⁉️ چرا همش بايد مومن زجر بکشه تو دنيا؟
🌺 پاسخ:
دنيا خانه اصطکاک و تزاحم و رنج هاست و در اين مورد بين مومن و غير مومن فرقي نيت همه بيمار مي شوند همه مرگ و نقص و .. را مي بينند هر لذتي در کنارش درد و رنج وجود دارد و .. و در اين ها فرقي بين مومن و کافر نيست چرا که ذات دنيا گرفتاري و مشکلات است اگر تولدي هست مرگي هم هست اگر سيري هست گرسنگي هم هست اگر وصلي هست هجراني هم هست و ... .
🌱اما دين آمده است که قواعد صحيح زندگي کردن را به ما بياموزد تا اين رنج ها و غصه ها به حد اقل برسد درست خوردن درست خوابيدن درست زناشويي کردن و ... دست آورد هاي دين است که اگر کسي آن را عمل کند به اين ثمرات هم مي رسد.
🍃دين به ما مي آموزد که اين زندگي ابدي نيست و مرگ پلي براي انتقال به سراي جاويد و زندگي آخرتي است و بايد براي آن سراي جاويد تلاش کرد و براي آخرت در همين دنيا بايد عمل کرد.
🌼دين به ما مي آموزد بالاهايي که در زندگي انسان ها هست امتحان هاي الهي است که مي تواند پله هاي ترقي انسان براي رسيدن به کمال باشد "و لنبلونکم بشي من الخوف و ..." و در اين مسير بايد آگاهانه صبر کرد "و بشر الصابرين"
💥وقتي که دريافتيم که مسير زندگي دنيايي مسير صبر و رسيدن به کمال است مومن ها در اين مسير مورد امتحان و ابتلاي بيشتري قرار مي گيرند تا به کمال بيشتري برسند مانند دانش آموز درسخوان و زرنگي که علاوه بر امتحان هاي عمومي مدرسه امتحان هاي ويژه استعدادهاي درخشان و المپياد هاي علمي را هم امتحان مي دهد تا به کمال علمي برسد.
بر همين اساس است که روايت مي فرمايد : البلاء للواء.
🔰 @p_eteghadi 🔰
7.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 ببینید : پاسخ به شبهات و سوالات دینی
❓اثبات طول عمر امام زمان علیه السلام...؟!
🔰 @p_eteghadi 🔰
⭕️ #حدیث
🔸امام علی علیه السلام:
🔹زکات جمال و زیبایى، عفاف و پاکدامنى است.
(غررالحکم: ج۴، ص۱۰۵)
🔰 @p_eteghadi 🔰
🔻من قبل از تکلیف تا کنون, نماز شبم قضا نشده است!
◽️در اواخر عمر مرحوم آیتالله العظمی مرعشی نجفی, در بیمارستان خدمت ایشان رسیدم و عرض کردم: آقا یک نصیحتی به ما بفرمائید!
◽️مزاحی کرده فرمودند:
چون می دانی دارم می روم و آدمی که دارد می رود, هر چه دارد می گوید "نصیحت می خواهی? !
◽️گفتم: خدا وجود شما را حفظ کند!
فرمودند: نه دیگر تعارف نداریم.
◽️بعد فرمودند: من چون دارم می روم می گویم والا نمی گفتم, من از قبل از تکلیف که با مرحوم ابوی نجف بودیم, تا به حال نماز شبم قضا نشده است.
◽️نماز شب نه نماز یومیه, قبل از تکلیف نه بعد از تکلیف, خیلی حرف سنگین و ادعای بزرگی است!
#حکمت
🔰 @p_eteghadi 🔰
🔸 انسان اين است كه براى راحتى زندگى، فقط بايد امكانات و درآمد بيشترى داشت. بايد هرچه بيشتر بهره مند شد، تا لذّت زندگى را درك كرد!
اين باور و تصوّر، ميل به بيشتر داشتن و بيشتر خرج كردن و بيشتر بهره مند شدن را در انسان برمى انگيزد. اين جاست كه حرص و طمع، متولّد مىشود! ...
▫️ هرچه انسان، حريص تر شود، به همان اندازه از آرامش، دور شده است!
