👇👇👇 ♨️سوال: 🔰اگر شراب بد است چرا در آخرت حرام نیست؟ ✍️پاسخ: ✅وجود تفاوت های دنیا و آخرت، نشان می دهد که این گونه مطالب "قیاس مع الفارق" است. و به دلیل همین تفاوت ها، نمی توان از مجاز بودن یک چیز در آخرت، مجاز بودن آنها در دنیا را برداشت کرد. تفاوت ها نیز در وجوه متعددی قابل بیان است. مثلا در شراب، شرابی که در آخرت وجود دارد، اصلی ترین خاصیت شراب این دنیا را ندارد. که همان خاصیت سبب زشت بودن استفاده از شراب در دنیا است. پس شراب بهشتی، معنای عام نوشیدنی را دارد نه اینکه به معنای مست کنده باشد پس هیچ ارتباطی به شراب دنیایی ندارد: «لا فیها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها یُنْزَفُونَ[صافات/۴۷] شرابى كه نه در آن مایه تباهى عقل است و نه از آن مست مى شوند! » یا مثلا پرخوری در دنیا، سبب مریضی می شود. در حالی که در بهشت مریضی وجود ندارد و به همین دلیل بهشتیان می توانند انواع و اقسام غذاها را بدون هیچ محدودیتی مورد استفاده قرار دهند. همچنین یکی از وجوه عمده تفاوت دنیا و آخرت، محدودیت های عالم مادی است که سبب ناپسند بودن رویکرد به بعضی از مسائل می شود. چرا که در عالم مادی و محدود، توجه به بعضی از مسائل ممکن است مانع شکوفایی استعدادهای خاص انسان شده و آنها را تباه کند. برای همین آنها مورد نهی قرار گرفته اند، در حالی که جزو نعمات بهشتی به شمار می آیند. چون اصولا در بهشت محدودیتی وجود ندارد. علاوه بر آنکه آنجا محل شکوفا کردن استعدادها نیست. از جمله مواردی که در این قالب می توانیم به آنها اشاره کنیم، ممنوع بودن حریر و طلا برای مردان است، در حالی که این ها، جزئی از نعمات بهشتی مردان است: «جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها یُحَلَّوْنَ فیها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤاً وَ لِباسُهُمْ فیها حَریرٌ[فاطر/۳۳] (پاداش آنان( باغهاى جاویدان بهشت است كه در آن وارد مى شوند در حالى كه با دستبندهایى از طلا و مروارید آراسته اند، و لباسشان در آنجا حریر است.» 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اعتقادی

