فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ [ای پیامبر!] پس به مهر و رحمتی از سوی خدا با آنان نرم خوی شدی، و اگر درشت خوی و سخت دل بودی از پیرامونت پراكنده می‌شدند؛ بنابراین از آنان گذشت كن، و برای آنان آمرزش بخواه، و در كارها با آنان مشورت كن، و چون تصمیم گرفتی بر خدا توكل كن؛ زیرا خدا توكل كنندگان را دوست دارد. (۱۵۹) آل عمران - 159 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ اگر خدا شما را یاری كند، هیچ كس بر شما چیره نخواهد شد، و اگر شما را واگذارد، چه كسی بعد از او شما را یاری خواهد داد؟ و مؤمنان باید فقط بر خدا توكل كنند. (۱۶۰) آل عمران - 160 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ ۚ وَمَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ هیچ پیامبری را نَسِزد كه [در اموال و غنایم و سایر امور به امت خود] خیانت ورزد و هر كه خیانت كند، روز قیامت با آنچه در آن خیانت كرده بیاید؛ سپس به هر كس آنچه را مرتكب شده به طور كامل می‌دهند، و آنان مورد ستم قرار نمی‌گیرند. (۱۶۱) آل عمران - 161 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ كَمَنْ بَآءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ آیا كسی كه [با طاعت و عبادت‌] از خشنودی خدا پیروی كرده، همانند كسی است كه به سبب ناخشنودی خدا دچار سقوط معنوی شده؟ و جایگاهش دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است. (۱۶۲) آل عمران - 162 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

هُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ همه آنان را [چه مؤمن، چه كافر] نزد خدا درجات و منزلت‌هایی [متفاوت‌] است، و خدا به آنچه انجام می‌دهند بیناست. (۱۶۳) آل عمران - 163 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد كه در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت كه آیات او را بر آنان می‌خواند و [از آلودگی‌های فكری و روحی‌] پاكشان می‌كند، و كتاب و حكمت به آنان می‌آموزد، و به راستی كه آنان پیش از آن در گمراهی آشكاری بودند. (۱۶۴) آل عمران - 164 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

أَوَلَمَّآ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَٰذَا ۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ آیا زمانی كه [در جنگ احد] آسیبی به شما رسید كه بی‌تردید دو برابرش را [در جنگ بدر به دشمن‌] رساندید، [از روی بی‌صبری و اضطراب‌] می‌گویید: این آسیب چگونه و از كجاست؟ بگو: از ناحیه خود شماست [كه بر اثر سستی در جنگ و نافرمانی از پیامبر و نزاع و اختلاف به شما رسید]. یقیناً خدا بر هر كاری تواناست. (۱۶۵) آل عمران - 165 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

وَمَآ أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ و آنچه [در جنگ احد] روزی كه دو گروه [مؤمن و مشرك‌] با هم روبرو شدند به شما رسید به اذن خدا بود، [تا شما را امتحان كند] و مؤمنان را معلوم و مشخص نماید. (۱۶۶) آل عمران - 166 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا ۚ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا ۖ قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَاتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ ۚ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ و نیز كسانی را كه نفاق ورزیدند، معلوم و مشخص كند. و به آنان گفته شد: بیایید در راه خدا بجنگید یا [از مدینه و كیان جامعه‌] دفاع كنید. گفتند: اگر جنگیدن می‌دانستیم، قطعاً از شما پیروی می‌كردیم. آنان در آن روز به كفر نزدیك‌تر بودند تا ایمان. به زبانشان چیزی را می‌گویند كه در دل‌هایشان نیست؛ و خدا به آنچه پنهان می‌كنند داناتر است. (۱۶۷) آل عمران - 167 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

الَّذِينَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا ۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ همان كسانی كه [از جنگ كناره گرفتند]، و در خانه‌های خود نشستند، و درباره برادرانشان گفتند: اگر از ما فرمان می‌بردند كشته نمی‌شدند. بگو: [چنانچه اختیار مرگ در دست شماست‌] پس مرگ را از خود دفع كنید اگر راستگویید. (۱۶۸) آل عمران - 168 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ هرگز گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شدند مردگانند، بلكه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند. (۱۶۹) آل عمران - 169 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi

فَرِحِينَ بِمَآ آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ در حالی كه خدا به آنچه از بخشش و احسان خود به آنان عطا كرده شادمانند، و برای كسانی كه از پی ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند [و سرانجام به شرف شهادت نایل می‌شوند] شادی می‌كنند، كه نه بیمی بر آنان است ونه اندوهگین می‌شوند. (۱۷۰) آل عمران - 170 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi