شورای انقلاب موظف و متعهد کلیه‌ی امور مربوط به جنگ بود بعد در فرمان ۲۵ اسفند، این وظایف را امام از شورای عالی دفاع گرفتند و شورای عالی دفاع را طبق قانون اساسی معمول داشتند. ایشان یک دروغ صریح و آشکاری را در اعلامیه می‌گنجاند و به آن استناد می‌کند و مقصودش این است که آقای رجایی همان وقت یک اظهاری در زمینه‌ی مسائل بین‌المللی کرده بودند که ایشان می‌گفت این به جنگ مربوط است و شما چرا در زمینه سیاست خارجی که به جنگ حالا با یک یا دو واسطه ارتباط پیدا می‌کند، این اظهار را کرده‌اید؟ این اعلامیه‌ی ایشان و نحوه‌ی بهره‌برداری ایشان از قانون اساسی است. و حتی در مقابله با مردم نیز در مصاحبه‌ای اعلام کرد که این مردمند که باید خود را عوض کنند نه من؛ یعنی مردم باید طبق نظر آقای بنی‌صدر عوض شوند. به نظر می‌رسد که تنافی این خصلت باتقوا و امانت که از اهم شرایط ریاست جمهوری است، اوضح من الشمس باشد. ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 0️⃣2️⃣ چهارده دلیل برای اثبات عدم کفایت بنی‌صدر: ۱۳- عجیب‌ترین پدیده‌ای که در رابطه با عدم کفایت ایشان قابل بررسی است، اخلال و شورشگری ایشان است. این از هر کس در یک نظام اجتماعی قابل تصور باشد، از رئیس یک دولت غیر معقول است. بارها ایشان مردم را، کارگران را، نظامیان را به مقاومت در برابر نظم موجود دعوت کرده است؛ گویا به جبران غیبت از ایران در دوران مقاومت عمومی در برابر رژیم پهلوی! تا آنجا که خبرنگار خارجی که با وی مصاحبه می‌کند، او را رئیس مخالفان دولت می‌نامد؛ ایشان هم قبول دارد. آیا این دعوت با آنچه که یکی از دوستان وی در مصاحبه‌ی تلویزیونی گفت که در انتظار یک بحران عمومی است، مرتبط است؟ این اخلال‌گری که تا آخرین نظر و سخن آقای بنی‌صدر در مقام ریاست جمهوری نیز منعکس است، لزوماً به معنای جذب گروه‌های اخلال‌گر نیز هست و فقط به معنای تحریک عناصر ساده‌ی کوچه و بازار نیست. اکنون ما شاهد آشوب‌های خیابانی‌ای در تهران هستیم که بی‌شک آقای بنی‌صدر از مسئولیت آن مبرا نیست. اگر سپرده شدن یک کشور به دست آشوب، از طریق رئیس‌جمهورش عدم صلاحیت و عدم کفایت او را نتیجه نمی‌دهد، پس چه چیز را نتیجه می‌دهد؟ ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 1️⃣2️⃣ چهارده دلیل برای اثبات عدم کفایت بنی‌صدر: ۱۴- خصلت‌های شخصی ایشان نیز هرکدام در سلب صلاحیت‌های لازم برای رئیس‌جمهوری یک #دولت_اسلامی دارای نقش و تأثیر است. #غرور وی که خود را اندیشه‌ی بزرگ قرن و کتاب خود را بزرگ‌ترین اثر تاریخ اسلام می‌شناسد که نوار این گفته‌ی ایشان که اتفاقاً در همین‌جا در دبیرخانه‌ی کنونی مجلس گفتند موجود است. ترفند او که به ارتش وانمود می‌کند که اگر من کنار بروم، همه‌ی شما از بین خواهید رفت و به این وسیله سعی می‌کند خود را در چشم عناصر نظامی «فرشته‌ی نجات» معرفی کند تا شاید بتواند از ارتش بدین‌وسیله به صورت یک ابزار استفاده کند. در حالی ‌که ارتش پس از حمایت امام و اعلام برادری مردم، هرگز محتاج چنین واسطه‌ای میان خود و انقلاب نبود. مقام‌پرستی او که اطرافیان متملق و چاپلوس را در دایره‌ی نزدیک به او نفوذ می‌دهد. خودبزرگ‌بینی او که معتقد است پس از امام، کسی از او مناسب‌تر برای رهبری نیست و بسی خصلت‌های منفی دیگر در او عواملی هستند که از او آدمی فاقد صلاحیت‌های لازم برای احراز ریاست جمهور مسلمانان و ریاست یک کشور در جامعه‌ی اسلامی می‌سازد. ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 2⃣2️⃣ چند موضوع دیگر به نظرم مهم و اساسی می‌رسید که این‌ها را نرسیدم بنویسم. یک موضوع، مسئله‌ی قرارداد پیشنهادی چهار کشور غیر متعهد است که ایشان در اعلامیه‌ی اخیر خود در مورد این قرارداد یک دروغ آشکار گفته است. این قرارداد، یک قراردادی بود که در جلسه‌ی‌ شورای عالی دفاع رو شد و اگر چنان چه آن را در این جا من مطرح کنم و نمایندگان محترم و ملت ایران اطلاع پیدا کنند که شرایطی که در آن قرارداد به ما تحمیل می‌کرد، چه بود، همه رد خواهند کرد. دو پیشنهاد در زمینه‌ی آن قرارداد در مجلس گفته شد که آن دو پیشنهاد، یکی از سوی آقای رجایی و یکی دیگر از سوی بنده مطرح شد و پذیرفته شد که اگر این دو پیشنهاد عمل بشود، آن وقت این قرارداد قابل قبول تلقی می‌شود و ما هنوز پاسخی به آن قرارداد نداده‌ایم؛ و ایشان در این اعلامیه وانمود می‌کنند که این قرارداد وجود داشته و بنا بوده که کشورهای غیر متعهد بیایند و تعقیب کنند آن را و عزل ایشان از فرماندهی کل قوا به این کار صدمه زده و پایان آبرومند جنگ را عقب انداخته است و این یک دروغ آشکار است. ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 3⃣2⃣ مسئله‌ی دیگر، یکی دو تا خاطره‌ی مهم از دوران شورای انقلاب است. یکی خاطره‌ی تحویل گرفتن گروگان‌ها از دست دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و سپردن آنان به دست شورای انقلاب است. این از جمله مسائل غوغاانگیز آن روز بود در داخل شورای انقلاب. در آن روز ما معممین شورای انقلاب، مصراً با این کار مخالفت کردیم و گفتیم که این کار را ما حاضر نیستیم و تقبل نمی‌کنیم. ایشان و بعضی دیگر از آقایان که در شورای انقلاب بودند، مصراً پافشاری می‌کردند که ما بایستی گروگان‌ها را از دانشجویان بگیریم و در اختیار شورای انقلاب بگذاریم و این چیزی بود که همان وقت هیأت‌هایی که واسطه می‌شدند، این را می‌خواستند و ایشان اصرار می‌کرد که انجام شود. خاطره‌ی دوم مسئله‌ی نصب سرپرست رادیو و تلویزیون است که یکی از دوستان خود را در آنجا نصب کرد. این‌ها هرکدام یک حادثه است؛ اما این حادثه نشان‌دهنده‌ی یک جهت‌گیری در کار آقای بنی‌صدر است؛ ایشان که این همه دم از قانون اساسی می‌زند. البته از این کارها در آن دوران بارها داشته است، من سرانگشتی می‌شمارم. یکی این مسئله است. یک مسئله، مسئله‌ی پاک‌سازی است که