قَالُوا يَا مُوسَىٰٓ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ گفتند: ای موسی! مسلماً در آنجا مردمی زورگو و ستم‌گر قرار دارند، و ما هرگز وارد آنجا نمی‌شویم تا آنان از آنجا بیرون روند، چنانچه از آنجا بیرون روند البته ما وارد خواهیم شد. (۲۲) مائده - 22 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوٓا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ دو مرد از كسانی كه [از خدا] می‌ترسیدند و خدا به هر دو نعمتِ [معرفت و ایمان و شهامت‌] داده بود، گفتند: از این دروازه به آنان یورش برید، چون به آنجا درآیید یقیناً پیروزید؛ و اگر مؤمن هستید بر خدا توكل كنید. (۲۳) مائده - 23 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

قَالُوا يَا مُوسَىٰٓ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَآ أَبَدًا مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَآ إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ گفتند: ای موسی! تا آنان در آنجایند، ما هرگز وارد آنجا نخواهیم شد، پس تو و پروردگارت بروید [با آنان‌] بجنگید كه ما [تا پایان كار] در همین جا نشسته‌ایم. (۲۴) مائده - 24 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي ۖ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ [موسی‌] گفت: ای پروردگارم من جز بر خود و برادرم تسلطی ندارم، پس میان ما و این گروه بدكار و نافرمان جدایی انداز. (۲۵) مائده - 25 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَةً ۛ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ [خدا] فرمود: این سرزمین مقدس [به كیفر نافرمانی از خواسته‌های حق‌] تا چهل سال بر آنان حرام شد، همواره در طول این مدت در زمینِ [سینا] سرگردان خواهند بود، پس بر این گروه بدكار و نافرمان غمگین مباش. (۲۶) مائده - 26 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

۞ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ و داستان دو پسر آدم را [كه سراسر پند و عبرت است‌] به درستی بر آنان بخوان، هنگامی كه هر دو نفر با انجام كار نیكی به پروردگار تقرّب جستند، از یكی پذیرفته شد، و از دیگری قبول نشد. [برادری كه عملش پذیرفته نشد از روی حسد و خودخواهی به برادرش‌] گفت: بی‌تردید تو را می‌كشم. [او] گفت: خدا فقط از پرهیزكاران می‌پذیرد. (۲۷) مائده - 27 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَآ أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ ۖ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ مسلماً اگر تو برای كشتن من دستت را دراز كنی، من برای كشتن تو دستم را دراز نمی‌كنم؛ زیرا از خدا پروردگار جهانیان می‌ترسم. (۲۸) مائده - 28 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

إِنِّيٓ أُرِيدُ أَنْ تَبُوٓءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ الظَّالِمِينَ من می‌خواهم به گناه كشتن من و گناه خودت دچار سقوط معنوی شوی [و به ذلت انحطاط دچارگردی‌] و در نتیجه از دوزخیان باشی؛ و این است پاداش ستمكاران. (۲۹) مائده - 29 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ نفس [طغیان گرش‌]، كشتن برادرش را در نظرش آسان جلوه داد، پس او را كشت و از زیانكاران شد. (۳۰) مائده - 30 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

فَبَعَثَ اللَّهُ غُرَابًا يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْءَةَ أَخِيهِ ۚ قَالَ يَا وَيْلَتَآ أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَٰذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِيَ سَوْءَةَ أَخِي ۖ فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ نهایتاً [در كنار جسد برادرش سرگردان بود كه‌] خدا كلاغی را برانگیخت كه زمین را می‌كاوید تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان كند. [با دیدن حركات كلاغ‌] فریاد زد: وای بر من! آیا عاجز بودم از اینكه مانند این كلاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان كنم؟! سرانجام از پشیمانان شد. (۳۱) مائده - 31 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِيٓ إِسْرَآئِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ به این سبب بر بنی‌اسرائیل مقرّر كردیم كه هر كس انسانی را جز برای حق [قصاص‌] یا بدون آنكه فسادی در زمین كرده باشد، به قتل برساند، چنان است كه همه انسان‌ها را به قتل رسانده، و هر كس انسانی را از مرگ برهاند گویی همه انسان‌ها را زنده داشته است. و یقیناً پیامبران دلایل روشنی برای بنی‌اسرائیل آوردند، سپس بسیاری از آنان بعد از آن در روی زمین به [تجاوز از حدود حقّ و فساد و] زیاده‌روی برخاستند. (۳۲) مائده - 32 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi

إِنَّمَا جَزَآءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوٓا أَوْ يُصَلَّبُوٓا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ كیفر آنان كه با خدا و پیامبرش می‌جنگند، و در زمین به فساد و تباهی می‌كوشند، فقط این است كه كشته شوند، یا به دارشان آویزند، یا دست راست و پای چپشان بریده شود، یا از وطن خود تبعیدشان كنند. این برای آنان خواری در دنیاست، و برای ایشان در آخرت عذابی بزرگ است. (۳۳) مائده - 33 قرآن مبین @Pandohoshdarhayelahi @Pandohoshdarhayelahi