🔷امام رضا (ع) می‌فرماید: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا رحمت خدا بر بنده اى که امر ما را زنده کند، دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند از ما پیروى مى کردند. 📚(معانى الأخبار، ص ۱۸۰، ح ۱) 🔰 @p_eteghadi 🔰

🌹نقاره ها ز اوج مناره وزیده اند 🌹مردم صدای آمدنت را شنیده اند 🌹زیباتر از همیشه شده آستان تو 🌹آقا! چقدر ریسه برایت کشیده اند 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 اساس فضایل 🔸 گرچه همه این مسائلِ دستور به تقوا و مانند آن راهگشاست؛ امّا کلید همه اینها مسئله #توحید است. شما ببینید آن جمعیت زیاد که در نیشابور به استقبال وجود مبارک #امام_رضا_سلام_الله_علیه رفتند و قلم ها و لوازم التحریر حاضر کردند تا حدیثی از کلام نورانی حضرت را بشنوند، مهم ترین مطلبی را که وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) فرمود همین است: «کَلِمَةُ لا إِلَه إِلا اللهُ حِصْنِی» این توحید است، این اوّلین و مهم ترین حرف ماست. 🔸هر وقت انسان بیراهه رفته است، «لا إِلَه إِلا اللهُ» را فراموش کرده است؛ خیال می کند که ذات اقدس الهی او را نمی بیند، #وصفی_از_اوصاف_الهی را نادیده گرفته؛ اگر به غیر خدا دارد مراجعه می کند، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته؛ اگر به قدرت خودش دارد تکیه می کند، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته؛ اگر درباره آینده تردیدی دارد، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته است. تمام برکات و فضایل به #توحید برمی گردد و همه معاصی به شرک برمی گردد که ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَهُم مُشْرِكُونَ﴾. 🔸 یک وقت انسان غافلاً کاری انجام می دهد سهواً یا نسیاناً کاری انجام می دهد، خدا می گذرد، این با توحید مخالفت ندارد؛ امّا آنجا که معصیت است یعنی موضوع را می داند حکم را می داند و ضرورتی هم در کار نیست این منافی توحید است. بعضی از بزرگان #اهل_معرفت می گویند هیچ معصیتی نیست، مگر اینکه به شرک برمی گردد یعنی اگر کسی هیچ عذر و بهانه ای ندارد، موضوع را می داند، حکم را می داند، در حال اختیار هم است، عالماً عامداً دارد معصیت می کند، این را که شما تحلیل می کنید سر از #شرک در می آورد، یعنی چه؟ یعنی خدایا شما فرمودید که این کار حرام است، من هم می دانم که شما فرمودید، عذری هم ندارم؛ ولی می خواهم انجام بدهم! حرفی که ابلیس زد هم شرک بود؛ یعنی خدایا شما نظرتان آن است ولی من نظرم این است! فرمود: ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَهُم مُشْرِكُونَ﴾ لذا وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) اصل را #توحید قرار داد. #سالروز_ولادت_امام_رضا_سلام_الله_علیه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 14 تاریخ: 1394/08/13 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓مومن واقعی از منظر امام رضا(علیه السلام) چه کسی است؟ 🌺 امام رضا(علیه السلام) فرمودند: 🌷 مومن، مومن واقعى نيست، مگر آن كه سه خصلت در او بـاشـد: روشى از پروردگارش و روشى از پيغمبرش و روشى از امامش. 