ایشان یک فردی را به عنوان پاک‌سازی، خودش امضاء کرد و معرفی کرد و حکم شورای انقلاب به او داد و او تمام پاک‌سازی‌های کشور را انجام داده که همان آقای فضلی‌نژاد است که در دفتر ایشان است و مسئول مراجعه‌ی به وزارتخانه‌ها هم برای آوردن پرونده‌ها، همان ایشان بود؛ و ایشان را حکم داد و به امضای شخص خودش از سوی شورای انقلاب مسئول پاک‌سازی کرد و تمام کارهایی که در پاک‌سازی در سطح کشور انجام گرفته است، جز در آموزش و پرورش که مربوط به ایشان نبود، مربوط به این آقاست. این‌ها کمیته‌های پاک‌سازی در سطح کشور به وجود آوردند و در مقام پاسخ به اعتراض‌های مردم سعی کردند بهره‌ی خودشان را بپوشانند و وانمود کردند که پاک‌سازی‌ها از سوی روحانیون یا عناصری که خودشان مخالف بودند، از سوی آن‌ها انجام گرفته است. ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 4⃣2⃣ مسئله‌ی آقای فراحی هم از همین قبیل است. ایشان یک روز در شورای انقلاب حاضر شدند، در حالی که چند ساعت قبل رادیو اعلام کرده بود که آقای فراحی از سوی شورای انقلاب به سرپرستی رادیو تلویزیون منصوب شده است. ما چند ساعت بعد که در جلسه شرکت کردیم و شدیداً به ایشان اعتراض کردیم که چرا این کار را کردی؟ گفت که من رأی‌گیری کردم و تصویب شد. ما گفتیم که این مسئله مطرح نشده و تصویب نشده است. گفت من رأی گرفتم. گفتیم که از کی رأی گرفتی؟ گفت که دکتر شیبانی موافقت کرده است. گفتیم آقای دکتر شیبانی شما موافقت کردی؟ گفت نه. گفت که آقای بازرگان موافقت کرده است. آقای بازرگان آمد، ایشان هم گفت که موافقت نکرده است. بعد [معلوم شد] ایشان نشسته پای تلفن به آقای بازرگان تلفن کرده و گفته آقا بقیه موافق هستند، شما موافقید که آقای فراحی سرپرست رادیو و تلویزیون باشد؟ آقای بازرگان هم گفته بود خوب. بعد تلفن کرده به آقای شیبانی که آقا بقیه موافقند، شما هم موافقید؟ تلفنی، از دور با این زبان از اعضای شورای انقلاب موافقت گرفته. البته ظاهراً از شش نفر که با خود ایشان می‌شود هفت نفر. ما این را رد کردیم و گفتیم این رأی قانونی نیست. البته چون اعلام شده بود از سوی رئیس‌جمهور و در رادیو اعلام شده بود که آقای فراحی سرپرست رادیو تلویزیون است، شورای انقلاب مصلحت نمی‌دانست که علناً و صریحاً مخالفت کند. یکی دیگر از مسائل، ماجرای نظرخواهی ایشان است در مورد محبوبیت در بین مردم که ایشان یک نظرخواهی کرده بودند که نتیجه‌اش این بود که آقای بنی‌صدر (شاید ارقام را اشتباه کنم، درست یادم نیست، ولی نسبت‌ها نزدیک به این مقدار است.) در میان ۸۰ درصد مردم محبوبیت دارد، امام ۵۳ درصد در میان مردم محبوبیت دارد و بقیه هم که جای خود دارند. ایشان این را آوردند در شورای انقلاب و گفتند که نظرخواهی ما این را نشان می‌دهد که محبوبیت من از امام امروز در جامعه بیشتر است! و همین را ایشان در یک مصاحبه‌ی خارجی گفته بود و بعد در شورای انقلاب مطرح شد. آقای بهشتی سؤال کرد که شما این را گفتی؟ گفت: «نه این یک دروغ است.» یادش نبود که خودش در شورای انقلاب این را به ما هم گفته است و از اصل قضیه اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد. ایشان با یک چنین معرفتی نسبت به مردم و جامعه کارهای خودش را شروع کرد و ادامه داد. بنده خیال می‌کنم با این تفصیلات، یک دهمش کافی بود برای این‌که عدم کفایت ایشان را ثابت کند. بنده شاید سه برابر آن چه گفتم، الآن مطلب اینجا حاضر دارم که می‌توانم بیان کنم. مسئله‌ی عدم کفایت ایشان یک مسئله‌ی واضح و مبین است. واقعاً اگر کسی با این همه اظهارات و دلایل و شواهد قانع نشده باشد که آقای بنی‌صدر کفایت سیاسی و صلاحیت سیاسی و اخلاقی و غیره برای احراز ریاست جمهوری ندارد، باید گفت مثلاً در این مجلس نبوده و گوش نکرده، والا اگر کسی این حرف‌ها را گوش کرده باشد و به این نتیجه نرسد، برای من قابل قبول نیست. ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

📚 نطق در مجلس شورای اسلامی در جلسه بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر 5⃣2⃣ اما مطلبی که راجع به هویزه دیروز خانم اعظم طالقانی یک جمله نقل کردند، وظیفه‌ی من است که بگویم آقایان، بنده روز پانزدهم دی ماه خودم در منطقه‌ی هویزه بودم. روز ۱۵ دی روز حمله‌ به نیروهای عراقی از طرف نیروهای ما بود. اینجا من لازم می‌دانم از این تریبون از فرمانده آن لشکر، سرکار سرهنگ لطفی که آن روز شجاعانه، مؤمنانه و بی‌پروا در صفوف اول حرکت می‌کرد و دائماً در میدان جنگ از آن طرف به این طرف می‌رفت، سپاس‌گزاری کنم و یاد و نام او را نیک بدارم. افسر لایق و شجاعی دیدم در این ماجرا ایشان را. میدان جنگ بود. نیروهای ما حمله می‌کردند. نیروهای دشمن منهدم شده بودند و یک لشکر ما به تمام در خطر بود و حرکت می‌کرد. البته بچه‌های سپاه هم در همان حدود، ساعت دو تا دو و نیم بعد از ظهر بود. همان بچه‌هایی که شهید شدند، آن‌ها را من دیدم که مابین هویزه و آن منطقه که خط اول بود و آن‌ها به سوی خط اول حرکت می‌کردند و می‌رفتند لب کرخه‌کور؛ یعنی این‌ها از غرب به شرق می‌آمدند، نیروی دشمن هم به‌عکس حرکت می‌کرد؛ یعنی فرار می‌کردند که به نیروهای خودشان در «دب حردان» که در غرب اهواز و در شرق این نقطه‌ای که می‌گویم قرار دارد، بپیوندند؛ که من به بعضی از برادرها گفتم نیروهای ما هم دارد پیش می‌روند؛ عجله نکنید و آن‌ها گفتند که نه ما می‌خواهیم برویم. در آن ماجرا من هیچ‌کس را مقصر نشناختم. فردای آن روز، روز شانزدهم هم تا حدود ساعت سه تا سه و نیم و بعد از ظهر من بودم که آقای بنی‌صدر هم بود و نیروهای ما به تدریج شروع کردند به ضربت خوردن؛ یعنی نیروهای عراقی، نیروی کمکی بزرگی به کمکشان آمد و نیروهای ما را از پهلو مورد هدف قرار دادند که این برای ما قابل محاسبه نبود و محاسبه نشده بود برای نیروهای ما و دستگاه اطلاعاتی ما. این بود که نیروهای