💕زیانکارترین مردم: 🌷هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا.۱۰۳و۱۰۴کهف 🌷زیانکارترین مردم،آنانندکه بیراهه میروندولی خیال میکنند درست میروند. 💕💕💕

سال‌ها بود که می‌خواستم از فردا شروع کنم؛ اما فردا همیشه یک روز از من جلوتر بود سال‌ها گذشت تا فهمیدم باید از همین امروز شروع کنم. 💕💕💕

💕🌸💞 پیامبر خدا (ص): ‌ 🔴 کسى كه غيبتى را از برادرش در مجلسى بشنود و ردّ كند، خداوند درب هزار شر دنيوى واخروى را بروى او مى بندد، واگر ردنكند وخوشش بيايد، گناه او همانند گناه #غیبت كننده است. ‌ 📚 وسائل الشيعه 8: 607 ح 5🍃

جوانی رفت پیش پیری گفت: روزی ندارم گره افتاده بکارم پیر مرد گفت: دست پدر مادرت را ببوس گفتم:چرخ روزگار بکامم نیست برکت از خانه ام رفته است گفت:دست پدر مادرت را ببوس

#برنامه_ترک_گناه و رسیدن به لذت بندگی قسمت دوازدهم #امتحانات_الهی ۸ 🌺👇✔️ شما کافیه توی امتحاناتی که خدا ازتون میگیره چند بار مبارزه با نفس کنید و نمره 20 بگیرید.💯 خدا دیگه اون امتحان رو ازتون نمیگیره. یا خیلی کمش میکنه.✔️ امتحان کنید👌🏼 🔸مثلا یه فرد سیگاری چند وقتی سیگار رو ترک میکنه! اما هنوز این ترک کردنش به خاطر مبارزه با نفس نبوده! برای "عبد شدن" نبوده برای همین دوباره زمینه هایی پیش میاد که افراد دیگه بهش سیگار تعارف بکنن! 🔹🔷🔞🔺 و این بنده خدا خراب میکنه و دوباره میکشه! بعد میگه نمیدونم چرا نمیتونم ترکش کنم!🤔 راهش اینه که "چند بار واقعا مبارزه با نفس کنه تا ترک کنه " 💠بعد از یه مدت، دیگه خدا زمینه های سیگار کشیدن رو ازش میگیره. (فکر کنم باید یه مدت برم توی کمپ برای معتادا هم سخنرانی کنم😊) یه مدت تمرین کن تا توی امتحانات موفق عمل کنی✅ مبارزه با نفس هات رو بیشتر کن. قوی تر کن. ✨احساس عبد بودنت رو قوی تر کن اونوقت ببین خدا برات چیکار میکنه... 🔷🔰🌺 تو رو از همه ی رنج هات پرواز میده.. امتحانای کلاس بالا برات میذاره..👌🏼 ✅👆🏻 در واقع هر کسی میخواد که یه گناهی رو ترک کنه باید یه چند باری نمره ۲۰ بگیره.💯 بعد خدا دیگه اون امتحان رو ازش نمیگیره. 🔴🔵🔴 سرزمین لذت ها...

