«ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قيلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلينَ»؛ خداوند براى كسانى كه كافر شده‏ اند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند و ارتباط با اين دو (پيامبر) سودى به حالشان (در برابر عذاب الهى) نداشت، و به آن ها گفته شد: «وارد آتش شويد همراه كسانى كه وارد مى ‏شوند!» (1) همسر حضرت نوح (عليه السلام) كافر بوده و به مردم مى ‏گفت نوح ديوانه است و هر گاه يک نفر به نوح ايمان می آورد، او به ستمگران قوم نوح، خبر می داد. لذا خیانت او، کافر و سخن چین بودنش بود که اخبار را به مشرکان می رساند. و همسر حضرت لوط (علیه السلام) نیز مردم را به ميهمان هاى لوط راهنمايى می كرد. او نیز علاوه بر کفر، سخن چین بوده و اخبار و اسرار خانه حضرت لوط را برای قوم لوط می برد.(2) بنابر این؛ خیانت آن ها همکاری با دشمن و رساندن اخبار و اسرارخانه پیامبر، به مشرکان بوده است. در باره رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) و متناسب با آیات ابتدایی سوره تحریم، روایت داریم که عایشه و حفصه، اسرار خانه پیامبر را فاش می کردند.(3) نکته: این آیات تذکری است برای همسران پیامبر (عایشه و حفصه) که گمان نکنند نسبت داشتن با پیامبر خدا و رابطه تزویج می تواند آن ها را از آتش و عذاب الهی در امان بدارد لذا باید مراقب باشند تا مبادا در نافرمانی و عصیان، مانند همسر نوح و لوط گردند. در جواب این که آیا کفر همسران نوح و لوط، مخفیانه بوده یا این که اظهار کرده اند؟ باید گفت روایتی ندیدم که بگوید آن ها کفرشان را اظهار می کردند. آن چه نقل شده این است که اظهار به ایمان می کردند ولی در دل و قلبشان کافر و منافق بودند. لذا کفرشان ظاهرا مخفیانه بوده است، نه علنی. گفته شده وقتی وحی بر آن پیامبران نازل می شد، آن ها اخبار را برای مشرکان می بردند. هم چنین اگر کسی در خفا به نوح ایمان می آورد، همسر نوح خبر او را به مشرکان می داد تا او را عذاب و شکنجه کنند. در باره همسر لوط هم گفته اند که اگر شب برای لوط میهمان می آمد، او با روشن کردن آتش بر بام خانه، مشرکان و کافران را مطلع می کرد و اگر روز میهمان می آمد، او با دود، دشمنان را مطلع می کرد.

ممکن است پرسیده شود آیا همسر نوح تا زمان طوفان نوح، زنده بوده یا قبل از آن، از دنیا رفته بوده است؟ در جواب، به آیه قرآن اشاره می کنم: «حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فيها مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَ أَهْلَكَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ ...»؛ [رويارويىِ نوح و قومش هم چنان ادامه داشت] تا هنگامى كه فرمان ما فرا رسيد و تنور فوران كرد، گفتيم: از هر [نوع حيوانى] يک زوج دوتايى [يك نر و يك ماده] و نيز خاندانت و آنان را كه ايمان آورده اند، در كشتى سوار كن مگر كسى كه پيش تر فرمان غرق شدن را بر ضد او لازم كرده ايم.(4) تعبیر «وَ أَهْلَكَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ ...» شامل همسر و فرزند نوح می شود ولی ظاهرا نوح از کفر همسرش و عذاب الهی نسبت به او آگاه شده بود اما قضای حتمی بر نابودی فرزندش را باخبر نبود. بیان برخی مفسران چنین است: در روايات آمده که جوشيدن تنور را همسر نوح به او خبر داد.(5) از روايات و از آيه 10 تحریم، فهميده مى شود كه مراد از «مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ» زن نوح بوده است، ظاهرا «مَنْ سَبَقَ ...» به پسر نوح نيز شامل بود ولى چنان كه بعدا خواهد آمد، نوح از آن خبر نداشته و به پسرش اصرار مى كرد كه سوار شود.(6) نوح (علیه السلام) مى پنداشته كه استثناء تنها مربوط به همسرش است، بدين جهت خداى تعالى آن را برايش بيان كرده و فرمود كه او اهل تو نيست، او عملى غير صالح است، بعد از اين بيان الهى فهميد كه فرزندش نيز از كسانى است كه ظلم كرده است.(7) بنابر این؛ همسر نوح تا زمان طوفان نوح زنده بوده و مشمول استثناء در آیه است و ظاهرا حضرت نوح قبلا مطلع شده و از کفر همسرش و این که او هلاک می شود، آگاه بود؛ کما این که فرزند نوح را نیز شامل می شود. لذا آن اهلی که استثناء شده اند، همسر و فرزند نوح بوده اند؛ منتهی نوح نمی دانسته که فرزندش نیز مشمول این قضای حتمی و نابودی و عذاب است و یا امید داشته که هدایت شود. اگر پرسیده شود آیا احتمال دارد همسران پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) نیز برای مدتی کفر پنهانی داشته و مدت کوتاهی کافر شدند و بعد توبه کرده اند؟ در جواب باید گفت: کافر نشده اند ولی مرتکب گناه بزرگی شده و باید از آن توبه می کردند. آن گناه بزرگ، آزار و اذیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) بوده است. آن دو زن(حفصه و عایشه)، دست به دست هم دادند تا پیامبر را تحت فشار قرار داده و موجب اذیت و آزار پیامبر شدند؛ این گناه بزرگی است زیرا: «إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ‏ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً»؛ قطعاً آنان كه خدا و پيامبرش را مى ‏آزارند، خدا در دنيا و آخرت لعنتشان مى ‏كند، و براى آنان عذابى خواركننده آماده كرده است.(8) «وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ‏ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ»؛ و براى آنان كه همواره پيامبر خدا را آزار مى ‏دهند، عذابى دردناک است‏.(9) لذا خداوند در دفاع از پیامبر(صلی الله علیه و آله) می فرماید: «إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ‏ قُلُوبُكُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْريلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمَلائِكَةُ بَعْدَ ذلِكَ ظَهير»؛ اگر شما (همسران پيامبر) از كار خود توبه كنيد (به نفع شماست، زيرا) دلهايتان از حق منحرف گشته؛ و اگر بر ضدّ او دست به دست هم دهيد، (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور اوست و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنان پشتيبان اويند.(10)