ما شروع کردند به عقب‌نشینی کردن. بین ساعت سه یا سه و نیم بود که با عجله آمدم شهر که در قرارگاه آن لشکر دیگر که هست، حاضر بشوم و به آن فرماندهان و افسران تأکید کنم و سفارش کنم که از یک طرف دیگر وارد شوند. بعضی از برادرهای دیگر نظامی آمدند که مهمات دست و پا کنند و همه آن ساعت، ‌ «بینی و بین الله» تلاش می‌کردند؛ یعنی من آن کسانی را که مسئولان سطح بالا هستند، نظامی یا غیرنظامی، نیافتم که تلاش نکنند. البته در آن ساعت که من آمدم، آقای بنی‌صدر نبود؛ یا غذا می‌خورد یا نماز می‌خواند یا خوابیده بود. به هر حال نبود. یکی دو ساعتی لکن بعد که ما آمدیم، ایشان بوده آنجا. حدود چند ساعت هم آنجا بود و نیروهای ما وقتی منهدم شدند، ایشان آنجا بود. شاهد بود و بعداً آمده بود برای ما نقل می‌کرد. علی‌ایﱢ‌حال، در هویزه که بچه‌های ما شهید شدند، من به طور قطع نفی نمی‌کنم، ولی من به‌هیچ‌وجه از کسانی یک تعلل عمدی، سستی عمدی، خیانت، خدای نکرده، مشاهده نکردم. چون دیروز شنیده شد که عده‌ای می‌گفتند، این کار، کار آقای بنی‌صدر است، نه. درباره‌ی آقای بنی‌صدر ما آن‌قدر اشکال و ایراد وارد و منطقی داریم که محتاج این نیستیم که با این مسئله که هیچ راه اثباتی ندارد، ایشان را متهم کنیم. این را من گناه بنی‌صدر نمی‌دانم؛ یعنی طبق تشخیص من تا آنجا که من اطلاع دارم، گناه بنی‌صدر نیست. بنی‌صدر اگر گناهی داشته باشد –که حتماً دارد- در جاهای دیگر است. والسلام علیکم و رحمةالله ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ #امام_خامنه_ای #استقلال_ملی #بنی_صدر @chekhabarazkoja

✅ از ایران بیاموزیم 1⃣ یک سال از اولین دیدار "ترامپ"، رئیس‌جمهور آمریکا با "کیم جونگ اون"، رهبر کره‌ی شمالی می‌گذرد. دیداری که از نظر صاحب‌نظران، بیش از آنکه کره‌ی شمالی به آن احتیاج داشته باشد، آمریکا برای ژست ابرقدرتی خود به آن محتاج بوده و هست. در این یک سال مقامات این دوکشور 3 بار با یکدیگر دیدار داشتند. اولین دیدار این دو، در سنگاپور، پشت درهای بسته شکل گرفت و بعد از آن تفاهم‌نامه‌ای به امضا دو طرف رسید. بعد از این دیدار مایک پمپئو، وزیرخارجه‌ی آمریکا در دیدار با همتایان ژاپن و کره‌ی جنوبی خود گفت: "جهان باید مطمئن باشد که آمریکا و کره‌ی جنوبی و ژاپن، به غیر اتمی ساختن کامل، قابل تأیید و غیرقابل برگشت کره‌ی شمالی متعهد هستند." او در ادامه اضافه کرد: "خلاصی از تحریم‌ها تا زمان غیراتمی ساختن کامل، صورت نخواهد گرفت."10 روز بعد از این دیدار، رئیس‌جمهور آمریکا با صدور یک فرمان اجرایی، حالت فوق‌العاده‌ی ملی درباره‌ی کره‌ی شمالی اعلام کرده و تحریم‌های اقتصادی علیه پیونگ یانگ را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد. دیدار دوم هم بدون رسیدن به نتیجه‌ی خاصی پایان یافت و دیدار سوم نیز روز یکشنبه‌ی هفته‌ی گذشته برگزار شد. بعد از این دیدار هم ترامپ بلافاصله پشت تریبون قرار گرفت و مجددا تکرار کرد که تحریم‌های کره‌ی شمالی همچنان به قوت خود باقی است. #امام_خامنه_ای #خط_حزب_الله @chekhabarazkoja