1⃣ اول: روش پروردگارش راز پوشى است، تا جایی که خداى جل جلاله می فرمايد: «او عالم به نهانست و احدى بر راز او مطلع نمی شود جز رسولى كه خود پسندد». 2⃣ دوم: روش پيغمبرش؛ که مدارا کردن با مردم است، زيرا خداى عز و جل به پيغمبرش دستور مداراى با مردم داد و فرمود عفو پيشه كن و به نيكى دستور ده و از نادانان رو برگردان. 3⃣ سوم: روش امام که شكيبائى در سختى و تنگنایی و هنگام نبرد است، زیراخداى عز و جل مي فرمايد: آنان كه شكيبايند در سختى و گاه نبرد، راستى پیشه كردند و آنها پرهيزكاران هستند. 📚 أمالي الصدوق، ص 330 🔰 @p_eteghadi 🔰

📚#معرفی_کتاب 📘 سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های خاندان علوی 🔹کتاب «سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های خاندان علوی» اثر فاطمه ایزد شناس در ۱۵۲ صفحه به همت مؤسسه بوستان کتاب منتشر شد. 🔹این اثر در دو فصل تألیف شده است؛ نویسنده در فصل اول که با عنوان «امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های سیاسی – اجتماعی خاندان علوی» تدوین شده، به تعارض های پیش روی حضرت پیش از ولایتعهدی و پس از ولایتعهدی و همچنین رویارویی امام(ع) با تعارض ها (راهکارهای امام برای پیشگیری از بروز تعارض ها و راه های آن حضرت برای رویارویی با تعارض ها) پرداخته است. 🔹«سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های فرهنگی – اعتقادی درون خاندانی» عنوان دومین فصل از این اثر است که مشتمل بر نگاهی کلی به اوضاع فرهنگی – اعتقادی زمان امامت امام رضا(ع)، گزارشی از تعارض های فرهنگی و اعتقادی زمان امامت امام(ع) و راهکارهای امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های علمی – فرهنگی است. 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓چرا لقب «رضا» فقط به امام هشتم داده شده است؟ 🔻در کتاب عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏ ۱، ص۱۳ و ۱۴ آمده است: احمد بن ابی نصر بزنطی گفت: به امام جواد (علیه‌السلام) عرض کردم: عده ای از مخالفین شما گمان می‌کنند که «مأمون» پدرتان را به این‌خاطر که برای ولایت‎عهدی خود پسندید، ایشان را «رضا» نامید. حضرت فرمودند: «به خدا قسم دروغ گفته‎اند و گناه بزرگی مرتکب شده‌اند. در حالی که خداوند تعالی، ایشان را «رضا» نامیده است. چرا که ایشان در آسمان، مورد رضایت و پسندِ خداوند بود، و در زمین نیز، مورد پسند رسول خدا و امامان بعد از ایشان (صلوات الله علیهم) بود. بزنطی می گوید عرض کردم: مگر هر یک از پدران بزرگوارتان (علیهم السلام) چنین نبودند که مورد رضایت و پسندِ خدا و رسولش و ائمه (علیهم السلام) باشند؟ حضرت فرمودند: بله. عرض کردم: پس چرا از میان ایشان، تنها پدرتان «رضا» نامیده شد؟ جوادالائمه (علیه السلام) فرمودند: زیرا ایشان همان‌گونه که مورد پسندِ موافقان و دوستانش بود، مخالفان و دشمنان نیز ایشان را قبول کرده، به ایشان رضایت داده بودند، در حالی که برای هیچ یک از پدرانش چنین موقعیتی پیش نیامد. به همین خاطر از میان ایشان، تنها او «رضا» نامیده شد. حضرت امام کاظم (علیه السلام) همواره فرزندش علی را «رضا» می نامیدند و می فرمودند: «پسرم رضا را صدا کنید تا نزد من بیاید»، «به فرزندم رضا گفتم...»، «فرزندم رضا به من گفت...» و هرگاه ایشان را خطاب می نمودند، (با کنیه صدا می زدند و) می فرمودند: «ای ابو الحسن». 🔰 @p_eteghadi 🔰

