eitaa logo
پاسخ شبهات و پرسش ها - متن
320 دنبال‌کننده
62 عکس
41 ویدیو
9 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*احتجاج و استناد امام علی (ع) به حدیث غدیر برای اثبات ولایت و خلافت خویش* یکی از سوالات این است که "چگونه است که حدیث غدیر دال بر خلافت و جانشنی است حال آنکه امیرالمومنین(ع) جهت اثبات خلافت خود به این حدیث استناد و احتجاجی نکرده اند!؟ پاسخ اینست که به نقل معتبر کتب اهل سنت، حضرت امیرالمؤمنین(ع) برای اثبات حقانیت خود، در مواردی به این حدیث استناد کرده اند . یکی از این موارد ماجرای اجتماع مردم در منطقه رحبه در کوفه می باشد که ماجرایش در کتب تاریخ و حدیث اهل سنت معروف است. منبع: 📚احمد بن حنبل ، فضائل الصحابه ج۲ ص۱۵۲ عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش: آیا با استناد به آیه زیر می توان گفت «همه حوادث طبیعی بخاطر گناهانِ آسیب دیدگان است»؟ «وَ مَا أَصابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكمُ‏ْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ» (شوری:30) ترجمه: «آنچه ناگواری که به شما می رسد نتیجه عملکردِ خودتان است حال آنکه (خدا) بسیاری (از عملکردها) را نیز عفو می فرماید» پاسخ: این آیه اساسا درباره « خودِ حوادث » سخن نمی گوید بلکه درباره «آسیب دیدن انسان از حوادث» سخن می گوید. این آیه نمی گوید که گناهان ، علت زلزله و حوادث طبیعی هستند بلکه می گوید : «آسیب دیدنِ شما بخاطر عملکرد خودتان است». در واقع اگر انسان ها عملکرد خود را اصلاح کنند از آسیب بسیاری از حوادث در امان خواهند ماند. بی شک هر حادثه طبیعی دارای علل و عوامل طبیعی خاص خود است اما اینکه انسان از آن «آسیب ببیند» یا «مصون بماند» غالبا به عملکرد بشر بستگی دارد. گاهی آسیب دیدن گروهی از انسان ها در یک حادثه ناشی از عملکرد بد خودشان یا حتی ناشی از کوتاهی دیگران در زمینه رعایت جنبه های ایمنی است. گاهی کوتاهی یک مهندس یا معمار به آسیب دیدنِ دیگران می انجامد زیرا در این دنیا – بر خلاف آخرت – ناگواری ها تنها به گناهکاران آسیب نمی زند بلکه احیانا دامن بی گناهان را نیز می گیرد و « تر و خشک با هم می سوزند». گاهی نیز گناهان دیگری کرده ایم که قضای الهی بر آسیب دیدنِ ما قرار گرفته است. گاه نیز آسیب دیدن انسان ناشی از گناه نیست بلکه یک امتحان الهی است. وانگهی آیه 30 سوره شوری در مقام بیان «عموم موارد» یا «اکثر موارد» است و استثنائات را نفی نمی کند. همچنین خطاب این آیه به عموم بشر است نه صرفا به مومنان. برای فهم نظر اسلام درباره درباره مصیبت ها و بلاها نمی توان تنها به یک آیه استناد کرد بلکه باید همه آیات قرآن را در نظر گرفت. آیه دیگری که درباره حوادث باید به آن توجه کنیم اینست: « وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ » (بقره : 155) « قطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، كاهش در مالها و جانها و محصولات ، امتحان مى‏كنيم و بشارت ده به صبوری ‏كنندگان! » عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
پرسش : آیا می توان زلزله و حوادث طبیعی امروز را با "عذاب هایی که خداوند بر قوم عاد و ثمود و ... نازل فرموده» مقایسه کرد و یکسان دانست؟ پاسخ: در اینگونه موارد نباید قاطعانه نظر بدهیم زیرا «علم غیب» نداریم ولی به نظر می رسد اینگونه حوادث «آزمون برای خوبان و مومنان» و «کفاره گناه یا عذاب برای گناهکاران» و «بهانه ورود به بهشت برای مومنان» باشد. حوادث طبیعی زمان ما که گروهی از مردم را از تر و خشک می سوزاند و گروه دیگری آسیب نمی بینند با عذاب هایی که در زمان پیامبران(ع) در گذشته رخ می داد تفاوت دارد. آن عذاب ها بعد از آن بود که مثلا یک پیامبر دهها سال در یک یا چند روستا و‌ابادی تبلیغ میکرد ولی مردم او را به شدت تکذیب می کردند و آزار می دادند و به صورت علنی بر گناهان کبیره اصرار می ورزیدند (مثل قوم لوط علیه السلام که در مقابل چشم همه به رهگذران و میهمانان تجاوز می کردند و بر این کار اصرار داشتند) در زمان پیامبران(ع) ، برخی از مردم با اینکه معجزات و دلایل روشن دیده بودند و پیامبران به بهترین شیوه حقایق را برای آنان بیان کرده بود کفر می ورزیدند و لجوجانه به گناه ادامه می دادند. سرانجام وقتی خدای متعال از ایمان آوردن بقیه مایوس می شد دستور می داد که