⭕️ سوال ⁉️ اگر خدا هست، چرا این همه فقر و مشکلات وجود دارد؟ 🎙 استاد محمدی شاهرودی 🔗 https://btid.org/fa/news/187712 📎 #اعتقادات 📎 #امام_زمان 📎 #فقر 🔰 @p_eteghadi 🔰

امام هشتم علیه السلام در این شرایط امامت را به عهده گرفت و می خواهد شیعه و دین اسلام را به صورت مطلق حفظ نماید. یک امام معصوم تنها سیاستش این نیست که شیعه حفظ شود، سنی ها را هم باید از خطرات حفظ نمود. شاید تنها امامی که از همه امامان بیشتر سخنان عقلی و فلسفی دارد امام هشتم علیه السلام باشد. علتش هم این بود که در زمان این امام بود که افکار یونان به زبان عربی ترجمه شده بود. بیشترین سخنان امام رضا علیه السلام درباره توحید و خداشناسی است. آنچنان که بیشترین سخنان امام پنجم و ششم علیهم السلام در موضوع فقه و مسائل احکام است، در زمان آن دو امام، امامان سنّی(مثل ابوحنیفه) به مسائل فقهی رو آورده بودند ائمه ما علیهم السلام نیز فقه خالص و اسلام ناب را بیان کردند. 🔷 در زمان امام هشتم علیه السلام مسئله این نبود که وضو چگونه بگیریم، مسئله این بود که خدا جسم است یا خدا جسم نیست، خدا را می شود با چشم سر دید یا خدا قابل دیدن نیست، آیا چیزی که قابل دیدن نیست قابل اثبات هست یا نه؟ خدا چگونه شبهای جمعه از آسمان بالا به آسمان دنیا می آید؟ اینها مسائلی بود که در زمان امام رضا علیه السلام مطرح بود. وقتی از ابن تیمیه که امام و مقتدای اهل سنت است در شهر دمشق پرسیدند که چگونه خدا از آسمان پایین می آید؟ روی منبر که نشسته بود از پله های منبر آمد پایین و گفت خدا اینطوری می آید پایین و دوباره از پله های منبر رفت بالا و گفت خدا وقتی صبح بشود اینطوری می رود بالا. وقتی که بالای منبر می نشست گفت خدا اینطور که من بالای منبر نشسته ام خدا اینگونه روی عرش می نشیند. وقتی درباره خدا از او سوال کردند گفت تنها از ریش خدا سوال نکنید غیر از ریش خدا هرچه بپرسید من جواب می دهم. یعنی می گفت خدا دست دارد، پا دارد و... همه اینها را می گفت. ☀️ امام رضا علیه السلام اولین کارش این بود که به مسلمانان یاد بدهد که خدا جسم نیست، خدا مادی نیست، خدا وجود دارد، آن چیزهایی با چشم دیده نمی شود بسیار بسیار بیشتر از آن چیزهایی است که ما تصورش را کرده ایم، فراوانند چیزهایی که وجود دارند و دیدنی نیستند و قابل احساس و لمس نیستند. فرشتگان خدا همه مجرند و مادی نیستند، عرش و لوح قلم همه مجردند.این اولین مسئله ای که امام رضا علیه السلام در میان مسلمانان منتشر کرد و این سخن امام هشتم علیه السلام بود که هم به شیعه و هم به اهل سنت خداشناسی را یاد داد. که بدانیم خدایی را که می پرستیم رنگ و بوی ماده ندارد و خدا قابل لمس نیست. آنطور نیست که برخی از سنی ها تصور می کردند خدا در آسمان عربستان است بخاطر اینکه پیغمبر هرگاه می خواست به خدا اشاره کند با انگشت به بالا اشاره می کرد پس معلوم می شود خدا در آسمان عربستان است. اینطور نیست، امام رضا علیه السلام بود که فرمود پیامبر که با انگشت به بالا اشاره می کرد از باب احترام بود، از باب احترام بود که سرمان را بالا می گیریم و می گوییم خدا بالا است و الا خدا همه جا هست و خدا از رگ گردن به همه نزدیک تر است.پس امام هشتم خدا شناسی و اعتقاد به خدا را به مردم شناساند. —--------------------------------- 🔰 @p_eteghadi 🔰

آخرالزمان... 📛 نحوه محشور شدن انسانها در قیامت ‌‌‌‌‌‌ ‎‎‌‌‎‎‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔷امام رضا (ع) می‌فرماید: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا رحمت خدا بر بنده اى که امر ما را زنده کند، دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند از ما پیروى مى کردند. 📚(معانى الأخبار، ص ۱۸۰، ح ۱) 🔰 @p_eteghadi 🔰