می‌ توانیم به ‌وسیله آیات قرآن به آن حیاتی برسیم که امام رضا (سلام الله علیه) از ما می‌ طلبد 🔸 قرآن می ‌فرماید من شما را به حیات انسانی دعوت می ‌کنم؛ اگر می ‌خواهید زنده شوید به #قرآن مراجعه کنید، پس کاری که به ‌وسیله دم مسیحایی انجام می‌ شد قرآن آن را در حد بسیار بالاتر انجام می‌ دهد و راه رسیدن به این حیات نیز ائمه اطهار(علیهم السلام) مانند وجود مقدس #امام_رضا_سلام_الله_علیه هستند. 🔸 ما می ‌توانیم به‌وسیله آیات قرآن کریم به آن حیاتی برسیم که #امام_رضا_سلام_الله_علیه از ما می ‌طلبد. 🔸 نه تنها از آیات قرآن کریم، بلکه از بیانات پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (ع) نیز می ‌توان این نورانیت و حیات انسانی را گرفت، چراکه قرآن و عترت همواره در کنار هم و همتای هم هستند و مکمل یکدیگر می‌ باشند. لذا عالم اهل‌بیت (ع) می ‌تواند جامعه را به #حیات_انسانی برساند و انسانِ از درون مرده را زنده کند. #سالروز_ولادت_امام_رضا_سلام_الله_علیه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔰 @p_eteghadi 🔰

بسم الله الرحمن الرحیم 🌺سالروز میلاد امام مهربانی ها، ولی نعمت ما ایرانی ها، امام رضا علیه السلام مبارک باد🌺 📋 طیف گسترده الطاف الهی به انسان؛ خداوند در این آيه ، از گستردگی الطاف و نعمت هایش برای انسان سخن می گوید. نخست در اختیار قرار دادن همه موجودات در زمین برای انسان، را گوشزد می کند. بعد اشاره به حمل و نقل دریایی دارد که از ارکان زندگی اجتماعی و اقتصاد انسان ها است و در پایان از یک نعمت همیشگی یاد می کند که کمتر مورد توجه ما است و آن حفظ برپائى نظام آفرينش و مصونيّت آن از فروپاشى است. در انتهای آیه خداوند به رافت و رحمت خود اشاره می فرماید که عامل همه این نعمت ها است. 🔷 آیه روز: أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ و َالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ و َيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (حج / آیه 65) 🔶 ترجمه: آيا نديدي كه خداوند آنچه در زمين است مسخر شما كرد؟ و كشتيها به فرمان او بر صفحه اقيانوسها حركت مي ‏كنند و آسمان (كرات و سنگهاي آسماني) را نگه مي ‏دارد تا بر زمين، جز به فرمان او، فرو نيفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحيم و مهربان است. 🌹 عیدانه : خداوند در این آیه خود را رئوف می نامد. صفتی که همگان ولی نعمت ما امام رضا علیه السلام را با آن می شناسند. رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار . بنابراین «رأفت» مرحله ای دقیق تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می شود، استعمال می شود. چه بسیار حکایت هایی که از رأفت امام رضا علیه السلام در برابر کسانی که در دوران حیاتش به خدمت ایشان رسیده اند و یا زائرانی که به زیارتش رفته اند ذکر شده است. بی جهت به او امام رئوف نمی گویند. نقل است که هنگامی که امام سفره پهن می کردند، همه اطرافیان را به دور خوان گسترده خویش فرا می خواندند. از بزرگان و عالمان و شاگردان گرفته، تا