🎬مهدویت در کلام علماء: ✳️ آیت الله اعرافی: 🔰 امید به آینده، راه مقابله با سپاه شیطان 🎞 بخشی از سخنان آیت الله اعرافی در چهاردهمین همایش دکترین مهدویت 1397 شمسی #مهدویت #امام_زمان #امید_به_آینده #انتظار #اعرافی 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎬مهدویت در کلام مراجع: ✳️ آیت الله العظمی جوادی آملی 🔰 با مال حرام نمی شود منتظر ظهور بود! #مهدویت #امام_زمان #ظهور #عدم_ظهور #علت_غیبت #انتظار_ظهور #جوادی_آملی 🔰 @p_eteghadi 🔰

📕حدیث مهدوی از امام حسن عسکری علیه السلام 1️⃣1️⃣ شباهت امام زمان (عج) به حضرت خضر و ذو القرنین #مهدویت #حدیث_مهدوی #امام_زمان #عمر_طولانی #آینده_روشن 🔰 @p_eteghadi 🔰

آیا در گذشته در هنگام فراگیری بیماری های مسری تجمعات مذهبی مانند نماز جمعه و جماعت و زیارت مراقد اهل بیت و قبور مؤمنین تعطیل می شد؟ 👇👇👇👇👇

در تاریخ، موارد متعدّدی از بلاها و بیماری‌های فراگیر به ثبت رسیده و حتّی برخی دست به تألیف کتاب مستقل دراین‌باره زده‌اند، مانند هشام بن محمد بن سائب کلبی که کتاب «الطاعون فی العرب» را نوشت. (1) مطمئناً این‌گونه بلاها واکنش‌ها و تأثیرات فراوانی بر جای می‌گذاشته؛ امّا جزئیات این‌گونه مسائل، در منابع تاریخی ثبت‌نشده است. این مسئله، ناشی از غلبۀ نگاه سیاسی به تاریخ‌نگاری است که باعث می‌شد تاریخ‌نگاران، بیش‌تر به ثبت حوادثی بپردازند که به زندگی حاکمان و روابط قدرت معطوف بوده و از توجّه به مسائل اجتماعی و فرهنگی و مانند آن، غفلت کنند. بااین‌حال، از لابه‌لای گزارش‌های تاریخی و منابع پزشکی و مانند آن، می‌توان اطلاعاتی دراین‌باره به دست آورد. تا جایی که بررسی کردیم، به سندی دست نیافتیم که تصریح کند در دوران حضور ائمه (علیهم‌السلام) براثر بیماری‌های مسری، تجمعاتی مانند نماز جمعه و جماعت مساجد و مراقد تعطیل‌شده باشند. پس با صرف‌نظر از برخی اشارات اندک ـ که در ادامه خواهیم گفت ـ، به نظر می‌رسد که منع مردم از حضور در مساجد و مراقد برای مقابله با یک بیماری واگیر، پدیدۀ نادری بوده و این شاید، ریشه در نوع نگاه مردم به این‌گونه بیماری‌ها داشته باشد که گاه با پندارهای خرافی آمیخته بوده است. دراین‌باره، توجّه به تاریخ پزشکی بیماری‌های فراگیری مانند وبا و طاعون، سودمند است. برای نمونه، در منابع طبّ سنّتی، موقعیت ستارگان و سیارات، وضعیت جوّی منطقه از جهت غلظت و رطوبت هوا، تعفّن هوا و استعداد بدنی افراد، در پیدایش بیماری طاعون مؤثر دانسته شده و حتّی ترس و وهم و خوف را نیز از اسباب سرایت آن می‌دانستند. (2) طبیعی است که چنین نگرش‌هایی، در شیوۀ مقابله با بیماری نیز تأثیر داشته است؛ و حتّی با اعتقاد به اثرگذاری ترس و وهم، نه‌تنها انگیزه‌ای برای تعطیلی مساجد و مراقد ایجاد نمی‌شود، بلکه میل به حضور در این‌گونه اماکن افزایش نیز می‌یابد. مطالعات متعدّد صورت گرفته دراین‌باره نشان می‌دهد که پزشکان مسلمان از دیرباز، به مُسری بودن این بیماری‌ها اذعان داشته‌اند؛ ولی در روش‌های درمانی که در منابع طبّ سنّتی ثبت‌شده است، اشاره‌ای به قطع ارتباط با افراد مبتلا از طریق تعطیلی مساجد و مانند آن به چشم نمی‌خورد. البتّه ترک سرزمینی که دچار طاعون شده، در منابع طبّی قدیم سفارش شده (3) و در روایات اسلامی نیز توصیه به ترک مناطق آلوده وجود دارد؛ (4) ولی این غیر از تعطیلی مساجد و مراکز مذهبی است. 📚پی‌نوشت‌ها: نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، انتشارت جامعۀ مدرسین، 1407 ق، ص 435. ر.ک: فرزانه زارع و دیگران، «طاعون در طبّ سنّتی ایران و طبّ نوین»، فصل‌نامۀ تاریخ پزشکی، سال نهم شماره ۳۲ (پاییز ۱۳۹۶)؛ امیرمحمد جلادت و احسان مصطفوی، «تشخیص، درمان و گزارش‌های همه‌گیری‌های طاعون در دوران تمدّن اسلامی»، مجلۀ طبّ سنتی اسلام و ایران، دوره 8، شماره 2 - (تابستان 1396). امیرمحمد جلادت و احسان مصطفوی، همان‌جا، (به نقل از: زکریای رازی در المنصوری فی الطبّ). برای نمونه، ر.ک: کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، 1365 ش، ج 8، ص 108؛ حرّ عاملی، وسائل‏الشیعة، قم، آل البیت، 1409 ق، ج 2، ص 429. 🔰 @p_eteghadi 🔰

پرسش و پاسخ اعتقادی 🔹حجه الاسلام #محمدی جلسه 74 - لزوم یادگیری احکام الهی در چیست؟ 🔰 @p_eteghadi 🔰

«ناحوم» کیست؟ وی هم عصر کدام پیامبر است؟ «ناحوم» یکی از پیامبران الهی است.(1) وی برای دعوت مردم بنی اسرائیل به یکتاپرستی در منطقه فلسطین تلاش می نمود. او هم عصر با پیامبر «اشعیا» بود. وی دارای کتابی به نام کتاب «ناحوم» بود که در عهد عتیق است. این پیامبر ساکن منطقه «القوش» است. در مورد مکان «القوش» برخی گفتند شمال نینوا است. برخی آن را کَفَر ناحوم و برخی شمال جلیل و برخی آن جا را جنوب یهودا بین اورشلیم و جازر می دانند.(2) 📚پی نوشت ها: 1. هاکس، مستر؛ قاموس کتاب مقدس، اساطیر، تهران، 1382، چاپ سوم، ص864. 2. محمدیان، بهرام و دیگران؛ دایرةالمعارف کتاب مقدس، سرخدار، تهران، 1381، چاپ اول، ص738 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠دعاى رسیده از جانب #امام_مهدی_علیه_السلام ، براى هر روز از #ماه_رجب (از توقيعى كه از طرف ناحيه مقدّسه به دست شيخ بزرگ، ابو جعفر محمّد بن عثمان رسيد.) بِسمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ، ❀ اللَّهُمَّ إنّي أسأَ لُكَ بِمَعاني جَميعِ ما يَدعوكَ بِهِ وُلاةُ أمرِكَ، • خدايا! من از تو درخواست مى‌كنم به معناى همه آنچه واليان امرت تو را به آن خوانده‌اند؛ ❀ المَأمونونَ عَلى‌ سِرِّكَ، المُستَبشِرونَ بِأَمرِكَ، • آن واليانى كه رازنگهدار تو، بشارت‌يافتگان امر تو، ❀ الواصِفونَ لِقُدرَتِكَ، المُعلِنونَ لِعَظَمَتِكَ. • توصيفگران قدرتت و آشكاركنندگان بزرگى‌ات هستند. ❀ وأَسأَ لُكَ بِما نَطَقَ فيهِم مِن مَشِيَّتِكَ، • از تو مى‌خواهم به آنچه از خواستت در باره آنها گفتى‌[و موجود شد] ❀ فَجَعَلتَهُم مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ، وأَركاناً لِتَوحيدِكَ وآياتِكَ ومَقاماتِكَ، • و آنها را معادن كلمه‌هايت و ستون‌هاى توحيدت و نشانه‌ها و جايگاه‌ها [ى معرفت تقرّب به تو ]قرار دادى؛ ❀ الَّتي لا تَعطيلَ لَها في كُلِّ مَكانٍ يَعرِفُكَ بِها مَن عَرَفَكَ، • نشانه‌هايى كه هيچ جايى از آنها تهى نيست و هر كس تو را شناخته به آنها شناخته است ❀ لا فَرقَ بَينَكَ وبَينَها إلّا إنَّهُم عِبادُكَ وخَلقُكَ، • و تفاوتى ميان تو و آنها نيست، جز آن كه آنان بندگان و مخلوق تو هستند ❀ فَتقُها ورَتقُها بِيَدِكَ، بَدؤُها مِنكَ، وعَودُها إلَيكَ، • و باز و بست و آغاز و پايانشان با توست. ❀ أعضادٌ وأَشهادٌ، ومُناةٌ وأَذوادٌ، وحَفَظَةٌ ورُوّادٌ، • ياران و گواهان، آزمودگان و مدافعان و حافظان ❀ فَبِهِم مَلَأتَ سَماءَكَ وأَرضَكَ حَتّى‌ ظَهَرَ أن لا إلهَ إلّا أنتَ. • و پيش‌گامان اند كه آسمان و زمينت را با ايشان پر كردى تا آن جا كه يكتايى و بى‌همتايى‌ات پديدار شد. ❀ فَبِذلِكَ أسأَ لُكَ وبِمَواقِعِ العِزِّ مِن