🌹نقاره ها ز اوج مناره وزیده اند 🌹مردم صدای آمدنت را شنیده اند 🌹زیباتر از همیشه شده آستان تو 🌹آقا! چقدر ریسه برایت کشیده اند 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 اساس فضایل 🔸 گرچه همه این مسائلِ دستور به تقوا و مانند آن راهگشاست؛ امّا کلید همه اینها مسئله #توحید است. شما ببینید آن جمعیت زیاد که در نیشابور به استقبال وجود مبارک #امام_رضا_سلام_الله_علیه رفتند و قلم ها و لوازم التحریر حاضر کردند تا حدیثی از کلام نورانی حضرت را بشنوند، مهم ترین مطلبی را که وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) فرمود همین است: «کَلِمَةُ لا إِلَه إِلا اللهُ حِصْنِی» این توحید است، این اوّلین و مهم ترین حرف ماست. 🔸هر وقت انسان بیراهه رفته است، «لا إِلَه إِلا اللهُ» را فراموش کرده است؛ خیال می کند که ذات اقدس الهی او را نمی بیند، #وصفی_از_اوصاف_الهی را نادیده گرفته؛ اگر به غیر خدا دارد مراجعه می کند، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته؛ اگر به قدرت خودش دارد تکیه می کند، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته؛ اگر درباره آینده تردیدی دارد، وصفی از اوصاف الهی را نادیده گرفته است. تمام برکات و فضایل به #توحید برمی گردد و همه معاصی به شرک برمی گردد که ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَهُم مُشْرِكُونَ﴾. 🔸 یک وقت انسان غافلاً کاری انجام می دهد سهواً یا نسیاناً کاری انجام می دهد، خدا می گذرد، این با توحید مخالفت ندارد؛ امّا آنجا که معصیت است یعنی موضوع را می داند حکم را می داند و ضرورتی هم در کار نیست این منافی توحید است. بعضی از بزرگان #اهل_معرفت می گویند هیچ معصیتی نیست، مگر اینکه به شرک برمی گردد یعنی اگر کسی هیچ عذر و بهانه ای ندارد، موضوع را می داند، حکم را می داند، در حال اختیار هم است، عالماً عامداً دارد معصیت می کند، این را که شما تحلیل می کنید سر از #شرک در می آورد، یعنی چه؟ یعنی خدایا شما فرمودید که این کار حرام است، من هم می دانم که شما فرمودید، عذری هم ندارم؛ ولی می خواهم انجام بدهم! حرفی که ابلیس زد هم شرک بود؛ یعنی خدایا شما نظرتان آن است ولی من نظرم این است! فرمود: ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَهُم مُشْرِكُونَ﴾ لذا وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) اصل را #توحید قرار داد. #سالروز_ولادت_امام_رضا_سلام_الله_علیه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 14 تاریخ: 1394/08/13 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓مومن واقعی از منظر امام رضا(علیه السلام) چه کسی است؟ 🌺 امام رضا(علیه السلام) فرمودند: 🌷 مومن، مومن واقعى نيست، مگر آن كه سه خصلت در او بـاشـد: روشى از پروردگارش و روشى از پيغمبرش و روشى از امامش. 1⃣ اول: روش پروردگارش راز پوشى است، تا جایی که خداى جل جلاله می فرمايد: «او عالم به نهانست و احدى بر راز او مطلع نمی شود جز رسولى كه خود پسندد». 2⃣ دوم: روش پيغمبرش؛ که مدارا کردن با مردم است، زيرا خداى عز و جل به پيغمبرش دستور مداراى با مردم داد و فرمود عفو پيشه كن و به نيكى دستور ده و از نادانان رو برگردان. 3⃣ سوم: روش امام که شكيبائى در سختى و تنگنایی و هنگام نبرد است، زیراخداى عز و جل مي فرمايد: آنان كه شكيبايند در سختى و گاه نبرد، راستى پیشه كردند و آنها پرهيزكاران هستند. 📚 أمالي الصدوق، ص 330 🔰 @p_eteghadi 🔰

📚#معرفی_کتاب 📘 سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های خاندان علوی 🔹کتاب «سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های خاندان علوی» اثر فاطمه ایزد شناس در ۱۵۲ صفحه به همت مؤسسه بوستان کتاب منتشر شد. 🔹این اثر در دو فصل تألیف شده است؛ نویسنده در فصل اول که با عنوان «امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های سیاسی – اجتماعی خاندان علوی» تدوین شده، به تعارض های پیش روی حضرت پیش از ولایتعهدی و پس از ولایتعهدی و همچنین رویارویی امام(ع) با تعارض ها (راهکارهای امام برای پیشگیری از بروز تعارض ها و راه های آن حضرت برای رویارویی با تعارض ها) پرداخته است. 🔹«سیره امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های فرهنگی – اعتقادی درون خاندانی» عنوان دومین فصل از این اثر است که مشتمل بر نگاهی کلی به اوضاع فرهنگی – اعتقادی زمان امامت امام رضا(ع)، گزارشی از تعارض های فرهنگی و اعتقادی زمان امامت امام(ع) و راهکارهای امام رضا(ع) در رویارویی با تعارض های علمی – فرهنگی است. 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓چرا لقب «رضا» فقط به امام هشتم داده شده است؟ 🔻در کتاب عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏ ۱، ص۱۳ و ۱۴ آمده است: احمد بن ابی نصر بزنطی گفت: به امام جواد (علیه‌السلام) عرض کردم: عده ای از مخالفین شما گمان می‌کنند که «مأمون» پدرتان را به این‌خاطر که برای ولایت‎عهدی خود پسندید، ایشان را «رضا» نامید. حضرت فرمودند: «به خدا قسم دروغ گفته‎اند و گناه بزرگی مرتکب شده‌اند. در حالی که خداوند تعالی، ایشان را «رضا» نامیده است. چرا که ایشان در آسمان، مورد رضایت و پسندِ خداوند بود، و در زمین نیز، مورد پسند رسول خدا و امامان بعد از ایشان (صلوات الله علیهم) بود. بزنطی می گوید عرض کردم: مگر هر یک از پدران بزرگوارتان (علیهم السلام) چنین نبودند که مورد رضایت و پسندِ خدا و رسولش و ائمه (علیهم السلام) باشند؟ حضرت فرمودند: بله. عرض کردم: پس چرا از میان ایشان، تنها پدرتان «رضا» نامیده شد؟ جوادالائمه (علیه السلام) فرمودند: زیرا ایشان همان‌گونه که مورد پسندِ موافقان و دوستانش بود، مخالفان و دشمنان نیز ایشان را قبول کرده، به ایشان رضایت داده بودند، در حالی که برای هیچ یک از پدرانش چنین موقعیتی پیش نیامد. به همین خاطر از میان ایشان، تنها او «رضا» نامیده شد. حضرت امام کاظم (علیه السلام) همواره فرزندش علی را «رضا» می نامیدند و می فرمودند: «پسرم رضا را صدا کنید تا نزد من بیاید»، «به فرزندم رضا گفتم...»، «فرزندم رضا به من گفت...» و هرگاه ایشان را خطاب می نمودند، (با کنیه صدا می زدند و) می فرمودند: «ای ابو الحسن». 🔰 @p_eteghadi 🔰