خدمتکاران و حتی آن هایی که در اسطبل خدمت می کردند. همه طبقات اجتماعی را به یک چشم می دیدند و به همه محبت می کردند. امروز هم حرم امام رضا میزبان همه است. از سیاه و سفید و عرب و عجم و پاکستانی گرفته تا فقیر و غنی، از اولیاء و انسان های پرهیزکار گرفته تا روسیاهان گنهکاری چون نگارنده. امام رضا همه ما را راه می دهد و به همه ما توجه می کند. واقعا که آقا رأفت دارند. اگر کسی رفت و حاجتی خواست و به آن نرسید، مبادا گمان به بی توجهی حضرت ببرد. بداند که صاحب رأفت ، تشخیص داده است که ممکن است روا شدن این حاجت برایش سختی و دشواری بیاورد. این چنین است که برایش آن را نمی خواهد. اگر نه چه بسیار حاجت های نخواسته و بر زبان نیاورده که امام رضا برای زائرانش روا می کند. 🔰 @p_eteghadi 🔰

#امام_رضا علیه السلام #درخواست #گذشت #شوهرداری آيةالله استادی در کتاب (حدیث منبر، ص36و37): آقای احمدی میانجی گفتند: 🔹شخصی همسر خوبی داشت، هیچ وقت هیچ چیزی از شوهرش نمی‌خواست. شوهر او را به مشهد برد. روز آخر از مغازه سبزی فروشی می‌گذشتند. خانم گفت: ای کاش می‌خریدیم و یک سبزی پلو اینجا می‌خوردیم. شوهر می‌گوید: گفتم برگشتنِ می‌خریم. برگشتنِ مغازه‌اش بسته بود. گفتم: در شهر خودمان می‌خوریم. 🔸سوار ماشین شدیم برویم شهرمان؛ در راه ماشین خراب شد. بنا شد شب در دِه نزدیک آنجا بمانیم. رفتیم وارد دِه، دیدیم کسی درِ خانه ایستاده و آب و جارو کرده است. گفتم: ما ماشینمان خراب شد و امشب باید اینجا بمانیم. گفت: بفرمایید! رفتیم وارد خانه شدیم، معلوم شد غذا می‌پزند. به خانم گفتم: گویا اینها مهمان دارند، خوب است از اینجا برویم جای دیگر. به صاحب خانه گفتم. گفت: نه، ما مهمانی جز شما نداریم. دیشب امام رضا علیه السلام را در خواب دیدم. فرمود: زائر من میخواست در مشهد سبزی پلو بخورد نشد. امشب مهمان شماست. برایش سبزی پلو تهیه کنید. 🔹آقای احمدی میانجی فرمود: این به احترام آن خانم است که هیچ وقت از شوهر چیزی نخواسته بود. این بار هم که خواست نشد چیزی نگفت و رضایت داد. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢کتاب اهل بیت علیهم السلام💢 چرا ائمه (ع) کتابی ننوشتند؟ این حرف به طور مطلق صحیح نیست؛ یعنی امام علی(ع) که ابو الائمه(ع) نامیده می شوند،کتاب مشهوری نوشتند که در کلام فرزندان معصومشان به کتاب علی(ع) معروف بود. کافی، ج 1، ص 41، از امام سجاد(ع) نیز کتاب معروف صحیفه سجادیه به دست ما رسیده است. بله! امروز کتابی به نام کتاب علی(ع) در دست ما نیست. در مورد تفسیر قرآن نیز اولین کسی که قرآن را جمع کرد امام علی (ع) بود که در آن شأن نزول و برخی از تفاسیر آن را آورده بود، اما به علت برخی از جریانات صدر اسلام توسط خلفا و به تبع آنان توسط مردم، پذیرفته نشد. ولی غیر از این نوشته ها که توسط امامان معصوم(ع) نگارش شد، دست نوشته ای از آنان گزارش نشده است. علت این امر را می توان در چند دلیل خلاصه کرد. 1-2. وظایف امامت و رهبری اجتماعی مردم وظایفی که بر دوش امام هر عصر می باشد آن قدر گسترده و فراگیر است که نوشتن کتاب،در مقابل آن بسیار کوچک است. امام یک مولف و نویسنده نیست، او رهبری ظاهری و معنوی مردم را بر عهده دارد، وظیفه او تربیت انسان های پاک و مجاهدی است که بتوانند در راه اسلام جان فشانی کنند. وظیفه امام رسیدگی به همه امور دنیوی و اخروی مردم است. اگر چه این کار هم می تواند از امور مهم باشد، اما از جایی که امام (ع) همیشه به کار های اهم (مهم تر) اشتغال دارد، به چنین کارهای جز به اندازه ضرورت نمی پردازد. این ضرورت و وسعت وقت، ظاهراً جز برای امام علی(ع) و امام سجاد(ع)، وجود نداشت. 