ممکن است گفته شود توبه هم کرده باشند، معنایش این نیست که کافر نشده بوده اند؛ آیا آیه و روایتی داریم که کفر آن ها را حتی به مدت کوتاه منکر شده باشد؟ در جواب باید گفت: اثبات کفر دلیل می خواهد و نمی توان گفت چون نمی شود کفر آن ها را انکار کرد، پس معنایش اثبات کفر است؛ زیرا ملازمه ای بین این دو نیست. توجه داشته باشید تا دلیل محکم و قطعی نداشته باشیم نمی توانیم چیزی را به قرآن و خداوند نسبت دهیم. این احتمالات و... علاوه بر نیازمندی به دلیل و مدرک معتبر، از قرآن و آیات مورد نظر فهم نمی شود. اگر گفته شود چگونه می شود چند نفر بر علیه پیامبر همدست شوند «تظاهرا علیه» اما همچنان مؤمن باشند و بعد خدا هم بگوید خدا، جبرئیل، صالح مومنین و فرشتگان، پشتیبان او هستند؟ در جواب گفته می شود به آیه بعد توجه کنید. در آیه بعد، خداوند متعال تهدید می کند که گمان نکنند پیامبر آن ها را هرگز طلاق نمی دهد و یا اگر طلاق بدهد، بهتر از آن ها برای ازدواج با پیامبر پیدا نمی شوند. توجه داشته باشید، همین که در آن ماجرا پیامبر(صلی الله علیه و آله) هیچ کدام از همسرانشان را طلاق ندادند و همسران قبول کردند با همین شرائط، همسر حضرت باقی بمانند، نشان می دهد که از آن جریان کوتاه آمده اند. البته پیامبر(صلی الله علیه و آله) در آن ماجرا، یکماه از همسران خود قهر کرده و از آن ها دور بودند. لازم به ذکر است که همسر پیامبر بودن به معنای درجات کامل معرفت نیست و همین ماجرا نشان می دهد که برخی از آن ها معرفت لازم به مقام رسالت را نداشته اند. در ضمن، ایمان مراتب دارد و با مراتب پایین معرفتی باز هم اطلاق ایمان و مؤمن بودن می شود؛ ولو مراتب پایین آن می تواند همراه با نفاق باشد. نکته: صرف وجود آیات در باره کفر همسران نوح و لوط، نمی تواند کفر همسران پیامبر را ثابت کند؛ لازم به ذکر است که در باره زنان مؤمنه هم آیه آمده است. البته می دانیم آیات ابتدایی سوره تحریم در مقام مذمت دو تا از همسران پیامبر است ولی این لزوما کفر را نمی رساند. مقابله با خدا و ملائکه و صالح مؤمنین و... همه برای تهدید است تا آن ها و نیز سایرین، جایگاه رفیع پیامبر(صلی الله علیه و آله) را بیشتر درک کنند. بنابر این؛ گرچه مذمت و سرزنش و حتی تهدید آن دو زن(حفصه و عایشه)، از این آیات، قطعی و مسلم است ولی نمی توان قائل به کفر ظاهری و خروج آن ها از دین شد. این هم که بگوییم چون دلیل بر انکار نداریم، پس می توان احتمال کفر را بدهیم؛ استدلالی صحیح و علمی نیست. 📚پی نوشت ها: 1. تحریم: 66/ 10. 2. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات: ناصر خسرو ـ تهران، ج ‏10، ص 479؛ مکارم شیرازی و همکاران، تفسير نمونه، انتشارات: دار الکتب الاسلامیه ـ تهران، ج 24، ص 301. 3. قمی مشهدی، تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، محقق: درگاهی، ناشر: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، سازمان چاپ و انتشارات ـ ایران‏، ج ‏13، ص 343؛ بحرانی، تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن، موسسة البعثة، قسم الدراسات الاسلامیه ـ قم، ج ‏5، ص 430. 4. هود: 11/ 40. 5. البرهان في تفسير القرآن، پیشین، ج 3، ص 103؛ حویزی، تفسير نور الثقلين، مصحح: رسولی، ناشر: اسماعیلیان ـ قم، ج 2، ص 356. 6. قرشی، تفسیر احسن الحدیث، انتشارات: بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر ـ تهران، ج 4، ص 494. 7. طباطبایی، محمد حسین، تفسير الميزان، ترجمه موسوی همدانی، انتشارات: جامعه مدرسین، دفتر انتشارات اسلامی ـ قم، ج 10، ص 341. 8. احزاب: 33/ 57. 9. توبه: 9/ 61. 10. تحریم: 66/ 4. 🔰 @p_eteghadi 🔰