می‌ توانیم به ‌وسیله آیات قرآن به آن حیاتی برسیم که امام رضا (سلام الله علیه) از ما می‌ طلبد 🔸 قرآن می ‌فرماید من شما را به حیات انسانی دعوت می ‌کنم؛ اگر می ‌خواهید زنده شوید به #قرآن مراجعه کنید، پس کاری که به ‌وسیله دم مسیحایی انجام می‌ شد قرآن آن را در حد بسیار بالاتر انجام می‌ دهد و راه رسیدن به این حیات نیز ائمه اطهار(علیهم السلام) مانند وجود مقدس #امام_رضا_سلام_الله_علیه هستند. 🔸 ما می ‌توانیم به‌وسیله آیات قرآن کریم به آن حیاتی برسیم که #امام_رضا_سلام_الله_علیه از ما می ‌طلبد. 🔸 نه تنها از آیات قرآن کریم، بلکه از بیانات پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (ع) نیز می ‌توان این نورانیت و حیات انسانی را گرفت، چراکه قرآن و عترت همواره در کنار هم و همتای هم هستند و مکمل یکدیگر می‌ باشند. لذا عالم اهل‌بیت (ع) می ‌تواند جامعه را به #حیات_انسانی برساند و انسانِ از درون مرده را زنده کند. #سالروز_ولادت_امام_رضا_سلام_الله_علیه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔰 @p_eteghadi 🔰

بسم الله الرحمن الرحیم 🌺سالروز میلاد امام مهربانی ها، ولی نعمت ما ایرانی ها، امام رضا علیه السلام مبارک باد🌺 📋 طیف گسترده الطاف الهی به انسان؛ خداوند در این آيه ، از گستردگی الطاف و نعمت هایش برای انسان سخن می گوید. نخست در اختیار قرار دادن همه موجودات در زمین برای انسان، را گوشزد می کند. بعد اشاره به حمل و نقل دریایی دارد که از ارکان زندگی اجتماعی و اقتصاد انسان ها است و در پایان از یک نعمت همیشگی یاد می کند که کمتر مورد توجه ما است و آن حفظ برپائى نظام آفرينش و مصونيّت آن از فروپاشى است. در انتهای آیه خداوند به رافت و رحمت خود اشاره می فرماید که عامل همه این نعمت ها است. 🔷 آیه روز: أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ و َالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ و َيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (حج / آیه 65) 🔶 ترجمه: آيا نديدي كه خداوند آنچه در زمين است مسخر شما كرد؟ و كشتيها به فرمان او بر صفحه اقيانوسها حركت مي ‏كنند و آسمان (كرات و سنگهاي آسماني) را نگه مي ‏دارد تا بر زمين، جز به فرمان او، فرو نيفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحيم و مهربان است. 🌹 عیدانه : خداوند در این آیه خود را رئوف می نامد. صفتی که همگان ولی نعمت ما امام رضا علیه السلام را با آن می شناسند. رأفت، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار . بنابراین «رأفت» مرحله ای دقیق تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می شود، استعمال می شود. چه بسیار حکایت هایی که از رأفت امام رضا علیه السلام در برابر کسانی که در دوران حیاتش به خدمت ایشان رسیده اند و یا زائرانی که به زیارتش رفته اند ذکر شده است. بی جهت به او امام رئوف نمی گویند. نقل است که هنگامی که امام سفره پهن می کردند، همه اطرافیان را به دور خوان گسترده خویش فرا می خواندند. از بزرگان و عالمان و شاگردان گرفته، تا خدمتکاران و حتی آن هایی که در اسطبل خدمت می کردند. همه طبقات اجتماعی را به یک چشم می دیدند و به همه محبت می کردند. امروز هم حرم امام رضا میزبان همه است. از سیاه و سفید و عرب و عجم و پاکستانی گرفته تا فقیر و غنی، از اولیاء و انسان های پرهیزکار گرفته تا روسیاهان گنهکاری چون نگارنده. امام رضا همه ما را راه می دهد و به همه ما توجه می کند. واقعا که آقا رأفت دارند. اگر کسی رفت و حاجتی خواست و به آن نرسید، مبادا گمان به بی توجهی حضرت ببرد. بداند که صاحب رأفت ، تشخیص داده است که ممکن است روا شدن این حاجت برایش سختی و دشواری بیاورد. این چنین است که برایش آن را نمی خواهد. اگر نه چه بسیار حاجت های نخواسته و بر زبان نیاورده که امام رضا برای زائرانش روا می کند. 🔰 @p_eteghadi 🔰

