وَ هذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَ آلُ مَرْوانَ ... خوشحالی شهرک نشینان حرامی صهیون از شهادت یحیی سنوار ‌

🔴 حماس رسما شهادت یحیی السنوار را اعلام کرد #اخبار_مقاومت_اسلامی @akh_moq_is

🔴وزیر انرژی اسرائیل:همه گزینه ها از جمله حمله به تاسیسات هسته ای ایران روی میز است #اخبار_مقاومت_اسلامی @akh_moq_is

شهادت غریبانه و نبرد یحیی السنوار تا زمان شهادتش منو یاد این سکانس مختار انداخت. ‌‌‌ ‌

رقص اندر خونِ خود مردان کنند ▪️سنوار احیای یک افسانه بهراد رشوند نوشت: 🔹حیرت آور! شبیه یکی از سکانس‌های فیلم‌های حماسی هالیوود بود،ریز پرنده‌ای وارد ساختمان نیمه ویران می‌شود، قهرمان قصه، بی آنکه رمقی ‌داشته باشد،به دوربین پهپاد خیره می شود، نه خودش را به مردن زد و نه تسلیم شد. 🔹 دست راستش از ساعد شکاف بزرگی خورده بود اما یک تکه چوب در دست چپش داشت هنوز. 🔹مرد می دانست آخرین ثانیه‌های زندگی اش است و خودش پایان بدن خاکی اش را انتخاب کرد. 🔹اگر شالی که به صورت بسته بود باز می‌کرد و به دوربین آن ریزپرنده خیره می‌شد، احتمالا اپراتور از شوق پیدا کردن زنده یحیی، به او شلیک نمی کرد. اما سنوار انتخابش را کرده بود . 🔹دیگر نایی در بدن نداشت اما آخرین پیامش را برای کودکانی که در آن سرزمین به دنیا نیامده اند و‌ یا در گهواره اند ارسال کرد؛یحیی سنوار هیچ سلاحی در دست نداشت اما همان یک تکه چوب را به نمایندگی همه ‌ نداشته هایشان در یک جنگ‌ نا برابر ، پرتاب کرد و احتمالا چند ثانیه بعدش هم کار تمام شد. آنکه انسوی دوربین نشسته بود نمی دانست به سر چه کسی شلیک کرد اما سنوار می دانست آخرین لحظان زندگی اش در حال ثبت و‌ ضبط است. 🔹 دیگر هیج توانی برای بلند شدن نداشت اما چوب را پرتاب کرد تا به پسران سرزمین های غصب شده پیامش را برساند ؛ ما چاره ای نداریم جز جنگیدن ولو چوب خشک برابر پهپاد مسلح! 🔹 او در یک ساختمان نیمه ویران، با انتخاب نوع شهادتش ، آخرین پیام را به عنوان فرمانده به بچه های سرزمینش مخابره کرد؛ تا لحظه آخر تسلیم نشوید . 🔹یحیی سنوار با انتخاب نوع شهادتش ،خودش را هزاران هزار بار در اذهان همه آزادی خواهان تاریخ احیا کرد. نه تولد در اردوگاه و‌ نه سال‌های سال اسارت در زندان. هیچکدام اینها موجب نشد که او آرام شود ، رام وضعیت نابرابر شود،تسلیم شود و همانند عرفات یک روز بگوید؛ خسته شدیم، جنگ دیگر بس است.برای او پایان جنگ روزی بود که زمین از دست رفته به ساکنان اصلی آن سرزمین برگردد. 🔹سنوار از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴ در غزه ماند. پا پس نکشید. فرار نکرد. فرماندهی کرد و لحظه پایان را هم خودش به انتخاب خویشتن برگزید. 🔹یحیی سنوار را تاریخ به خاطر خواهد سپرد با دست قطع شده اش. با نگاه خیره و شجاعانه اش به ریز پرنده قاتل، با تکه چوبی که آخرین سلاحش بود، با آخرین حرکت بدنش که با همه توان چوب را به سمت پهپاد پرتاب کرد. با گلوله ای که به شقیقه اش شلیک شد و تصویری جاودانه از او ساخت. 🔹 او با این پایان ، راه آغاز را به کودکان فلسطینی یاد داد. نترسید، تسلیم نشوید و تا آخرین قطره توان‌تان بجنگید.شاید برای بعضی از ما این واژه‌ها از فرط تکرار تهی از معنی اولیه و‌ ارمانی‌اش شده باشد اما برای آنان که در خون خود غلتی زدند نه . 🔹یحیی سنوار تمام نشد، ارتش غاصب با پخش آن ویدئو بزرگ‌ترین خدمت را به کودکان فلسطینی کرد. آنها حالا می دانند ‌وقتی از افسانه سنوار برایشان می‌گویند دقیقا از چه چیزی حرف می زنند؛مردی که یک رسانه اسراییلی با نشان دادن این فیلم برایش نوشت؛ تا لحظه آخر جنگید. 🔹شبیه دو امدادی بود، سنوار «چوب» را به نفر بعدی داد، اما حرمله‌های تل السلطان رفح نفهمیدند و فاتحانه این فیلم را منتشر کردند 🔹تاریخ با همین فیلم چندثانیه ای بیاد خواهد آورد‌ و شهادت می‌دهد؛ چگونه فرزندان فلسطین با یک تکه چوب، برابر ریزپرنده قاتل، ایستادگی کردند و جنگیدند. این سند بماند برای روزی که قدس آزاد شد. روزی که تاریخ به یاد بیاورد چه کسانی همه آسایش و ۶۰ سال زندگی خویش را به پای این آزادی ریختند و شاید مولانا این صحنه را دیده بود که ۱۰ قرن پیش گفت ؛ 🔹رقص و جولان بر سرِ میدان کنند رقص اندر خونِ خود مردان کنند چون رهند از دستِ خود دستی زنند چون جهند از نقصِ خود رقصی کنند 🔹شبیه یک فیلم هالیوودی بود. حیرت آور و باور نکردنی و این کمترین مزد مجاهدت های مرد جنگی اعراب بود؛ یحیی سنوار. ‌

با تیر، نشد تیغ، نشد چوب، نشد سنگ با هرچه به دستم برسد آمده‌ام جنگ وحید یامین‌پور نوشت: 🔹روایت هاآرتص از نحوه شهادت یحیی سنوار: در ابتدا، یک تانک او را هدف گرفت که باعث شد او دستش را از دست بدهد. سربازان اسرائیلی می‌خواستند به او نزدیک شوند که او دو نارنجک به سمت آنها پرتاب کرد. سپس پهپادی فرستادند که او با دست زخمی، به سوی آن چوب پرتاب کرد. 🔹با تیر، نشد تیغ، نشد چوب، نشد سنگ با هرچه به دستم برسد آمده‌ام جنگ 🔹آنچه رسانه‌های رژیم خونخوار درباره ابو ابراهیم منتشر کرده‌اند، اگرچه از سره نخوت و غرور ناشی از برتری جنگ‌افزارهای تکنولوژیک است، اما بلاهتی است که تاریخ را به نفع ما خواهد نوشت. ‌

حمله موشکی حزب‌الله به مرکز «یواف» در جولان 🔹جنبش حزب‌الله لبنان اعلام کرد که پادگان یواف رژیم اسرائیل را در جولان اشغالی سوریه هدف حملات موشکی قرار داده است. ‌

یحیی سنوار و کربلا 🔹وال استریت ژورنال گزارش مفصلی کار کرده که بسیار در اسرائیلی‌ها بازتاب داشت. 🔹در آن مدعی شده پیام‌ها و نامه‌های یحیی سنوار معاون اسماعیل هنیه در نوار غزه به رهبران حماس برای مذاکرات و مسیر جنگ را بدست آورده و بخشی از آنها را افشا کرده. 🔹در کل پیغام‌ها «ایستادگی» و ایمان موج می‌زند. 🔹گزارش با این بخش از نامه اخیر یحیی سنوار پایان می یابد: «باید در مسیری که شروع کرده‌ایم پیش برویم .. یا بگذار کربلای جدیدی رخ دهد» 🔹همان جمله همیشگی: وإنه لجهاد نصر أو استشهاد..‌. ‌