2-2.وجود شرایط زمانی خاص این دلیل از دو جهت قابل بررسی است؛ اول: عدم استقبال و توجه مردم. مردم آن زمان به علت شرایطی که حکومت های غاصب فراهم کرده بودند توجه شایسته ای به اهل بیت(ع) نداشتند و علت اصلی خانه نشین شدن امامان معصوم(ع) همین عدم اقبال و توجه مردم بود. البته این عدم اقبال مردم، چیزی از شأن و جایگاه اهل بیت (ع) نمی کاهد و ضرر آن متوجه خود مردم می شود، ولی در هر حال برای ارایه یک نظر، فکر، یا نوشته ای که حاوی چنین خصوصیاتی باشد، آمادگی اجتماعی نیز لازم است. دوم: وجود جو تقیه در آن زمان خاص. این جو خفقان نه تنها نسبت به هر مطلبی که ائمه می فرمودند یا نامه ای که می نوشتند، وجود داشت بلکه نسبت به کتاب های اصحاب ائمه(ع) نیز چنین بود. یکی از اصحاب امام جواد(ع) به حضرت عرض می کند:" استادان ما از امامان باقر(ع) و صادق(ع) روایاتی را نقل کرده و نوشته اند، ولی به خاطر شدت تقیه، کتاب هایشان را مخفی کردند و در جامعه انتشار ندادند، الآن با این کتاب ها چه کنیم؟ حضرت فرمود: در آن کتاب ها اشکالی وجود ندارد آنها را انتشار دهید." 📚کافی، ج1 ، ص53. بنابراین؛ از مهم ترین دلایلی که امامان معصوم(ع)از به دست گرفتن قلم و نوشتن حتی یک نامه(تا چه برسد به نوشتن کتاب)،ابا می کردند، وجود جو شدید تقیه بود. دستگاه حاکم اموی و عباسی در طول دوران امامت امامان معصوم(ع)، شدیداً آنان را تحت جازجویی و نظارت داشت. این امر در دوران امامان(ع) شدت و ضعف داشت، اما همه آنان در جو تقیه زندگی می کردند به طوری که امام باقر (ع) می فرماید: "تقیه دین من و دین پدران من است". 📚کافی، ج 2،ص219. 3-2. داشتن شاگردان و نویسندگان حدیث وظیفه نوشتن احادیث و فرمایشات امامان (ع) را عده ای از اصحاب آنان که مشهور به محدثان بودند، بر عهده داشتند. بنابراین؛ احادیث ائمه با تلاش و سعی اصحاب آنان برای ما باقی مانده است و با ننوشتن کتاب توسط ائمه(ع)، این احادیث از بین نرفت. بله! شاید گفته شود اگر خود امامان(ع) کتاب می نوشتند، اختلافی در آن پیدا نمی شد؟ ولی قطعاً چنین نیست؛ زیرا اگر ائمه کتاب می نوشتند، کتابشان مانند کتاب های اصحابشان از دستبرد تحریف کنندگان در امان نمی ماند، بلکه شدت تلاش، برای تحریف کتاب های آنان بسیار بیشتر از کتاب های اصحابشان بود و البته شدت گمراه شدن مردم با این کتاب های تحریف شده و منسوب به ائمه، بیشتر بود؛ زیرا مردم و حتی محدثان با توجه به انتساب این کتاب ها به ائمه(ع) احتمال خطا و اشتباه را در آن نمی دادند تا مانند کتاب های دیگر اصحاب به فکر پیرایش و تصحیح آن باشند. پس نهایتاً فایده ای در نوشتن کتاب توسط خود ائمه(ع) وجود نداشت. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢لقب رضا💢 چه کسی لقب رضا را به امام هشتم گذاشتند؟ امام هشتم بعد از امیرمومنان ع (در بین ائمه ع)بیشترین القاب را دارند.و این چه بسا متاثر از شرائط زندگی ایشان بوده و با پذیرش ولیعهدی مورد اقبال و توجه و مرکز توجهات سیاسی اجتماعی قرار گرفتند... ⭕️اما در مورد لقب رضا معروف ترین لقب امام هشتم رضاست. اما جالب است بدانید که این لقب را دشمن امام(ع) یعنی مامون به آن حضرت داده بود. چنان که طبری و دیگران می نویسند، بعد از ولایتعهدی امام (ع) مامون دستور داد به نام آن حضرت سکه بزنند. روی این سکه ها که الان درموزه آستان قدس است. نوشته شده: «الامیر الرضا ولیعهد المسلمین علی بن موسی» مامون، لقب رضا را از شعار «الرضا من آل محمد» گرفته بود که اشعاری است که اولین بار مختار در قیامش که به خونخواهی امام حسین(ع) بود، در کوفه از آن استفاده می کرد(سال 76ق) این شعار یعنی «ما فقط به حکومت کسی از آل محمد راضی هستیم.» این شعار را بعدها داعیان عباسی (کسانی که برای قیام به نفع بنی عباس و علیه بنی امیه دعوت می کردند، مثل ابومسلم خراسانی) هم به کار بردند و حالا مامون می خواست وانمود بکند که اوست که این شعار و آرزوی قدیمی را تحقق بخشیده است. البته سیاسی بودن اقدام مامون، از همان زمان هم برملا شده بود. و مثلاً دعبل خزاعی- شاعری که معاصر امام (ع) و مامون بوده (متوفای 246ق)- درشعری سروده است: «ایا عجبا منهم یسمونک الرضا / وتلقاک منهم کلحه وغضون» یعنی در تعجبم ازآنها که شما را «رضا» می نامند ولی از جانب ایشان رنج ها وسختی ها به شما می رسد. 📗عيون أخبار الرضا عليه السلام / ترجمه غفارى و مستفيد / ج2 / 310 / باب 40 📒مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) / ج4 / 377 / سمي علي بن موسى ع الرضا لأنه كان رضي لله تعالى ذكره في سمائه و رضي لرسوله و الأئمة بعده ع في أرضه و رضي به المخالفون من أعدائه كما رضي به الموافقون من أوليائه امام هشتم على بن موسى عليهما السلام را «رضا» ناميدند، زيرا مورد پسند خداى تعالى در آسمان، و پيامبر و ائمه در زمين بود، و مخالفان و دشمنانش نيز او را براى امامت پسنديده بودند (و اتفاق دوست و دشمن بر خوشنودى از او، خاص آن حضرت بود). 📕معاني الأخبار ص65 محضر امام ابو جعفر ثانى محمد بن على عليهما السلام عرض كردم: گروهى از مخالفينشما تصور مىكنند مأمون نام پدر شما را رضا گذارده به خاطر آن كه آن حضرت به ولايت عهدى مأمون راضى بودند. حضرت فرمودند: به خدا قسم ايشان دروغ مىگويند و مرتكب فجور و فسق شدهاند، خداوند متعال آن حضرت را رضا خواند به خاطر آن كه حضرتش از خداوند متعال در آسمانش و از رسول و ائمه عليهم السلام كه بعد از رسول بودند در زمين راضى و خشنود بود. راوى مىگويد: محضر مباركش عرضه داشتم: مگر تمام پدران شما عليهم السلام از خدا و رسولش و ائمه بعد از آن حضرت راضى و خشنود نبودند؟ حضرت فرمودند: آرى. عرض كردم: پس چرا بين ايشان تنها پدر شما به رضا موسوم گرديد؟ فرمود: زيرا مخالفين و دشمنانش از او خشنود بودند همان طورى كه موافقين و دوستانش از آن حضرت خشنود بودند در حالى كه اين امتياز براى هيچ يك از آباء گرامش عليهم السلام نبود لذا از ميان همه تنها آن حضرت به رضا موسوم گشت. 📚علل الشرائع / ج1، ص: 761 🔰 @p_eteghadi 🔰