حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ بر همه نمازها و به ویژه نماز میانه [كه بر اساس پاره‌ای از روایات، نماز ظهر است‌] محافظت كنید، و [هنگام عبادت‌] فروتنانه برای خدا قیام كنید. (۲۳۸) بقره - 238 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًا ۖ فَإِذَآ أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ پس اگر [از دشمن یا حیوانات درنده یا خطر دیگر] ترس داشتید، [نماز را] پیاده یا سواره بخوانید و هنگامی كه امنیت یافتید، خدا را [با خواندن نماز] یاد كنید، نمازی كه آن را در ضمن سایر برنامه‌های دینی كه دانای به آنها نبودید، به شما آموخت. (۲۳۹) بقره - 239 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ مَتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِيٓ أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ از شما كسانی كه مرگشان نزدیك می‌شود، و همسرانی به جا می‌گذارند، باید برای همسرانشان وصیت كنند كه آنان را تا یك سال بدون بیرون كردن از خانه از هزینه زندگی بهره‌مند سازند. پس اگر [به اختیار خود] بیرون رفتند، در آنچه نسبت به خود [از ازدواج یا انتخاب شغل‌] به طور شایسته انجام دهند، بر شما [وارثان میّت به سبب نپرداختن هزینه زندگی آنان‌] گناهی نیست؛ و خدا توانای شكست‌ناپذیر و حكیم است. (۲۴۰) بقره - 240 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ و [سزاوار است از سوی شوهران‌] به صورتی شایسته، كالا و وسایل زندگی به زنان طلاق داده شده پرداخت شود كه این حقّی لازم بر عهده پرهیزكاران است. (۲۴۱) بقره - 241 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ این گونه خدا آیاتش را برای شما بیان می‌كند كه بیندیشید. (۲۴۲) بقره - 242 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ آیا به داستان‌ كسانی كه [در زمان‌های گذشته‌] از ترس مرگ از خانه‌های خود بیرون آمدند در حالی كه هزاران نفر بودند، اندیشه نكردی؟ پس خدا به آنان فرمود: بمیرید [و آنان بدون فاصله مردند،] سپس آنان را زنده كرد [تا بدانند رهایی از چنگ مرگ ممكن نیست‌]. خدا نسبت به مردم دارای فزون‌بخشی است، ولی بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند. (۲۴۳) بقره - 243 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوٓا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ و در راه خدا پیكار كنید و بدانید كه یقیناً خدا شنوا و داناست. (۲۴۴) بقره - 244 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُٓ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ كیست كه برای جلب خوشنودی خدا «به نیازمندان» قرض‌الحسنه بپردازد، تا آن را برایش چندین برابر بیفزاید؟ و خداست كه [روزی را] تنگ می‌گیرد و وسعت می‌دهد؛ و [همه شما را برای دریافت پاداش‌] به سوی او بازمی‌گردانند. (۲۴۵) بقره - 245 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِيٓ إِسْرَآئِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَىٰٓ إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا ۖ قَالُوا وَمَا لَنَآ أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ آیا [در داستان‌] آن گروه از سران و اشراف بنی اسرائیل كه پس از موسی بودند اندیشه نكردی؟ كه به پیامبرشان گفتند: برای ما زمامدار و فرمانروایی برانگیز تا در راه خدا جنگ كنیم؟ گفت: آیا احتمال نمی‌دهید، اگر جنگ بر شما مقرّر شود، جنگ نكنید [و سر به نافرمانی بزنید؟] گفتند: ما را چه شده كه در راه خدا جنگ نكنیم، در حالی كه از میان خانه‌ها و فرزندانمان بیرون رانده شده‌ایم؟! پس چون جنگ بر آنان مقرّر شد، همه جز اندكی از آنان روی گرداندند؛ و خدا به ستمكاران داناست. (۲۴۶) بقره - 246 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا ۚ قَالُوٓا أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ ۚ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ ۖ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشَآءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ و پیامبرشان به آنان گفت: بی‌تردید خدا طالوت را برای شما به زمامداری برانگیخت. گفتند: [شگفتا!] چگونه او را بر ما حكومت باشد در صورتی كه ما به فرمانروایی از او سزاوارتریم، و به او وسعت و فراخی مالی داده نشده [پس ما كجا و زمامداری انسانی تهیدست كجا!؟ [پیامبرشان‌] گفت: خدا او را بر شما برگزیده و وی را در دانش و نیروی جسمی فزونی داده؛ و خدا زمامداری‌اش را به هر كس كه بخواهد عطا می‌كند؛ و خدا بسیار عطا كننده و داناست. (۲۴۷) بقره - 247 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِٓ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَىٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَآئِكَةُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ و پیامبرشان به آنان گفت: یقیناً نشانه فرمانروایی او این است كه آن صندوق [كه موسی را در آن گذاشتند و به دریا انداختند] نزد شما خواهد آمد، در آن آرامشی از سوی پروردگارتان است، و باقی‌مانده‌ای از آنچه خاندان موسی و هارون به جا گذاشته‌اند [چون الواح تورات، عصای موسی و عمامه هارون‌] و فرشتگان آن را حمل می‌كنند، البته در آن معجزه و نشانه‌ای برای شماست اگر مؤمن باشید. (۲۴۸) بقره - 248 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّيٓ إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ ۚ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ ۚ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ پس زمانی كه طالوت با سپاهیان [برای جنگ با دشمن از شهر] بیرون رفت، گفت: بی‌تردید خدا شما را به وسیله نهر آبی آزمایش می‌كند؛ پس هر كه [به هنگام تشنگی‌] از آن [سیر] بنوشد، از من نیست و هر كه از آن نخورد از من است، مگر كسی كه با دستش كفی آب برگیرد [كه او نه از من است و نه مردود از سپاه‌]. پس جز اندكی از آنان همگی از آن نوشیدند. و زمانی كه او و همراهان مؤمن‌اش از نهر گذشتند، [گروهی از آنان‌] گفتند: ما را امروز قدرت مقابله با جالوت و سپاهیانش نیست. ولی كسانی كه یقین داشتند ملاقات كننده خدا هستند، گفتند: چه بسا گروه اندكی كه به توفیق خدا بر گروه بسیاری پیروز شدند، و خدا باشكیبایان است. (۲۴۹) بقره - 249 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi