او بود و کهنه دردی ، که هرگز دوا نداشت !

دیدم که آدمی می‌تواند شفای آدمی شود ؛)

-

از سر و سامان چه می‌پرسی من ِ دیوانه را ؟

-تو ؛ توقلبم‌جابازنکردی ، خودِ قلبم‌شدی

((:👨🏽‍🦯

منو ببین میدونم . چقدر درک نشدی، چقدر نا امیدت کردن، چقدر تحمل کردی، چقدر زمان برد، چقدر اشک ریختی، چندبار بلند شدی و چقدر جنگیدی و چقدر همه‌چی سخت تر شد؛ ولی بازم ادامه بده. خسته نشو. هنوز مونده تا به جاهای خوبش برسی. لیاقتشو داری. لیاقتشو داریم.

همه‌ی ما دیوانه به دنیا آمده‌ایم ، برخی دیوانه می‌مانیم !

زیبایی‌ای که در هرچیزی می‌بینی، بازتابی از زیبایی درون توست

برای عاشق همین بس که دلیل غم‌هایش لبخند بزند ؛

به اسم مرهم می‌آیند زخم ترین آدم ها .

-