گمان کنم تو یادت نباشد! آن شب مهمانی را میگویم... خدا دعوت بود و تمام دردانه های هستی دخترها را میگویم! قرار بود از بین تمام دردانه ها؛ یکی #ملکه شود! مظهر #نجابت شود! تمثال #عفاف شود.... قرعه ای درکار نبود.... آزمون بود! آزمون #پاکی.... تو یادت نمی اید شاید... که بیست گرفتی ! که سربلند شدی! و خدا طبقی اورد از نور درونش دوبال بود... سیاه بود اما ... روسفیدت کرد! و از بین تمام دردانه های هستی؛ تو بودی که #ملکه شدی! تو بودی که #چادری شدی!.... تو اما شاید یادت نیاید این رویای شیرین را .....