#امام_رضا علیه السلام #درخواست #گذشت #شوهرداری آيةالله استادی در کتاب (حدیث منبر، ص36و37): آقای احمدی میانجی گفتند: 🔹شخصی همسر خوبی داشت، هیچ وقت هیچ چیزی از شوهرش نمی‌خواست. شوهر او را به مشهد برد. روز آخر از مغازه سبزی فروشی می‌گذشتند. خانم گفت: ای کاش می‌خریدیم و یک سبزی پلو اینجا می‌خوردیم. شوهر می‌گوید: گفتم برگشتنِ می‌خریم. برگشتنِ مغازه‌اش بسته بود. گفتم: در شهر خودمان می‌خوریم. 🔸سوار ماشین شدیم برویم شهرمان؛ در راه ماشین خراب شد. بنا شد شب در دِه نزدیک آنجا بمانیم. رفتیم وارد دِه، دیدیم کسی درِ خانه ایستاده و آب و جارو کرده است. گفتم: ما ماشینمان خراب شد و امشب باید اینجا بمانیم. گفت: بفرمایید! رفتیم وارد خانه شدیم، معلوم شد غذا می‌پزند. به خانم گفتم: گویا اینها مهمان دارند، خوب است از اینجا برویم جای دیگر. به صاحب خانه گفتم. گفت: نه، ما مهمانی جز شما نداریم. دیشب امام رضا علیه السلام را در خواب دیدم. فرمود: زائر من میخواست در مشهد سبزی پلو بخورد نشد. امشب مهمان شماست. برایش سبزی پلو تهیه کنید. 🔹آقای احمدی میانجی فرمود: این به احترام آن خانم است که هیچ وقت از شوهر چیزی نخواسته بود. این بار هم که خواست نشد چیزی نگفت و رضایت داد. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢کتاب اهل بیت علیهم السلام💢 چرا ائمه (ع) کتابی ننوشتند؟ این حرف به طور مطلق صحیح نیست؛ یعنی امام علی(ع) که ابو الائمه(ع) نامیده می شوند،کتاب مشهوری نوشتند که در کلام فرزندان معصومشان به کتاب علی(ع) معروف بود. کافی، ج 1، ص 41، از امام سجاد(ع) نیز کتاب معروف صحیفه سجادیه به دست ما رسیده است. بله! امروز کتابی به نام کتاب علی(ع) در دست ما نیست. در مورد تفسیر قرآن نیز اولین کسی که قرآن را جمع کرد امام علی (ع) بود که در آن شأن نزول و برخی از تفاسیر آن را آورده بود، اما به علت برخی از جریانات صدر اسلام توسط خلفا و به تبع آنان توسط مردم، پذیرفته نشد. ولی غیر از این نوشته ها که توسط امامان معصوم(ع) نگارش شد، دست نوشته ای از آنان گزارش نشده است. علت این امر را می توان در چند دلیل خلاصه کرد. 1-2. وظایف امامت و رهبری اجتماعی مردم وظایفی که بر دوش امام هر عصر می باشد آن قدر گسترده و فراگیر است که نوشتن کتاب،در مقابل آن بسیار کوچک است. امام یک مولف و نویسنده نیست، او رهبری ظاهری و معنوی مردم را بر عهده دارد، وظیفه او تربیت انسان های پاک و مجاهدی است که بتوانند در راه اسلام جان فشانی کنند. وظیفه امام رسیدگی به همه امور دنیوی و اخروی مردم است. اگر چه این کار هم می تواند از امور مهم باشد، اما از جایی که امام (ع) همیشه به کار های اهم (مهم تر) اشتغال دارد، به چنین کارهای جز به اندازه ضرورت نمی پردازد. این ضرورت و وسعت وقت، ظاهراً جز برای امام علی(ع) و امام سجاد(ع)، وجود نداشت. 2-2.وجود شرایط زمانی خاص این دلیل از دو جهت قابل بررسی است؛ اول: عدم استقبال و توجه مردم. مردم آن زمان به علت شرایطی که حکومت های غاصب فراهم کرده بودند توجه شایسته ای به اهل بیت(ع) نداشتند و علت اصلی خانه نشین شدن امامان معصوم(ع) همین عدم اقبال و توجه مردم بود. البته این عدم اقبال مردم، چیزی از شأن و جایگاه اهل بیت (ع) نمی کاهد و ضرر آن متوجه خود مردم می شود، ولی در هر حال برای ارایه یک نظر، فکر، یا نوشته ای که حاوی چنین خصوصیاتی باشد، آمادگی اجتماعی نیز لازم است. دوم: وجود جو تقیه در آن زمان خاص. این جو خفقان نه تنها نسبت به هر مطلبی که ائمه می فرمودند یا نامه ای که می نوشتند، وجود داشت بلکه نسبت به کتاب های اصحاب ائمه(ع) نیز چنین بود. یکی از اصحاب امام جواد(ع) به حضرت عرض می کند:" استادان ما از امامان باقر(ع) و صادق(ع) روایاتی را نقل کرده و نوشته اند، ولی به خاطر شدت تقیه، کتاب هایشان را مخفی کردند و در جامعه انتشار ندادند، الآن با این کتاب ها چه کنیم؟ حضرت فرمود: در آن کتاب ها اشکالی وجود ندارد آنها را انتشار دهید." 📚کافی، ج1 ، ص53. بنابراین؛ از مهم ترین دلایلی که امامان معصوم(ع)از به دست گرفتن قلم و نوشتن حتی یک نامه(تا چه برسد به نوشتن کتاب)،ابا می کردند، وجود جو شدید تقیه بود. دستگاه حاکم اموی و عباسی در طول دوران امامت امامان معصوم(ع)، شدیداً آنان را تحت جازجویی و نظارت داشت. این امر در دوران امامان(ع) شدت و ضعف داشت، اما همه آنان در جو تقیه زندگی می کردند به طوری که امام باقر (ع) می فرماید: "تقیه دین من و دین پدران من است". 📚کافی، ج 2،ص219. 3-2. داشتن شاگردان و نویسندگان حدیث وظیفه نوشتن احادیث و فرمایشات امامان (ع) را عده ای از اصحاب آنان که مشهور به محدثان بودند، بر عهده داشتند. بنابراین؛ احادیث ائمه با تلاش و سعی اصحاب آنان برای ما باقی مانده است و با ننوشتن کتاب توسط ائمه(ع)، این احادیث از بین نرفت. بله! شاید گفته شود اگر خود امامان(ع) کتاب می نوشتند، اختلافی در آن پیدا نمی شد؟ ولی قطعاً چنین نیست؛ زیرا اگر ائمه کتاب می نوشتند، کتابشان مانند کتاب های اصحابشان از دستبرد تحریف کنندگان در امان نمی ماند، بلکه شدت تلاش، برای تحریف کتاب های آنان بسیار بیشتر از کتاب های اصحابشان بود و البته شدت گمراه شدن مردم با این کتاب های تحریف شده و منسوب به ائمه، بیشتر بود؛ زیرا مردم و حتی محدثان با توجه به انتساب این کتاب ها به ائمه(ع) احتمال خطا و اشتباه را در آن نمی دادند تا مانند کتاب های دیگر اصحاب به فکر پیرایش و تصحیح آن باشند. پس نهایتاً فایده ای در نوشتن کتاب توسط خود ائمه(ع) وجود نداشت. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢لقب رضا💢 چه کسی لقب رضا را به امام هشتم گذاشتند؟ امام هشتم بعد از امیرمومنان ع (در بین ائمه ع)بیشترین القاب را دارند.و این چه بسا متاثر از شرائط زندگی ایشان بوده و با پذیرش ولیعهدی مورد اقبال و توجه و مرکز توجهات سیاسی اجتماعی قرار گرفتند... ⭕️اما در مورد لقب رضا معروف ترین لقب امام هشتم رضاست. اما جالب است بدانید که این لقب را دشمن امام(ع) یعنی مامون به آن حضرت داده بود. چنان که طبری و دیگران می نویسند، بعد از ولایتعهدی امام (ع) مامون دستور داد به نام آن حضرت سکه بزنند. روی این سکه ها که الان درموزه آستان قدس است. نوشته شده: «الامیر الرضا ولیعهد المسلمین علی بن موسی» مامون، لقب رضا را از شعار «الرضا من آل محمد» گرفته بود که اشعاری است که اولین بار مختار در قیامش که به خونخواهی امام حسین(ع) بود، در کوفه از آن استفاده می کرد(سال 76ق) این شعار یعنی «ما فقط به حکومت کسی از آل محمد راضی هستیم.» این شعار را بعدها داعیان عباسی (کسانی که برای قیام به نفع بنی عباس و علیه بنی امیه دعوت می کردند، مثل ابومسلم خراسانی) هم به کار بردند و حالا مامون می خواست وانمود بکند که اوست که این شعار و آرزوی قدیمی را تحقق بخشیده است. البته سیاسی بودن اقدام مامون، از همان زمان هم برملا شده بود. و مثلاً دعبل خزاعی- شاعری که معاصر امام (ع) و مامون بوده (متوفای 246ق)- درشعری سروده است: «ایا عجبا منهم یسمونک الرضا / وتلقاک منهم کلحه وغضون» یعنی در تعجبم ازآنها که شما را «رضا» می نامند ولی از جانب ایشان رنج ها وسختی ها به شما می رسد. 📗عيون أخبار الرضا عليه السلام / ترجمه غفارى و مستفيد / ج2 / 310 / باب 40 📒مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) / ج4 / 377 / سمي علي بن موسى ع الرضا لأنه كان رضي لله تعالى ذكره في سمائه و رضي لرسوله و الأئمة بعده ع في أرضه و رضي به المخالفون من أعدائه كما رضي به الموافقون من أوليائه امام هشتم على بن موسى عليهما السلام را «رضا» ناميدند، زيرا مورد پسند خداى تعالى در آسمان، و پيامبر و ائمه در زمين بود، و مخالفان و دشمنانش نيز او را براى امامت پسنديده بودند (و اتفاق دوست و دشمن بر خوشنودى از او، خاص آن حضرت بود). 📕معاني الأخبار ص65 محضر امام ابو جعفر ثانى محمد بن على عليهما السلام عرض كردم: گروهى از مخالفينشما تصور مىكنند مأمون نام پدر شما را رضا گذارده به خاطر آن كه آن حضرت به ولايت عهدى مأمون راضى بودند. حضرت فرمودند: به خدا قسم ايشان دروغ مىگويند و مرتكب فجور و فسق شدهاند، خداوند متعال آن حضرت را رضا خواند به خاطر آن كه حضرتش از خداوند متعال در آسمانش و از رسول و ائمه عليهم السلام كه بعد از رسول بودند در زمين راضى و خشنود بود. راوى مىگويد: محضر مباركش عرضه داشتم: مگر تمام پدران شما عليهم السلام از خدا و رسولش و ائمه بعد از آن حضرت راضى و خشنود نبودند؟ حضرت فرمودند: آرى. عرض كردم: پس چرا بين ايشان تنها پدر شما به رضا موسوم گرديد؟ فرمود: زيرا مخالفين و دشمنانش از او خشنود بودند همان طورى كه موافقين و دوستانش از آن حضرت خشنود بودند در حالى كه اين امتياز براى هيچ يك از آباء گرامش عليهم السلام نبود لذا از ميان همه تنها آن حضرت به رضا موسوم گشت. 📚علل الشرائع / ج1، ص: 761 🔰 @p_eteghadi 🔰

