eitaa logo
پایگاه مقاومت بسیج شهید مطهری روستای ونهر
54 دنبال‌کننده
6.8هزار عکس
5.5هزار ویدیو
456 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷 🖼 | سقوط‼️ 🍃🌹🍃 ❌ پایان طلسم شدگان با توهم حمایت آمریکا | |
5.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🇮🇷 🎥 روزمان را با قرآن آغاز کنیم/ ترتیل صفحه ۱۵۹ قرآن کریم ( آیات ۶۸ تا ۷۳ سوره مبارکه اعراف)  🍃🌹🍃 🌺 پیامبر (ص) می‌فرمایند: «مَن عَلَّمَ آیَةً فی کِتابِ اللهِ تَعالی، کانَ لَهُ اَجرُها ما تُلِیَت» هر که آیه‌ای از کتاب خدا را به دیگری بیاموزد، پاداش آن آیه، تا زمانی که خوانده می‌شود به او نیز می‌رسد. (مستدرک الوسائل ۴/۲۳۵) 🎙 استاد پرهیزگار | |
*🟠امروزرهبرمعظم انقلاب اسلامی به* *مدیر مسئول کیهان پیام فرستاده و گفته اند:* « *یادداشت امروز آقای محمد صرفی، یک آفرین دارد* ».👏 *یادداشت آقای صرفی نویسنده‌ی خوش ذوق، با سواد و بی‌ادعای کیهان، درباره حاج قاسم که توجه رهبری را جلب کرده است اینجا بخوانید* 👇 *قاسم ستاره ای در کهکشان راه خمینی* چقدر خوب است که کودکان وقتی به دنیا می‌آیند کسی نمی‌داند سرنوشت چه تقدیری برای آنان رقم زده و تاریخ برای شانه نحیف برخی از این کودکان‌ گریان، چه مأموریتی گران‌سنگ تدارک دیده است. آری! اینگونه بود که دست فرعون به‌رغم تمام دست و پا زدن‌هایش، به فرزند عمران و یوکابد نرسید و موسی دودمان طاغوت عصر خود را در نیل بر باد داد. و آن زمانی بود که از چشم دنیااندیشان و ظاهربینان کار مؤمنان به پایان رسیده بود؛ در پیش، امواج خروشان نیل بود و از پس، لشکر جرّار فرعون. اما تقدیر الهی چیز دیگری بود. پس فرمان آمد که ‌ای موسی! عصای خود را بر دریا بزن ... و شد آنچه ناشدنی می‌نمود. تابستان سال ۱۹۵۳ برای «دوایت آیزنهاور» سی و چهارمین رئیس‌جمهور آمریکا شیرین بود. ماموران سازمان CIA در تهران به فرستادگان و مزدوران بریتانیایی که دیگر کبیر نبود پیوستند و عملیات آژاکس را با موفقیت به سرانجام رساندند. دولت وقت با کودتا سرنگون شد و شاه لرزان و فراری دوباره بر تخت نشست. «آلن دالس» رئیس ‌CIA اگر از آینده چیزی می‌دانست بدون شک پنج سال بعد، تیمی از ماموران خود را بار دیگر راهی ایران می‌کرد اما این بار نه به مقصد تهران بلکه به «قنات‌ملک»، روستایی در دل کویر مرکزی ایران. به خانه ساده ومحقرمشهدی حسن.  اما نه آیزنهاور و دالس می‌دانستند و نه حتی مشهدی حسن و فاطمه که آن کودکی که روز اول فروردین سال ۱۳۳۷ پا به زمین گذاشته و ‌گریه می‌کند، چه آینده‌ای و مأموریتی در پیش دارد. فرزند سوم خانه بود و نامش را گذاشتند قاسم. انتخابی به‌جا و نامی نیکو بود. این طفل شیرخوار و روستازاده گمنام، مأموریت داشت چیزهایی را قسمت کند. از این باب همه ما قاسم هستیم چرا که در زندگی چیزهایی را با دیگران و بین دیگران قسمت می‌کنیم. اما قرار بود او از همه ما و قاسم‌ها، قاسم‌تر باشد.  دنیا معرکه‌های عجیب و غریب و شگفتی‌های فرامحاسباتی کم ندارد. نقاطی به ظاهر بسیار دور و بی‌ربط در گوشه و کنار کره‌خاکی هستند که هیچ دستگاه محاسباتی و عقل و حتی خیالی نمی‌تواند میان آنها خطی برقرار سازد. وقتی مامور ساواک سال ۱۳۴۲ با ریشخند از آقا روح‌الله پرسید یارانت کجا هستند، آن مرد خدا که دلش از خورشید هم گرم‌تر و چشم‌هایش از برق آسمان گیراتر بود، با دلی آرام و قلبی مطمئن پاسخ داد؛ سربازان من در گهواره‌ها هستند. یحتمل مأمور مفلوک سازمان اطلاعات و امنیت کشور، پوزخندی زده و در دل یا زیر لب گفته باشد عجب آخوند خوش‌خیالی و چه خیالات خامی! نمی‌توان به واکنش آن مأمور چندان خرده گرفت. آن روز قاسم سلیمانی پنج ساله بود، مهدی باکری و اسماعیل دقایقی ۹ ساله، حسن باقری و ابراهیم همت هشت ساله، حسین خرازی شش ساله، احمد کاظمی، مهدی زین‌الدین و حسن تهرانی‌مقدم ۴ ساله، محمود کاوه و علی ‌هاشمی ۲ ساله. کودکانی دور از هم، هر کدام در شهری و روستایی. آن ستاره‌های دور از هم در کهکشان راه خمینی. آن‌قدر دور که هیچ منجمی نمی‌توانست پیش‌بینی کند روزی که چندان دور نیست این ستاره‌ها در یک مدار قرار خواهند گرفت و چشم آسمان از نورشان روشن خواهد شد. تازه این کودکان فرماندهان سپاه خمینی کبیر بودند و بسیاری از سربازان آنان حتی هنوز پای بر زمین، این «سیاره رنج» نگذاشته بودند. گفتیم فرمانده و سرباز! بگذار همین‌جا تکلیف این دو کلمه را روشن کنیم. می‌دانی چرا فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که نامش لرزه بر ‌اندام دشمنان می‌انداخت خود را همیشه سرباز می‌دانست و می‌نامید و وصیت کرد بر سنگ مزارش بنویسند سرباز قاسم سلیمانی؟ همان سربازی که چند روز پیش یک رسانه آمریکایی با کینه‌ای عمیق نوشت سلیمانی شبه نظامیان عراق، لبنان و یمن (افغانستان و پاکستان و سوریه و فلسطین را جا‌انداخته) را به یک اتحاد راهبردی متصل و نیروی قدس را به نوعی ناتو تبدیل کرد.  در روزگاری که آدم‌ها به دنبال نام هستند و برای خود لقب می‌سازند و می‌تراشند و برای محکم‌کاری سفارش می‌دهند، مردی که سرنوشت منطقه و بلکه جهان را تغییر داد، به او لقب «فرمانده سایه‌ها»، «خردکننده داعش» و «قوی‌ترین مرد خاورمیانه» داده بودند و فرماندهان ارتش آمریکا به او حسادت می‌کردند، خود را سرباز می‌داند. ریشه ماجرا به همان پیرمرد طوفانی برمی‌گردد که بر صندلی ساده حسینیه جماران می‌نشست و آرام سخن می‌گفت و دنیا را به لرزه درمی‌آورد. قاسم شاگرد مکتب حضرت روح‌الله بود. همان که بنیانگذار انقلابش می‌خواندند، مرد قرن، سیاستمدار عصر، تغییردهنده جهان و تاریخ و... البته که همه اینها بود اما وقتی یکی از مریدانش
اربابِ لقمان به او دستور داد که در زمینش، برای او کنجد بکارد. ولی او جُو کاشت. وقتِ درو، ارباب گفت: چرا جُو کاشتی؟! لقمان گفت: از خدا امید داشتم که برای تو کنجد برویاند. اربابش گفت: مگر این ممکن است؟! لقمان گفت: تو را می بینم که خدای تعالی را نافرمانی می کنی و در حالی که از او امید بهشت داری. لذا گفتم شاید آن هم بشود. آنگاه اربابش گریست و او را آزاد ساخت. در زندگی هر چه بکاریم همان را برداشت میکنیم. امید و عشق و محبت یا نفرت و کینه و حسادت (شادی روح شهدا وکلیه اموات عزیزان صلوات)
فریاد زد؛ «ما همه سرباز توئیم خمینی، گوش به فرمان توئیم خمینی»، باز ساده اما از روی عقیده و منطبق با عمل خویش گفت؛ «نه من سرباز توام و نه تو سرباز من. همه سرباز خداییم ان‌شاءالله.»  آدم‌های خوب کم نیستند و کم ندیده‌ایم. شاید ما هم آدم‌های خوبی باشیم چرا که گاهی کارهای خوبی می‌کنیم. بخشی از شادی و وقت و توانایی و پول خود را با عده‌ای قسمت می‌کنیم. شاید برخی خوب‌تر باشند و از قوه قهریه خود نیز برای خوب بودن و خوبی کردن استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌بینند به کسی دارد ظلم می‌شود، سینه سپر کنند و وارد معرکه شوند. مأموریت قاسم تقسیم کردن بود. آرامش و امنیت و شادی و لبخند و در کنارش ترس و وحشت و اضطراب. آنچه قاسم را از دیگر خوبان سوا می‌کرد، آن بود که او اهل قناعت نبود. بله! قناعت همیشه هم چیز خوبی نیست. اگر در تقسیم خوبی‌ها به دایره تنگ و حقیری در اطراف خود قناعت کنی، چنین می‌شود. قاسم آرامش و امنیت و لبخند را برای همه انسان‌های روی زمین می‌خواست نه فقط برای اهالی قنات‌ملک و کرمانی‌ها و ایرانی‌ها. برای او فرقی نداشت که این زن و مرد و کودک چه زبانی دارند، چه آیینی و خطوط جغرافیا آنان را چگونه تقسیم کرده است. امنیت و آرامش و لبخند حق همه بود و وحشت و اضطراب حق همه آنهایی که آن حق را از دیگران سلب کرده بودند. اینجاست که قاسم را می‌توان در دو شمایل دید. شمایلی نرم‌تر از حریر و دل‌نازک‌تر از کودکان که گویی هنوز کودکی پنج ساله در قنات‌ملک است. همانقدر دل کوچکی دارد. از ته دل می‌خندد و مثل ابر‌ بهار‌ گریه می‌کند. و شمایلی دژم و غضبناک که گویی خدای جبار و منتقم به او مأموریت داده است تا بندگان طاغی و خونریزش را به دست اوهلاک کرده وراهی دوزخ سازد.  خیابان‌های شلوغ و تاریک ما برای نام تو حقیر و کوچک‌اند. روزی ستاره‌ای بزرگ و پرنور کشف می‌شود و نام تو را بر آن خواهند گذاشت. بلندمردا! نامت بلند باد که آب و آتش در چشمان تو به هم می‌رسید و خوشا بحال آنانکه در روزگار رجعت بار دیگر آن چشم‌های پرفروغ را می‌بینند و میانشان نور تقسیم خواهی‌کرد. محمد صرفی . روزنامه کیهان _ممنون از اینکه منتشر میکنید_ ـــــــــــــــــ✌🏼ــــــــــــــــ
فریاد زد؛ «ما همه سرباز توئیم خمینی، گوش به فرمان توئیم خمینی»، باز ساده اما از روی عقیده و منطبق با عمل خویش گفت؛ «نه من سرباز توام و نه تو سرباز من. همه سرباز خداییم ان‌شاءالله.»  آدم‌های خوب کم نیستند و کم ندیده‌ایم. شاید ما هم آدم‌های خوبی باشیم چرا که گاهی کارهای خوبی می‌کنیم. بخشی از شادی و وقت و توانایی و پول خود را با عده‌ای قسمت می‌کنیم. شاید برخی خوب‌تر باشند و از قوه قهریه خود نیز برای خوب بودن و خوبی کردن استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌بینند به کسی دارد ظلم می‌شود، سینه سپر کنند و وارد معرکه شوند. مأموریت قاسم تقسیم کردن بود. آرامش و امنیت و شادی و لبخند و در کنارش ترس و وحشت و اضطراب. آنچه قاسم را از دیگر خوبان سوا می‌کرد، آن بود که او اهل قناعت نبود. بله! قناعت همیشه هم چیز خوبی نیست. اگر در تقسیم خوبی‌ها به دایره تنگ و حقیری در اطراف خود قناعت کنی، چنین می‌شود. قاسم آرامش و امنیت و لبخند را برای همه انسان‌های روی زمین می‌خواست نه فقط برای اهالی قنات‌ملک و کرمانی‌ها و ایرانی‌ها. برای او فرقی نداشت که این زن و مرد و کودک چه زبانی دارند، چه آیینی و خطوط جغرافیا آنان را چگونه تقسیم کرده است. امنیت و آرامش و لبخند حق همه بود و وحشت و اضطراب حق همه آنهایی که آن حق را از دیگران سلب کرده بودند. اینجاست که قاسم را می‌توان در دو شمایل دید. شمایلی نرم‌تر از حریر و دل‌نازک‌تر از کودکان که گویی هنوز کودکی پنج ساله در قنات‌ملک است. همانقدر دل کوچکی دارد. از ته دل می‌خندد و مثل ابر‌ بهار‌ گریه می‌کند. و شمایلی دژم و غضبناک که گویی خدای جبار و منتقم به او مأموریت داده است تا بندگان طاغی و خونریزش را به دست اوهلاک کرده وراهی دوزخ سازد.  خیابان‌های شلوغ و تاریک ما برای نام تو حقیر و کوچک‌اند. روزی ستاره‌ای بزرگ و پرنور کشف می‌شود و نام تو را بر آن خواهند گذاشت. بلندمردا! نامت بلند باد که آب و آتش در چشمان تو به هم می‌رسید و خوشا بحال آنانکه در روزگار رجعت بار دیگر آن چشم‌های پرفروغ را می‌بینند و میانشان نور تقسیم خواهی‌کرد. محمد صرفی . روزنامه کیهان _ممنون از اینکه منتشر میکنید_ ـــــــــــــــــ✌🏼ــــــــــــــــ
🇮🇷 📝 | مهمترین محورهای شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان - ۱۵ اسفند 🍃🌹🍃 1⃣ برجسته سازی مواضع روسیه و چین در قبال مذاکرات وین (تضمین خواهی از آمریکا) و ادعای گروگانگیری تجاری و استفاده ابزاری روسیه از کارت ایران برای حل مناقشه خود با غرب، القاء بی نتیجه بودن گفتگوهای هسته‌ای ایران با آژانس و ادعای تکراری تلاش ایران برای ساخت بمب اتمی 2⃣ پیوندزنی رونمایی سپاه از دو پایگاه زیرزمینی موشکی و پهپادی با و حضور گروسی در تهران با ادعای هدف ایران برای تاکید بر قدرت نظامی و افزایش فشار به طرف های غربی در قالب "ما می توانیم" 3⃣ بازتاب تشدید گردوغبار و ریزگردها در چند استان به ویژه خوزستان و لرستان | |
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⁉️از جدیدترین اقدام استراتژیک سپاه چه می دانید؟! 🔻همزمان با اعیادشعبانیه نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با استفاده از ماهواره‌بر سه‌مرحله‌ای قاصد از کویر شاهرود ماهواره نور2 را در مدار 500کیلومتری زمین قرار داد. 🔻ماموریت این ماهواره سنجشی و شناسایی است و ماهواره نور2 با سرعت 7/6 کیلومتر بر ثانیه و 480 ثانیه پس از پرتاب در مدار 500کیلومتری قرار گرفت. 