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا با اینکه مردم می دانند دلايل علمي براي جهان آخرت است گناه مي کنند؟ ✍️پاسخ: ✅در بررسي زمينههاي گناه، ميتوان به زمينههاي فرهنگي و تربيتي، خانوادگي، اقتصادي، اجتماعي رواني و مانند آن شاره كرد؛ 1* جهل و حماقت؛ جهل و حماقت زمينه گناه را در انسان بوجود آورده و او را به سوي گناه ميكشاند، جهل به خدا، جهل به هدف از آفرينش، جهل به نواميس خلقت، جهل به آثار گناه و جهل به مصرف كردن انرژي در راه صحيح آن. مثلاً در برنامه دانش پزشكي، يك فرد جاهل و بيسواد، غذاي آلوده به ميكروب را بر اثر جهل به آن، به آساني ميخورد ولي يك دكتر ميكروبشناس هرگز آن را نميخورد، در دوران جاهليت كه گناهان گوناگون سراسر زندگي مردم را گرفته بود، بيشتر بر اثر جهل و حماقت بود. همين جهل و ناآگاهي است كه متأسفانه امروزه، سبب شده تا دشمن با شبيخون فرهنگي بيرحمانهاي كه به عقايد و افكار ما زده، بيشتر از همه، افكار جوانان ما را مورد هدف قرار دهد. و آنان را از هويت ديني و ملي خويش تهي سازد.(1) 2*حرام خواري؛ يكي ديگر از عوامل مهم در وقوع جرم و گناه، لقمه حرام ميباشد، وقتي به بزهكاران اطراف خود مينگريم، ميبينيم كه بعضي از آنها تحصيل كردهاند، و داراي شناختهاي علمي و ديني هم هستند، اما با وجود اين، گناهان عجيب و غريبي از آنان سر ميزند، حتي از يك جاهل نيز گناهكارترند. اينان كه با چراغ علم به سراغ كردارهاي خلاف عقل و شرع ميآيند كالاهاي خود را گزينشتر ميبرند: چو دزدي با چراغ آيد ** گزيدهتر برد كالا از نظر علم و دين، مسلم است كه همانگونه كه غذا در جسم انسان، اثر دارد و موجب حفظ جسم و تقويت آن ميگردد، در روح انسان نيز اثر دارد.(2) 3*خانواده؛ يكي از پايگاههاي قوي در تربيت انسان و تحويل دادن مردان بزرگ، همچنين يكي از عوامل فساد و تباهي فرزندان و يكي از عمدهترين عوامل ناهنجاري در جامعه، خانواده است. خانواده، كانون هنجار و ناهنجاريهاي فردي و اجتماعي است. از همين مركز حياتي و سرنوشتساز است كه بدي يا نيكي در سطح جامعه منتشر ميشود. بنابراين زمينههاي بد خانوادگي، نقش بسزائي براي سوق دادن انسان به سوي گناه دارد. چنانكه زمينههاي نيك خانوادگي، اثر بسيار خوبي در اجتناب از گناه خواهد داشت.(3) 4*فقدان تربيت ؛ يكي از عوامل ناهنجاري انسان در جامعه، رشد مادي و فيزيكي به دور از رشد تربيتي است. توسعه نامتوازن در هر مجموعهاي، زشت و ملال انگيز است. مثلاً اگر در بدن انسان دستها، بيش از پا يا انگشتان يك دست، بيش از انگشتان دست ديگر رشد كند، توازن و هماهنگي بدن را بهم ميريزد. و چهرهاي نازيبا به نمايش ميگذارد. فقدان تربيت در آدمي نيز چنين وضعيتي را جلوهگر ميكند. يعني رشد بدني او كامل شده، اما عناصر تربيتي را در خود نگرفته است. چنين موجودي وقتي وارد اجتماع ميشود، ناهمگون با جامعه است. لذا دست به اقداماتي ميزند كه از نظر اجتماعي بزهكار و نابهنجار و از لحاظ ديني معصيت و گناه محسوب ميشود. 5* آلودگي محيط زندگي؛ تمام عوامل خارجي كه در اطراف موجود زنده، از آغاز انعقاد نطفه وجود دارد و بر رشد بدني و روحي او تأثير ميگذارند محيط ناميده ميشود. بدون ترديد يكي از زمينههاي گناه، محيط فاسد و ناپاك است. محيط از نظر كيفي و كمي داراي اقسامي است. مانند محيط مدرسه، خانه، اداره، روستا،‌ شهر، دانشگاه، و... كه هر كدام به نحوي بر انسان تأثير ميگذارند. بنابراين محيط زندگي در انسان و فرزندان او اثر شگرفي دارد. لذا مسئوليتي بزرگ بر دوش پدران و مادران و حتي مربيان است تا با انتخاب محيطي خوب و سالم، با ناهنجاريها مبارزه كنند.(4) 6* دوستان ناباب؛ دوستي از مسايل ضروري زندگي انسان است كه بر سرنوشت دنيا و آخرت او تأثير ميگذارد و نيك و بد كردارهاي آدمي را رقم زده و جهت ميدهد. گاهي ديده ميشود كه همه عوامل تربيتي براي يك فرد فراهم بوده اما دوستان ناباب، او را منحرف كرده و از هدايت و رشد بازداشتهاند. از طرف ديگر نيز به تجربه ثابت شده كه به دوستان عاقل و كاردان، بزهكاراني را از ورطههاي سقوط و هلاكت نجات داده و به ساحل نجات رساندهاند. اساساً استعدادها و تواناييهاي آدمي در ارتباط صميمي، صادقانه و دوستانه با ديگر افراد شكوفا ميشود. پس ضرورت دوست داشتن و معاشرت از يك سوء و پرهيز از دوستان ناباب ما را بر آن ميدارد تا در «آيين دوستيابي» دقت كنيم.(9) منابع: (1) . گناه شناسي، محسن قرائتي، ص 35. (2) . گناه و ناهنجاي، سيد مجيد حسني، ناشر: دارالغدير قم، چاپ اول، ص 61. (3) . گناه شناسي، محسن قرائتي، ص 55. (4) . گناه و ناهنجاري، سيد مجيد حسني، ناشر: دارالغدير قم، چاپ اول، ص 99. (5) . گناه و نابهنجاري، ص 117. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اعتقادی

