امام موسی کاظم(علیه السلام): ما مِن شیء تَراهُ عیناك إلا و فیه موعظه چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد، مگر آن که در آن، پند و امدرزی است. 🌼بحار الانوار/ج۷۸/ص۲۱۹🌼

امام رضا(علیه السلام): لا یکونُ الرّجُلُ عابِداً حتّی یکونَ حَلیما آدمی عابد نیست، مگر آن که بردبار باشد. 🌸اصول کافی/ج۲/ص۱۱۱/ح۱🌸

عارفی را گفتند: «خداوند به چه سبب ابلیس را آفرید؟» گفت: «اول آنکه شیطان، سگ درگاه خداوند است و محرمان درگاه را آسیب نرساند. تنها نافرمایان و نفوس ضعیف را از ورود به حرم باز می دارد. دوم آنکه شیطان، نردبان عرش خداوند است که هرکس وساوس او را لبیک نگوید، درجه ای بر درجاتش افزوده گردد و از این نردبان، به عرش الهی راه یابد». 🌱داستان های شیرین پارسی/ج۲/ص۳۱۳🌱

طبیبی نصرانی خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و عرض کرد: آیا در کتاب پروردگار شما و سنت پیغمبرتان از طب، چیزی ذکر شده است؟ فرمود: آری، در کتاب خدا این آیه «کُلوا وَ اشْرَبوا وَ لَاتُسْرِفُوا» بخورید و بیاشامید ولی زیاده روی نکنید. اما در سنت پیغمبر، حضرت رسول(صلی الله علیه وآله وسلم) فرموده: «الحَمِیة مِنَ الاَکْل رَأسَ کُلّ دَوا، وَ الاِسراف فِی الاَکل رَأسَ کل داء؛ پرهیز از خوردن، سرآمد داروها است و زیاده روی در خوراک نیز مایه وسبب همه امراضاست». مرد نصرانی از جا حرکت کرده گفت: «به خدا سوگند؛ کتاب خدا و سنت پیغمبر شما جایی برای طب جالینوس نگذاشته است». ☘انوار نعمانیه/ص۲۲۶☘

امام جعفر صادق(علیه السلام): أکمَلَ النّاس عَقلا أحسَنتُم خلقا عاقل ترین مردم، خوش خلق ترین آنها است. 🍀اصول کافی/ج۱/ص۲۷🍀

امام محمد باقر(علیه السلام): ما شیب شیء بشیء احسن من حلم بعلم چیزی نیکوتر از آمیختن حلم با علم باهم نیامیخته است. 🌸بحار الانوار/ج۷۵/ص۱۷۲🌸

حضرت ابراهیم(علیه السلام) یک مجوسی را به میهمانی دعوت کرد و به او گفت: «به شرط اینکه اسلام آوری، میهمانت میکنم». مجوسی رفت. خدا وحی کرد به حضرت ابراهیم(علیه السلام) که: «من پنجاه سال است او را بر کفرش رزق و روزی می دهم. چه می شد که لقمه ای به او بدهی بدون اینکه دینش را تغییر دهد؟» حضرت ابراهیم(علیه السلام) به دنبال مجوسی رفت و از او عذرخواهی کرد. مجوسی سببش را پرسید. او هم وحی خدا را به او فرمود. مجوسی هم اسلام اختیار کرد. 🌿زهر الربیع🌿

یکی از دختران مرحوم قاضی(قدّس سِرّه) دربارهٔ تواضع پدرش می فرماید: ایشان می گفتند: من چیزی بلد نیستم. حتی وقتی بچه ها یا نوه ها به ایشان می گفتند: آیت الله. می گفت: نه، من آیت الله نیستم. پدر ما خیلی خودش را پایین می دانست. بیشتر مشغول نماز و دعا و راهنمایی کردن شاگردانش بود و به ما می گفت: همین ها برای آدم می ماند، چیز دیگری نمی ماند. اگر کسی برای ایشان هدیه و پیشکشی می فرستاد می گفت: ببر بده به فلانی؛ به من نده. اصلاً دنبال هیچ چیز نبود. اگر فقیری دم در می آمد، بشقابش را می داد به فقیر و دیگر دستش را به سفره دراز نمی کرد. می گفتیم: از بقیه غذاها بخورید. می گفت: نه؛ این ها مال بچه های من است. من، سهم خودم را دادم رفت. 🍀صلح کل/ص۱۵۵🍀

امام جعفر صادق(علیه السلام): البَادی بِالسّلامِ أولی بِالله و بِرسوله کسی که آغاز به سلام کند، به خدا و رسولش نزدیکتر است. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۴۶۰🌸

امام جعفر صادق(علیه السلام): إنّ الله عزّوجل قال: البَخیل مِن یَبخل بِالسَلام خداوند متعال فرموده است: بخیل، کسی است که از سلام کردن بخل کند. 🌸اصول کافی/ج۴/ص۴۶۰🌸