پیامبران و یاران اندکشان از آبادی بیرون بروند و آنگاه بلایی سهمگین فرود می آمد که همه کفار را در آن روستا ریشه کن می کرد به گونه ای که همه در یک لحظه به کام مرگ فرو می رفتند و کسی نمی توانست دیگری را دفن کند. طبعا آن عذاب ها با حوادث زمان ما تفاوت هایی دارد. در حوادث طبیعی زمانِ ما گاهی در یک استان چند ملیون نفری حادثه ای رخ می دهد و چند هزار نفر از دنیا می روند که در میان آنان بسیاری از مومنان و درستکاران و کودکان نیز هستند. بنابراین نمی توان گفت این حوادث حتما «عذاب برای همه مردمِ آسیب دیده» است گرچه شاید برای بعضیها « عذاب » باشد و برای بعضی از مومنان فقط « فرارسیدن مرگ » و « بهانه ورود به بهشت » باشد و برای بازماندگان ، « آزمون الهی ». عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
چرا عزاداری؟ (1) بعضی ها می گویند عمر بن خطاب هم ترور شده ولی اهل سنت برای او عزاداری نمی کنند پس چرا شیعه ها از سنی ها یاد نمی گیرند و برای عاشورا عزاداری میکنند؟! پاسخ: اولا عمر بن خطاب از اهل بیت پیامبر(ص) نبوده پس این قیاس، نارواست. ثانیا معیار ما سیره پیامبر(ص) است که برای شهدای مظلوم اسلام همچون شهدای اُحُد گریستند و عزاداری برای آنها را تایید کردند. ثالثا عزاداری برای مظلومیت اهل بیت پیامبر(ص) از آن روست که این خاندان از یک سو پاکترین و پایبندترین خانواده نسبت به تعالیم به قرآن و سیره پیامبر(ص) بوده اند و درستکاری و وارستگی آنان مورد اجماع همه مذاهب اسلامی است و از سوی دیگر مورد بدترین ظلمها قرار گرفته اند؛ چه ظلمی بالاتر از اینکه حکومت ظالم و جنایتکار بنی امیه خود را جانشین پیامبر(ص) قلمداد کند و نوه و جانشین پیامبر (ص) را با لب تشنه ذبح کند و گلوی طفل شیرخوار او را جلوی چشمش با تیر پاره کنند؟! سوال ما از وجدان هر مسلمان آزاده و دلداده ی پیامبر(ص) اینست که آیا اگر پیامبر (ص) زنده بود و این حادثه رخ می داد و خبرش به گوش ایشان می رسید آیا ایشان شادمانی میکرد یا می گریست؟ پیامبری که در عزای فرزند شیرخوارش که در اثر بیماری جان داد یعنی ابراهیم بن محمد(ص) گریست آیا اگر در سال 61 هجری در قید حیات بود و ماجرای عاشورا به گوشش می رسید چه می کرد؟ عزاداری عاشورا مصداق احیای حق و بیان واقعیات تاریخ و مصداق همدردی با پیامبر(ص) و خاندان اوست. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (2) می گویند: چه نیاز به عزاداری و گریاندن مردم است؟! می توان حقایق تاریخی را در یک جزوه یا سخنرانی و همایش، بیان و ثبت و ضبط کرد تا از بین نرود. در پاسخ می گوییم: ماجرای عاشورا مانند مباحث معمولی تاریخ مثلا جنگ بین دو قبیله در یک بیابان دورافتاده نیست بلکه ماجرای صف بندی بین دو جریانِ حق و باطل است؛ جریانی که ادامه راه پیامبران و مجاهدان بدر و اُحد است و جریانی که ادامه راه مشرکان جنایتکار مکه و امویانِ فاسد و سنگدل است. عاشورا هر سال باید به عنوان یک تابلوی زنده پیش چشم همگان بازسازی شده، احساسات پرشور و عواطف پاک مردم را برانگیزد تا ارزشها و پیامهایش در جانها رسوخ کرده، یک سرمایه روحی، اجتماعی و معنوی ایجاد کند. وقتی یک مسلمانِ شیعه یا سُنی در عزاداری امام حسین(ع) برای مظلومیت آن حضرت اشک بریزد و سنگدلی و وحشیگری سپاهیان یزید را زشت بشمارد و لعن کند ، هیچگاه خودش به یک جنایتکار داعشی تبدیل نخواهد شد زیرا آموخته که "راه انبیاء (ص) و اهل بیت (ع) راهِ انصاف، عطوفت، درستکاری و انسانیت است" اشک ریختن برای حسین(ع) یک عنایت الهی و نشانه زنده بودن قلبِ انسان است. نشان می دهد ایمانِ مومنین هنوز زنده است و می تپد. اشک برای امام حسین(ع) اشک برای خدا و انسانیت است. به قول مولوی : « اشک را کز بهر حق بارند خلق *** گوهر است و اشک پندارند خلق » شخصی در مقام نقد شیعیان گفته است "نمی دانم گِلِ ما شیعیان را از چه سرشته اند که هر چیزی را بهانه گریه می کنیم" پاسخ ایشان اینست که اولا شما هنوز شیعه را نشناخته اید و نمی دانید که فقط اهل غم نیستند بلکه در شادی های اهل بیت (ع) نیز شادی می کنند. ثانیا اتفاقا گِل شیعیان را از گِلِ پیامبر و اهل بیت سرشته اند. آری جانها و احساساتمان به انبیاء و خاندان پاک آنان گِرِه خورده و از همین رو در شادی آنان شادیم و در اندوهشان اندوهگینیم و تلاش می کنیم عملکردمان نیز روز به روز اصلاح شده، همانندِ خوبان گردد که البته همین عواطف پاک، راهی برای نزدیک شدن عملی به انبیاء و اهل بیت ع را باز می کند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (3) آیا برگزاری سالگرد و چهلم برای اموات بدعت است؟ پاسخ: اولا اصل عقلی و شرعی اینست که عزاداری برای اموات اگر حاوی «کفرگویی» و «اعتراض به قضای الهی» نباشد و در مرثیه ها و سخنرانی، مطلبی بر خلاف حق بیان نگردد و درباره فضایلِ میت اغراق و دروغی گفته نشود بی اشکال است. این عزاداری اگر برای شهدای مظلوم و نمادهای اسلامی و در رأس همه آنان اهل بیت مظلوم پیامبر(ص) باشد نه تنها جایز است بلکه بسیار بافضیلت است زیرا مصداق احیای حق و بیان حقایق تاریخ و مصداق همدردی با پیامبر(ص) اوست. گرچه در زمان پیامبر(ص) مرسوم نبود برای مرده ها سالگرد بگیرند اما در زمان ما مرسوم است و این فقط یک تفاوت در عُرف و فرهنگ زمانه است. در یک جامعه ممکن است مراسم سوم، هفتم، چهلم و سالگرد مرسوم باشد ولی در جای دیگر مرسوم نباشد. اینکه چنین کاری در زمان پیامبر(ص) مرسوم نبوده دلیل بر حرام یا بدعت بودنش نیست. همانطور که شیوه لباس پوشیدن ما عوض شده شیوه عزاداری هم می تواند عوض شود. این تغییر و تحولات تا وقتی از خط قرمزها عبور نکرده و مفسده و آسیبی ایجاد نکند، مجاز است. ما قبلا بیان کرده ایم که زنان انصار در کنار خانه پیامبر ص برای حمزه عموی ایشان عزاداری کردند و پیامبر (ص) برای آنان دعای خیر فرمود. همچنین خود پیامبر ص هر سال برای زیارت حضرت قبر حضرت حمزه در اُحُد می رفتند. حضرت فاطمه (س) هر هفته 2 بار بر مزار حمزه حضور می یافتو در آنجا دعا میکرد و چشمانش اشکبار می شد. ام المومنین ام سلمه هر ماه یکبار بر مزار شهدای اُحُد و مخصوصا حمزه(ره) حضور می یافت. بنابراین سالگرد گرفتن برای امام حسین(ع) که پاره تن پیامبر(ص) و الگوی بشریت و بی نظیر در قداست و مظلومیت بوده ، کاری ستودنی است. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (4) چرا وهابی ها با عزاداری امام حسین(ع) مخالفت می کنند؟ پاسخ: یکی از دلایل مخالفت وهابیها و افراد کوردل با عزاداری ، حسادت و تکبر است. یعنی اینها فکر می کنند این مناسبت یک نماد عزت برای شیعه است و نمی فهمند که این نماد عشق مردم به پیامبر ص و اهل بیت ع است و البته هرکس در این شعایر شرکت کند طبعا عزیز هم می شود. همین الآن بسیاری از برادران اهل سنت در عاشورا مراسم دارند و گرد هم جمع می شوند و به شیوه خودشان یادی از حسین (ع) می کنند و خدا به آنها هم عزت داده و می دهد. این اختصاص به شیعه ندارد و حتی مسیحی ها و زردشتی ها در عزای سیدالشهدا ع شرکت می کنند. همچنین وهابی حسادت می کند به این احساس خوش ایمانی که برای گریه کنندگان بر حسین(ع) که با رسول الله (ص) همدردی می کنند، پیش می آید همانطور که ابلیس از اینکه مومن از نماز و راز و نیاز و گریه و مناجات با خدا لذت ببرد ناراحت می شود و حسادت می ورزد. علت دوم مخالفت وهابیها با عزاداری اینست که تکبر دارند و می خواهند بگویند" فقط ما مسلمانیم و بقیه مسلمانها مشرکند" از این رو همواره دنبال بهانه هستند که بگویند بقیه منحرفند و ما خوبیم! اینها همان کسانی هستند که حتی ابوحنیفه و فخر رازی را که از علمای اهل سنت بودند کافر نامیدند. علت سوم مخالفت وهابیها با عزاداری اینست که این مراسم باشکوه در ذهن مخاطبانِ ناآشناو ناظران بیرونی و بیطرف و حق طلب یک سوال ایجاد میکند: چرا اینهمه عزاداری بعد از 1400 سال؟ بعدش افراد حق طلب، تحقیق میکنند و می بینند که چه حوادثی در تاریخ اسلام گذشته و همین موجب می شود بسیاری از نخبگان بفهمند که اسلام اصیل، همان اسلام محمد و اهل بیت (ع) هست نه اسلام معاویه و یزید. وهابیها نمی خواهند هویت واقعیت بنی امیه فاش شود ولی عزاداری عاشورا ، این افشاگری را میکند بنابراین با آن مخالفند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