▫️ راهى كه حريص مىپيمايد، به وادى آرامش ختم نمىشود و ... آن مقدارى را هم كه دارد از دست مىدهد.
▫️ شخص حريص، از جهت آرامش روحى و لذّت زندگى، يك «محروم» محسوب مىشود.
#امام_صادق_علیه_السلام مىفرمايد:
🔅حريص از دو چيز، محروم مىشود و دو چيز، گريبان گير او مىشود :
از قناعت محروم مىشود، پس به بىآسايشى مبتلا مىگردد
و از رضايت، محروم مىشود، پس به بىيقينى مبتلا مىگردد .
الخصال ، ج۱، ص۶۹ ، ح ۱۰۴
🔻 شخص حريص، نه آسايش دارد و نه به خداوند اعتماد دارد و اين، به خاطر از دست دادن قناعت و رضايت از تقدير الهى است. شخص حريص به آنچه هست قانع نيست و از تقدير الهى ناراضى است.
#امام_علی_علیه_السلام درباره تأثير ناخوشايند حرص بر زندگى مىفرمايد:
🔅حريص، در حال استراحت ديده نشود .
غرر الحكم ، ح ۶۶۰۱
▫️ شخص حريص، تصوّر مىكند كه مىتواند با حرص ورزيدن و دست و پا زدن بيشتر، بر روزى خود بيفزايد ؛ اما چون طبق قانون روزى، همه چيز مشخّص و معيّن است، حرص او فايده اى نخواهد داشت.
از سويى خود را خسته كرده و از سوى ديگر، ناكام شده است... و احساس ناكامى می کند و ... نارضايتى ...
#امام_علی_علیه_السلام مىفرمايد:
🔅 تو قسمت خود را مىيابى و روزى تو تضمين شده و آنچه را برايت مقدّر شده، به طور كامل خواهىگرفت. پس جانت را از بدبختى حرص و ذلّت طلب كردن، راحت ساز و به خدا اعتماد كن و در كسب روزى، با وقار و آرامى عمل كن.
غرر الحكم ، ح ۶۶۱۹
#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام نيز مىفرمايد:
روزى معين شده به وسيله حرص حاصل نمىشود و به جهت امساك برنمىگردد.
أعلام الدين ، ص ۳۱۴
🚩 ... ريشه همه اينها در شناخت نادرست است والاّ كسى كه بداند خدا ضامن روزى است و آن را معين فرموده و حرص او بر ميزان تقديرش تأثيرى ندارد، قطعا طمع نمىورزد.
برخوردار نبودن از شناخت صحيح، حرص را به دنبال دارد و حرص، مايه رنج و عذاب بيشتر مىگردد و بدين سان، آسايش و آرامش روانى از انسان سلب مىگردد و در اين صورت نمىتوان انتظار زندگى خوش و توأم با احساس رضايت داشت.
#امام_صادق_علیه_السلام مىفرمايد :
🔅 اگر روزى انسان تقسيم شده است، پس حرص براى چيست؟
، ص۴۵۰ ، ح ۵۵
📚 عباس پسندیده، رضایت از زندگی، ص ۷۱
🔰 @p_eteghadi 🔰
✅پاسخ:
این شبهه از عدم توجه به روح حاکم بر قرآن کریم، شأن نزول آیات، تفسیر به رأی و ارتباط آیات با یکدیگر ناشی شده است. برای فهم درست معنای آیه 33مائده لازم است با آیه بعد ی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.