چه آیاتی از قرآن بر پیامبر بدون واسطه و مستقیم نازل شده است و طرز نازل شدن آنها به چه طریق بوده است؟ 🎤وحی گاهی بی واسطه وگاهی با واسطه بوده است، درباره اینکه وحی بی واسطه چگونه بوده است، این حدیث نورانی رسول خدا(ص) پاسخ روشن بدین پرسش است : «أحیاناً یأتینی مثل صلصلة الجرس وهو أشدّه علیّ فیفصم عنّی وقد وعیت ما قال، وأحیاناً یتمثّل لی الملک رجلاً فیکلّمنی فأعی ما یقول؛(1) گاهی وحی مثل صدای زنگ بر من فرود می‌آمد و حالتی سخت به من دست می‌داد و احساس سنگینی می‌کردم. وقتی آنچه القا می‌شد، دریافت می‌کردم، آن گاه آن صدا قطع می‌شد، گاهی فرشته به صورت مردی برای من نمودار می‌شد و با من سخن می‌گفت، آنچه او می‌گفت من دریافت می‌کردم». 👇👇👇👇👇👇👇

پیامبر در این حدیث نحوه نزول وحی را با تمثیل به گونه‌ای بیان کرده است که برای مردم تا اندازه‌ای قابل فهم باشد، بنابر این تفاوت وحی بی‌واسطه و با واسطه در این است که اگر وحی به واسطه جبرئیل به پیامبر می‌رسید ،حضرت وحی را از طریق فرشته پیام‌رسان الهی دریافت می‌کرد، و دریافت وحی زیاد سنگینی نمی‌کرد، اما اگر وحی بدون واسطه بود، جبرئیل واسطه دریافت وحی نبوده و پیامبر به طور مستقیم آن را از خداوند دریافت می‌کرده، دریافت وحی به حضرت بسیار دشوار بود، و تحمل آن بر حضرت سنگینی می‌کرد. درباره این که چه آیاتی پیامبر بی‌واسطه و چه آیاتی را به واسطه جبرئیل دریافت کرده ، به طور دقیق مشخص نیست و در جایی هم بحث نشده، ولی از جمله آیاتی که پیامبر بدون واسطه جبرئیل دریافت کرده ،آیات سوره نجم است. گویا بدون وسطه جبرئیل بر قلب پیامبر نازل شده، چون بر اساس تحلیل مجموع روایات و سخنان مفسران مراد از «علّمه شدید القوى؛(2) او را قدرت بسیار توانا آموخت». ذات حق تعالى است نه جبرئیل و رسول خدا در حالی که در اُفق اعلى قرار داشت، آن آیات از خداوند دریافت.(3) و یکی دیگر از سوره هایی که در روایتی از امام علی (علیه السلام) استفاده می شود که به صورت مستقیم بر پیامبر اسلام نازل شده است سوره مبارکه مائده است.(4) 📚پی‌نوشت‌ها: 1. بحار الانوار،مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏،دار إحياء التراث العربي‏،بيروت‏، 1403 ق‏،چاپ: دوم‏،، ج 18، ص 260، حدیث 13. 2. نجم (53) آیه 5. 3. تفسير نمونه،آيت الله مکارم شيرازي، دار الكتب الإسلامية،ايران- تهران‏، 1371 ه. ش‏، چاپ: 10، ج 22، ص 488. 4. التمهيد في علوم القرآن ،معرفت، محمدهادى‏،حوزه علميه قم، مركز مديريت‏،ايران- قم‏،1410 ه. ق‏،چاپ: 3، ج‏1، ص: 64. 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓پرسش: اگر از کسی حلالیت بطلبیم و او به زبان ما را حلال کند ولی در دل از ما راضی نباشد، باز ما مدیون او هستیم؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ باید دانست که حلالیت به زبان نیست، بلکه به قلب می‌باشد و طرف باید قلبا از شخص ظلم کننده راضی شود، حال به هر نحوی که باشد. پس اگر چنانچه به کسی ستم نمودیم، باید به هر نحوی که شده قلباً رضایت آن شخص را جلب نماییم. 🔰 @p_eteghadi 🔰

❔#پرسش_و_پاسخ آیا در قرآن به حکومت جهانی #امام_مهدی_علیه_السلام، اشاره شده است؟ 💡پاسخ : آیات متعدّدی، حکومت جهانی اسلام و حاکمیت ارزش های دینی و انسانی را در جهان، پیش بینی کرده اند. در احادیث متواتر و قطعی، چهار دسته از این آیات به «حکومت جهانی #امام_مهدی_علیه_السلام» تفسیر یا تأویل شده اند: ◀️۱. آیاتی که جهانی شدن اسلام را پیشگویی کرده اند : ▫️الف. آیات فراگیر شدن دین حق ▫️ب. آیه حکومت صالحان بر زمین ▫️ج. آیه امامت و وراثت مستضعفان ▫️د. آیه خلافت اهل ایمان و عمل صالح ▫️هـ. آیات پایان یافتن فتنه ◀️۲. آیاتی که به حکومت جهانی اسلام اشاره کرده اند. این آیات، با کمک احادیث اهل بیت(ع)، به حکومت جهانی اسلام با رهبری #امام_مهدی_علیه_السلام بشارت می دهند : ▫️الف. آیات مربوط به حیات زمین پس از مرگ ▫️ب. آیات پیروزی حق و نابودی باطل ◀️۳. آیاتی که به قیام #امام_مهدی_علیه_السلام تأویل شده اند. این آیات در ظاهر، اشاره ای به حکومت جهانی اسلام ندارند و تنها احادیث، آنها را به #قیام_امام_مهدی_علیه_السلام مربوط دانسته اند. ◀️۴. آیاتی که بر #یاران_امام_مهدی_علیه_السلام تطبیق شده اند. این آیات، همان آیاتی هستند که به مدح و یا ذمّ برخی افراد (به خاطر وجود صفات خاصّی در آنان) پرداخته اند و در احادیث، این مدح ها یا ذم ها بر یاران و دشمنان #امام_مهدی_علیه_السلام تطبیق شده است. 📖 دانش نامه امام مهدی(ع) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: ج ۲ ص ۱۰۱ 🔰 @p_eteghadi 🔰