چرا عزاداری؟ (5) میگن: حسین(ع) حدود 1400 سال قبل شهید شده و دیگر اینهمه تکرار عزاداری برای او جایز نیست. چرا این غمها را جاودانه می کنید؟! پاسخ: غم حسین(ع) یک غم محدود به زمان و مکان نیست. عظمت ماجرای مظلومیت فرزند پیامبر خاتم(ص) و ماجرای حرکت او از آغاز تا پایان، یک نماد کامل و یک تابلوی تمام نما از "صف بندی تمام حق در مقابل تمام باطل" و صف بندی تمام انسانیت در مقابل تمام وحشیگری و قساوت و خباثت" است. سالگرد گرفتن برای امام حسین(ع) از آن جهت است که این مظلومیت تاریخی و این پیامهای فراتر از تاریخ فراموش نشود. همانطور که در همه نمازها تکرار می کنیم که "السلام علینا و علی عباد الله الصالحین" تا فراموش نکنیم که ما به "صف انبیا و پاکان" تعلق داریم، زنده نگاه داشتن نام حسین(ع) و درود فرستادن همیشگی بر او نیز ضرورس است. خداوند در قرآن بر شماری از پیامبران خود سلام فرستاده و ما قرآن را همیشه و مکررا می خوانیم زیرا اینها حقایقی است که باید تکرار شود تا در جان بنشیند و فراموش نشود. اگر همواره بر انبیا و پاکان سلام نفرستیم و از دشمنانشان برائت نجوییم چه بسا به تدریج، خودمان هم به فرعون و سامری تبدیل شویم. «اعلام موضع به نفع اهل حق و بر ضد اهل باطل» اگر صادقانه تکرار شود، روح و جان انسان را در مقابل انحرافات بزرگ بیمه می کند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
یک نفر از من سؤال کرد: «این کتاب قرآن که هزار و چهار صد سال پیش آمده، آیا برای امروز هم می‌تواند مفید باشد؟! گفتم: «این کرۀ زمین، هزار و چهار صد سال پیش بود یا نبود؟» گفت: «بود». گفتم: «هزار و چهار صد سال پیش مردم از این زمین بیشتر می‌فهمیدند یا حالا؟» گفت: «حالا». گفتم: «آن خدایی که می‌تواند یک زمینی را خلق کند که هرچه علم مردم بیشتر شود، از آن بیشتر استفاده کنند، نمی‌تواند یک کتابی خلق کند که هرچه علم بشر بیشتر شود، از آن بیشتر استفاده کنند؟!» آیت الله حائری شیرازی (ره) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
🛑شراب خواری 🔴 عبد الله بن بريدة قال : دخلت أنا وأبي على معاوية فأجلسنا على الفرش ثم أتينا بالطعام فأكلنا ثم أتينا 👈بالشراب فشرب معاوية 👉ثم ناول أبي ثم قال ما شربته منذ حرمه رسول الله صلى الله عليه و سلم عبدالله بن بریده می گوید : من و پدرم بر معاویه وارد شدیم . او ما را بر فرشهایی نشاند .و برای ما غذا آورد و ما از آن تناول کردیم . بعد از آن برای ما شراب آورد و 👈معاویه از آن نوشید👉 و سپس به پدرم تعارف کرد . سپس معاویه گفت : از زمانی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نوشیدن شراب را تحریم کرد ، من شراب ننوشیده ام ... ✅محقق کتاب ، شعیب الارنووط در مورد سند این روایت می گوید : اسناده قوی ! 📚مسند احمد بن حنبل – تتمه مسند الانصار – ج 5 ص۳۴۷ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
پرسش: آیا درست است که پیامبر (ص) فرموده اند: «ماه صفر نحس است و باید تخم مرغ شکسته شود، صدقه داده شود، خون گوسفند ریخته شود و دعای یا فارج الهمّ ... خوانده شود تا نحسی آن از بین برود» آیا پیامبر (ص) فرموده اند که هرکس دیگران را از روایتِ بالا باخبر کند حاجتش برآورده شود و اهل بهشت خواهد بود؟ پاسخ: مطالب بالا نامعتبر و آمیخته با چندین دروغ است. واقعیت اینست که: 1- هیچ حدیثی درباره نحس بودن ماه صفر نداریم و اعتقاد به نحوست این ماه، صرفا یک نتیجه گیری ذوقی یا عامیانه و ناشی از توجه به مصائب اسیران کربلا در این ماه است. 2- دعا کردن و صدقه دادن در همه روزها و ماههای سال خوب است و اختصاص به ماه صفر ندارد. 3- تخم مرغ شکستن از آداب خرافی و عامیانه است و توصیه اسلام نیست. 4- دعای یا فارج الهمّ ... گرچه دعای بامحتوایی است ولی در هر زمانی میشود آن را خواند و ربطی به نحس بودن یا نبودنِ ماه صفر ندارد. 5- هیچ حدیثی در کتب معتبر نداریم که پیامبر (ص) فرموده باشند که هرکس مردم را از آداب ادعایی ماه صفر باخبر کند، گشایش در کارش ایجاد خواهد شد یا اهل بهشت می شود. برای گشایش در کارها باید به تلاش، تدبیر، مشورت و دعا روی آورد و راه دستیابی به بهشت هم ایمان، عمل صالح، تقوا و دوری از گناهان به ویژه حق الناس است. اینگونه احادیث، از جعلیات فضای مجازی هستند و نشر آنها مصداق نشر اکاذیب و افترا زدن به معصومان(ع) است هرچند که غالبا با نیت خیر و از روی عجله برای دیگران ارسال می شود. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیت‌الله خامنه‌ای: تا می‌گوییم ، فوراً در ذهن مجسم می‌شود که اگر یک نفر در خیابان رفتار و لباسش خوب نبود، یکی باید بیاید و او را نهی از منکر کند. فقط این نیست؛ این جزء دهم است! 🌍 🌐 کانال دیـــــــده بــــــان @GgaroGhati https://eitaa.com/GgaroGhati
