میخوام ذهنمو متوقف کنم ، اگر همینجور ادامه پیدا کنه با تموم شدن پاییز قرارع افسردگی بدی بگیرم.
جوری که بقیه با نقاشیشون برخورد میکنن:
مراقبت زیاد و دوری از هرگونه خوراکی
حالا من:
نشستن رو نقاشیم و کار کردن روش
خوردن چایی و نارنگی در نزدیک ترین حالت ممکن
میدونید چیه؟چون کار دارم باید درخواست خالمو که میخواد ببرتم انقلاب خرید رد کنم ، نه این ظلم نیس پس چیع؟
فکر کنم این ناشناس جدیده براتون بالا نمیاد چون حتی حمایتی هم نمیزارید توش😂.
باید سعی کنم کم کم غمامو جمع کنم ، کلا احساساتمم ، که این ۹ ماه بگذره من این کنکور رو بدم بعد دوباره آزادی.
صدای پناهیان رو میشنوم اصلا قلبم نورانی میشه ، یه لبخندی نمیدونم از کجا میاد میشینه رو لبم.
اینکه میام میبینم تو ناشناسم درباره روزمرگیتون گفتین خیلی حس جالبی داره ، خوشم میاد.