🔻بنا بر این گزارش، اولین اقدام فضایی سپاه 21 ماه قبل و در سال 99 با قرار دادن ماهواره نور1 آغاز شد و به‌رغم پیش‌بینی‌های عمر یک‌ساله، ماهوارۀ نور همچنان زنده و فعال است و اطلاعات خود را به زمین منتقل می‌کند. 🔸سردار جعفرآبادی فرمانده فضایی نیروی هوافضای سپاه در این زمینه گفت: 🔻یک ماهواره و ماهواره‌بر تماما ایرانی پرتاب شد که تمامی ارکان های فضایی و دفاعی و دانش بنیان در آن دخیل بودند. 🔻ماهواره نور2 ارتقا یافته نور1 است، ماموریت این ماهواره استفاده های متعدد عمومی ودفاعی دارد. 🔻ماهواره نور1 بعد از 2 سال همچنان فعال است ارتفاع آن از 450 به 320 کیلو.متر کاهش یافته و تا یکسال آینده نیز مورد استفاده قرار میگیرد. 🔻 فناوری ماهواره‌بر قاصد دارای فناوری های بسیار جدید است و در مقالات جهانی ممورد بررسی قرار میگیرد. 🔻در سالیان آتی سلسله ماهواره‌های نور در مدار قرار خواهد گرفت.
⁉️جنگ بد است و نامردی و دور از انسانیت چه دلیلی وجود دارد که یمن ، فلسطین ، سوریه و... اینقدر برای ما اهمیت دارند و ولی حمله به اوکراین رامحکوم نمی کنیم؟ 💬 پاسخ : جمهوری اسلامی با جنگ و ظلم در هر کجای جهان مخالف است اما مقایسه اوکراین با فلسطین و یمن و سوریه و عراق نادرست است. آنچه در این کشورها رخ داد، تجاوز طلبی رژیم صهیونیستی، رژیم سعودی و آمریکا علیه مردمی بود که به دنبال احقاق حق و حقوق پایمال خود بوده و به مقابله با تروریست هایی پرداخته بودند که دست ساخته نظام سلطه و مورد حمایت ایادی آنها برای پیشبرد اهداف آنها بودند و این متفاوت است با اوکراین که با اقدامات و تحریکات خود و بر خلاف توافقات با روسیه به دنبال گسترش روابط با غرب و عضویت در ناتو بوده و با اعتماد به آمریکا و ناتو در روابط دو کشور تنش ایجاد نمود. نتیجه ایجاد تنش و تحریک روسیه همسو با اهداف امریکا و ناتو و خواست آنها، آغاز چنین جنگی شد. فلسطین، سوریه، عراق و یمن چیزی جز حقوق خود را مطالبه نمی کردند آن هم در برابر دشمنی که موجودیت آنها را نادیده گرفته و برخلاف تمام اصول انسانی، غیر نظامیان و زیر ساختهای غیر نظامی این کشور را هدف قرار داده است. اما مسأله اوکراین با این کشورها متفاوت است. ماجراجویی رییس جمهور این کشور و همسو شدن با آمریکا و ناتو موجب بروز این بحران گردید. گرچه آغاز جنگ از سوی روسیه اقدامی نادرست بود، اما تلاش این کشور این بوده است که غیر نظامیان و زیر ساخت های غیر نظامی این کشور آسیب نبینند و دستگاه حاکمه این کشور را متقاعد نماید تا به توافقات قبلی خود پایبند باشد. موضع جمهوری اسلامی نسبت به این مسأله واقع گرایانه و بر اساس منافع ملی است. آنچه زمینه ساز تشدید این بحران شده است اقدامات تحریک آمیز آمریکا و ناتو بوده است. در جنگ آغاز شده میان اوکراین و روسیه، جمهوری اسلامی با حفظ موضع مستقل خود، از یک سو توسعه­‌طلبی­‌های ناتو و آمریکا را در شرق اروپا به عنوان محرّک آغاز جنگ ارزیابی می­‌کند و از سوی دیگر جنگ را راه­‌حل هیچ بحرانی نمی­‌داند و دو کشور را به گفت و گو برای حل بحران دعوت نموده است.