#داستان #دختر_شینا 🌹خاطرات شهیدحاج ستارابراهیمی هژبر #قسمت_سی_وهشتم 💞آقای عسگری، که مرد محجوب و سربه زیری بود، عادت داشت وقتی زنگ می زد، چند قدمی از در فاصله می گرفت. به همین خاطر هر بار که پشت در می رسیدم، صدای مرا نمی شنید. آمده بود از من کمک بگیرد. خانمش داشت زایمان می کرد. کمی بعد، از آن خانه اسباب کشی کردیم و خانه دیگری در خیابان هنرستان اجاره کردیم. موقع اسباب کشی معصومه مریض شد. روز دومی که در خانه جدید بودیم، آن قدر حال معصومه بد شد، که مجبور شدیم در آن هیر و ویری بچه را ببریم بیمارستان. صمد به تازگی ژیان را فروخته بود و بدون ماشین برایمان مکافات بود با دو تا بچه کوچک از این طرف به آن طرف برویم. نزدیک ظهر بود که از بیمارستان برگشتیم. صمد تا سر خیابان ما را رساند و چون کار داشت دوباره تاکسی گرفت و رفت. معصومه بغلم بود. خدیجه چادرم را گرفته بود و با نق و نق راه می آمد و بهانه می گرفت. می خواست بغلش کنم. با یک دست معصومه و کیسه داروهایش را گرفته بودم، با آن دست خدیجه را می کشیدم و با دندان هایم هم چادرم را محکم گرفته بودم. با چه عذابی به خانه رسیدم، بماند. به سختی کلید را از توی کیفم درآوردم و انداختم توی قفل. در باز نمی شد. دوباره کلید را چرخاندم. قفل باز شده بود؛ اما در باز نمی شد. انگار یک نفر آن تو بود و پشت در را انداخته بود. چند بار به در کوبیدم. 💞ترس به سراغم آمد. درِ خانه همسایه را زدم و ماجرا را برایش تعریف کردم. زن هم می ترسید پا جلو بگذارد. خواهش کردم بچه ها را نگه دارد تا بروم صمد را خبر کنم. زن همسایه بچه ها را گرفت. دویدم سر خیابان. هر چه منتظر تاکسی شدم، دیدم خبری از ماشین نیست. حتی یک ماشین هم از خیابان عبور نمی کرد. آن موقع خیابان هنرستان از خیابان های خلوت و کم رفت و آمد شهر بود. از آنجا تا آرامگاه بوعلی راه زیادی بود. تمام آن مسیر را دویدم. از آرامگاه تا خیابان خواجه رشید و کمیته راهی نبود. اما دیگر نمی توانستم حتی یک قدم بردارم. خستگی این چند روزه و اسباب کشی و شب نخوابی و مریضی معصومه، و از آن طرف علّافی توی بیمارستان توانم را گرفته بود؛ اما باید می رفتم. ناچار شروع کردم به دویدن. وقتی جلوی کمیته رسیدم، دیگر نفسم بالا نمی آمد. به سرباز نگهبانی که جلوی در ایستاده بود، گفتم: «من با آقای ابراهیمی کار دارم. بگویید همسرش جلوی در است.» سرباز به اتاقک نگهبانی رفت. تلفن را برداشت. شماره گرفت و گفت: «آقای ابراهیمی! خانمتان جلوی در با شما کار دارند.» صمد آن قدر بلند حرف می زد که من از آنجایی که ایستاده بودم صدایش را می شنیدم.می گفت: «خانم من؟! اشتباه نمی کنید؟! من الان خانم و بچه ها را رساندم خانه.» 💞رفت روی لبه دیوار از آنجا پرید توی حیاط. کمی بعد سرباز در را باز کرد. گفت: «هیچ کس تو نیست. دزدها از پشت بام آمده اند و رفته اند.» خانه به هم ریخته بود. درست است هنوز اسباب و اثاثیه را نچیده بودیم. اما این طور هم آشفته بازار نبود. لباس هایمان ریخته بود وسط اتاق. رختخواب ها هر کدام یک طرف افتاده بود. ظرف و ظروف مختصری که داشتیم، وسط آشپزخانه پخش و پلا بود. چند تا بشقاب و لیوان شکسته هم کف آشپزخانه افتاده بود. صمد با نگرانی دنبال چیزی می گشت. صدایم زد و گفت: «قدم! اسلحه، اسلحه ام نیست. بیچاره شدیم.» اسلحه اش را خودم قایم کرده بودم. می دانستم اگر جای چیزی امن نباشد، جای اسلحه امنِ امن است. رفتم سراغش. حدسم درست بود. اسلحه سر جایش بود. اسلحه را دادم دستش، نفس راحتی کشید. انگار آب از آب تکان نخورده بود. با خونسردی گفت: «فقط پول ها را بردند. عیبی ندارد فدای سر تو و بچه ها.» با شنیدن این حرف، پاهایم سست شد. نشستم روی زمین. پول ژیانی را که چند هفته پیش فروخته بودیم گذاشته بودم توی قوطی شیرخشک معصومه. قوطی توی کمد بود. دزد قوطی را برده بود. کمی بعد سراغ چند تکه طلایی که داشتم رفتم. طلاها هم نبود. ✍ادامه دارد.....