سوال: 🔰منظور از عقیق رواياتي که در مورد دست کردن انگشتر عقيق هست ، چه عقيقي است؟ عقيق يمن؟ مشهد يا غیره؟ و دست کردن انگشتر عقیق چه آثاری دارد؟ ✍️️پاسخ: ✅آنچه در مورد عقیق امده عموما عقیق است بدون قید اینکه از کجا باشد برخی روایاتی که در مورد عقیق است برگرفته از حلیه المتقین فضیلت انواع انگشتر و عطر برگرفته از کتاب حلیه المتقین: امام صادق (ع): انگشتر عقیق در دست کنید که مبارک است و صاحب آن عاقبتش به خیر و نیکی باشد. پیامبر (ص) : هر که انگشتر عقیق در دست داشته باشد حاجتش بر آورده می شود. امام صادق (ع) : انگشتر عقیق باعث ایمنی در سفر است . امام صادق(ع): هر که انگشتر عقیق در دست داشته باشد پریشان نشود و عاقبت کارش ا لبته نیکو باشد . پیامبر اکرم (ص): انگشتر عقیق در دست کنید مادامی که آدم آن را با خود داشته باشد اندوهی به او نمی رسد. امام علی (ع): دو رکعت نماز با انگشتر عقیق بهتر است از هزار رکعت که با آن نباشد . علی بن موسی رضا (ع): انگشتر یاقوت در دست کنید که پریشانی را برطرف می کند. منقولست که امام علی (ع) چها رانگشتر در دست می کردند . انگشتر یاقوت برای شرافت و زینتش . فیروزه برای نصرت و یاریش . حدید برای قوتش و عقیق برای حرز و دفع دشمنان و بلا ها. ـ مستحب است نگین آن از عقیق باشد، همچنین یاقوت و زبرجد و درّ، زمرّد و فیروزه نیز داراى فضیلت است. 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #قرآن_حدیث

امام على عليه السلام : 🍃هر كس تو را به چيزى كه توانش را ندارى مكلّف سازد، حكم نافرمانى تو از خودش را صادر كرده است 📚ميزان الحكمه ج10 ص 181 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰فلسفه ي دعا کردن چيه 🔰چرا هرچي دعا ميکنيم هيچ اتفاق خاصي نميفته؟ ✍️پاسخ: ✅گاهی با همه سهل‌الوصول بودن اجابت و تأکید بر صرف خواندن خدا برای مستجاب شدن، دعاهای ما اجابت نمی شود. یعنی همانی که می‌خواستیم برایمان اتفاق نمی‌افتد یا اوضاع همان جور که ما دل مان می‌خواهد پیش نمی‌رود. فراموش نکنیم که برای اجابت دعایمان، در ابتدا باید موانع را از میان برداشت. گناه گاهی تیرگی ها و کدورت هایی که از گناه های ما به وجود می آید علتی می شود برای بالا نرفتن دعا و عدم اجابت آن. یعنی توی نظام علت و معلولی دنیا ، گناه یکی از مانع هایی است که می ایستد سر راه اجابت دعا. امام باقر (علیه السلام) فرمود: «انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید.» با وجود این که خداوند قدرت بی انتها و بی مرزی دارد ولی رسمش این است، یعنی نظریه جهان داری اش این است که همه امور را از مجرای خودش و با همین راه هایی که آفریده انجام دهد. اگر محتوای دعا خواستن چیزی خلاف قانون دنیا و اسباب عادی آن باشد، خدا معذور است از اجابت آن. از حضرت علی (علیه السلام) سوال شد: کدام دعا گمراهی است؟ فرمود: دعا کردن و خواستن کارهای نشدنی و غیرممکن. خدا هیچ وقت سرعت در اجابت را فدای به هم ریختن مصلحت و نظم زندگی بنده اش نمی کند. هر وقت سرعت در اجابت با مصلحتی که خدا برای کل جریان زندگی و پازل زندگی آدم ها در نظر گرفته، تناقض داشته باشد اجابت شکلش عوض می شود. یا می افتد به تأخیر یا نوعش عوض می شود. چه بسا چیزی بر شما ناخوشایند باشد، در حالی که خیر و صلاح شما در آن است (و شما نمی دانید) و همچنین شاید چیزی را دوست داشته باشید که ضرر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید. (بقره/ 216) عده‌ای از دعاها بنا به نظم کلی زندگی آدم ها که هیچ جوره خدشه بردار نیست، سریع اجابت نمی شوند. زمان لازم است تا به بهترین شکل ممکن و در عالی ترین شرایط و زمان ها محقق شود. یعنی گاهی اجابت دعا در همان لحظه زیان های دیگری برای آدم دارد و بهتر است که در زمان خودش مستجاب شود و به همین دلیل اجابت مدتی عقب می افتد. حرف زدن و مناجات با خدا، یکی از مهم ترین نیازهای آدم است. خدا در قرآن به دعا و دعا کردن تأکید کرده و در آیه های مختلفی اهمیت اصل مسئله دعا را، صرف نظر از کمیت و کیفیتش، تذکر داده است. در جریان داستان حضرت یونس (علیه السلام) و گرفتار شدنش در شکم ماهی و نجات او، بعد از این که کل ماجرا را مو به مو توضیح می دهد، داستان را این طور تمام می کند که: « و کذلک ننجی المومنین » (انبیاء/88) یعنی نه فقط این بنده (حضرت یونس) بلکه همه آدم های تاریخ و آن هایی که بعد از او خواهند آمد را همین طوری نجات می دهیم ، همین طور که او را با دعایی که از ته قلب کرده بود نجات دادیم. ** نتیجه گیری: نهایت این که خداوند در کل قرآن، روی اصل مسئله دعا کردن تاکید می کند و راه دعا کردن را ساده و بی تکلف ترین راه ها معرفی می کند. موفق باشید. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اخلاقی

امام على(ع): 🍃منفورترين بندگان نزد خداوند سبحان دانشمند مغرور و متكبّر است 📚ميزان الحكمه ج1 ص 572 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا نبايد نام امام زمانمان را به زبان بياورم؟ چه اشکالي وجود دارد؟ ✍️پاسخ: ✅در قرون اولیه غیبت، دستگاه های حکومتی به دنبال امام زمان عج می گشتند تا او را به شهادت برسانند. لذا بردن نام ایشان برای مؤمنان خطر داشت. از این رو امر شد که نام ایشان را بر زبان نیاورند. امروزه برخی بر اساس همان سنت، بردن نام ایشان را اجازه نمی دهند. 🔺به عبارتی؛ در بعضی از روایات، نهی شده نام حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء برده شود. در برخی دیگر، این محدود به زمان غیبت است و در برخی روایات، نهی به دلیل تقیه و ترس، مطرح شده است. 🔹بعضی از علماء شیعه بر این اعتقاد بوده اند که تا زمان ظهور امام زمان علیه السلام بردن نام ویژه حضرت که همان نام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است، جایز نیست و تنها می توان از القاب ایشان بهره برد که معروف ترین آنها مهدی و قائم و صاحب الامر علیه السلام است. 🖊در این باره حضرت آیت الله مکارم شیرازی در کتاب قواعد فقهیه بحث مفصلی دارند که خلاصه آن چنین است: «مشهور بین محدثان، حرمت تسمیه به اسم شریف حضرت است، لکن در آن احتمالاتی وجود دارد». سپس ایشان سه قول را مطرح می کند: 1⃣ حرمت تسمیه به دوران غیبت صغری اختصاص داشت؛ 2⃣ حرمت تسمیه دائر مدار «تقیه و خوف» است. این رأی و نظر علامه حر عاملی است؛ 3⃣ حرمت تسمیه مطلق و تا زمان ظهور است: کسانی مانند شیخ مفید، علامه مجلسی و شیخ صدوق... این نظر را مطرح کرده اند. 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اعتقادی

امام علی(ع): 🍃هركس سفره احسانى بچيند ومردم رابه مهمانى دعوت كندونظرش مفاخرت ونشان دادن شكوهمندى خودباشد وبدان فخر فروشد،خداوندروزقيامت او راسياه روى بعرصه محشرآورد. 📚ثواب الاعمال ص 581 و 582 🔹 @pasokhgoo1 👈

🍃 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: شیعَتُنا مِنْ خِیارِ اءهْلِ الْجَنَّةِ وَكُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالى اَوْلیائِنا وَ مُعادى اعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.(بحارالا نوار: ج ۶۸، ص ۱۵۵، س ۲۰، ضمن ح ۱۱.) شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان كه دشمن دشمنان ما باشند، نیز آنهایى كه با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

سوال: 🔰چرا خداوند در قرآن به شيطان ميگه جن کافر در حالي که شيطان هم خدا رو قبول داشت و هم پيامبرارو؟ ✍️پاسخ: ✅ما در فرهنگ خود فقط به کسی که خدا را قبول نداشته باشد کافر میگوییم در حالی که در فرهنگ قرآن، کافر معنی گسترده تری دارد مثلا اهل کتابی که قائل به تثلیث باشند کافرهستند1 و حتی اگر مسلمانی حکم خدا را نپذیرد کافر است.2 بنابراین کفر به معنی آگاه نبودن نیست بلکه به معنی ملتزم نبودن است. یعنی میشود کسی کاملا به همه امور دین اگاه باشد و بداند خدا و پیامبر وجود دارد ولی معتقد و ملتزم نباشد، این افراد کافر هستند. البته چون در عاقت کار با کفار یکسان هستند اطلاق کافر میشود. شیطان هم با تمام آگاهی که داشت؛ عملا التزام و اعتقاد نداشت 1- لَقَدْ كَفَرَ الَّذينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ.... (73)..مائده آنها كه گفتند: «خداوند، يكى از سه خداست» (نيز) بيقين كافر شدند همچنین: آنها كه گفتند: «خدا، همان مسيح بن مريم است»، بطور مسلّم كافر شدند17 مائده 2- وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ (44)مائده و آنها كه به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نمىكنند، كافرند 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #قرآن_حدیث