💢 سگ بازوی نوجوون رو کَنده بود و حسابی تو شوک بود نه بخاطر این یه زخم میگفت ۲۰ ثانیه تو قفسه سینه ام تو بغلم گرفته بودمش با آرامش.. 💢 سگ ذات و طبیعتش وحشی و درنده بودنه!! مشکل از بی شعوری و بی عقلی انسان هاست که اینو نمی‌فهمن و نمیخوان بفهمن !! 😏😎😐 🔴 کانال منو درسام  سروش @s_mano_darsam ایتا @manodarsam
نیمه دیگر لیوان در موضوع حقوق زن در اسلام و غرب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیا در صدسال اخیر اختراع شده است؟ تاریخچه زیارت اربعین به روایت ابوریحان بیرونی ابوریحان بیرونی(اندیشمند بزرگ شیعه) که در سال 440 هجری یعنی حدود هزارسال پیش وفات کرده در کتاب الآثار الباقیه، صفحه 422 درباره روز بیستم ماه صفر (اربعين) می‌گوید: " و فی العشرین رُدَّ رأسُ الحسین الی مجثمه {جثته} حتی دَفِنَ مع جُثَّتِه و فیه زیارةُ الأربعین و هُم حُرَمُهُ بَعدَ انصِرافِهِم مِنَ الشامِ" ترجمه: "و در روز بیستم (از ماه صفر)، سر حسین {علیه السلام} به آرامگاهش باز گردانده شد تا در کنار بدنش دفن شود و در این روز زیارت اربعین انجام شد و آنان (زائران)، خانواده اش بودند که پس از بازگشت از شام {به زیارت آمدند} " مشخصات کتابشناختی: ابوریحان بیرونی، الآثار الباقیة عن القرون الخالیة(تحقیق و تعلیق پرویز اذکائی)، تهران، مرکز نشر میراث مکتوب، سال 2001م/1379هـ ش. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
استفتا از اميرالمؤمنين علیه السلام کلینی با سند موثق از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: "زنی در مدینه بود که نزد او رفت و آمد می‌شد{یعنی مردان برای فحشاء به خانه‌اش می‌رفتند}. خبر به عُمَر (خلیفه دوم) رسید. عمر افرادی را نزد آن زن فرستاد و او را ترساند و دستور داد تا او را بیاورند. زن {که باردار بود}، ترسید و درد زایمانش شروع شد، {در بین راه} به خانه‌ای رفت و نوزاد پسری به دنیا آورد. صدای گریه‌ی نوزاد، بلند شد {یعنی زنده به دنیا آمد} اما اندکی بعد، {چون زودهنگام و نارَس متولد شده بود} فوت کرد. عُمَر به خاطر ترساندنِ آن زن و مرگ نوزاد، بسیار نگران شد. برخی از مشاورانش به او گفتند: «ای امیر مؤمنان! شما هیچ تقصیری نداشته‌اید و تکلیفی ندارید». برخی نیز گفتند: «مگر چه شده است؟!»{یعنی حادثه‌ی مهمی رخ نداده و نیاز نیست خودتان را ناراحت کنید}. عمر گفت: از ابوالحسن(علي بن ابی‌طالب علیه السلام) بپرسید {که تکلیفِ شرعیِ من چیست؟}. ابوالحسن(علیه السلام) فرمود: «اگر خودتان {طبقِ دانسته‌های دینیِ ناقصتان} اجتهاد می‌کردید، به حکم شرعی نمی‌رسیدید و اگر {صرفاً} بر اساس سلیقه‌ی شخصی، نظر می‌دادید، {باز هم} به خطا رفته بودید.» سپس فرمود: «پرداختنِ دیه‌ی پسربچه بر تو لازم است»" ملاحظات: 1 - اینکه امام صادق(علیه السلام) فرموده باشند: «عُمَر به خاطر ترسیدنِ آن زن و مرگ نوزاد، بسیار نگران شد» به دو گونه قابل تفسیر است: نخست اینکه «خلیفه واقعاً عذاب وجدان گرفت» دوم اینکه «برای آبرو و مشروعیت خود در افکار عمومی دچار نگرانی شد». 2 - علامه مجلسی درباره سند این حدیث می گوید: «مُوَثَّقٌ عَلَی الظاهر» (مرآة العقول، ج‏24، ص: 209) 3 - عموم فقهای شیعه، بر اساس همین حدیث فتوا داده‌اند که در موارد مشابه، دیه‌ی مقتول باید پرداخت شود ولی درباره اینکه آیا دیه باید از جیب حاکم و عاقله‌ی او داده شود یا از بیت‌المال پرداخت گردد، اختلاف نظر دارند. متن عربی حدیث: 11- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَاصِمِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: كَانَتِ امْرَأَةٌ بِالْمَدِينَةِ تُؤْتَى‏ فَبَلَغَ ذَلِكَ عُمَرَ فَبَعَثَ إِلَيْهَا فَرَوَّعَهَا وَ أَمَرَ أَنْ يُجَاءَ بِهَا إِلَيْهِ فَفَزِعَتِ الْمَرْأَةُ فَأَخَذَهَا الطَّلْقُ فَانْطَلَقَتْ إِلَى بَعْضِ الدُّورِ فَوَلَدَتْ غُلَاماً فَاسْتَهَلَّ الْغُلَامُ ثُمَّ مَاتَ فَدَخَلَ عَلَيْهِ مِنْ رَوْعَةِ الْمَرْأَةِ وَ مِنْ مَوْتِ الْغُلَامِ مَا شَاءَ اللَّهُ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مَا عَلَيْكَ مِنْ هَذَا شَيْ‏ءٌ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ وَ مَا هَذَا قَالَ سَلُوا أَبَا الْحَسَنِ فَقَالَ لَهُمْ أَبُو الْحَسَنِ ع لَئِنْ كُنْتُمُ اجْتَهَدْتُمْ مَا أَصَبْتُمْ وَ لَئِنْ كُنْتُمْ قُلْتُمْ بِرَأْيِكُمْ لَقَدْ أَخْطَأْتُمْ ثُمَّ قَالَ عَلَيْكَ دِيَةُ الصَّبِيِّ. برخی از منابع حدیث: کلینی، الكافي (چاپ الإسلامية)، ج‏7، ص: 374 شیخ طوسی، تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج‏10، ص: 312 محمدتقی مجلسی، روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه (چاپ قديم)، ج‏10، ص: 302 فیض کاشانی، الوافي، ج‏16، ص: 821 و شیخ حر عاملی، وسائل الشيعة(چاپ مؤسسه ال البیت ع)، ج‏29، ص: 268 علامه محمدباقر مجلسی، ملاذ الأخيار في فهم تهذيب الأخبار، ج‏16، ص: 682 همو، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏24، ص: 209 . علیه السلام عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
آیا مطلب زیر صحیح است؟ «علی پس از پیروزی بر قبيله بنی قريظه ۷۰۰ یا ۹۰۰ نفر از مردان قبيله را گردن زد. (منبع: تاريخ طبری)» پاسخ: مطلب بالا درست نیست زیرا مقایسه مجموع روایات تاریخی نشان میدهد در ماجرای بني‌قريظه فقط حدود 40 نفر از یهودیان جنایتکار کشته شدند اما بعدها در دوره بنی‌امیه بعضیها با انگیزه‌های خاصی این آمار را به هفتصد و نهصد نفر تبدیل کردند! سپس طبری (حدود سیصد سال بعد از حادثه)، همان روایت تحریف‌شده و اغراق‌آمیزِ عصر اموی را بدون اینکه نقد کند، در کتاب تاریخش آورد و روایت اصلی و معتبر را از قلم انداخت! در حالی که روایت معتبر در کتاب ابن زنجویه که حدود نیم قرن پیش از طبری می‌زیست ذکر شده بود (رجوع کنید به کتاب الاموال، ابن زنجویه ص 299، روایت شماره 461) ضمنا آن چهل نفر که اعدام شدند همگی به دست مولا علی (ع) کشته نشدند بلکه به دست چندین نفر کشته شدند و جرمشان این بود که بارها از پشت به مسلمانها خنجر زده، در مرحله آخر در جنگ احزاب نیز از پشت به قلعه محل استقرار زنان و کودکان حمله کردند ولی موفق نشدند و خودشان گرفتار شدند. حمله به مسلمانان از پشت سر در قرآن اشاره شده است: "إِذْ جاؤُكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ ..." "هنگامی که (دشمنان) از بالا و پایینِ شما (جلو و پشتِ شهر مدینه) آمدند ..."(سوره احزاب؛ آیه 10) ماجرای هجوم یهود به قلعه محل پناه گرفتن زنان و کودکان نیز در کتاب المغازی واقدی که حدود صدسال قبل از تاریخ طبری تالیف شده آمده است(رجوع شود به: المغازى، واقدى؛ ج ‏2، ص: 462 ) وانگهی اعدام شدگان فقط از بنی قریظه نبودند بلکه شماری از آن چهل نفر، از قبیله بنی‌نضیر بودند که قبلا نیز درگیریهایی داشتند و پیامبر ص با رأفت اسلامی با آنها رفتار کرده بود اما این بار با همدستی شماری از بنی‌قریظه در حساسترین شرایط جنگ احزاب، از پشت به مسلمانان خنجر زده، به قلعه محل پناه گرفتن زنان و کودکان حمله کرده بودند. ضمنا حکم اعدام سران بنی‌نضیر و همدستانشان از بنی‌قریظه را شخص پیامبر (ص) یا امام علی(ع) صادر نکردند بلکه یک قاضی مورد قبول طرفین به نام "سعد بن معاذ" چنین حکمی را داد و پیامبر (ص) آن را عادلانه دانستند. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
ای مسلمانان عقب مانده..! عه ببخشید اشتباه شد 😁 کانال مجاهدان رسانه
⭕️ «نهم ربیع الاول» به عنوان سالروز فوت خلیفه دوم اتقان ندارد/ ابن ادریس حلی: شیعه و اهل سنت بر ماه ذی الحجه به عنوان تاریخ فوت خلیفه دوم اجماع داشته اند yon.ir/o8Akq 🔸نهم ربیع الاول که تقریبا از منابع قرن شش به بعد به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم معرفی می شود از اتقان لازم برخوردار نیست. اکثر منابع و دانشمندان شیعه و سنی سالروز مرگ خلیفه دوم را 29 یا 30 ذی الحجه سال 23 هجری بیان کرده اند. 🔹تمام منابع اهل سنت از جمله مهم ترین آنها طبری، یعقوبی، مسعودی بر اواخر ماه ذی الحجه به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم اجماع دارند. در منابع شیعی هم اکثر منابع و دانشمندان شیعه از جمله شیخ مفید، ابن ادریس حلی، سید بن طاووس،شیخ ابراهیم کفعمى،علّامه حلّى، شیخ بهائى،شیخ عباس قمى و ... اواخر ذی الحجه را سالروز مرگ خلیفه دوم می دانند تا جایی که شیخ مفید در این زمینه ادعای اجماع کرده است و این ادعا را علامه مجلسی که از مدافعان تاریخ 9 ربیع است ذیل روایت رفع القلم نقل کرده است. 🔸بر اساس منابع تاریخی بیعت با عثمان اواخر ذی الحجه یا اول محرم اتفاق افتاده است که خود قرینه مهمی بر مرگ خلیفه دوم در اواخر ماه ذی الحجه است. 