✅صدقه و وسوسه شیطان ✍امام علی (ع) فرمودند: یڪ روز دیناری صدقه دادم رسول خدا فرمودند: یا علی آیا میدانی که صدقه از دست مومن خارج نشود مگراینکه از دهان هفتاد شیطان بیرون آید ڪه هر یک او را با وسوسه خود از دادن منع می کنند (یکی گوید نده ڪه ریا میشود ودیگری میگوید نده که او مستحق نیست و آن دیگر گوید نده ڪه خود بدان محتاج خواهی شد و ...) وقبل از آنکه به دست سائل برسد بدست خدا خواهد رسید. 📚ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه غفاری، ص۳۱۴ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔴جایگاه بعد از مرگ کسانی که #خودکشی می کنند کجاست؟ ✳️درباره این که فردی که خود کشی می کند جایگاهش کجاست آنچه که از روایات برداشت می شود این است که فردی که به دست خود رشته حیاتش را پاره می کند و دار زندگی را وداع می گوید جهنمی بوده و در آن جاودان خواهد بود. 🌺امام صادق علیه السلام :هرکس عمدا خودکشی بکند، همیشه در آتش دوزخ خواهد بود.» 🌕اگر فرض کنیم که فرد خودکشی کننده شیعه است ، طبق این آیه در جهنّم ابدی خواهد بود. البته حقیقت آن است که خودکشی کننده ، اگر چه اسماً شیعه باشد ، رسما شیعه نیست. 🍀چون طبق روایات ، شیعه محال است خودکشی کند.لذا شخص ابتدا از محبّت اهل بیت (علیه السلام) بیرون می رود و آنگاه خودکشی می کند. 🌺امام باقر(علیه السلام ) :مؤمن به هر بلايي مبتلا مي شود و با هر نوع مرگي مي ميرد ولي خودکشي نمي کند. 🔵خودکشی علاوه بر اینکه گناه است، نشانگر این است که شخصی که خودکشی می کند، از رحمت الهی مایوس شده است و دیگر امیدی به خداوند ندارد!! 🌟 این مسئله بسیار مهم است که ما باید همواره به خداوند ایمان داشته باشیم وبه کمکهایش امیدوار: 🌹ألَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ آيا خدا برای نگهداری بنده اش کافی نيست؟! ✳️ابوسعید خدری می گوید: ما در جنگها به صورت کاروانهای نوزده نفری بیرون می رفتیم و کارها را در میان خود تقسیم می کردیم . ⚡️اتفاقا در کاروان ما مردی بودکه کار سه نفر را انجام می داد؛ هم هیزم جمع می کرد، هم آب می آورد و هم غذا پخت می کرد. ❄️ این موضوع، به عرض پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رسید. حضرت فرمودند: او اهل دوزخ 🔥است.» ❗️ما تعجب کردیم. وقتی که با دشمن روبرو شدیم و به جنگ پرداختیم، آن مرد مجروح شد، تیری برداشت و خودش را با آن کشت. 🔰شد که فقط بخاطر خودکشی آن همه ثواب محو شود و او اهل دوزخ گردد...🔥 🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂 منابع: 📗لخرائج والجوارح، قطب الدین راوندی (م 573 ه)، الطبعة الاولی، مؤسسة الامام المهدی (عج)، 149 ه، ج1، ص61، ح104 📒فروع کافی ج 7 ص45 ‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