#داستان #دختر_شینا 🌹خاطرات شهیدحاج ستارابراهیمی هژبر #قسمت_سی_ونهم 💞صمد مرتب می گفت: «عیبی ندارد. غصه نخور. بهترش را برایت می خرم. یک کم پول و چند تکه طلا که این همه غصه ندارد. اصلِ کار اسلحه بود که شکر خدا سر جایش است.» کمی بعد صمد و سرباز رفتند و من تنها ماندم. بچه ها را از خانه همسایه آورده بودم. هر کاری کردم، دست و دلم به کار نمی رفت. می ترسیدم توی اتاق و آشپزخانه بروم. فکر می کردم کسی پشت کمد، یخچال یا زیر پله و خرپشته قایم شده است. فرشی انداختم گوشه حیاط و با بچه ها نشستم آنجا. معصومه حالش بد بود؛ اما جرئت رفتن به اتاق را نداشتم. شب که صمد آمد، ما هنوز توی حیاط بودیم. صمد تعجب کرده بود. گفتم: «می ترسم. دست خودم نیست.» خانه بدجوری دلم را زده بود. بچه ها را بغل کرد و برد توی اتاق. من هم به پشتوانه او رفتم و چیزی برای شام درست کردم. صمد تا نصف شب بیدار بود و خانه را مرتب می کرد. گفتم: «بی خودی وسایل را نچین. من اینجابمان نیستم. یا خانه ای دیگر بگیر، یا برمی گردم قایش.» خندید و گفت: «قدم! بچه شدی، می ترسی؟!» گفتم: «تو که صبح تا شب نیستی. فردا پس فردا اگر بروی مأموریت، من شب ها چه کار کنم؟!» 💞گفت: «من که روی آن را ندارم بروم پیش صاحب خانه و خانه را پس بدهم.» گفتم: «خودم می روم. فقط تو قبول کن.» چیزی نگفت. سکوت کرد. می دانستم دارد فکر می کند. فردا ظهر که آمد، شاد و سرحال بود. گفت: «رفتم با صاحب خانه حرف زدم. یک جایی هم برایتان دیده ام. اما زیاد تعریفی نیست. اگر صبر کنی، جای بهتری پیدا می کنم.» گفتم: «هر طور باشد قبول. فقط هر چه زودتر از این خانه برویم.» فردای آن روز دوباره اسباب کشی کردیم. خانه مان یک اتاق بزرگ و تازه نقاشی شده در حوالی چاپارخانه بود. وسایل چندانی نداشتم. همه را دورتادور اتاق چیدم. خواب آرام آن شب را هیچ وقت فراموش نمی کنم. اما صبح که از خواب بیدار شدم، اوضاع طور دیگری شده بود. انگار داشتم تازه با چشم باز همه چیز را می دیدم. آن طرف حیاط چند تا اتاق بود که صاحب خانه در آنجا گاو و گوسفند نگه می داشت. بوی پشم و پهنشان توی اتاق می پیچید. از دست مگس نمی شد زندگی کرد. اما با این حال باید تحمل می کردم. روی اعتراض نداشتم. شب که صمد آمد، خودش همه چیز دستگیرش شد. گفت: «قدم! اینجا اصلاً مناسب زندگی نیست. باید دنبال جای بهتری باشم. 💞بچه ها مریض می شوند. شاید مجبور شوم چند وقتی به مأموریت بروم. اوضاع و احوال مملکت رو به راه نیست. باید اول خیالم از طرف شما راحت شود. صمد به چند نفر از دوستانش سپرده بود خانه مناسبی برایمان پیدا کنند. خودش هم پیگیر بود. می گفت: «باید یک خانه خوب و راحت برایتان اجاره کنم که هم نزدیک نانوایی باشد، هم نزدیک بازار؛ هم صاحب خانه خوبی داشته باشد تا اگر من نبودم به دادتان برسد.» من هم اسباب و اثاثیه ها را دوباره جمع کردم و گوشه ای چیدم. چند روز بعد با خوشحالی آمد و گفت: «بالاخره پیدا کردم؛ یک خانه خوب و راحت با صاحب خانه ای مؤمن و مهربان. مبارکتان باشد.» با تعجب گفتم: «مبارکمان باشد؟!» رفت توی فکر. انگار یاد چیزی افتاده باشد. گفت: «من امروز و فردا می روم مرز، جنگ شده. عراق به ایران حمله کرده.» این حرف را خیلی جدی نگرفتم. با خوشحالی رفتیم و خانه را دیدیم. خانه پشت انبار نفت بود؛ حاشیه شهر. محله اش تعریفی نبود. اما خانه خوبی بود. دیوارها تازه نقاشی شده بود؛ رنگ پسته ای روشن. پنجره های زیادی هم داشت. در مجموع خانه دل بازی بود؛ برعکس خانه قبل. صمد راست می گفت ✍ادامه دارد....