💎 توصیه‌ای از حضرت ولی عصر (عج) 🔻 امام مهدی (عج): وَأمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فيها إلى رُواةِ حَديثِنا فَإنَّهُمْ حُجَّتى عَلَيْكُمْ وَ أنَا حُجَّهُ اللّه ِعَلَيْهِمْ ❇️ امّا در رخدادهايى كه پيش مى آيد به راويان احاديث ما مراجعه كنيد كه آنان حجّت من بر شما هستند و مـن حـجّت خــدا بـر آنـانـم. 📚 معجم احاديث المهدى عليه السلام، ج ۴، ص ۲۹۴. ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈• 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎬 مهدویت در کلام علماء: ✳️ آیت الله امامی کاشانی 🔰 آینده بی نظیر در روایات معصومین علیهم السلام #مهدویت #امام_زمان #آخر_الزمان #آینده_جهان #احادیث_مهدوی #امامی_کاشانی 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎧 مهدویت در کلام علماء: ✳️ آیت الله حائری شیرازی رحمه الله در هشتمین همایش دکترین مهدویت سال 1392 🔰 با موضوع آینده آمریکا و ایران و انتظار حقیقی #مهدویت #امام_زمان #آیت_الله_مؤمن #ولایت_امام #ولایت_فقیه 🔰 @p_eteghadi 🔰

#تقویم_شیعه #تاریخ_مستند 🔴 بیست و یکم #جمادی_الثانی سالروز وفات #حضرت_ام_کلثوم " سلام الله علیها " جناب امّ کلثوم سلام اللَّه علیها، چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند. صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه می فرماید: امیر المؤمنین علیه السّلام آن مخدره را به عون بن جعفر طیار تزویج نمودند. آن حضرت در واقعه جانسوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین علیه السّلام و اهل بیت و اصحابشان در کنار خواهرشان حضرت زینب سلام اللَّه علیها از بانوان و یتیمان محافظت می نمود، و اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جانسوز است. پس از عاشورا که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند، خطبه آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثیه های حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد. سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا بالاخص شهادت حضرت سیّد الشهداء رحلت نمود و در مدینه منوره دفن شد. به قولی رحلت آن حضرت در آخر ماه جمادی الثانی بوده است. 📚ریاحین الشریعه: ج 3، ص 244 256 📚ریاحین الشریعه: ج 3، ص 345 📚تذکره الخواص: ص 75 📚وقایع المشهور: ص 110 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️#پرسش_و_پاسخ 💠 ظهور #امام_مهدی_علیه_السلام ، امرى حتمى است. براى تحقّق چنين امر حتمى اى كه وعده تخلف ناپذير الهى است، چه نيازى به درخواست و دعا داريم؟ پاسخ : ✍🏻 اگرچه قيام مهدوى، حتمى است، امّا دعاى ما و هزاران نفر ديگر در طول تاريخ، مى تواند جزئى از علّت تامّه و تقدير الهى براى ظهور امام زمان عليه السلام باشد. با دعا كردن و درخواست از خدا، و با گرد هم آمدن ديگر عوامل، زمينه حصول علّت تامّه ظهور و قيام امام زمان عليه السلام ، فراهم مى آيد و حتميت وعده الهى، رقم مى خورَد. 🔺 گفتنى است كه اصل قيام امام مهدى عليه السلام حتمى است، امّا زمان و شكل وقوع و نيز آسانى و سختى آن، و همچنين افراد و تعداد شركت جويان در آن، از قطعيت برخوردار نيست و اين، خود، عرصه جديدى براى دعا و راز و نياز فراهم مى آورد. 🚩 بر همين پايه، تحقّق آثار قيام و به كمال رسيدن نهضت نيز امرى است كه به فراهم آمدن ده ها عامل و صدها زمينه چينى نيازمند است كه دعا و درخواست از خداى رحمان مى تواند بخشى از آنها باشد. همچنين توجّه به محتواى ادعيه مى تواند جامعه آرمانى شيعه را ترسيم كند و فاصله ما را با آن برنمايد؛ امرى كه مسئوليت ما را در زمينه چينى براى ظهور به ما يادآورى مى كند. 🔹شركت جستن فرشتگان در قيام و تعداد و زمان به يارى آمدن آنها نيز مى تواند بدين گونه به دعاى ما گره بخورد و در پى اجابت ادعيه، تعداد فراوان ترى فرشته و بسى پيش تر و يا در مواضعى بيشتر به يارى بيايند. افزون بر اين، بازخوانى مكرّر اين ادعيه، سبب افروختن شعله اميد در دل منتظران ظهور و تقويت روحىِ ياران امام است. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎧 مهدویت در کلام علماء: ✳️ آیت الله حائری شیرازی رحمه الله در هشتمین همایش دکترین مهدویت سال 1392 🔰 با موضوع آینده آمریکا و ایران و انتظار حقیقی #مهدویت #امام_زمان #آیت_الله_مؤمن #ولایت_امام #ولایت_فقیه 🔰 @p_eteghadi 🔰