بسم الله الرحمن الرحیم 📋 فرعون و افکار عمومی؛ فرعون در برابر سخنان موسی علیه السلام در دربارش، نه تنها از خواب غفلت بيدار نشد، بلکه رو به استهزاء و مسخره کردن آورد ، و از روش ديرينه مستكبران مغرور پيروى كرد. تا این حد که نسبت جنون و ديوانگى به موسى داد! شاید فکر کنیم که او بجای این بگو مگو ها می توانست با موسی برخورد قهری داشته باشد یا او را حذف کند، اما می دانست در آن صورت نزد افکار عمومی قافیه را می بارد و این خطرناک است. پس ترجیح داد به بگو مگوی رسانه ای با موسی بپردازد، بلکه او را در نظر مردمان تحقیر نماید! 🔷 آیه روز: قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌُ (شعراء / آیه 27 ) 🔶 ترجمه: (فرعون) گفت پيامبري كه به سوي شما فرستاده شده ديوانه است. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🚫معرفی ۸ عذاب روحی جهنمیان!🚫 در قرآن کریم عذاب‌های روحی دوزخیان در آیات متعدد و به مناسبت‌های مختلف بیان شده است که در زیر به عنوان نمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: ۱. از چشم خدا افتادن و محروم شدن از ارتباط با پروردگار: «قَالَ اخْسَۆُوا فِیهَا وَلَا تُکَلِّمُونِ»؛ (خداوند گوید) ذلیلانه در آنجا ساکت و دور گردید و هرگز با من سخن نگویید». ۲. دوری از رحمت خدا: «وَقِیلَ الْیَوْمَ نَنسَاکُمْ کَمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِکُمْ هَذَا وَمَأْوَاکُمْ النَّارُ وَمَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ»؛ و (به آنها) گفته مى شود: امروز شما را فراموش مى‏ کنیم (در میان عذاب رها مى‏ کنیم) چنان که شما دیدار امروزتان را (در دنیا) فراموش کردید، و جایگاه شما آتش است و شما را هرگز یارى‏ کنندگانى نیست. ۳. مشاهده نعمت‌هایی که به دوستان و آشنایانشان در بهشت داده می‌شود: «وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُواْ عَلَیْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْکَافِرِینَ»؛ و اهل آتش بهشتیان را ندا کنند که از آب یا از آنچه خدا شما را روزى کرده بر ما فرو ریزید. گویند: همانا خداوند این دو را بر کافران حرام نموده است. ۴. گفتگو‌های دلخراش و جانکاهی که میان بهشتیان و دوزخیان رد و بدل می‌شود، و روح دوزخیان را سخت آزار می‌دهد: «وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُۆَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ»؛ و بهشتیان دوزخیان را ندا مى ‏دهند که ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، درست و ثابت یافتیم، آیا شما نیز آنچه را پروردگارتان وعده داده بود حق و ثابت یافتید؟ گویند: آرى! پس آوازدهنده‏اى در میان آنان آواز مى‏ دهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد. ۵. حسرت: «.. کَذَلِکَ یُرِیهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَیْهِمْ وَمَا هُم بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ». این چنین خداوند عمل‏ هاى (دنیوى) آن‌ها را مایه‏ حسرتى به آن‌ها ارائه مى ‏دهد، و آن‌ها هرگز از آتش بیرون آمدنى نیستند. «وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا»؛ و (به یاد آر) روزى که ستمگر پشت دست ‏هاى خود را به دندان مى‏ گزد، مى‏ گوید: اى کاش همراه پیامبر راهى را (به سوى خدا) پیش می گرفتم. ۶. تحقیر و ذلت و خواری: «ذُقْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ»؛ (و بگویید) بچش که حقّا تو همان قدرتمند گرامى هستى «یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَیَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا»؛ (و به لحاظ تقارن گناهان اعتقادى و عملى وى) عذاب او در روز قیامت دو برابر شود و در آن عذاب همیشه به خوارى بماند. ۷. پایان ناپذیری جهنم و عذاب: «وَنَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُم مَّاکِثُونَ»؛ آن‌ها ندا در مى‏ دهند: اى مالک (جهنم، بگو) پروردگارت ما را بمیراند و نابود سازد! گوید: بى‏ تردید شما (در این جا) ماندگارید. ۸. راه فرار نداشتن از جهنم: «کُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ»؛ هر گاه اراده کنند که از (شدت) غصه از آنجا بیرون آیند (به اجبار) در آن بازگردانده مى‏ شوند و (گفته مى‏ شود) بچشید عذاب سوزنده را؛ و .. ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠دنیای فریبنده💠 ✅ این جملات را با دقت بخوانید، چون جملاتیست که هر بند آن هزار معنا در خود نهفته دارد و برای آدم شدن ما کافیست؛ 🌷حضرت علی (ع) فرمودند: ⭕️ بر شما باد به سعى و کوشش برای آخرت، آمادگی و آماده شدن برای مرگ؛ ⭕️و فراهم کردن زاد و توشه در دنیایی که زاد و توشه فراهم است.(چون بعد از مرگ دیگر زاد و توشه‌ای نمی‌توان جمع کرد) 💢دنیا شما را نفریبد چنانکه پیشینیان شما و امتهاى گذشته و مردمان درگذشته را فریفت، آنان که از دنیا شیر فراوان دوشیدند و دچار غفلت و فریب آن شدند، زمان را بیهوده سپرى کردند، عمر تازه را کهنه نمودند، 💢سرانجام خانه ‏هایشان گورستان، و سرمایه‏ هایشان ارث این و آن گردید، (زمانی برای آنان می‌رسد که) کسانی که بر سر قبرشان می‌آیند را نمی‌شناسند، و به گریه کسانی که بر آنان بگریند، توجهی ندارند، و به ندای کسی که آنان را صدا بزند، جواب نمیدهند. 📕نهج‌البلاغه خطبه 221 🔷خدا نکند روزی فرا برسد که آنقدر درگیر و دار دنیا گرفتار شویم که این کلمات بلند امیرالمومنین (ع) درباره مذمت دنیا ، تأثیری ولو اندک در ما نگذارد و چون مردم زمانش نسبت به بیانش بی‌تفاوت شویم؛ خدا نکند به جایی برسیم که مسکن لذات دنیا، ما رو در برابر این جملات و مفاهیم بی‌تفاوت کند، خدا نکند...! ‎‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎞بسیار #تاثیرگذار چه کسانی در روز قیامت #لال محشور می شوند؟ ‎‎‌‌‎‎‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