┄┅═══❁☀❁═══┅┄ ❤️پیامبر اکرم صلےالله وآله‌وسلم: صبر سه نوع است: ① صبر در هنگام مصیبتـ ② صــــبر بــر طـاعـتـــ ③ صــبـر بـر تـرک گـنـاه ┄┅═══❁☀❁═══┅┄

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 "'امام على"' عليه السلام از سخن گفتن با كسى كه گفتارت را نمى فهمد بپرهيز ، كه تو را به ستوه مى آورَد . شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد ، ج 20 ، ص 282 . ┄┅═══❁☀❁═══┅┄

‍ ⇝✿✵•°•❀✵•﷽•✵❀•°•✵✿⇜ #اسـتـغـفــار شبــ🌙ــانـہ حضـرت عـلـی عـلیـه‌السـلام 💢↶ بـنـــ6⃣3⃣ـــــد ↷💢 ┄┅═✼✿‍✵✿‍✵✿‍✼═┅┄ 《اَللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِیهِ وَ نَقَضْتُ الْعَهْدَ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ جُرْأَةً مِنِّی عَلَیْکَ لِمَعْرِفَتِی بِکَرَمِکَ وَ عَفْوِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ》 🦋 بــار خـدایـــا 🦋 از تو آمرزش می‌طلبم برای هر گناهی که از آن به سویت توبه کردم و مجدّداً به سوی آن برگشتم و عهدی را که بین من و تو بود با گستاخی و جرأت نقض کردم زیرا با کَرَم و عفو تو آشنا بودم پس بر محمـد و آلش درود فرست🌷 و اینگونه گناهانم را بیامرز ای بهتـریـن آمـرزنـدگـان✨ ◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️ 📘 استغفـار هفتـادگـانـه امیـرالمؤمنین علـی علیـه‌السلام💚 ✍ تالیـف: سید ضیاءالدین تنکابنی

🌟شب نیست که در فراق رویت زاری به فلک نمی رسانم آخر نه من و تو دوست بودیم عهد تو شکست و من همانم 🌟شب بخیر ⚡️✨🌟⭐️✨⚡️

با توکل به اسم اعظمت، روزمان را آغاز می‌کنیم .. ( بسم اللّه الرحمن الرحیم ) خـــدایا ... به نام تو، زبانها گویا می‌شود. به نام تو، جانها شیدا می‌شود. به نام تو، بیگانه آشنا می‌شود. به نام تو، زشتیها زیبا می‌شود. به نام تو، کارها هویدا می‌شود. و به نام تو، راهها پیدا می‌شود. خدای را آنجا دیدم که خودرا ندیدم الهی به امید تو ....

برف را دوست دارم ...🌧 چون فقط با برف می شود، آدمی ساخت که، هم درونش سفید است، و هم بیرونش .. 🌨💙

♦️ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 🔹 ولَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَى وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ 🔸آنها که از میان شما دارای برتری (مالی) و وسعت زندگی هستند نباید سوگند یاد کنند که از انفاق نسبت به نزدیکان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دریغ نمایند؛ آنها باید عفو کنند و چشم بپوشند؛ آیا دوست نمی‌دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است! 👈 قرآن کریم؛ سوره نور ، آیه‌ 22 💕💕💕

#سلام_امام_زمانم 💚 ای بودم از نبودِ تو نابود می شوم می سوزم از فراقِ تو و دود می شوم آقا بیا و با دَمِ عیساییت ببین نابودم و زِ بودِ تو موجود می شوم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

╭━═━⊰🍃🌼🍃⊱━═━╮ #حدیث_نور ✨ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: خواب مايه آسايش جسم، سخن مايه آسايش جان و سكوت مايه آسايش عقل است.✨

🎄🌷🎄🌷🎄 🌺🧚‍♀️هر كدام از ما مسير هاى يادگيری، منحصر بفردى داريم. همه درحال، يادگيرى درسهاى معنوى خود، به روش‌هاى گوناگون هستيم، و از آن طريق ، باحقيقت وجودى، خويش اشنا میشویم ... بیائید ديگران را بخاطر انتخاب، راهی متفاوت ، سرزنش نكنيم ... هيچگاه درصدد متقاعد كردن ديگران، بر نياييم ... و اگر كسى پرسيد، فقط اجازه دهیم تا پرسشگر در آنچه كه میدانیم سهيم شود ... مانع پيمودن راه ديگران نباشيم. اين نیز يكى از راه هاى تمرين عشق ورزى و دوست داشتن ديگران است .. 💕💕💕