اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ

امام جعفر صادق(علیه السلام): مَن قدّم أربَعینَ مِن المُؤمِنین ثم دعا استجیب له کسی که چهل مؤمن را [در دعا] جلو اندازد و سپس دعا کند، دعایش اجابت شود. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۲۷۳🌸

امام جعفر صادق(علیه السلام): إیاکم و دَعوة الوَالد فَإنَّها أحد مِن السیف از نفرین پدر بترسید که از شمشیر، بُرَّنده تر است. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۲۷۳🌸

طبق روایتی از حضرت امام رضا(علیه السلام)، خواندن این دعا به هنگام بیرون آمدن از خانه برای سفر و غیر آن، سبب حفظ از شرّ شیطان می شود: بِسمِ الله، آمَنتُ بِالله، تَوَکَّلْتُ عَلَی الله، مَا شَاءَ الله، لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إلّا بِالله. 🌺بحار الانوار/ج۷۳/ص۱۶۹🌺

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم): جبرئیل به من گفت:« ای محمد! هر چه می خواهی زندگی کن که عاقبت خواهی مرد، و هر کس را که می خواهی، دوست بدار که از آن، جدا خواهی شد». یعنی انسان باید چیزی را دوست بدارد که از او جدا نشود؛ همه چیز متفرق و جدا شونده است، مگر یک حقیقت که او خدا است. 🍀آشنایی با قرآن/ج۱۰/ص۳۸🍀

امام جعفر صادق(علیه السلام): مَن أکثر ذِکرُ الله عزّوَجل أظله الله فِي جَنَّتِه هر کس بسیار یاد خدای متعال کند، خداوند او را در بهشتش در کنف رحمت خود جا دهد. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۲۶۰🌸

امام جعفر صادق(علیه السلام): إذا أکثر العَبْد مِنَ الاِستِغفار رفعَتْ صحیفتُهُ وَ هی تتلألأ هرگاه بنده زیاد استغفار کند، نامه عملش بالا رود در حالی که می درخشد. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۲۶۶🌸

وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا وَ الْقَمَرِ إذَا تَلَاها وَ النَّهَارِ إذَا جَلَّاهَا قسم به آفتاب و تابش آن؛ و قسم به ماه که در پی آفتاب تابان در آید؛ و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد. (سوره شمس/۱-۳) امام صادق(علیه السلام) در تأویل این آیات فرمود: «مراد از خورشید، امیر المؤمنین(علیه السلام) است و منظور از نور خورشید(ضُحَاهَا)، قیام حضرت قائم(علیه السلام) است و ماه که از پی آن در آید، امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) هستند و روز که زمین را روشن(وَ النَّهارِ إذَا جَلَّاها)، نیز روز قیام قائم است». 🍀اثبات الهداة/ج۳/ب۳۲/ح۶۶۰🍀

پرسش: من با آن که واجبات و حتی بعضی از مستحبات را انجام می دهم مرتکب گناهان کبیره می شوم، اشکال از کجاست؟ پاسخ: به نظر می رسد اولاً عبادات ما با توجه و حضور قلب نیست که مانع از گناه شود؛ ثانیاً کنار عبادات، کارهای غفلت زا و ظلمت خیز از ما سر می زند؛ لذا راههای زیر را سفارش می نماییم: ۱-مطالعه پیوسته در عوالم پس از مرگ و احوال برزخ و قیامت ۲-مطالعه دربارهٔ عواقب وخیم گناهان ۳-ارتباط پیوسته و قلبی با خداوند (خواندن قرآن و دعاها و نماز شب و لیکن با توجه و حال) ۴-داشتن حالت انابه و خضوع و تضرع دائمی توبه و استغفار ۵-دوری از عواملی که انسان را به گناه متمایل می سازد؛ مانند محیط های آلوده به گناه ۶-از بین بردن زمینه های گناه؛ مثلا کسی که انحرافات جنسی دارد، باید هر چه سریع تر ازدواج کند ۷-نشست و برخاست با افراد مؤمن و خدا ترس واقعی. (در دیدار و گفتگوی یکی از علما با بسیجیان)

امام جعفر صادق(علیه السلام): لَا یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلم أن یواخی الفَاجر و لا الأحمق وَ لا الکَذّاب شایسته نیست برای مرد مسلمان که با شخص تبهکار و احمق و دروغگو رفاقت کند. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۴۵۴🌸

امیر المؤمنین(علیه السلام): أفضَلُ العَمَلِ ما أُریدَ بِهِ وَجهُ الله برترین کار، کاری است که برای خدا باشد. 🍀غرر الحکم/ح۱۵۵🍀