✅ از ایران بیاموزیم 2⃣لیبی یکی از مهم‌ترین کشورهای جهان اسلام، و بلکه دنیای بین‌الملل از حیث موقعیت سوق‌الجیشی است. اما این کشور در اواخر قرن بیستم به بهانه‌ی داشتن سلاح کشتار جمعی و ذخایر اورانیوم، تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار گرفت و در نهایت، پای میز مذاکره با آمریکا نشست. در سال 2003 اولین مذاکرات لیبی با آمریکایی‌ها با وعده‌‌های پوچی چون اقتصاد مرفه و روابط اقتصادی گسترده با کشورهای دیگر آغاز شد. لیبی راضی به تعطیلی تمامی تأسیسات هسته‌ای خود شد و حتی تمامی ذخایر اورانیوم خود را هم تحویل آمریکایی‌ها داد. جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا دراین‌باره گفت: "در صورتی‌که لیبی به تعهدات خویش پایبند بوده و آن را به‌طور جدی اجرا کند امکان روابط به مراتب بهتری بین واشنگتن و طرابلس وجود دارد." اما آنچه اتفاق افتاد دقیقا خلاف این وعده‌های پوچ بود. آمریکا که حالا دیگر خیالش راحت شده بود که دستان معمر قذافی از مقابله با او خالی است، در سال 2011، ناتو را برای حمله به این کشور مجاب کرد. سیف الاسلام قذافی، پسر او بعد‌ها دراین‌باره چنین گفت: "پدرم در سال 2009 انتقال باقیمانده‌ی اورانیوم غنی‌شده به خارج از کشور را به طور موقت متوقف کرد تا بتواند از آن به عنوان اهرمی برای دستاورد‌های بیشتر استفاده کند. اما پس از اعتراضات مردمی در سال 2011، آمریکایی‌ها تحت عنوان ناتو به لیبی خلع سلاح‌شده حمله کردند و این کشور را به نابودی رساندند که تا همین امروز نیز این کشور کمر راست نکرده است." #امام_خامنه_ای #خط_حزب_الله @chekhabarazkoja

✅ از ایران بیاموزیم 3⃣پیشنهاد مذاکره با ایران  از طرف مقامات آمریکایی، گرچه از ابتدای انقلاب تا به امروز ادامه داشته است، اما در سال‌های اخیر شدت بیشتری گرفته است. سؤال آن است که چرا مقامات آمریکایی تا این حد اصرار به مذاکره با ایران دارند و از طریق رابطه‌ها و واسطه‌های مختلف، دائما آمادگی خود را برای این امر اظهار می‌کنند؟ قبل از پاسخ به این سؤال، به نظر می‌رسد که مقامات آمریکایی در مواجهه با ایران، اساسا سه راه‌حل بیشتر ندارند: یا «جنگ نظامی» که در شماره‌های پیشین به تفصیل استدلال شد که به هیچ‌وجه امکان چنین اقدامی وجود ندارد و خود مقامات آمریکایی نیز بارها به آن اعتراف کرده‌اند؛ یا «تحریم» که طبق برآوردهای مراکز معتبر جهانی، در بلندمدت کارایی و اثرگذاری خود را از دست خواهند داد؛ یا «مذاکره». اما در پاسخ به چرایی اصرار آنها به مذاکره با ایران، حداقل دو محور کلی را می‌توان بیان کرد: #امام_خامنه_ای #خط_حزب_الله @chekhabarazkoja