❔#پرسش_و_پاسخ 💢 انقلاب اسلامی در روایات 💠 آیا احادیثی داریم که انقلاب اسلامی ایران و رهبری آن را پیش گویی کنند؟ 🔸 پاسخ : ✍️ برخی احادیث از انقلابی در ایران، پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) سخن می گویند که از مطالعه ی مجموع آنها چنین به ذهن می رسد که مربوط به انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن باشد که در سال ۱۳۵۷ به ثمر رسید ... 🔅#امام_صادق_علیه_السلام : خداوند کوفه را برای دیگر جاها و مؤمنان آن را برای مؤمنان دیگر سرزمین ها حجّت قرار داد و شهر قم را برای سایر شهرها و مردم آن را برای همه اهالی شرق و غرب عالم، از جن و انس، حجّت قرار داد. خداوند، شهر قم و مردم آن را مستضعف و ناتوان رها نکرد، بلکه آنان را توفیق داد و تأیید نمود... روزگاری خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن بر دیگر مردمان حجّت باشند. آن روزگار از زمان غیبت قائم(ع) ماست تا هنگام ظهورش. اگر چنین نبود زمین اهل خود را در کامش فرو می برد. فرشتگان بلایا را از قم و مردم قم دور می کنند. هیچ ستمگری آهنگ بدی به آنان نمی کند مگر آن که در هم شکننده ستمگران او را در هم می شکند. [۱] 🔅#امام_صادق_علیه_السلام : بزودی کوفه از مؤمنان تهی خواهد گشت و علم از آن رخت برخواهد بست همانند ماری که در سوراخش پنهان می شود. آن گاه علم در شهری آشکار خواهد شد به نام قم. این شهر معدن علم و فضل می شود، تا آن جا که بر روی کره زمین کسی نمی ماند که در دین ضعیف و ناتوان باشد حتی زنان پرده نشین؛ و این [واقعه ] نزدیک ظهور قائم ماست. خداوند قم و مردم آن را جانشین مقام حجّت می کند. اگر چنین نبود هر آینه زمین اهل خود را فرو می بلعید و در روی زمین حجّتی باقی نمی ماند. علم از این شهر به شهرهای دیگر در شرق و غرب عالم سرازیر می شود و بدین سان حجّت خدا بر بندگانش تمام می شود؛ چندان که در کره خاک کسی نمی ماند که دین و دانش به او نرسیده باشد. سپس قائم(ع) ظهور می کند. [۲] 🔅بحار الأنوار به نقل از یکی از شیعیان: در حضور ابو عبد اللّه (#امام_صادق_علیه_السلام ) نشسته بودم که این آیه را تلاوت کرد: «چون از آن دو [وعده ]، وعده نخستین در رسد بندگان خویش را که جنگاورانی دلاورند بر سرتان فرستیم. آنها حتی درون خانه ها را هم می کاوند و این و عده ای انجام شدنی است» [۳]. عرض کردیم: فدایت شویم، اینان کیانند؟ سه بار فرمود: به خدا قسم آنان مردمان قم هستند. [۴] 🔅 #امام_کاظم_علیه_السلام : مردی از قم مردم را به حق فرا می خواند و بر گرد او مردمانی فراهم می آیند که چونان پاره های آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمی اندازد و از جنگ خسته نمی شوند و بزدلی نشان نمی دهند، به خدا توکل دارند و فرجام از آنِ پرهیزگاران است. [۵] 📚 [۱] بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۳، ح ۲۲. [۲]. همان [۳] الإسراء، آیه ۵. [۴] بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶، ح ۴۰. [۵] همان، ح ۳۷. 🔰 @p_eteghadi 🔰

📕حدیث مهدوی 9️⃣ پیشگویی امام حسین علیه السلام درباره قیام حضرت مهدی عجل الله فرجه الشریف #مهدویت #حدیث_مهدوی #امام_زمان #قیام_مهدی #دوران_ظهور 🔰 @p_eteghadi 🔰

امام صادق عليه السلام: هر كه جوياى رياست باشد، نابود شود مَن طَلَبَ الرئاسةَ هَلَكَ ميزان الحكمه جلد 4 صفحه 310 🔰 @p_eteghadi 🔰

پرسش و پاسخ اعتقادی 🔹حجه الاسلام #محمدی جلسه 63 - راه نگه داشتن دین در آخر الزمان 🔰 @p_eteghadi 🔰