📚پاسخ زنان زیبا که #فریب_زیبایی شان را خورده اند در روز قیامت در محضر خداوند چیست؟ امام صادق (علیه السلام): (روز قیامت) زن زیبا را که به خاطر زیبایی اش در فتنه افتاده است، و فریب زیبائی اش را خورده (و به بی حجابی و بی عفتی و گناه آلوده شده)، برای حساب می آورند. پس به خدا می گوید، خدایا، تو خود مرا زیبا خلق کردی و به سبب آن در فتنه افتادم. پس حضرت مریم (س)را حاضر می کنند و ندا داده می شود: آیا تو زیباتری یا مریم؟ ما او را در نهایت زیبائی آفریدیم، امّا او گناه نکرد … 📚بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۲۴۱ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢کتاب امام صادق علیه السلام 💢 شهید اول در مقدمه کتاب"الذکری" می گوید: "امام صادق علیه السلام چهار صد کتاب شخصاً نوشتند و اصحاب آن حضرت چهار هزار کتاب نوشته اند". متاسفانه کتابهای امام صادق مفقود و در دوره های مختلف توسط جریان های ضد شیعه از بین رفته است. چقدر جای تأسف است که مرحوم صدوق در "من لایحضر الفقیه" می گوید دستخط ائمه علیهم السلام نزد من موجود است، ولی بر اثر بی دقتی و اهمال، اینها از بین رفته و به ما نرسیدند. ما در اینجا چند کتابی که اینک وجود دارد و به حضرت امام صادق(ع) نسبت داده شده است را معرفی می کنیم. اشاره ای کوتاه به برخی از کتابهای نسبت داده شده به امام صادق علیه السلام . پیامبر اکرم (ص) امّی بود. مقصود از امّی بودن آنست که کتابی نمی خواند و نمی نوشت. قرآن کریم به صراحت فرموده:"ولا تخطّه بیمینک" یعنی تو آنرا بدستت نمی نوشتی. پیامبر اکرم نمی نوشت نه آنکه نمی توانست بنویسد. پیامبر اکرم کتاب نمی خواند نه آنکه نمی توانست بخواند. اگر کسی دارای علم غیب یا علم لدنّی باشد او هرچه را اراده کند خواهد فهمید، آری آنحضرت نمی خواند و نمی نوشت یعنی امّی بود. " نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت". این نیز روشن است که علم به معنای خواندن و نوشتن نیست. خواندن و نوشتن"سواد " است نه علم. روشن بینی و حکمت و بصیرت و آگاهی به حقایق اشیاء را علم گویند. چه بسیار کسانی که می خوانند و می نویسند ولی عالم نیستند. " ربّ عالم قد قتله جهلهُ" یعنی چه بسیار عالمانی که جاهل بوده و جهل، آنان را به هلاکت رسانده است. بهرحال رسول خدا صلی الله علیه و آله به غمزه نکته آموز صد معلم بود در حالیکه نمی خواند و نمی نوشت. اگر تمام مردم مکه و مدینه مانند بوعلی سینا و فارابی و صدرالمتالهین بودند صحیح بود که گفته شود: "هو الذی بعث فی الامیین رسولاً" و اینان همه ریزه خواران سفره پیامبر اکرم (ص) هستند. پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله بقیه معصومین از اهل بیت علیهم السلام همه آنان قلم بدست بوده و هم خودشان می نوشتند و هم اصحاب خود را به نوشتن ترغیب می نمودند. در میان ائمه اطهار علیهم السلام شاید حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بیش از همه آن بزرگواران کتاب نوشته باشد همانگونه که حدیث نیز بیش از بقیه بیان کرده اند. 1- " تفسیر جعفر الصادق" در آغاز کتاب " مجموعه آثار ابوعبد الرحمن سلمی" از صفحه 21 الی صفحه 63 یک تفسیری با روش و سبک عرفانی از حقایق التفسیر سلمی نقل شده و به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده است. این تفسیر را کشیش پولس نویا تحقیق نموده و به طبع رسانده است. این تفسیر بسیار مختصر بوده و تا سوره توحید را در بر دارد. 2- "تفسیر القرآن کریم عند جعفر الصادق" این تفسیر نیز به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده و در کتاب "کتابا الصادق: حقائق التفسیر القرآنی و مسباح الشریعه" با اشراف دکتر علی زیعُور در موسسه عزالدین بیروت چاپ شده است. این تفسیر مجموعاً 92 صفحه است و به صورت گزیده آیاتی را از قران مجید از سوره فاتحه تا سوره دهر مورد تفسیر اشاری و عرفانی قرار داده است. 3- و 4- " کامل التفسیر الصوفی العرفانی للقرآن" منسوب به امام صادق علیه السلام و با تحقیق دکتر علی زیعور در دارالبراق بیروت چاپ شده است. این کتاب دارای 272 صفحه وزیری است و در واقع 2 تفسیر از امام صادق علیه السلام را دارد. بخش اول از ابتدای قرآن تا پایان سوره دهر و بخش دوم از ابتدای قرآن تا پایان سوره اخلاص است. 5- "التفسیر المنتسب الی مولانا ابی عبدالله جعفربن محمد الصادق علیهما السلام" این تفسیر با مقدمه آقای منوچهر صدوقی سها و از روی نسخه کتابخانه نافذ پاشا استانبول چاپ شده است. این تفسیر در 317 ص وزیری و بسیار مفصل تر از تفسیرهای یاد شده پیشین و مشتمل بر تمام سوره های قرآن کریم و تفسیر آنها است. 6- " تفسیر الامام الصادق علیه السلام" جناب آقای سید نذر علی رضوی هندی در کتابخانه مرکزی دانشگاه پتنای هند نسخه از تفسیر منسوب به امام صادق علیه السلام را یافته و تصحیح و تحقیق آنرا در 2 جلد به عنوان رساله دکتری خود قرار داده و با موفقیت دفاع کرده است. 7- "تفسیر القمی" علی بن ابراهیم قمی از محدثان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری یک تفسیر قرآن تدوین نموده است. این تفسیر بصورت گسترده و فراوان می گوید:"قال" و عده ای از محققان معتقدند که مقصود علی بن ابراهیم از کلمه "قال" ، قال الصادق علیه السلام می باشد. و به همین جهت این تفسیر را به نام " تفسیر الامام" می شناسند. البته درباره مولف این کتاب و سرگذشت آن بحث بسیاری وجود دارد، نگارنده - احمد عابدی- این تفسیر را تحقیق نموده و بزودی در ده مجلد منتشر خواهد شد. جلد اول این تحقیق به بحث از کتاب و مولف و ارزش آن اختصاص دارد. 👇👇👇