محمدی‌گلپایگانی: صهیونیست‌ها روی هیتلر را سفید کردند رئیس دفتر مقام معظم رهبری: 🔹صهیونیست‌ها روی هیتلر را سفید کردند؛ چراکه هیتلر زن و بچه را نمی‌کشت، جنایتکاران امروز نوزادی که چند روز از تولدش گذشته و کودکان و زنان را در غزه به خاک و خون می‌کشند و بیش از ۴۲ هزار نفر را شهید کردند. 🔹رهبر انقلاب در اطلاعات، آگاهی و پیش‌بینی نمونه هستند. ایشان از ویژگی شجاعت و محبت در دل مردم بر خوردار‌ند که از نعمات الهی است. 🔹نماز جمعه‌ای که رهبر انقلاب اقامه کردند مورد توجه دنیا قرار گرفت. در حالی که اسرائیل مرتب تهدید می‌کرد ایشان با کمال آرامش و طمأنینه بیانات خود را فرمودند و خطبه‌ای که به زبان عربی با زبان فصیح و بلیغ قرائت کردند و مسئولان عرب گفتند از ما بهتر عربی صحبت کردند. tn.ai/3181023 ‌

سکانس پایانی قهرمان عبدالحمید بیات: 🔹آن‌طور که دشمن گفته و تصاویر نشان می‌دهند، سکانس پایانی قهرمانِ قصه ما این‌گونه بوده: پیرمرد، تنها بود و بی‌کس و البته شجاع و نترس. جوان‌های دشمن محاصره‌اش کردند ولی قهرمان، تا آخرین گلوله جنگید. نیروهای تیپ ویژه، از او ترسیدند و با تانک به سمت او شلیک کردند. زانوی چپش کاملا خرد شد، ساعد دست راست هم شکست، انگشت سبابه دست چپ هم قطع شد؛ اما او تسلیم نشد. فرمانده نیروهای ویژه تلاش کرد با نیروهایش از پله‌ها بالا رفته و بر قهرمانِ زخمی و بی‌رمق، پیروز شود؛ اما او با نارنجک این‌ها را عقب راند. 🔹شکستگی استخوان‌ها و خون‌ریزی‌، رمق از قهرمان ربوده بود. کوادکوپتر وارد ساختمان شد تا بدانند این مرد تسلیم ناپذیر کیست؟ اما او در تنهایی و جراحت هم کاملا باهوش و زرنگ بود: چهره‌اش را با چفیه‌ای پوشانده بود و با همان درد شدید، کوادکوپتر را فراری داد. 🔹تک‌تیرانداز دشمن به پیشانی‌اش شلیک کرد اما خونی بر صورتش نریخته، یعنی خون‌ریزی خیلی شدید بوده و خونی در بدن نداشته. در نهایت مجددا تانک دشمن گلوله دیگری شلیک کرد و طبقه دوم آوار شد. نیروهای ویژه، هنوز جرأت نزدیک شدن به قهرمان در طبقه دوم را نداشتند و او را رها کردند. یک روز بعد و پس از تمام شدن همه چیز، بالاخره بالا رفتند و قهرمانی را دیدند که در کنار سلاح و کتاب دعای‌ش به شهادت رسیده است. 🔹فیلمنامه و دکوراسیون صحنه، عجیب سورئال است. قهرمان قصه، یک کلاشینکف خراب دارد که ناگزیر شده با چسب برق، قطعات آن را به هم بچسباند. تا آخرین فشنگ و آخرین قطره خون جنگیده. پیکرش نه روی زمین، که روی مبل افتاده و زیر تونل‌ها نیست؛ بلکه در یک منزل مسکونی عادی است. 🔹عجب دکوراسیون عجیبی برای پایان‌بندی فیلم! قهرمان، خانه، مبل، اسلحه و البته کتاب دعا... حتی وقتی سربازان دشمن بالای پیکر او هستند، هیچ نشانه‌ای از خوشحالی در آن‌ها نیست؛ چهره‌های‌شان بهت‌زده است. 🔹ابوابراهیم شهید شده و اکنون، منتظر ابراهیم‌هایی هستیم که قرار است بت بزرگ را بشکنند و بساط نمرود و نمرودیان را جمع کنند. آتش بر این ابراهیم‌ها، گلستان است و خوشا به حال اینان. 🔹همیشه، خورشید در سپیده‌دم خود، از میان خون برمی‌خیزد. آنان که سرخی شفق را می‌بینند، منتظر سپیدی خورشید هم هستند. ‌

مراسم نهمین سالگرد شهادت سردار همدانی 🔹مراسم نهمین سالگرد شهادت سردار سرلشکر حاج «حسین همدانی» در حسینیه امام خمینی (ره) همدان برگزار شد. 📸 گزارش تصویری تسنیم را اینجا https://tn.ai/3180912 ببینید ‌

«یحیی سنوار» مردی با مشت‌های آهنین از حماس ‌