رَحمَتِكَ وبِمَقاماتِكَ وعَلاماتِكَ، • به وسيله اينها و نيز به جايگاه‌هاى عزّتِ برخاسته از رحمتت و به مقامات و نشانه‌هايت، از تو مى‌خواهم ❀ أن تُصَلِّيَ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وآلِهِ، وأَن تَزيدَني إيماناً وتَثبيتاً، • كه بر محمّد و خاندانش درود فرستى و بر ايمان و استوارى من بيفزايى. ❀ يا باطِناً في ظُهورِهِ، وظاهِراً في بُطونِهِ ومَكنونِهِ، • اى نهان در پيدايى‌اش و پيدا در نهان و پوشيدگى‌اش! ❀ يا مُفَرِّقاً بَينَ النّورِ وَالدَّيجورِ، يا مَوصوفاً بِغَيرِ كُنهٍ، ومَعروفاً بِغَيرِ شِبهٍ، • اى جدا كننده نور و تاريكى! اى وصف شده بى آن كه به ژرفايش توان رسيد! اى معروف بى آن كه مشابهى داشته باشد! ❀ حادَّ كُلِّ مَحدودٍ، وشاهِدَ كُلِّ مَشهودٍ، وموجِدَ كُلِّ مَوجودٍ، • مرز گذارنده هر محدود و گواه هر مشهود، و پديدآورنده هر موجود ❀ ومُحصِيَ كُلِّ مَعدودٍ، وفاقِدَ كُلِّ مَفقودٍ، • و به شمار آورنده هر معدود و سراغدار هر مفقود! ❀ لَيسَ دونَكَ مِن مَعبودٍ، أهلَ الكِبرِياءِ وَالجودِ. • هيچ معبودى جز تو نيست. اى كه شايسته كبريايى و جودى! ❀ يا مَن لا يُكَيَّفُ بِكَيفٍ، ولا يُؤَيَّنُ بِأَينٍ، • اى كه نه به چگونگى توصيف مى‌شود و نه جايى برايش معيّن مى‌شود! ❀ يا مُحتَجِباً عَن كُلِّ عَينٍ، يا دَيمومُ يا قَيّومُ، وعالِمَ كُلِّ مَعلومٍ، • اى نهان از هر ديده! اى پاينده برپا دارنده! اى دانا به هر دانسته! ❀ صَلِّ عَلى‌ عِبادِكَ المُنتَجَبينَ، وبَشَرِكَ المُحتَجَبينَ، • بر بندگان برگزيده‌ات و انسان‌هاى در حجاب گذاشته‌ات ❀ ومَلائِكَتِكَ المُقَرَّبينَ، وبُهُمِ الصّافّينَ الحافّينَ، • و فرشتگان مقرّب و ناشناختگان صف كشيده حلقه زننده [بر گرد عرشت‌] درود فرست. ❀ وبارِك لَنا في شَهرِنا هذَا المُرَجَّبِ المُكَرَّمِ، وما بَعدَهُ مِنَ الأَشهُرِ الحُرُمِ، • اين ماه رجب گرامى و ديگر ماه‌هاى حرام پس از آن (ذى قعده، ذى حجّه و محرّم) را براى ما مبارك گردان ❀ وأَسبِغ عَلَينا فيهِ النِّعَمَ، وأَجزِل لَنا فيهِ القِسَمَ، • و نعمت‌هايت را در آن بر ما به فراوانى فرو بريز و بهره ما را بيشتر كن ❀ وأَبرِر لَنا فيهِ القَسَمَ، بِاسمِكَ الأَعظَمِ الأَعظَمِ الأَجَلِّ الأَكرَمِ، • و سوگند ما را در آن، رد مكن [و درخواست ما را بپذير]، به نام بزرگ سترگت، جليل‌ترين و كريم‌ترين نامت؛ ❀ الَّذي وَضَعتَهُ عَلَى النَّهارِ فَأَضاءَ، وعَلَى اللَّيلِ فَأَظلَمَ، • همان كه بر روز نهادى و روشن شد و بر شب نهادى و تاريك شد. ❀ وَاغفِر لَنا ما تَعلَمُ مِنّا ولا نَعلَمُ، وَاعصِمنا مِنَ الذُّنوبِ خَيرَ العِصَمِ، • آنچه را تو از ما مى‌دانى و ما نمى‌دانيم، بيامرز و ما را از گناهان به بهترين حفظ، محفوظ بدار ❀ وَاكفِنا كَوافِيَ قَدَرِكَ، وَامنُن عَلَينا بِحُسنِ نَظَرِكَ