✅ از ایران بیاموزیم 🔆اول، گرفتن ژست ابرقدرتی: نظم جهانی حداقل در یک دهه‌ی اخیر تغییر کرده است و جهان، آنگونه که ایالات متحده و استراتژیست‌های آن تصور می‌کردند، به سمت "نظام تک‌قطبی" مبتنی بر الگوی "لیبرال دموکراسی" پیش نرفت. قدرت‌های نوظهور منطقه‌ای و بین‌المللی موجب افول قدرت هژمونیک آمریکا در جهان شده‌اند به‌طوری که برخی از تحلیلگران، از «افول موریانه‌وار» آمریکا سخن گفته‌اند. 🔆اداره‌ی تحقیقات وزارت دفاع آمریكا (پنتاگون) در گزارشی اعلام کرد: "آمریکا در سال 2035 احتمالا خود را در محیطی می‌یابد که روسیه یا چین با این کشور برابری می‌کنند یا حتی در برخی زمینه‌های اقتصادی و نظامی از غرب پیشی گرفته‌اند." این مرکز در ادامه نوشت: "آمریکا و متحدان این کشور در 20 سال آینده در جهانی زندگی می‌کنند که شکل‌دهی نظم جهانی در آن به شیوه‌ای که از زمان پایان جنگ سرد مرسوم بوده است اگر نگوییم غیرممکن، بسیار دشوار خواهد بود."بنابراین ایالات متحده نیازمند آن است که نشان دهد همچنان ابرقدرت دنیا است و برای این کار، چاره‌ای نداره که مذاکره با ایران را در دستور کار قرار دهد. #امام_خامنه_ای #خط_حزب_الله #ژست_ابر_قدرتی #مذاکره @chekhabarazkoja

✅ از ایران بیاموزیم 🔆دوم: گرفتن عناصر اقتدار از ایران: ترامپ معتقد است که برجام، آنچنان‌که باید موجب محدودیت ایران نشده است و هم‌چنان برنامه‌ی موشکی و سیاست‌های منطقه‌ای ایران با قوت در حال انجام است. مایک پمپئو در بیانیه‌ای در سوم ژانویه گفت: "ما به [جمهوری اسلامی] توصیه می‌کنیم که در این پرتاب‌های [موشکی] تحریک‌آمیز تجدید نظر کرده و تمام فعالیت‌های مربوط به موشک‌های بالیستیک را متوقف کند تا بیش از این دچار انزوای عمیق اقتصادی و دیپلماتیک نشود." او در سفری که چندی پیش به منطقه داشت نیز درباره‌ی نفوذ ایران در منطقه چنین گفته بود: "گسترش نفوذ ایران در منطقه خطرناک است." اندیشکده‌ی بروکینگز نیز در یادداشتی یادآور می‌شود: "هیچ حکومتی طی دوران معاصر به اندازه‌ی ایران نتوانسته به ما در خاورمیانه ضربه بزند. بنابراین، قطعا باید برنامه‌ی محدودیت و کنترل ایران را به جریان بیاندازیم." 🔆بنابراین یکی از اهداف آمریکایی‌ها از طرح مجدد مذاکره، تهی کردن ایران از «مؤلفه‌های قدرت» است. هفته‌ی گذشته، رهبر انقلاب در دیدار مسئولان قوه‌ی قضائیه، با پیش‌بینی درست از نقشه‌ی آمریکایی‌ها در این‌باره، چنین فرمودند: «می‌گویند بیایید مذاکره؛ مذاکره یک فریب است؛ مذاکره بر سر چه؟ بر سر آنچه او می‌خواهد؛ یعنی اسلحه در دست شما است، جرئت نمی‌کند بیاید جلو، می‌گوید آقا آن اسلحه را بده به من، آن اسلحه را بینداز تا من بتوانم هر کاری که می‌خواهم با تو بکنم، تا من بتوانم هر بلایی می‌خواهم سر تو بیاورم؛ مذاکره این است. اگر چنانچه در این مذاکره‌ای که انجام می‌گیرد شما حرف او را قبول کردی، پدرت درآمده؛ اگر حرف او را قبول نکردی باز همین آش است و همین کاسه.» 5/4/98 #امام_خامنه_ای #خط_حزب_الله #عناصر_اقتدار #مولفه_های_قدرت @chekhabarazkoja