امام صادق عليهالسلام : 🍃هرگاه دو شخص مؤمن يكديگر را ببينند، برترين آن دو، كسى است كه برادرش را بيشتر دوست می‌دارد 📚المحاسن، ج1، ص411 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

سوال: 🔰منظور از حق نفس چيست؟ ✍️پاسخ: ✅يكي از حقوق كه در رساله نوراني امام سجاد عليه السلام آمده و براي همگان آموزنده و مفيد است جريان حقوق نفس است كه به چند نمونه از آن حقوق اشاره ميشود حضرت فرمود: حق نفست بر تو اين است كه كاملاً او را در اطاعت خدا بگماري به زبانت حقش را بپردازي و بگوشت حقش را بپردازي و هم چنين ساير اعضايت، بعد فرمود: 1. حق زبانت آن است كه آن را از دشنام حفظ نمايي و به سخن خوب عادتش بدهي و مؤدبش داري و آن را نگاهداري مگر در جايي كه نياز به گفتن باشد و سخن گفتن براي دنيا و يا دين شما مفيد باشد. و آن را از پرگويي و ياوه سرائي كم فايده حفظ كني، زبان گواه خرد و دليل عقل است و آراستگي انسان به زيور عقل و خوشي زبان اوست. 2. حق گوش پاك داشتن اوست از شنيدن هر چيزي مگر خبر خوبي كه در دلت خير پديد آورد. اخلاق نيك نصيبت نمايد، گوش دروازة دل است هر نوع معني خوب يا بدي را به آن ميرساند. 3. حق چشمت اين است كه از هر چه روا نيست آن را بپوشاني و مبتذلش نسازي مگر بدان محل عبرت آوري كه از آن بينا شوي يا دانشي بدست آوري زيرا ديده وسيله عبرت است. 4. حق دو پايت اين است كه با آنها به جايي كه روا نيست نروي و آنها را به راهي كه باعث سبكي راه رونده است نكشاني زيرا آنها تو را حمل مي كنند و ترا به راه دين مي برند و پيش مي اندازند. 5. حق دست تو اين است كه آن را به ناروا دراز نكني تا بدست اندازي بدان گرفتار عقوبت آخرت خدا شوي و گرفتار سرزنش مردم در دنيا و آن را از كاري كه به تو واجب كرده نبندي ولي آن را احترام كني با اين كه از محرمات بسيارش بسنده و بسياري از آنچه هم كه بر او واجب نيست، به كار اندازي و چون دست تو در اين دنيا از حرام باز ايستاد و خود را شريف داشت يا با عقل و شرافت به كار رفت در آخرت ثواب خوب دارد. 6. حق شكمت اين است كه آن را ظرف كم و يا بيش از حرام نكني و از حلال هم باندازه اش بدهي و از حد تقويت به حد شكم خوارگي و بي مروتي نرساني، و هر گاه گرفتار گرسنگي و تشنگي شد، او را ضبط كني زيرا سيري بي اندازه شكم را بياشوبد و كسالت آورد كه مايه باز ماندن و دور شدن از هر كار نيك و ارجمند است(1). همانطوري که ميبينيد عمده حقوق اعضا درباره به کارگيري آنها رد اطاعت خدا و اجتناب آنها از ارتکاب گناه است. البته انسان حق آسيب زدن به بدن را ندارد اما فرسودگي اعضا در صورت کار و به مرور زمان تا حدي طبيعي است. مگر اينکه اين آسيب و فرسودگي در امور باطل و لغو به وجود آمده باشد که فرد گناهکار شناخته ميشود. البته شايد در همين مورد در قبال تضييع عمر مسئوليت بيشتري داشته باشد. به هر حال در مورد هر گناهي بايد از خداوند استغفار و طلب بخشش شود. پی نوشت: 1. ابن شعبه حراني، حسن، تحف العقول، همان، ص 361 ـ 278. موفق باشيد. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اخلاقی