آيا اموات و درگذشتگان هم دلشان براي اين دنيا و خانواده شان تنگ ميشود؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇

بر اساس روایات دینی، ارتباط اموات و درگذشتگان با اهل و خانواده و دوستان در دنیا بطور کلی قطع نمی شود و در فرصت های مختلفی بسته به مقام و منزلتی که دارند دیدارهایی رخ می دهد. در همین رابطه ابابصیر از امام صادق (علیه‌السلام) نقل می‌کند که فرمود: «هیچ مؤمن و کافری نیست جز این که اهل و عیال خویش را به هنگام ظهر دیدار می‌کند و مؤمن، موقعی که می‌بیند اهل و عیالش، عمل نیکی انجام می‌دهند، ستایش خدا می‌کند ولی کافر هنگامی که می‌بیند که وابستگان او عمل شایسته‌ای انجام می‌دهند در عالم مثال، ناراحت شده و در نتیجه حالت حسرت به او دست می دهد» (1) همچنین فرموده است: «مؤمن اهل و عیال و خویشاوندان خود را دیدار می‌کند و می‌ بیند آنچه را که دوست دارد و از او مخفی می‌شود آنچه را که دوست ندارد و کافر نیز اهل و عیال خویش را دیدار می‌ کند و لکن می‌ بیند آنچه را که دوست ندارد و از او مخفی می‌ شود آنچه را دوست دارد.» (2) اما در پاسخ این سؤال که آیا اموات هم دلشان برای دنیا و خانواده تنگ می شود، باید گفت: بستگی دارد دلتنگی را به چه معنا بگیریم؛ اگر دلتنگی را به معنای غم و اندوه و رنج و غصه بدانیم باید گفت: خداوند هر غم و ناراحتی و اندوهی را از دل مؤمنان بهشتی و دوستان خدا دور می کند،(3) اما اگر دلتنگی به معنای آرزو و شوق دیدار باشد می توان گفت: مؤمنان نیز در بهشت برزخی چون حقیقت و باطن امر برایشان روشن شده و به ارزش دینداری و بندگی خدا و ولایت و محبت اهل بیت(علیهم السلام) پی برده اند در دل آرزو می کنند که ای کاش، از فرصت عمر بهره بیشتری می بردند و یا در دل اشتیاق دیدار خانواده را دارند تا از حال و روز آنها مطلع شوند، اساساً پدر و مادری که از دنیا می‌روند، به لحاظ ایمان و تقوا، نگران فرزندان خود خواهند بود، نه به لحاظ خوراک و پوشاک و نیازهای دنیایی آن‌ها. اما کسانی که به هر دلیلی در جهنم برزخی هستند چون قرار است در عذاب باشند همه قسم، عوامل رنج و سختی و غم و اندوه برای ایشان فراهم است. اولاً به دلیل تعلقاتی که به دنیا و اهل و عیال خود داشته اند مدام دلتنگ دنیا و خانواده هستند و ثانیاً انتظاراتی که از فرزندان و اهل و عیال خود برای فرستادن خیر و خوبی و تحفه ای که مفید حالشان باشد دارند مدام، دلتنگ آنها می شوند و از آنجایی که اراده ای برای بازگشت به دنیا و ارتباط و دیدار با عزیزان ندارند دچار رنج و عذاب می شوند ارواح کافران، مشرکان و گناهکاران در جهنم برزخی دائما درگیر حسرت و اندوه و دلتنگی پیوسته و مدام اند، و همین امر موجب تداوم و گستردگی رنج و عذاب آنها در برزخ می شود. 📚پی نوشت ها: 1. فروع کافی، ثقة الاسلام کلینی، نشر قدس، مشهد، 1394، ج 3، ص 230. 2. همان، ح 2. 3. «أَلا إِنَّ أَوْلِیاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاَ هُمْ یحْزَنُونَ * الَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یتَّقُونَ؛ آگاه باشید كه بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى‏شوند * همانان كه ایمان آورده و پرهیزگارى ورزیده ‏اند..»، یونس، 62 و 63. 🔰 @p_eteghadi 🔰