آیات 33و 34 سوره مائده:
« إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمیخیزند و اقدام به فساد در روی زمین میکنند، (با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله میبرند،) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست و در آخرت، مجازات عظیمی دارند.»(مائده/33)
« إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ مگر آنها که پیش از دست یافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانید (خدا توبه آنها را میپذیرد؛) خداوند آمرزنده و مهربان است. » (مائده/34)
در این آیات باید چند نکته مورد توجه قرار گیرد:
1. توجه به شأن نزول آیه
جمعى از مشركان خدمت پيامبر آمدند و مسلمان شدند، اما آب و هواى مدينه به آنها نساخت، رنگ آنها زرد و بدنشان بيمار شد، پيامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم براى بهبودى آنها دستور داد به خارج مدينه در نقطه خوش آب و هوايى از صحرا بروند كه شتران زكات را در آنجا به چرا مىبردند و ضمن استفاده از آب و هواى آنجا از شير تازه شتران به حد كافى استفاده كنند، آنها چنين كردند و بهبودى يافتند، اما به جاى تشكر از پيامبر صل الله علیه و آله و سلم چوپانهاى مسلمان را دست و پا بريده و چشمان آنها را از بين بردند سپس دست به كشتار آنها زدند و شتران زكات را غارت كرده و از اسلام بيرون رفتند. پيامبر صل الله علیه و آله و سلم دستور داد آنها را دستگير كردند و همان كارى كه با چوپانها انجام داده بودند به عنوان مجازات در باره آنها انجام يافت؛ يعنى چشم آنها را كور كردند و دست و پاى آنها را بريدند و كشتند تا ديگران عبرت بگيرند و مرتكب اين اعمال ضد انسانى نشوند، آيه فوق در باره اين گونه اشخاص نازل گرديد و قانون اسلام را در مورد آنها شرح داد.1
2. معنای محارب
در آیه کریمه، تصریح شده به « يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ »؛ یعنی کسانی که به جنگ خدا و رسول خدا [دین خدا، کتاب خدا، احکام خدا، موحدان و خداپرستان] میآیند، مهاجم و متجاوز هستند.
منظور از محاربه با خدا و رسول، زیرپا گذاشتن قانون الهی و افساد در زمين از راه اخلال به امنيت عمومى و راهزنى است 2، نه مطلق محاربه با مسلمانان؛ یعنی محاربه و افساد به طورى كه از ظاهر آيه بر مىآيد اخلال به امنيت اجتماعی است و شامل آن چاقوكشى نمىشود كه به روى فرد معين چاقو كشيده و او را تهديد كند؛ چون امنيت اجتماعی وقتى دچار آسیب میشود كه خوف عمومى و ناامنى جاى امنيت را بگيرد؛3 پس اگر کسی تهدید برای عموم به حساب آید، برای همگان خطر ایجاد کند، به روی بسیاری چاقو بکشد، با اسلحه به سرقت های وسیع دست بزند و ...، چنین فردی به دلیل از بین بردن امنیت اجتماعی، محارب بوده و باید با او برخورد لازم به عمل آید.4
نکته دیگر اینکه محارب از جهت محارب و مفسد بودن، كشته مىشود، نه به عنوان قصاص تا به عفو اولياء دم كشته نشود؛ چنان كه ظاهر آيه شريفه اين است كه حدود نامبرده در آيه حدود، محاربه و فساد است، پس كسى كه شمشير بكشد و سعى در گستردن فساد بكند و كسى را بكشد، بدين جهت كشته مىشود كه هم محارب است و هم مفسد، نه بدين جهت كه از قاتل قصاص بگيرند.5
نکته جالب توجه این است كه محاربه و ستيز با بندگان خدا در اين آيه به عنوان محاربه با خدا معرفى شده و اين تاكيد فوق العاده اسلام را در باره حقوق انسانها و رعايت امنيت آنان ثابت مىكند.6 پس میتوان گفت که احکام اسلام نه تنها برخلاف حقوق بشر نیست، بلکه تأکید بر آنها است.