🔹مهم ترین دلیل موافقان تاریخ نهم ربیع حدیث رفع القلم است که دانشمندان علوم حدیث آنرا دارای اشکالات منبعی، سندی و بعضا متنی می دانند که در اینصورت قدرتی برای پیروزی بر اخبار متعدد مغایر خودش را نخواهد داشت. 🔸علامه مجلسی ضمن اینکه نقل شیخ مفید مبنی بر ادعای اجماع میان شیعه و اهل سنت در تاریخ ذی الحجه را مطرح می کند اما خود آن را نمی پذیرد و بیان می کند که در میان علمای زمان او نهم ربیع الاول نظر مشهور است ؛ این خود مطلب قابل تاملی است که چه طور متقدمان و صاحبان جوامع روایی اولیه این حدیث را ندیده و آن را در کتب روایی خود نیاورده اند و همچنین بر تاریخ ذی الحجه برای مرگ خلیفه دوم اجماع داشته اند اما نظر علمای متاخر چیز دیگری شده است. قدیمی ترین خبر در دفاع از نه ربیع به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم از قرن ششم موجود است، نه قبل تر. 🔹عده ای احتمالاتی را برای برگزاری جشن در نه ربیع داده اند از جمله مصادفت با سالروز به درک واصل شدن عمر بن سعد (بنابر قولی) و هم نامی او با خلیفه دوم؛ وجود مانع محرم و صفر و شهادت امام عسکری(ع) جهت برگزاری جشن های متقابل مذهبی در عصر آل بویه که آنرا از آخر ذی الحجه تا نهم ربیع به تاخیر انداخته است و احتمالات دیگر که مشروح آن در اصل مطلب موجود است. 🔸بسیاری از کارشناسان تاریخ اسلام معاصر تاریخ نهم ربیع را رد می کنند و اواخر ذی الحجه را به عنوان سالروز مرگ خلیفه دوم تایید می کنند از جمله حجت الاسلام حامد کاشانی، محمدحسین رجبی دوانی، جواد سلیمانی، اصغر قائدان و ... . 🔻مطلب کامل و اسناد و مدارک را در مشاهده فوری یا لینک زیر ببینید: 📎 yon.ir/07xa6@MasalNews
🔴روایت تعظیم و جشن در نهم ربیع ساختگی است! 🔻آیت الله یوسفی غروی: در جلد 31 و 95 بحارالانوار به نشر دار الإحیاء التراث العربی، در کتاب های «فتن و محن» و «اعمال ایام و ماه ها» روایتی مبنی بر عید بودن نهم ربیع الاول به سبب هلاکت عمر بن خطاب آمده است که به دلایل فراوانی، این روایت ساختگی است. 🔻علامه مجلسی(ره) این روایت را از کتاب زوائد الفوائد نقل می کند که نویسنده این کتاب علی بن علی بن طاووس «پسر ابن طاووس» بوده و جز نامی از این کتاب و روایت فوق که مستند به این کتاب است، روایت دیگری از آن باقی نمانده و همین امر دلیل بر ضعف و ساختگی بودن این روایت است. 🔻همچنین وجود الفاظی عامیانه همچون الفاظ «یَرْتاس»، «رؤیا» و «جنیت» به جای «یَتَرَأصُ»‏، «ریاء» و «جنٌبت» و وجود عباراتی همچون اسفل الفیلوق، یوم الهدی، یوم انکسار شیعه، یوم التصفیح، یوم ظفرت به بنو إِسرائیل‏ در روایت فوق، دلیل بر ضعف و ساختگی بودن این روایت است. 🔻علاوه بر این، ثابت نبودن افعال ماضی و مضارع در روایت و نیز عدم ثبات منقول عنه میان پیامبر اکرم(ص) و امیر مؤمنان علی(ع) دلیل بر اضطراب گوینده چنین روایتی می کند و این اضطراب از شأن امام هادی(ع) به دور است. 🔻 احدی از مورخان مخالفت نکرده اند که عمر بن خطاب در روز 26 ذی الحجه ضربه و 28 این ماه از دنیا رفت، بنابراین شهرت قتل عمر در روز نهم ربیع الاول به علت تبلیغات کاذب پادشاهان صفویه برای تحریک احساسات مردم به جنگ با اهل سنت با کارهایی همچون جشن گرفتن در ایام قتل عمر بن خطاب است. صفویان نمی توانستند جشن قتل عمر بن خطاب را در ایام 26 ذی الحجه به بعد بگیرند چرا که جشن آنان با محرم الحرام و ایام شهادت حضرت سیدالشهدا(ع) تداخل پیدا می کرد و مساجد سیاه پوش عزا می شد. همچنین گرفتن جشن قتل عمر بن خطاب در ایام کشته شدن عمر بن سعد می توانست صفویان را از خطرات احتمالی فرقه مقابل درامان دارد چرا که می توانستند با رعایت تقیه، جشن خود را به عنوان جشن قتل عمر بن سعد تلقی کنند. 🔻روایت فوق تنها از پسر ابن طاووس نقل شده و حتی شخص ابن طاووس هم که فردی متسامح است، این روایت را در کتب خود نیاورده و این امر هم دلیلی دیگر بر جعلی و ساختگی بودن چنین روایتی است. 🔻 فضائل فراوانی که در این روایت برای جشن گیرنده روز نهم ربیع الاول آمده، توهم عظیم بودن این روز را می آورد در صورتی که هیچ گونه روایت دیگری از هیچ یک از علما و اهل بیت(ع) درباره فضائل این روز وارد نشده است، بنابراین اگر این روایت صحیح باشد معنایش اینست که - العیاذبالله- ائمه اطهار(ع) هم تا زمان امام هادی(ع)، از فضایل این روز نا آگاه بودند!! نویسنده: استاد محمدهادی یوسفی غروی (پژوهشگر برجسته تاریخ اسلام) @Yusufi_Gharawi