طبق آیات قرآن همه موجودات تسبیح و تحمید خدا را انجام میدهند . ما هم جز موجودات هستیم پس تسبیح میگوییم پس نماز خواندن چه معنی میدهد؟ موجودات عالم دو قسمت هستند برخی دارای شعور و تعقل هستند که کارهای خود را از روی اراده و اختیار انجام می دهند مانند انسان و جن. برخی از موجودات دارای شعور و تعقل نیستند که بتوانند کارهای خود را بر مبنای تعقل و اراده و اختیار انجام دهند بلکه یا جماد هستند که حرکتی ندارند یا نبات هستند که حرکت آنها اصلا ارادی نیست یا حیوان هستند که حرکت آنها ارادی است اما منشأ اراده آنها تعقل نیست بلکه غریزه است. آنچه که مسجل و حتمی است این است که در آیات و روایات متعددی، بر تسبیح گویی همه اجزای هستی، تصریح شده است. ”«تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَی‏ءٍ إِلَّا یسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِن ‏لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ» یعنی: آسمان های هفتگانه و زمین و کسانی که در آنها هستند همه تسبیح او می گویند و هر موجودی تسبیح او می گوید ولی شما تسبیح آنها را نمی فهمید.(1) اما این که تسبیح موجودات چگونه است به چه طریق است دو دیدگاه وجود دارد: 1. تسبیح به زبان حال 2. تسبیح به ”‌زبان قال”‌‌. «علامه طباطبایی» می فرماید: « تسبیح تمامى موجودات تسبیح حقیقى و قالى است چیزى که هست قالى بودن لازم نیست حتما با الفاظ شنیدنى و قراردادى بوده باشد.»(3) در زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) برخی از کفار از ایشان معجزه خواستند پیامبر مقداری سنگریزه در دست مبارک گرفتند و سنگریزه ها در دست آن حضرت به یگانگی خدا و رسالت پیامبر(صلی الله علیه و آله) شهادت دادند (4) «شهید مطهری» می گوید: «در اینجا معجزه پیامبر (صلی الله علیه و آله) این نبود که سنگریزه را به تسبیح در آوردند، بلکه معجزه حضرت این بود که گوش های افراد را باز کردند و آنها صدای سنگریزه را شنیدند. آن سنگریزه ها همیشه تسبیح می گفتند و معجزه پیامبر (صلی الله علیه و اله) در شنواندن این صدا به آن گوشها بود، نه در به صدا درآوردن سنگریزه ها.»(5) «سَبَّحَ لِلّهِ مِا فِی السَّمواتِ وَالأَرْضِ وَهُوَ الْعَریزُ الْحَکِیمُ» ؛ آن چه در آسمان ها و زمین است، خدا را تنزیه می کند، اوست عزیز و حکیم .(6) «آیه الله سعادت پرور»(ره) می فرمایند: «هر موجودی تکوینا تسبیحات اربعه را دارد و چون سعه ی وجودی اش خدا را می شناسد به صورت غیر تکوینی نیز به تسبیحات اربعه توجه دارد، ولی گفتار انها فقط تسبیح و حمد است. و تنها انسان است که ماموریت دارد تشریعا هر چهار تسبیح را بگوید، اگرچه به حقیقت معانی انها متلبس نگشته باشد و ظهور تام تسبیحات چهارگانه از لحاظ گفتار و شهود در انسان کامل و شخص رسول الله(صلی الله علیه و آله) و اوصیای او (علیهم السلام) تحقق پیدا نموده است.»(7) انسان از آن جهت که دارای جسم و اجزای مادی است این اجزاء و جسم او مانند همه اجزای عالم در حال تسبیح خدای تعالی است اما از آن جهت که انسان دارای شعور و ادراک و تعقل است و تکلیف پذیر است و قابل امر و نهی است خدا به او امر و نهی کرده است و از او خواسته است در این سیر الی الله همه موجودات داخل شده و اختیارا خدا را تسبیح کند و او را عبادت کند. این تسبیح انسان علاوه بر آن تسبیح عمومی که همه عالم دارند و به تبع جسم و جان او هم تکوینا تسبیح خدا می گویند مکلف به گفتن تسبیح پروردگار است . و فرق اساسی انسان با دیگر موجودات همین جهت تکلیف پذیری اوست چرا که او دارای تعقل و اراده است و بر همین اساس تکلیف می شود بار مسئولیت اضافه ای بر عهده اوست که قرآن هم به این بار اضافه مسئولیت انسان اشاره کرده است: «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا» ما بر آسمانها و زمین و کوههای عالم (و قوای عالی و دانی ممکنات) عرض امانت کردیم (و به آنها نور معرفت و طاعت و عشق و محبّت کامل حق یا بار تکلیف یا نماز و طهارت یا مقام خلافت و ولایت و امامت را ارائه دادیم) همه از تحمّل آن امتناع ورزیده و اندیشه کردند و انسان (ناتوان) آن را بپذیرفت، انسان هم (در مقام آزمایش و اداء امانت) بسیار ستمکار و نادان بود (که اکثر به راه جهل و عصیان شتافت). (8) این بار مسئولیت ، علاوه بر آن تسبیح عمومی است که همه عالم (که انسان هم به نحو تکوین داخل در همین عالم است) داراهستند بر این اساس انسان مکلف است که خدا را عبادت کند. خدا دو اراده دارد اراده تکوینیه و اراده تشریعیه ، به اراده تکوینی هر چه که اراده کند آن را کن فیکون می کند : «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» فرمان نافذ او چون اراده خلقت چیزی کند به محض اینکه گوید: «موجود باش» بلا فاصله موجود خواهد شد.(9)

اما اراده تشریعیه الهی به خاطر خلق موجودات مختار در عالم است و برای این که این موجودات وجود مختارشان لغو نباشد خیر و صلاح آنها را به آنها امر کرده و از بدی ها نهی فرموده است به عبادت امر و از معصیت نهی فرموده است . این امر و نهی الهی در واقع اراده تشریعیه الهی است آیا خدا می خواهد که بندگانش نماز 17 رکعت در روز را به جای آورند ؟ آری . این خواست خدا به اراده انس و جن تعلق گرفته است و این انسان است که اختیار می کند این امر الهی را انجام دهد یا نه. و از طرف دیگر خدا نهی می کند از این که دست درازی به مال یتیم بشود ولی گاهی می بینیم انسان هایی دست درازی می کنند. این سر پیچی از امر و نهی الهی توسط برخی به معنای غالب آمدن آن افراد بر اراده خدا نیست بلکه این میدانی است که خدا برای ابراز اراده انسان باز گذاشته تا قوای او به فعلیت تبدیل شود ودرون مایه خود را نشان دهد . و الا همان کاری که انسان انجام می دهد (چه عبادت و چه معصیت) متعلق اراده تکوینیه الهی است. اگر کسی آگاهانه سجده کند یعنی عمل او از گذر گاه اراده اش انجام شود این سجده تشریعی است و اگر کسی نا آگاهانه سجده کند و سجده او متعلق اراده اش نباشد این سجده او تکوینی است همه عالم از جمله انسان تکوینا خدا را دائم سجده می کنند اما این انسانی که در جمع عالم خدا را سجده می کند انسان به معنای موجود با اراده و مختار نیست بلکه مانند کوه و دشت و حیوانات و گیاهان و سیارات و ... که خدا را سجده می کنند «وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ »(10) انسان هم عضوی از این طبیعت خدا را سجده می کند. اما این انسان یک جنبه دیگر هم دارد که به آن وجه اراده مندی و اختیار داری «احسن مخلوقین» و متعلق «كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ » شده است این انسان وجهی دیگر به نام اراده دارد که با آن اراده اگر خدا را عبادت کند پاداش خواهد داشت و الا عقاب می بیند در عین حالی که از لحاظ تکوینی تسبیح خدا را می گوید. 📚پی نوشت ها: 1- اسراء :44. 2-کلینی، کافی، اسلامیه، 1417، ج 1 ص، 118حدیث 10؛ «هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ سُبْحَانَ اللَّهِ فَقَالَ أَنَفَةٌ لِلَّهِ» 3-طباطبایی، ترجمه المیزان، مترجم: موسوی همدانی، جامعه مدرسین، 1374، ج‏13، ص: 152. 4- مجلسی، بحارالأنوار، تراث، بیروت، 1407، ج 57 ص 169. 5- مطهری، مرتضی؛ آشنایی با قرآن، صدرا، 74، ج 4، ص 174. 6- حدید: 1. 7- سعادت پرور، علی، نور هدایت ، احیاء کتاب، تهران، 86، ج ۱، ص ۳۲۳. 8- احزاب 72. 9- یس:82. 10- رحمن:6. 🔰 @p_eteghadi 🔰

سؤال: چرا ما در پایان قرائت قرآن می گوییم: "صدق الله العلی العظیم" اما اهل سنت میگویند "صدق الله العظیم"؟ آیا علتش علاقه مندی شیعیان به حضرت علی (ع) است یا نفرت اهل سنت از آن حضرت؟ یا اینکه دلیلی دیگر دارد؟ 🎤یکی از آداب قرائت قرآن، تصدیق کلام وحی پس از قرائت آیات آن است. این امر هر چند دلیل خاص روایی نداشته؛(1) اما از باب مطلوبیت تصدیق کلام وحی امری مطلوب و راجح پس از قرائت قرآن است. 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

این تصدیق با جملات «صدق الله العلی العظیم»،(2) یا «صدق الله العظیم»،(3) (که در این جملات «علی و عظیم» دو وصف از اوصاف «الله جل جلاله» است) و یا «صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُه»،(4) و یا «صَدَقَ اللَّه»،(5) و یا هر وصف دیگری که در قرآن و سنت برای خدای متعال بکار رفته همچون: «الْعَزِيزُ الْحَكِيم»،(6) و «السَّمِيعُ الْعَلِيم»،(7) و «الْحَكِيمُ الْخَبِير»،(8) و «الْعَلِيمُ الْحَكِيم»،(9) و «الْعَزِيزُ الرَّحِيم»،(10) و «الرَّحِيمُ الْغَفُور»،(11) و «صدق الله عز وجل»،(12) و... جایز است. در برخی روایات به صورت موردی بیان شده که امام معصوم (علیه السلام) پس از قرائت آیه ای از قرآن کریم کلام پروردگار را تصدیق نموده است؛ چنانکه در روایتی که بیانگر سیره ی امام سجاد (علیه السلام) است آمده است که آن حضرت وقتی آیه ی اول سوره «قدر» را تلاوت می نمودند بیان می داشتند: «صدق الله عزوجل».(13) همچنین از امام صادق (علیه السلام) روايت شده که فرمودند: کسی که سوره ی «و الشمس و ضحاها» را تلاوت و ختم کرد، بگويد: «صدق الله و صدق رسوله».(14) همچنین در دستور دعای «ام داود» آمده است که امام فرمودند: پس از آنکه از خواندن سوره ها فراغت یافت بگوید: «صدق الله العظیم...».(15) با توضیحات فوق روشن می گردد رویه ای که در بین قرّاء قرآن کریم متداول بوده که قاریان شیعه مواظبت بر گفتن «صدق الله العلی العظیم» داشته و قاریان اهل سنت نیز پس از قرائت قرآن «صدق الله العظیم» می گویند؛ مبتنی بر آرای فقهی فقیهان شیعه و سنی نبوده؛ و اختلافی فقهی محسوب نشده؛ بلکه چنین امری تنها در رویه ی قاریان به سنتی تبدیل شده و در طول زمان تبدیل به ملاکی در تشخیص قاریان شیعه از سنی شده است بدون آنکه چنین اختلافی مستندی شرعی داشته باشد. همچنین چنین اختلافی هیچ ارتباطی به امام علی (علیه السلام) و محبت آن حضرت نداشته؛‌ زیرا که «علی» در این ذکر صفت «الله» تبارک و تعالی بوده و ذکر و عدم ذکر آن ارتباطی با مسائل اختلافی فریقین ندارد. در مقابل عملکرد شیعه و سنی؛ شیوخ وهابی (سلفیون) التزام بر چنین امری را بدعت و حرام دانسته و از انجام چنین عملی نهی نموده اند.(16) 📚پی نوشت: 1. در این میان برخی اخبار در منابع روایی نقل شده که سند آنها ضعیف است. چنانکه مرحوم مجلسی به سندی از اهل سنت روایت می کند: «يا محمد فأخبرني ما ابتداء القرآن و ما ختمه قال يا ابن سلام ابتداؤه‏ بسم الله الرحمن الرحيم‏ و ختمه صدق‏ الله‏ العلي‏ العظيم‏ قال صدقت يا محمد»؛ «ابن سلام از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) سوالات متعددی كرد كه یكی از آنها این بود: ای محمد(صلی الله علیه و آله و سلّم) به من خبر ده شروع و ختم قرآن با چیست؟پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: شروع آن با «بسم الله الرحمن الرحیم» و پایان آن با «صدق الله العلی العظیم» است» ( مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، ج57، ص243، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق). 2. البقرة/255؛‌ الشوری/4. 3. الواقعه/96. 4. الاحزاب/22. 5. آل عمران/95. 6. البقرة/129، و... 7. البقرة/ 127، و... 8. الانعام/18، و.. 9. البقرة/32، و... 10. الشعراء/9. 11. السبأ/2. 12.كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - إسلامية)، 8جلد، ج1، 248، دار الكتب الإسلامية - ايران - تهران، چاپ: 4، 1407 ه.ق. 13. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - إسلامية)، 8جلد، ج1، 248، دار الكتب الإسلامية - ايران - تهران، چاپ: 4، 1407 ه.ق. : «كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ يَقُولُ‏ «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» صَدَقَ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ‏ اللَّهُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةِ الْقَدْر...». 14. طوسى، محمد بن حسن، تهذيب الأحكام، 10جلد، ج2،‌ص297، دار الكتب الإسلامية - ايران - تهران، چاپ: 4، 1365 ه.ش.: «وَ قَالَ: الرَّجُلُ إِذَا قَرَأَ «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها» فَيَخْتِمُهَا أَنْ يَقُولَ صَدَقَ‏ اللَّهُ‏ وَ صَدَقَ‏ رَسُولُه‏». 15. كفعمى، ابراهيم بن على عاملى، المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية و جنة الإيمان الباقية)، 1جلد، ص531، دار الرضي (زاهدي) - قم، چاپ: دوم، 1405 ق. :«فإذا فرغ من ذلك و هو مستقبل القبلة قال صدق‏ الله‏ العظيم». 16. معجم المناهي اللفظية ومعه فوائد في الألفاظ للشيخ بكر أبو زيد،‌ج15، ص10: «فإن التزام هذه بعد قراءة القرآن، لا دليل عليه، فيكون غير مشروع، والتعبد بما لم يشرع من البدع، فالتزامها والحال هذه بدعة». 🔰 @p_eteghadi 🔰

❔#پرسش_و_پاسخ 💢 ملقب شدن افرادی به «اولو الامر» پیش از ولادت 💠 پرسش : در زمان پیامبر(ص)، اولو الأمر وجود نداشته است و بعد از پیامبر(ص)، به ترتیب، امام علی(ع) و سایر ائمّه( این عنوان را یافته اند. پس چه طور خداوند متعال به کسانی که هنوز در زمان پیامبر «اولی الأمر» نیستند، این لقب را داده است؟ 🔸 پاسخ : ✍️ آیه اولو الأمر: ⚜️ یا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَطِیعُواْ اللَه وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِی الْأَمْرِ مِنکمْ. ⚜️ [۱] ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا اطاعت کنید و از پیامبر و اولو الأمر خود، اطاعت نمایید. 🔸 صدور احکام و مقرّرات، گاه قبل از زمان تحقّق موضوع، انجام می شود تا به محضِ پیدایش موضوع، افراد جامعه از قبل، حکم آن را بدانند و در قوانین جوامع، این امر، کاملاً طبیعی و رایج است. بنا بر این، لزومی ندارد مصادیق یک حکم در زمان صدور آن، بالفعل موجود باشد. در این آیه نیز پیامبر خدا(ص) برای مسلمانان توضیح داده که مراد از اولو الأمر، جانشینان او هستند و نام تک تکِ آنان را بیان فرمود. 🔸 علاوه بر این، پیامبر(ص) دو مسئولیت داشته است: هم نبی بوده و هم امام. جایی که احکام الهی را به مردم می رسانَد، پیامبر خداست و جایی که بر کرسی قضاوت می نشیند و عزل و نصب می کند و فرمان می دهد، «اولی الأمر» است. 📗 [۱] نساء، 59 📚 کرائم قرآن در فضائل اهل بیت(ع)، محمّدی ری شهری، ص ۴۲۰ 🔰 @p_eteghadi 🔰