8- "تفسیر ابن عتایقی" ابن عتایقی خلاصه ای از تفسیر قمی را گردآوری کرده که برخی از آن به عنوان"تفسیر الامام" یاد می کنند. چون اکثر بلکه همه مطالب تفسیر قمی از امام صادق علیه السلام نقل شده، بنابراین، این کتاب نیز که خلاصه تفسیر قمی است می توان آنرا به امام صادق علیه السلام نسبت داد. 9- "تفسیر الامام" خلاصه دیگری از تفسیر قمی وجود دارد که به تفسیر امام صادق علیه السلام معنون شده است. 10- "کتاب مصباح الشریعه" یک کتاب اخلاقی عرفانی است که افرادی مثل علامه مجلسی و امام خمینی رضوان الله علیهما این کتاب را بصورت قطعی به امام صادق علیه السلام نسبت داده و مطالب آنرا به عنوان حدیث نقل کرده و مورد اعتماد قرار می دهند. کتابهای دیگری نیز وجود دارد که به امام صادق علیه السلام نسبت داده شده مثل "توحید مفضل"، "رساله اهلیلجیه"، "رساله به نجاشی" ،" رساله به بعضی اصحاب" و... تنها غرض نگارنده آن بود که اشاره شود به این کتابهایی که، نسبت به امام صادق علیه السلام دارند. و صاحب این قلم هرگز ادعای نسبت قطعی این کتابها به امام علیه السلام را ندارد گرچه در مطالب اخلاقی و عرفانی و معارف نیاز به سند قطعی نبوده و وثوق به مضمون و موافقت با درک قطعی عقلی برای پذیرش حدیث کفایت می کند. 🔰 @p_eteghadi 🔰

#سوال: اگر شخصی لباس یا وسایلی به فرد دیگری داده، می‌تواند پشیمان شود و بدون اجازه آن را بردارد؟ 🎙پاسخ حجت الاسلام و المسلمین زین العابدین نماینده دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی 🔰 @p_eteghadi 🔰

⭕️ سوال ⁉️ اگر خدا رابرای ترس از جهنم عبادت کنیم در آخرت فایده ای نیز برای ما دارد؟ 🎙 استاد محمدی شاهرودی 🔗 https://btid.org/fa/news/180876 📎 #اعتقادات 📎 #امام_زمان 📎 #شیطان 🔰 @p_eteghadi 🔰

🌺 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: ✍ بى چشمداشت ، صدقه بدهيد ؛ زيرا چشمداشت ، اجر را از بين مى برد. 📚 تنبيه الخواطر ج 2 ص 120 🔰 @p_eteghadi 🔰

| #شرح_حدیث | صوتی 🎧 🏷 کسب دانش! 🔅 #امام_علی_علیه_السلام : 🔸 اى مردم بدانيد كمال دين طلب علم و عمل بدانست، بدانيد كه طلب علم بر شما از طلب مال لازم‌تر است زيرا مال براى شما قسمت و تضمين شده. عادلى (كه خداست) آن را بين شما قسمت كرده و تضمين نموده و بشما ميرساند ولى علم نزد أهلش نگهداشته شده و شما مأموريد كه آن را از اهلش طلب كنيد، پس آن را بخواهيد. ▫️ ««أَيُّهَا النَّاسُ، اعْلَمُوا أَنَّ كَمَالَ الدِّينِ طَلَبُ الْعِلْمِ وَ الْعَمَلُ بِهِ، أَلَا وَ إِنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ أَوْجَبُ عَلَيْكُمْ مِنْ طَلَبِ الْمَالِ؛ إِنَّ الْمَالَ مَقْسُومٌ مَضْمُونٌ لَكُمْ، قَدْ قَسَمَهُ عَادِلٌ بَيْنَكُمْ، وَ ضَمِنَهُ، وَ سَيَفِي لَكُمْ، وَ الْعِلْمُ مَخْزُونٌ عِنْدَ أَهْلِهِ، وَ قَدْ أُمِرْتُمْ بِطَلَبِهِ مِنْ أَهْلِهِ؛ فَاطْلُبُوهُ». 📚 الكافي (ط - دارالحديث)، ج‌۱، ص: ۷۳ 🎤 استاد #عبدالهادی_مسعودی ، ⏱ ۷ دقیقه #دانش 🔰 @p_eteghadi 🔰