👇👇👇👇
3. مقصود از زمین در عبارت« ويَسعَونَ فِي الاَرضِ فَسادا »
مقصود از زمين «مكان زندگي» انساني است كه خون او محترم است؛ زيرا اگر مراد از زمين خصوص خشكي در مقابل دريا باشد، راهزنان دريايي مشمول اين آيه نميشوند و چنانچه مقصود زمين در برابر فضا و هوا باشد، راهزنان هوايي و هواپيماربايان را دربر نميگيرد و اگر زمين در مقابل كرات ديگر مراد باشد، عدهاي را شامل نميگردد كه به آنجا راه مييابند و مفسد ميشوند. بر اين اساس، «في الأرض» قيد غالبي است و مراد از آن، مكان زندگي انسانها است در هر نقطه از نظام كيهاني باشد، تفاوت نميكند.7
4. اهداف و فلسفه مجازات محارب
برخی از فلسفههای مجازات محارب عبارتند از:
-برقراری عدالت:یکی از اهداف کلی مجازات در اسلام، تأمین عدالت است. هرکس به محاربه با خدا و رسولش بپردازد، باید به سزای عمل خود برسد تا از این رهگذر تأمین عدالت در ارتکاب این بزه اجتماعی حاصل شود. شدت عمل فوق العادهاى كه اسلام در مورد محاربان به خرج داده براى حفظ جان انسانهای بىگناه و جلوگيرى از حملات و تجاوزهاى افراد زورمند، جانى، متجاوز به جان و مال و نواميس مردم بىگناه است.8
-پیشگیری و عامل بازدارندگی: مجازات فقط برای این نیست که مجرم مجازاتی بکشد، بلکه برای این است که "عامل بازدارنده از جرم" باشد؛ پس شدت آن، از یک سو بیانگر شدت و عمق جرم و اثر تخریبی آن است و از سویی دیگر یک عامل بازدارنده بسیار جدی محسوب میگردد.
-تأمین امنیت و آسایش جامعه:یکی از اهداف مجازات محارب، ایجاد امنیت و آسایش در جامعه است.
5. توبه عامل رفع مجازات
از تأمل در آیه 34 مائده :« إِلَّا الَّذِينَ تابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» بدست میآید كه تنها در صورتى مجازات از محارب برداشته مىشود كه پيش از دستگير شدن به ميل و اراده خود از اين جنايت صرفنظر كند و پشيمان گردد، مجازات محارب از مجازات قاتل يا سارق معمولى شديدتر است و با توبه كردن، مجازات محارب از او برداشته ميشود؛ اما مجازات سارق و غاصب يا قاتل معمولى را خواهد داشت.9
6. نکته حائز اهمیت این است که امروزه در نظام بین الملل حقوق بشر علیرغم لغو و ممنوعیت مجازات اعدام، در مواردی که جرمی به امنیت افراد جامعه آسیب برساند، مجازات اعدام اجرا خواهد شد. پس آیا در مورد محارب چنین مجازاتی خلاف حقوق بشر است؟!10
با توجه به نکات بیان شده، آیا فرد محارب باعث اختلال در امنیت و آسایش اجتماعی نمیشود؟ آیا او با این اعمال خود باعث اشاعه برخی اعمال ناشایست نمیگردد؟ آیا رفتار او مبنی برکشتن و تهدید هزاران فرد بیگناه، خلاف منشور حقوق بشر نیست؟ آیا اگر چنین فردی مجازات نشود؛ خود شما اعتراض نمیکنید چرا با توجه به شدت جرمش، با او برخورد نکردید و رفتار خلاف انسانی دارید؟ شما که معترض میشوید که «چرا عقوبت تعیین شده، اینقدر سنگین وخلاف حقوق بشر است»؟! آیا درباره «سنگینی و میزان تباهی جرم» سخنی ندارید، بلکه فقط به سنگینی مجازات آن اعتراض دارید! همچنین مقابل چنین افرادی با این جنایات و جرم چه باید کرد؟ دعوت به گفتمان، با لبخند، اهدای هدایای ملی، اعطای امتیازات یک سویه و ...؟!
نتیجه
1. در فهم معانی آیات، از جمله آیه مورد بحث باید به شآن نزول توجه شود.
2. معنای محارب؛ اخلال به امنیت عمومی است، چنین فردی به دلیل از بین بردن امنیت اجتماعی محارب بوده و باید با او برخورد لازم به عمل آید.
3. یکی از مهمترین علل مجازات محارب، بازدارندگی از جرم است.
4. امروزه در نظام بین الملل حقوق بشر، در مواردی که جرمی به امنیت افراد جامعه آسیب برساند، مجازات اعدام قابل اجرا خواهد شد، پس آیا در مورد محارب چنین مجازاتی خلاف حقوق بشر است؟!
🔰 @p_eteghadi 🔰
آیا امام علی ع در انتخاب زمامدار مصر اشتباه کرد !!!!
🤔#پرسش
❓بر خلاف ادعای اسلامگرایان، علی بن ابیطالب با آن علم غیب کذاییاش اعتراف میکند که در انتخاب زمامدار مصر مرتکب خطا شده است! ↓↓↓
امام علی: من مىخواستم «هاشم بن عتبه» را زمامدار مصر كنم؛ اگر وى را براى آن سامان انتخاب كرده بودم ميدان را براى آنها خالى نمىگذارد؛ و به آنها فرصت نمىداد
📓منبع: نهج البلاغه؛ خطبه ۶۸ ❗️❗️
👇👇👇
💠#پاسخ💠
👌خطبه ای که معاند به آن استناد کرده است ارتباطی با نتیجه گیری صورت گرفته ندارد , مطابق خطبه مذکور امیر مومنان ع :
" (هنگامى كه خبر شهادت «محمّد بن ابىبكر» والى امير مؤمنان على عليه السّلام در مصر به آن حضرت رسيد فرمود:) من مىخواستم «هاشم بن عتبه» (مرقال) را زمامدار مصر كنم و اگر او را والى آن منطقه كرده بودم، عرصه را بر آنها (لشكر معاويه) خالى نمىگذارد و به آنها فرصت نمىداد (ولى فشار گروهى از افراد مانع شد) با اين حال من «محمّد بن ابىبكر» را نكوهش نمىكنم، چه اين كه او مورد علاقه من بود و در دامان من پرورش يافت. " " و قد أردت تولية مصر هاشم بن عتبة، و لو ولّيته إيّاها لما خلّى لهم العرصة، و لا أنهزهم الفرصة، بلا ذمّ لمحمّد بن أبي بكر، و لقد كان إلىّ حبيبا، و كان لي ربيبا. "
📚نهج البلاغه خطبه ٦٨
❕همان گونه كه در شأن ورود خطبه اشاره شد، اين سخن را على عليه السّلام زمانى فرمود، كه سپاه معاويه به «مصر» حمله كرد و نماينده امير مؤمنان على عليه السّلام، «محمّد بن ابى بكر» به شهادت رسيد و امام عليه السّلام بسيار اندوهگين شد، چرا كه يكى از نزديكترين ياران خود را از دست داده بود.
👌امام عليه السّلام در سخنى كه بوى مذمّت نسبت به بعضى از اطرافيانش از آن برمىخيزد، چنين فرمود: «من مىخواستم «هاشم بن عتبه» را زمامدار مصر كنم و اگر او را والى آن منطقه كرده بودم، عرصه را بر آنها (لشكر معاويه) خالى نمىگذارد و به آنها فرصت نمىداد» .
❕اين سخن اشاره به اين دارد كه امام عليه السّلام با تمام علاقهاى كه به «محمّد بن ابىبكر» و ايمانى كه به صفا و صداقت او داشت، ترجيح مىداد شخص قويترى مانند «هاشم بن عتبه» معروف به «مرقال» را كه هم از «محمّد بن ابىبكر» شجاعتر بود و هم آزمودهتر و باتجربهتر، به جاى او به ولايت مصر برگزيند، 👈ولى گروهى از اصحابش اصرار به انتخاب «محمّد بن ابىبكر» داشتند، به دليل اين كه او فرزند «ابوبكر» بود و «مصريان» شناخت بيشترى روى او دارند، به علاوه در ماجراى عثمان و دادخواهى مردم «مصر» در برابر او، با «مصريان» همكارى و همگامى داشت. به همين دليل، از نفوذ بالايى در افكار مصريان برخوردار بود و پذيرش زيادى نسبت به او داشتند.👉
❕با اين حال امام عليه السّلام مىدانست كه «محمّد بن ابىبكر» كم سنّ و سال و كم تجربه است، گر چه امتيازات فراوانى دارد، ولى مقاومت او در برابر مشكلات به اندازه «هاشم» نيست، امّا اصحاب و ياران از اين ويژگىها كاملا آگاه نبودند و به حضرت فشار آوردند و اصرار كردند، همان فشارها و اصرارهايى كه شبيه آن در داستان «حكمين» ظاهر شد و امام عليه السّلام را ناگزير به پذيرش پيشنهاد طرفداران اين فكر نمود و سرانجام كه آثار سوء حكميّت را ديدند، پشيمان شدند، ولى آن پشيمانى سودى نداشت.
💠ادامه 👇