تاریخ دقیق قتل عُمَر بن خطاب به دست ابولولو : طبق منابع تاریخی شیعه و سنی ، عمر بن الخطاب ( خلیفه دوم ) در بیست وششم ذی الحجه ترور شد و بعد از حدود سه روز درگذشت. بنابراین وی در آخر ذیحجه یا اول محرم درگذشته است. این مطلب را همه‌ ی مورخان اعم از شیعه و سنی در آثار خود آورده اند. بنابراین اقلیت قلیلی که در نهم ربیع الاول مراسم عمرکشان ( عید الزهرا یا فرحة الزهراء ) برگزار می کنند اساسا حدود هفتاد روز تأخیر می کنند و کارشان حتی اگر توجیه شرعی و عقلی دشته باشد ، دستکم از نظر تاریخی دچار اشکال است. برای اطمینان می توانید به منابع تاریخی زیر مراجعه فرمایید که همگی آخر ذی الحجه را به عنوان تاریخ قتل عُمَر بیان کرده اند: * منابع تاریخی شیعه یا متمایل به تشیع : ۱. تاریخ ‏الیعقوبى ، یعقوبی، ج‏۲ ، ص۱۵۹ ، قرن سوم ، مولف آن شیعه است. همچنین تاریخ ‏یعقوبى/ ترجمه فارسی آیتی ، ج‏۲ ، ص۴۹ ۲. التنبیه ‏و الإشراف ، مسعودی ، ص۲۵۰ ، قرن چهارم ، مؤلف آن شیعه یا متمایل به تشیع است ۳. مروج ‏الذهب ، مسعودی ، ج‏۲ ص۳۰۴ و ص۳۲۱ ، قرن چهارم ، مولف آن شیعه یا متمایل به تشیع است. ۴. الفتوح ، ابن اعثم کوفی ، ج‏۲ ، ص۳۲۳ ، قرن چهارم ، مولف متمایل به تشیع است. ۵. مَسارّ الشیعه ، ص42 ، مؤلف: شیخ مفید (ره) پیشوای بزرگ شیعیان در اوایل قرن پنجم که خوشبختانه نسخه خطی اصلی این کتاب با دستخط مؤلف موجود است. در این کتاب نیز مرگ عمر در ذیحجه ذکر شده است. می دانیم که شیخ مفید(ره) از نظر عظمت علمی و تقوایی در حد عالی هستند تا جایی که برخی بر این باورند که به دریافت توقیع ( نامه ) از امام عصر (عج) مشرف شده اند. * برخی دیگر از منابع تاریخی: ۶. الإمامة و السیاسة ، مولف ناشناس، ج‏۱ ص۳۹ ، قرن سوم ، مذهب مولف: نامعلوم ۷. المعارف ، ابن قتیبه، ص ۱۸۳ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۸. أنساب‏ الأشراف، بلاذری، ج‏۱۰، ص۴۱۷ ، قرن: سوم ، مذهبِ مولف: سنی ۹. الطبقات‏ الکبرى، محمد بن سعد، ج‏۳ ، ص:۲۵۸ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۱۰. تاریخ ‏الطبری، طبری، ج‏۴، ص:۱۹۱ ، قرن چهارم ، مذهب مولف: سنی بد نیست بدانیم که علمای قدیم ما شیعیان درباره اینکه « عمر در ذیحجه کشته شده » اتفاق نظر داشته اند و حتی مرحوم علامه مجلسی(ره) نیز به این موضوع اعتراف کرده است (ر.ک. بحارالانوار، ج‏۳۱، ص ۱۱۸). البته مجلسی(ره) خود سعی کرده به هر قیمت شده نهم ربیع الاول را تایید کند!! بعید نیست ایشان که در عصر صفوی می زیست از سوی حکومت یا جو جامعه تحت فشار بوده اند و از این رو به روایتی که از نظر سندی ضعیف است و از نظر متن نیز با مسلمات تاریخی و روایی در تعارض است استناد کرده اند! روایتی که مجلسی به آن استناد کرده از طریق دو راوی مجهول الهویه به احمد بن اسحاق قمی(ره) منسوب شده که سند و متن آن بسیارِ ضیعف است. کفعمی از ابن ادریس حلی (صاحب کتاب السرائر) نقل کرده که درباره تاریخ نهم ربیع گفته است: " مَنْ زَعَمَ أَنَّ عُمَرَ قُتِلَ فِیهِ فَقَدْ أَخْطَأَ بِإِجْمَاعِ أَهْلِ التَّوَارِیخِ وَ السِّیَرِ " ترجمه: « هر کس بپندارد عمر در نهم ربیع کشته شده به اجماع صاحبان کتب تاریخ و سیره در اشتباه است». سپس خود کفعمی تاریخ ذیحجه را صحیح دانسته می افزاید: « الإجماعُ حاصلٌ مِن الشیعةِ و أهلِ السنّةِ على ذلک» یعنی «شیعه و سنی بر این موضوع اتفاق نظر دارند»(کفعمی، مصباح الکفعمی = جنة الأمان الواقیة ، ص: 511 و مجلسی، بحارالانوار، ج‏۳۱، ص ۱۱۹) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ:👇 https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
مقاله جالب درباره تاریخ قتل عمر بن خطاب و نهم ربیع.doc
107K
مقاله ای مستند و خواندنی از یکی از فضلا درباره تاریخ قتل عمر بن خطاب ، آیا واقعا نهم ربیع الاول و جشن فرحة الزهرا ( عمرکشان ) است؟ - 15 صفحه با فرمت وورد (word) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
مقاله_جالب_درباره_تاریخ_قتل_عمر.pdf
275K
مقاله ای مستند و خواندنی از یکی از فضلا درباره تاریخ قتل عمر بن خطاب ، آیا واقعا نهم ربیع الاول و جشن فرحة الزهرا ( عمرکشان ) است؟ - 15 صفحه با فرمت پی دی اف ( pdf ) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis