شما هم دعوتید پنج شنبه ساعت۱۸ گلزار شهدای علی بن جعفر قم با روایتگری خادم الشهدا جلالیان https://eitaa.com/BeSabkeShohada

بسم الله الرحمن الرحیم #هر_روز_با_قرآن 📖 صفحه۲۹ شرکت در ختم قرآن برای فرج #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @parastohae_ashegh313

ترتیل قاری:استاد پرهیزکار #صفحه_۲۹ #بقره #سوره_۲ #جزء_1 #اللهم‌عجل‌لولیک‌‌الفرج @parastohae_ashegh313

🌷رفیق شهیدم 🌷 تا حالا فک کردین چرا من ؟! چرا شهید ابراهیم هادی؟! این کلیپ رو حتما ببینید ب جوابتون میرسید @parastohae_ashegh313

⊰•🔥•⊱ 💔شهیدی‌که‌شاهدترورکودک‌وهمسرباردارش‌بود حجت الاسلام بطحایی به اتفاق خانواده‌اش برای زیارت حرم مطهر #امامین_عسکریین در سامرا بودند که با حمله تروریست‌های داعش در جاده برگشت از سامرا به کمین نیروهای داعش افتادند، #شهید_بطحایی، اولین و تنها خانواده ایرانی هستند که پیکرشان به دست داعشی‌های جلاد در شهر بلده عراق به شهادت رسیدند، تروریستهای داعش ابتدا فرزند خردسال و همسرش را در مقابل دیدگان ایشان شهید کردند و سپس خودش را هم به شهادت رساندند.🥀 #شهید_سیدرضا_بطحایی #پنجشنبه‌های‌شهدایی #اللهم‌عجل‌لولیک‌‌الفرج @parastohae_ashegh313

🍃🌸🍃 🌷بسم رب الشهدا و الصدیقین 🌷 زندگی نامه #سردار_شهید_مهدی_‌زین‌الدین #قسمت- بیست و پنجم واردمهمان خانه که شدیم گفت((هرکی هرچی دوست داره سفارش بده.)) تا غذا آماده شود وضو گرفتیم و نماز خواندیم.بعدنماز نشستیم سرمیز، منتظربودم ببینم آقا مهدی چی سفارش داده ، مهمان دار غذاها را آورد. یک کاسه سوپ گذاشت جلوی آقا مهدی ، فکرکردم پیش غذاست. گفتم حتماً خورشتی ، چلوکبابی چیزی سفارش داده ، نان خشکِ روی میز را برداشت ، ترید کرد توی سوپ، شروع کرد به خوردن. #قسمت- بیست و ششم تانکرِ آبِ گردان دیگری را بازکرده وآورده بودند. اعتراض که شد، گفته بودند(( تک زدیم، فرمانده گردان دستور داده.)) باب شده بود توی لشکر . آقا مهدی تا فهمیدجوش آورد. دستور داد همه نیروها جمع شدند توی حسینیه ، سخنرانی کردو گفت((این کار اشکال شرعی داره، دزدیه ، یعنی چه تک زدیم؟)) بساط تک زدن را همان جا جمع کرد. برای فرمانده گردان هم ۴۸ ساعت بازداشت نوشت. ✍🏻نویسنده کتاب #مهدی_قربانی 🌷نثار روح مطهر سردار شهید مهدی زین‌الدین #صلوات #ادامه_دارد... #اللهم‌عجل‌لولیک‌‌الفرج @parastohae_ashegh313 ━━━━━━༺♥️༻ ━━━━━━ #فرمانده_قلب_ها

#قسمت117 . تا مامان برای شســتن ظرف های شــام ســر حوض برود و برگردد، هرچه می توانســتیم از آســمان ســتاره می چیدیــم و همان طــور کــه چشــممان بــه آســمان بود، یکی شــیطنت می کرد و لحــاف را روی صــورت خــودش و بقیــه می کشــید. زیــر لحاف، تــوی تاریکی، کــف پــای هــم را قلقلــک می دادیــم یــا نیشــگون تیــز می گرفتیم و پــای دیگری می انداختیم. هر چیز بهانۀ خنده و سرگرمی می شد حتی تنگی جا، که وقتی عرصه به ما تنگ می شد، به هم سُقلمه می زدیم که جا باز شود. به حدی شلوغ می کردیم تا مامان صداش در می آمد: «دخترا چه خبرتونه، خونه رو گذاشــتین رو ســرتون. در و همســایه چی می گن؟ بخوابین وگرنه به آقاتون می گم.» اســم آقا کــه می آمــد، دســت و پایمان را جمــع می کردیــم. بــا همۀ مهربانی، ابهتی داشــت برای خودش که دعوا نکرده، ازش حساب می بردیم. ساکت می شدیم، البته تا فردا شب. ایران 11 ساله بود. من 7 ساله بودم و افسانه 5 ساله. افسانه بیشتر از ما کودکی می کــرد و بــرای خــودش رؤیــا می بافــت. برعکــس، ایران بزرگ تــر و عاقل تر بود و توی بازی، مامان ما می شــد. 🥀خاطرات همسر شهید سردار حسین همدانی🥀 @parastohae_ashegh313