فوری/ شماره حساب دفتر رهبر معظم انقلاب برای کمک به مردم مظلوم #غزه و #جبهه_مقاومت🇮🇷🇵🇸 🔹 این کمترین کاریه که الان میتونیم انجام بدیم برای کمک به مردم مظلوم غزه و جبهه مقاومت پس هر عزیزی در حد توانش، حتی اگر شده یک هزار تومانی خودش رو در کمک به مردم مظلوم غزه و جبهه مقاومت شریک کنه😊🌷 ۱_ گزینه: «انتخاب وجوهات» ۲_ گزینه «کمک ها» و سپس یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید: ✅ کمک به غزه ✅ کمک به انتفاضه فلسطین ✅ کمک به رزمندگان مقاومت لبنان ✅ کمک به جبهه مقاومت 🌹 ان‌شاءالله اسم هممون رو به عنوان جزئی از ین تلاش جهانی برای نابودی این غده سرطانی ثبت کنند🙏👇 https://www.leader.ir/fa/monies ✅ به همه ارسال کنید ✅ به همین سادگی در مبارزه با رژیم صهیونیستی جنایتکار شرکت کنید

#استاد_شجاعی قضا و قدر خواستِ خدا نیست! خواستِ شماست !

کربلا خواستنم از هَوَسَم نیست ولی . . . خاکتان طعم عسل داشت ، نمک گیرم کرد...!

لطفا یک دقیقه مطالعه بفرمایید حرمت پدر واجب است ! امام علی علیه السلام همیشه برای ما عزیز است. همانطور که میلاد امیرالمومنین را جشن گرفته و بنام روز پدر گرامی می‌داریم، حفظ حرمت شهادتش نیز لازم است. او پدر امت است.... ۱۳ فروردین، سالروز شهادت مولاست . من ندیدم کسی سالروز وفات پدرش به گردش و طبیعت و تفریح برود، آنهم پدری بالاتر از تمام مخلوقات! بالاخره تفریح رفتن، بگو بخند و شادی هم دارد، شاید آنروز اطراف شما توسط دیگران، روزه خواری و پایکوبی و... هم بشود، شاید دلتان به درد بیاید... شاید دل حضرت زهرا سلام الله علیها بشکند...😢 بیاییم یک امسال را به احترام و عشق مولا، ۱۲ یا ۱۴ فروردین به دامان طبیعت برویم آن هم با حفظ حرمت ماه رمضان و شبهای قدر و به حرمت نان و نمک مولاجانمان، روز ۱۳ را از تفریح و بگو بخند اجتناب کنیم...✅ این یکروز می‌گذرد و تمام می‌شود اما ما تا قیامت با این پدر کار داریم... کاش رویمان بشود یا علی بگوییم....😔 ما بعد از دنیا با علی و‌ اولاد علی کار داریم و تقاضای وساطتت گری😞 ان شاء الله مردم عزیز و ولایتمدار ایران حرمت سالروز شهادت پدرشان را حفظ کنند. (نشر این مطلب، صدقه جاریه است) #پویش_همگانی_حرمت_شهادت_مولا #تلنگر #ماه_رمضان #شب_قدر #حرمت_شهادت_پدر #روز_طبیعت #همه_مقاطع

. من تا حالا برای شهادت امیرالمؤمنین چیزی ننوشتم! از ولادت حضرت گرفته تا ذکر فضائل و قصه‌ی جنگها و تفسیر آیاتی که در شأن حضرت نازل شده و روایاتی که در مورد حضرته نوشتم ولی از شهادت حضرت هیچ! انگار همیشه از کنار کعبه و از آغوش فاطمه بنت اسد با حضرت همراه شدم و نوشتم و نوشتم و هربار که رسیدم به سحرگاه نوزده رمضان سال چهلم هجری برگشتم عقب و حاضر نشدم صحنه رو به تصویر بکشم! هر بار که رسیدم به صحنه‌ی شهادت بلد نبودم بنویسم، لکنت گرفتم، باور نکردم... علی جان... علی جان... آه علی جان... ✍ ملیحه سادات مهدوی

. راستش من روضه‌خوانی بلد نیستم. من همه‌ی هنرم همین نوشتن است که همین نوشتن را هم تابحال خرجِ عزای امیرالمؤمنین نکرده‌ام! من فقط گاهی که داغِ مظلومیتِ امیرالمؤمنین خیلی روی دلم سنگینی کرده نهج‌البلاغه‌ام را برداشته‌ام و برای چند نفری که توی مسجد دورم حلقه زده‌اند از روی همان نهج‌البلاغه چند خط مصیبت خوانده‌ام و خودم زودتر از همه بغض کرده‌ام و اشک دویده توی چشمهایم. بله! من از روی نهج‌البلاغه مقتل‌خوانی می‌کنم! مثلا آنجا که امیرالمؤمنین خطاب به مردم کوفه می‌فرماید: "می‌ترسم که اگر کاسه‌ای چوبی نزد شما به امانت بگذارم بند آن را بدزدید! " باید دو دستی کوفت توی صورت و گفت آه از غریبی و بی‌کسیِ علی! آه از نامردیِ مردمانِ هم‌عصرِ علی... یا آنجا که می‌فرماید: "ای کاش مثل درهم و دینار می‌شد شما را معامله کنم ده تن از شما بدهم و یک تن از معاویه بگیرم!" باید از غصه دق کرد و افتاد و مُرد! یعنی آدمهای معاویه هر یکیشان به ده تای آدمهای علی می‌ارزیدند از حیث وفا... یعنی آدمهای گِردِ علی چه مقدار از نامردی و بی‌وفایی را در خود جمع کرده بودند که علی آه برآورد و فرمود: خدا من را از شما بگیرد! راستش من جانکاه‌ترین روضه‌‌ها برای امیرالمؤمنین را از زبان خودش شنیده‌ام آن رمضانِ آخری که تکیه می‌زد به دیوارهای بازار کوفه و صدا می‌زد: سَلونی قبل اَن تَفقدونی... یا آنجا که می‌فرمود: الدهر اَنزَلنی ثم انزلنی ثم انزلنی حتی یقال علی و معاویه.... برای این حرف علی باید مُرد، گریه حق مطلب را ادا نمی‌کند... کسی باورش می‌شود اول موحد عالم، اول اسلام‌آورده‌ی عالم، بزرگترین یاور اسلام را آخرش به اتهامِ کفر به قتل رساندند؟ آه علی علی علی... آه آه آه...😭 .✍ملیحه سادات مهدوی 🌹

. نامه‌ی ۴۷ نهج‌البلاغه وصیت‌نامه‌ی امیرالمؤمنین در بستر شهادته که حضرت می‌فرمایند: حسنم، حسینم، شما را، و تمام فرزندان و خاندانم را، و کسانى را که این وصیّت به آنها مى رسد وصیت می‌کنم.... و بعد از این یکسری وصایا رو مطرح می‌کنند که یک فرازش اینه: وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید... دستمون از مدد رسوندن به مردم مظلوم فلسطین که کوتاهه لااقل امشب دعاشون کنیم... این وصیت پدرمون امیرالمؤمنینه 💔 . ✍ ملیحه سادات مهدوی

گفت: هزار درهم برای صیقلِ شمشیر دادم... و هزار درهمِ دیگر برای آغشته کردنش به زهر... وای از صیقل‌دادنی که هزار درهم خرج بردارد ... آه از زهری که هزار درهم بها داشته باشد... زهرِ کاری، کاری، کاری... آه علی جان💔 ✍ملیحه سادات مهدوی

شب قدر وقت بخشیدن و صاف شدن دلهاست حق‌الناس تنها چیزی است که در قیامت با شفاعت هم حل نمی‌شود. امام‌علی‌علیه‌السلام: دلتان‌ را از کینه‌ پاک‌ کنید زیرا کینه‌ درد‌ِ بی‌ درمان‌ است!♥️ غررالحکم،حدیث۴۹۰۸

. من آقای مجلسی نیستم ولی اگر بودم برای مثل امشبی نهج‌البلاغه‌ام را می‌زدم زیر بغلم و با خودم می‌بردم هر جا که احیا دعوت شده بودم. اولش برای آنکه دل مستمع آماده شود، با این فراز از نامه‌ی ۴۷ نهج‌البلاغه شروع می‌کردم: حسنم، حسینم، شما را، و تمام فرزندان و خاندانم را، و همه‌ی کسانى را که این وصیّت به آنها مى‌رسد... همین‌ عبارت برای اینکه آدمها احساس کنند مولایشان در بستر شهادت افتاده و مظلومانه آنها را خطاب کرده بس است، برای لرزیدن دلشان کافیست! آرام شروع می‌کردم به خواندن وصیت مولا، بعد یک جایی بی اختیار صدایم می‌لرزید و یک حلقه اشک می‌دوید توی چشمهایم و من برای اینکه بغضم نترکد چند لحظه سکوت می‌کردم و زن‌ها و مردها از فرصتِ همین سکوت برای خودشان روضه به پا می‌کردند و اشکها یکی بعد از دیگری جاری می‌شد. بعد من بی‌مقدمه می‌گفتم: اَلدّهر اَنزَلَنی، ثمّ اَنزَلَنی، ثمّ اَنزَلَنی حتی قیل معاویه و علی! روزگار آنقدر منزلتم را پایین آورد، آنقدر پایین، آنقدر پایین که مرا با معاویه‌ هم‌ردیف نمود! علی کجا و معاویه کجا؟! و اجازه می‌دادم کمی این "حتی قیل معاویه و علی" در ذهن مستمع هجی شود تا عمق فاجعه را درک کنند و بعد به نشان حسرت و دریغ سری تکان دهند و با اندوه اشکشان را پاک کنند... من آقای مجلسی نیستم ولی اگر بودم برای مثل امشبی روضه‌ی آرام می‌خواندم. شبیه روضه‌هایی که خود امیرالمؤمنین در دل چاه خوانده: آرام، پرسوز، جانکاه... آخر روضه‌های آرام جگرسوزترند. مستمع مجال داد زدن ندارد، عوضش ذره ذره ذوب می‌شود و جانش به لب می‌رسد! آرام جوری که بغض ترک نخورد ولی چشمهایم از اشک پر شود از روی نهج‌البلاغه می‌خواندم: خدایا من از آنها خسته شده‌ام و آنها از من خسته شده‌اند! بعد سرم را بالا می‌آوردم و می‌گفتم: مردم از علی خسته شده بودند و اینجا دیگر اجازه می‌دادم صدای هق‌هقم توی بلندگو بپیچد و پرده‌ی بغضِ همه را پاره کند... وقتی صدای مردها توی مجلس پیچید و همه‌ی شانه‌ها به گریه لرزید دوباره از روی خطبه‌ی ۲۵ می‌خواندم: خدایا مردم از من خسته شده‌اند، من را از آنها بگیر... من را از آنها بگیر... این بدترین نفرینی بود که علی در حق دنیا کرد. علی خودش را از دنیای نالایق ما گرفت😭 این را می‌گفتم و اجازه می‌دادم مستمع‌ها با هزار دریغ و هزار اندوه وای علی بگویند و اینجا دیگر صدا به گریه بلند کنند... بعد هم گریز می‌زدم به آن روایتی که نقل می‌کند رسول‌الله و امیرالمؤمنین کنار هم نشسته بودند، پیغمبر همانطور که محو تماشای علی‌اش بود یکباره بی اختیار شروع کرد به گریه و هی پشت هم قربان صدقه‌‌ی علی رفت: بِاَبی الشهید، بِاَبی الوحید، بِاَبی المظلوم... پدرم فدایت ای شهید، ای غریب و بی‌کس، ای مظلوم، ای علی جانم😭 و اجازه می‌دادم مستمع‌ها دم بگیرند و پشت سر من تکرار کنند: ای شهید، ای غریب، ای مظلوم، ای علی...😭 من آقای مجلسی نیستم ولی اگر بودم برای مثل امشبی فقط نمک روی زخم‌ها می‌پاشیدم و مستمع‌ها را به درد غربت علی دچار می‌کردم... جوری که وقتی مجلس را رها می‌کردم، همه احساس خفگی داشته باشند، همه بغضی باشند و قلبهایشان درد گرفته باشد، همه گریه کرده باشند ولی هیچ کسی خالی نشده باشد! دنیا به مولای ما مهلت سبک شدن نداد، توی روضه‌ی علی هیچ دلی نباید سبک شود، همه باید سنگین شوند، پر از بغض مانده در سینه، پر از احساس خفگی... من آقای مجلسی نیستم ولی اگر بودم مستمع‌هایم را حتما به همین حال دچار می‌کردم... جوری که تا خود سحر به خودشان بپیچند و ناله بزنند: آه علی.... ✍ملیحه سادات مهدوی

سوزد مرا ، سازد مرا ، در آتش اندازد مرا وز من رها سازد مرا ، بیگانه از خویشم کند رهی معیری.

«فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَيْكَ» معبودم من از همه جا به سوی تو گریختم .. مناجات شعبانیه.

✏️فرقش را نشناختند؛ فرقش را شکافتند... ▪️#امام_شناسی ✍️#محمدجوادمحمودی